Ο πατριωτισμός της Μυκόνου και η εικόνα μια χώρας που θα αλλάξει μόνο όταν αλλάξουμε εμείς...

Του Τάκη Θεοδωρόπουλου Η εικόνα αυτής της Ελλάδας, που κανείς δεν θέλει να τη βλέπει όλοι όμως την αποδεχόμασταν, θα χρειαστεί χρόν...

Του Τάκη Θεοδωρόπουλου

• Η εικόνα αυτής της Ελλάδας, που κανείς δεν θέλει να τη βλέπει όλοι όμως την αποδεχόμασταν, θα χρειαστεί χρόνο και κόπο για να αλλάξει.

• Πρώτα πρέπει όμως να αλλάξει το δικό μας πατριωτικό μοντέλο και να πάψουμε να βλέπουμε αυτή τη χώρα σαν ένα απέραντο νυχτερινό κέντρο.

«Αντίθετα, η χώρα μας έγινε παγκόσμιος τουριστικός πόλος έλξης γιατί είναι ένας τόπος που πέρα από τις φυσικές του ομορφιές συμπυκνώνει παγκόσμιες αξίες και σύμβολα...». Ετσι καταλήγει η επιστολή που παρέδωσε η υπουργός Τουρισμού κ. Κεφαλογιάννη στην αγγλική πρεσβεία στην Αθήνα για να διαμαρτυρηθεί για το ριάλιτι του Channel 4.

Ας αφήσουμε κατά μέρος την επιμονή της Πολιτείας σε επίσημα διαβήματα κάθε φορά που κάποιος μας θίγει. Λες και η αγγλική πρεσβεία θα ζητήσει την παραίτηση του διευθυντή του καναλιού για να μη διαταραχθούν οι αρμονικές σχέσεις ανάμεσα στους δύο λαούς. Ας αφήσουμε κατά μέρος και τις σκηνές του ριάλιτι, που είναι όντως  απωθητικές. Να βλέπεις όλα αυτά τα ασχημόπαπα να ασχημονούν τσίτσιδα και λειώμα από τις μπόμπες μπροστά στο ηλιόλουστο τοπίο δεν είναι, όντως, ό,τι καλύτερο για την εικόνα του εαυτού σου. Και ας δούμε τι κρύβεται πίσω από την ευθιξία μας.

Μήπως η συνείδηση ότι αυτές οι παγκόσμιες αξίες και τα σύμβολα που όντως βρίσκονται συμπυκνωμένα στον τόπο μας θυμίζουν το φιλέτο στο γνωστό ανέκδοτο που βρέθηκε τυχαία κάτω από τις πατάτες; Μήπως το ότι τα όσα υποτίθεται πως διαδραματίζονται στον Κάβο της Κέρκυρας δεν είναι παρά οι καρικατούρες του τουριστικού μοντέλου ανάπτυξης που τόσες δεκαετίες τώρα έχουμε οργανώσει με συνέπεια; Καρικατούρες όπως οι καρικατούρες του Μωάμεθ. Μήπως είναι η παραφθορά του πατριωτισμού της Μυκόνου που λειτούργησε όχι μόνο ως ατραξιόν ξένων μικροεπενδυτών στο τουριστικό ψιλικατζίδικο αλλά και ως κεντρική ιδέα της ζωής σε αυτό τον τόπο;

Και δεν αναφέρομαι βέβαια στο νησί. Διότι η Μύκονος ήταν ιδέα, ιδανικό. Ολη η Ελλάδα ήθελε να γίνει σαν τη Μύκονο, μια απέραντη νυχτερινή ζωή όπου η παραγωγή θορύβου συναγωνιζόταν την απρόσκοπτη ροή φτηνού αλκοόλ και τον τουρισμό, εσωτερικό και εξωτερικό, του ό,τι προαιρείσθαι. Πήγαινες στην πιο απίστευτη παραλία, στην πιο έρημη ερημιά, κι εκεί που πίστευες πως έχεις γλιτώσει από τους πατριώτες διαπίστωνες ότι κάποιος δαιμόνιος επιχειρηματίας έχει στήσει μια μικρή Μύκονο παρά θίν' αλός. Τα υπόλοιπα, τα περί παγκόσμιων αξιών και συμβόλων δεν ήταν, και δεν είναι, παρά μόνο για το ξεκάρφωμα. Και ευτυχώς που υπήρχαν και ορισμένοι ξενέρωτοι για να τα θυμούνται και να τα βλέπουν.

Διάβασα επίσης ότι η κ. Κεφαλογιάννη έδωσε εντολή στο γραφείο του ΕΟΤ στο Λονδίνο να κάνει τα δέοντα για να αλλάξει την εικόνα της χώρας μας. Υποθέτω να γυρίσει κάνα βίντεο με «ελληνικούς χορούς» στην όχθη του Τάμεση. Γιατί όση εμπιστοσύνη κι αν έχω στο μεγαλείο του ΕΟΤ, όσο κι αν τον θεωρώ σημαντικό κεφάλαιο του Εθνους και όσο κι αν θαυμάζω τις οικουμενικές αντιλήψεις των διαχειριστών του, φοβούμαι πολύ πως δεν αρκεί. 

Φοβάμαι επίσης πολύ πως η εικόνα αυτής της Ελλάδας, που κανείς δεν θέλει να τη βλέπει μπροστά στα μάτια του, όλοι όμως την αποδεχόμασταν, θα χρειαστεί και χρόνο και κόπο για να αλλάξει. Αφού βέβαια πρώτα αλλάξει το δικό μας πατριωτικό μοντέλο. Αφού πάψουμε να βλέπουμε αυτή τη χώρα σαν ένα απέραντο νυχτερινό κέντρο. Αφού εμείς, πρώτοι, συνειδητοποιήσουμε πως η χώρα μας όντως διαθέτει απαράμιλλη φυσική ομορφιά και όντως συμπυκνώνει στο τοπίο της παγκόσμια σύμβολα και αξίες.

Από "Τα Νέα"