Νέο “αντάρτικο πόλης” με αναφορές και επικλήσεις στο παλιό

Σύμφωνα με πληροφορίες, στην αντιτρομοκρατική υπηρεσία της αστυνομίας θεωρούν με βάση την προκήρυξη που δημοσιεύθηκε προχθες και τις μέ...

Σύμφωνα με πληροφορίες, στην αντιτρομοκρατική υπηρεσία της αστυνομίας θεωρούν με βάση την προκήρυξη που δημοσιεύθηκε προχθες και τις μέχρι στιγμής έρευνες ότι πρόκειται για ένα νέο είδος τρομοκρατίας, με στόχο να εμφανιστεί ένα μαζικό “Αντάρτικο Πόλεων”, με διαφορετικές οργανώσεις, ώστε να δημιουργηθεί η εντύπωση  ότι “ο λαός έχει πάρει τα όπλα”.

Ξεχνούν φαίνεται ότι και στις δεκαετίες του 80 και του 90 η “παλαιά” τρομοκρατία χρησιμοποιούσε τις ίδιες μεθόδους με διαφορετικές  οργανώσεις – σφραγίδα ώστε “αρέα αρέα να φαίνονται καμιά σαρανταρέα”

Θεωρούν επίσης στην αστυνομία ότι η επίθεση που έγινε στο Metro σχετίζεται με αυτή του Mall.

Σε σχέση με  το χτύπημα στην Συγγρού που παραμένει ορφανό, πιστεύουν ότι πρόκειται να γίνει ανάληψη από άλλη ομάδα, η οποία θα σχετίζεται με  αυτές του Mall, στο πλαίσιο της εμφάνισης μαζικού “αντάρτικου πόλεων”.

Το πιο ενδιαφέρον και τρομακτικό είναι πάντως ότι αξιωματικοί της αντιτρομοκρατικής, φοβούνται πως θα υπάρξουν “ασύμμετρες απειλές” και χτυπήματα ανάλογα με των Ερυθρών Ταξιαρχιών (απαγωγές κλπ).

Αναφορικά με το προφίλ των τρομοκρατών, τους κατατάσσουν στον ευρύτερο αντιεξουσιαστικό χώρο, ενώ θεωρούν ότι πρόκειται για  άτομα υψηλού μορφωτικού επιπέδου τα οποία τα εκμεταλλεύονται τα απομεινάρια των “Πυρήνων της Φωτιάς”  και του “Επαναστατικού Αγώνα”.

Ωστόσο,  πιστεύουν ότι οι ενέργειες είναι επιχειρησιακά πρόχειρα μελετημένες πράγμα που φαίνεται και από την προχειρότητα της προκήρυξης που δόθηκε σήμερα στην δημοσιότητα.

Πάντως η σημερινή προκήρυξη δίνει την εντύπωση ότι υπάρχουν περισσότερες από μια οργανώσεις που είναι άπειρες και γι αυτό αυτοί που έγραψαν την σημερινή προκήρυξη τους κάνουν μαθήματα αυτοσυγκράτησης:

“Είναι πάγια αρχή μας να μη θέσουμε σε οποιοδήποτε κίνδυνο ανθρώπινες ζωές τυχαίων ανθρώπων έστω και αν αυτό σημαίνει έκπτωση των μέτρων της δικής μας ασφάλειας…Στη συγκεκριμένη περίπτωση πάρθηκαν 4 προειδοποιητικά τηλεφωνήματα: στην υπηρεσία ασφαλείας του Mall και στα Μ.Μ.Ε, zougla.gr, ελευθεροτυπία, και εφημερίδα Ποντίκι του οποίου ο υπάλληλος το αντιμετώπισε ως φάρσα, αποδεικνύοντας πως αυτή η ανεύθυνη στάση θα μπορούσε -αν εμείς δεν ήμασταν προνοητικοί- να κοστίσει ανθρώπινες ζωές.


Όλα αυτά καταγράφονται παρότι εκθέτουν τα επιχειρησιακά σκεπτικά μας στους μηχανισμούς καταστολής για δύο βασικούς λόγους. Ο ένας είναι ότι πρέπει να απαντήσουμε στα αισχρά ψέμματα των δημοσιογράφων. Ο άλλος και σημαντικότερος όμως, είναι ότι η ενέργεια αυτή αποτελεί και ένα πρόταγμα, ένα παράδειγμα. Το να προβούν κάποιοι σύντροφοι στο μέλλον σε αντίστοιχη ενέργεια χωρίς να λάβουν τα απαραίτητα μέτρα προφύλαξης (διαφορετικά σε κάθε περίπτωση) θα ήταν εκτός από δική τους εγκληματική αμέλεια και δική μας ευθύνη…”

Αυτό όμως θυμίζει και την παρέμβαση που είχε κάνει η 17Ν το καλοκαίρι του 1980 με την οποία καλούσε τις άλλες οργανώσεις ή να αποστρατευθούν ή να αυτοσυγκρατηθούν εν όψει της ανόδου του ΠΑΣΑΟΚ στην εξουσία.

Επίκληση του παρελθόντος

Στο κείμενο της προκήρυξης διαφαίνεται επίσης  έντονη η προσπάθεια να εμφανισθούν οι σημερινές επιχειρήσεις ως συνέχεια των ενεργειών της “παλαιάς” τρομοκρατίας της 17Ν και του ΕΛΑ.

“Θα βουλώσουμε το στόμα της κάθε ανεμοδούρας της καθεστωτικής αριστεράς και λοιπών συνωμοσιολόγων που μιλάνε περί παρακράτους και μυστικών υπηρεσιών προσβάλλοντας έτσι την μνήμη συντρόφων που έπεσαν μαχόμενοι όπως ο Λάμπρος Φούντας μέλος του Επαναστατικού Αγώνα, ο Χρήστος Κασσίμης μέλος του ΕΛΑ, ο Χρήστος Τσουτσουβής μέλος της Αντικρατικής Πάλης και πολλοί άλλοι αγωνιστές του ένοπλου αντικρατικού αγώνα…..”

Διαφωνίες και κόντρες

Από το κείμενο της προκήρυξης και ιδιαίτερα από το απόσπασμα που ακολουθεί προκύπτει σαφέστατα ότι ενεργοποιούνται στο χώρο περισσότερες από μια οργανώσεις/προσωπα  και ότι έχουν εκδηλωθεί έντονες διαφωνίες μεταξύ τους για τον τρόπο δράσης και οργάνωσης.

“…Δεν επιζητούμε μια σταλινική μονολιθικότητα που παραπέμπει σε “κομμουνιστικά” κόμματα, ούτε θέλουμε να κάνουμε γλωσσολογικές αλλοιώσεις ώστε να υπάρξει μια ενότητα που μόνο αληθινή δεν θα είναι. Αντ’ αυτού πιστεύουμε πως πρέπει να υπάρχει σεβασμός στις διαφορετικές απόψεις και προσεγγίσεις- που είναι τόσες όσες και οι φορείς τους- στο εσωτερικό μας με σκοπό την ενότητα στη δράση της καταστροφής του κράτους. Ο πλουραλισμός θεωρήσεων μέσα στην αναρχική κοινότητα μόνο επιζήμιος δεν είναι. Η μια θεώρηση συμπληρώνει την άλλη, άλλες επιβεβαιώνονται απ’ τα γεγονότα και άλλες μένουν στη λήθη της ιστορίας με έναν διάλογο να παράγει συμπεράσματα γονιμοποιώντας επικίνδυνες ιδέες.

Η λογική που θέλει επιζήμιες ή προβοκατόρικες τις αντάρτικες ενέργειες για το κίνημα, είναι όχι αποτέλεσμα σκέψης αλλά εμπέδωσης του φόβου απ’ την κρατική καταστολή. Στην πραγματικότητα το κράτος εξαπολύει άμεσα αντίποινα εκεί που μπορεί μετά από βίαιες ενέργειες ώστε να δημιουργήσει μια ψυχολογική αντίδραση φόβου που θα διχάσει και θα εκφοβίσει τους εξεγερμένους. Όμως αυτή ακριβώς η αντίδραση του κράτους προδίδει την ανάγκη του να χτυπήσει τις δυναμικές μορφές αγώνα. Είτε είναι μια βίαιη διαδήλωση, μια κατάληψη, ή ένα αντάρτικο χτύπημα.

Και αντίστοιχα παρά τις βραχυπρόθεσμες αρνητικές συνέπειες μιας αντάρτικης επίθεσης, μακροπρόθεσμα είναι φόβητρο για την καταστολή. Είναι η προοπτική της ενδυνάμωσης και της διάχυσής τους που φοβίζει την εξουσία καθώς δεν είναι ανίκητη όπως υπονοούν οι προβοκατορολογικές αντιλήψεις, αλλά αποτελείται από ανθρώπους ευάλωτους με όνομα και διεύθυνση, που όσους μπράβους και μπάτσους να προσλάβουν, θα αποτελούν μόνιμο στόχο των αναρχικών ανταρτών.


Θέλουμε να τρομοκρατήσουμε; Ναι. Ποιούς όμως; Οι αντάρτικες επιθέσεις έχουν σκοπό την μεταφορά του τρόμου στο στρατόπεδο των κρατούντων. Μια ελάχιστη ανταπόδοση της βίας που ασκείται καθημερινά με χίλιους τρόπους. Μια ελάχιστη ανταπόδοση της τρομοκρατίας που ασκούν οι δήμιοι των ζώων μας. Ένα ηχηρό μήνυμα για να ταρακουνήσει τα θεμέλια του συμπαγούς εξουσιαστικού οικοδομήματος αναζητώντας συνεργούς. Μήνυμα για όλους τους αξιοπρεπείς ανθρώπους που σε πείσμα των καιρών αγωνίζονται ενάντια στην εξουσία. Σε αυτούς που ανέχονται ακόμα την καταπίεση αλλά σιγά σιγά προετοιμάζονται για τις δικές τους ατομικές επαναστάσεις. Σε κάθε ένα και κάθε μια που αρχίζει δειλά να βουλώνει τ’ αυτιά του στις σειρήνες της αλλοτρίωσης και έρχεται σε επαφή με τον κόσμο της αντίστασης ενάντια στην εξουσία.

Για να μην παρεξηγηθούμε, είμαστε ανοιχτοί σε οποιαδήποτε κριτική καθώς την θεωρούμε ένα εργαλείο διαλεκτικής και εξέλιξης μεταξύ των επαναστατών. Αυτό βέβαια όταν η κριτική αυτή δεν προέρχεται από μία λαϊκίστικη σκοπιά που αποσκοπεί στο να καλοπιάσει την “κοινωνία” καθώς το μόνο αποτέλεσμα μιας τέτοιας στρατηγικής είναι η δημιουργία γραφικών οπαδών και ψεύτικων εντυπώσεων. Πιστεύουμε ότι πάντα πρέπει να εμβαθύνουμε και να εμπλουτίζουμε τα νοήματα του λόγου και της δράσης μας για να αναδεικνύουμε κάθε παγίδα του εξουσιαστικού συμπλέγματος και να μην αφήνουμε στο απυρόβλητο καμία μηχανή του μόνο και μόνο εξαιτίας συγκυριών.

Να ανταλλάξουμε ιδέες και τεχνογνωσίες, να οπλιστούμε με Καλάσνικοφ και σφαίρες, να επανοικειοποιηθούμε το Δρόμο και τις γειτονιές, να ληστέψουμε το χρήμα και να καταλάβουμε τα κτίρια.”

Εκτός του ότι, εμμέσως πλην σαφώς επικροτούν το πρόσφατο κτύπημα στα γραφεία της ΝΔ, ελάχιστα είναι τα σημεία εκείνα που κάνουν την προκήρυξη της “κοινοπραξίας” (;) της “Αγριας Ελευθερίας” και των “Υποκινητών Κοινωνικών Εκρήξεων”, ένα ουσιαστικά παρεμβατικό κείμενο που θα τεκμηρίωνε μια παρέμβαση των “όπλων της κριτικής”. Βέβαια, δεν αναφέρουν τίποτε για την επίθεση στα γραφεία της ΝΔ, αλλά κάνουν ανοικτά κάλεσμα υπέρ των Καλάσνικωφ. Το γεγονός πάντως, ότι δεν αναλαμβάνουν την ευθύνη και για το κτύπημα στη Συγγρού, αλλά κάνουν λόγο “να ανταλλάξουμε ιδέες και τεχνογνωσίες, να οπλιστούμε με Καλάσνικοφ και σφαίρες”, δείχνει περισσότερο ότι απευθύνουν κάλεσμα σε άλλες ομάδες, και πιθανώς σε αυτή που έκανε την επίθεση στη ΝΔ, για συνεργασία.

Δηλώνουν επίσης, ότι είναι “αναρχικοί, αντικρατιστές, και εχθροί της δημοκρατίας”, ενώ σε επίπεδο πολιτικής ανάλυσης της σημερινής πραγματικότητας, εξαντλούνται σε ένα και μοναδικό ουσιαστικό σημείο. Εκεί που αναφέρουν ότι “η αναμονή μιας αριστερής κυβέρνησης και η απογοήτευση από την επικράτηση των μνημονιακών μέσα στο θεσμικό παιχνίδι, αποδυνάμωσε τις κοινωνικές αντιστάσεις”.

Κατά τα λοιπά, οι συντάκτες της προκήρυξης στρέφονται κατά:

-Των Λάτσηδων, όπως άλλωστε ήταν αναμενόμενο. Σημειώνουν ότι “το Mall, το μεγαλύτερο εμπορικό κέντρο στην Νοτιοανατολική Ευρώπη, χτίστηκε ως Ολυμπιακό έργο σε έκταση που παραχωρήθηκε από το κράτος”, και τονίζουν ότι  “αποτελεί έργο της εταιρίας Lamda Development που ανήκει στην οικονομική αυτοκρατορία Λάτση, που πλούτισε κατά τη διάρκεια της γερμανικής κατοχής”.

Θα περίμενε κανείς, πάντως, να κάνουν ειδική αναφορά στην εμπλοκή του ομίλου Λάτση στις ιδιωτικοποιήσεις, και να μιλήσουν για το ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας. Ωστόσο, από το κείμενο απουσιάζει κάθε είδους τέτοια αναφορά.

-Όσων “μιλάνε για “διευθυντήρια του ένοπλου αγώνα”. Δεν παίζουμε σε στημένα πολιτικά παιχνίδια, ούτε θα μπούμε στην διαδικασία να αποδείξουμε ότι δεν είμαστε ελέφαντες, ότι μας υποκινούν εξωγήινοι, μυστικές υπηρεσίες, ο ΣΥΡΙΖΑ. Όποιος συνεχίζει να βλέπει πράκτορες και κυβερνητικούς είναι θύμα της κρατικής προπαγάνδας και κοντόφθαλμος”.

-Των “καθεστωτικών” Αριστερών που καταγγέλλουν τις επιθέσεις. “Θα βουλώσουμε -γράφουν- το στόμα της κάθε ανεμοδούρας της καθεστωτικής αριστεράς και λοιπών συνωμοσιολόγων που μιλάνε περί παρακράτους και μυστικών υπηρεσιών προσβάλλοντας έτσι την μνήμη συντρόφων που έπεσαν μαχόμενοι όπως ο Λάμπρος Φούντας μέλος του Επαναστατικού Αγώνα, ο Χρήστος Κασσίμης μέλος του ΕΛΑ, ο Χρήστος Τσουτσουβής μέλος της Αντικρατικής Πάλης και πολλοί άλλοι αγωνιστές του ένοπλου αντικρατικού αγώνα”.

-Των Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης. “Τις συκοφαντικές κατηγορίες (σ.σ. σε βάρος μας) τις επιστρέφουμε στους κρατικούς διαχειριστές και τη δημοσιογραφική μαφία”. Σε άλλο σημείο, και πάλι κάνουν λόγο για“αισχρά ψέματα των δημοσιογράφων”.

-Στη Δικαιοσύνη, την οποία χαρακτηρίζουν ως “Δικαστική μαφία”.

-Της Αστυνομίας. Κάνουν λόγο για “τυχαίες εκπυρσοκροτήσεις” των όπλων της αστυνομίας”, και για“στρατό κατοχής και πογκρόμ στο κέντρο της Αθήνας, στρατό κατοχής μέσα στα πανεπιστήμια, στρατό κατοχής στα Εξάρχεια, στρατό κατοχής στη Χαλκιδική για τους εργολάβους της βιομηχανίας χρυσού”.

-Των Μη Κυβερνητικών Οργανώσεων, για τις οποίες λέγουν ότι “απενοχοποιούν την μαζική εξόντωση που διεξάγεται μέσα από φιλανθρωπικά προγράμματα και ανθρωπιστικές εκστρατείες”.

-Τους “ιδιωτικούς μπάτσους”, τους οποίους πάντως δεν στοχοποιεί τόσο έντονα όσα άλλες οργανώσεις στο πρόσφατο και πιο μακρινό παρελθόν.

Ιδιαίτερες αναφορές

Κάνουν επίσης, ιδιαίτερες αναφορές:

-Στο σκάνδαλο με τη λίστα Λαγκάρντ (το μοναδικό που αναφέρεται στην προκήρυξη).

-Στις καταλήψεις κτιρίων, όπου πρόσφατα εισέβαλε η Αστυνομία. Γι΄ αυτό το θέμα, αφού αναφέρουν ότι “δεν είμαστε οι αυτόκλητοι υπερασπιστές των καταλήψεων”, δεδομένου ότι και μόνες τους μπορούν να τα βγάλουν πέρα, γράφουν ότι “απώτερος σκοπός αυτής της στρατηγικής (σ.σ. των αστυνομικών εισβολών) είναι η διάλυση των συλλογικοτήτων αντίστασης”, και καταλήγουν: “Αν αφήσουμε τις καταλήψεις, μετά θα χτυπηθούν όλες οι εστίες αυτοοργάνωσης και μετά η κάθε πολιτική ομάδα και τελικά θα καταδιώκεται ο κάθε σύντροφος, μέχρι να εξοντωθεί κάθε επαναστατική παρουσία. Το κράτος σχεδιάζει για όλους όσους αγωνίζονται ό,τι εφαρμόζει μέχρι τώρα για να αδρανοποιήσει τους διωκόμενους αντάρτες”.

-Στον ρατσισμό. Μεταξύ των άλλων γράφουν για “δημοκράτες της κυβέρνησης που οργανώνουν τον ρατσιστικό έλεγχο”, για “αυλοκόλακες που έχουν συνηθίσει να ξερογλείφουν ματωμένα μαχαίρια σαν αυτό που σκότωσε τον Σαχτζάτ Λουκμάν”, για τις “οροθετικές γυναίκες που παρουσιάστηκαν ως εστίες μόλυνσης των ανυποψίαστων και φιλήσυχων νοικοκυραίων” (σ.σ. τότε η Αστυνομία είχε δώσει στη δημοσιότητα τις φωτογραφίες τους, αν και πρόσφατα αθωώθηκαν), και γενικότερα “για ένα σύγχρονο απαρτχάιντ απέναντι στο κοινωνικό περιθώριο”. Τέλος μιλούν για “ένστικτα επιβίωσης διαποτισμένα με πατριωτικά δηλητήρια να κραυγάζουν για τους πολλούς μετανάστες που κλείνουν τις δουλείες”.

-Σε φιλοζωϊκά – οικολογικά αισθήματα (π.χ. “Ζώα γδέρνονται ζωντανά για να γίνουν γούνες”). Ως γνωστόν, πολλές αναρχικές ομάδες, κατ’επανάληψη έχουν αναλάβει πρωτοβουλίες κατά της βιομηχανίας γούνας στην Ελλάδα.

Χαιρετίσματα

Τέλος, δηλώνουν ότι την ενέργειά τους στο Mall την αφιερώνουν σε σειρά αναρχικών και άλλων κρατουμένων. Μεταξύ των άλλων αναφέρουν “τους αμετανόητους αντάρτες της 17Ν, Δημήτρη Κουφοντίνα και Σάββα Ξηρό”, τους φυλακισμένους για τη Συνωμοσία Πυρήνων της Φωτιάς και του Επαναστατικού Αγώνα”.

Πάντως, αν και σε γενικές γραμμές “προσεγμένη” γραμματικά η προκήρυξη, δεν παύουν να προκαλούν έκπληξη κάποιες εκφράσεις, όπως για παράδειγμα “η στοχοθεσία”, κ.ο.κ. Σε κάποια σημεία μάλιστα, ο (ή οι) συντάκτης χρησιμοποιεί σχεδόν κουτσαβάκικη γλώσσα, όπως “τσογλανάκια” ή “δυτικοευρωπαίοι σαπιοκοιλιάδες”, κ.λ.π. Επίσης, δεν λείπουν και κάποιοι πολιτικά άστοχοι χαρακτηρισμοί, όπως για έναν “αναρχικό κομμουνιστή”, στον οποίον εκφράζουν τη συμπαράστασή τους. Τώρα, πως συμβιβάζεται να είναι και αναρχικός και κομμουνιστής (κατά το “αναρχο-κομμουνιστής, της Εμφυλιακής περιόδου), είναι κάτι που πρέπει να το ξεκαθαρίσουν ιδεολογικά (!). Όπως και να’ χει, στην προκήρυξη κρατιούνται κάποια στοιχειώδη “γλωσσικά” προσχήματα, και επουδενί παραπέμπει σε παλαιότερες προκηρύξεις οργανώσεων, με εντελώς κουτσαβάκικο στύλ.

Πηγή