Πώς ο Mario Draghi αλλαζει την Ευρώπη

Ο τραπεζίτης που τώρα είναι υπεύθυνος για τη διάσωση του ευρώ θέλει τα κορυφαία στελέχη του να παίρνουν ρεπό τις Κυριακές.  Ο Mario D...

Ο τραπεζίτης που τώρα είναι υπεύθυνος για τη διάσωση του ευρώ θέλει τα κορυφαία στελέχη του να παίρνουν ρεπό τις Κυριακές. 

Ο Mario Draghi, πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, αποφεύγει τις μεγάλες συναντήσεις και απέχει από το να δίνει διαλέξεις στους συναδέλφους του, λένε ανώτεροι αξιωματούχοι της ΕΚΤ.

Μέχρι που ανέλαβε ο Draghi, πάνω από ένα χρόνο πριν, οι γνώστες λένε, ότι η τράπεζα είχε ένα εργασιομανές, καθεστώς μικρο-διαχείρισης. Αλλά καθώς ο Ιταλός έχει αποδειχθεί έτοιμος να παρέμβει στις αγορές και να δοκιμάσει τις πολιτικές που θα ήταν αδιανόητες πριν από μερικά χρόνια, έφερε μια πιο ελεύθερη, μη παρεμβατική κουλτούρα στην τράπεζα.

Ο πρόεδρος ξέρει τον εαυτό του, λένε γνώστες της ΕΚΤ, αλλά και να ακούει άλλα μέλη του διοικητικού συμβουλίου, να χρησιμοποιεί τα ταλέντα τους, και στη συνέχεια να ενεργεί, αναπτύσσοντας προσωπική γοητεία για να βοηθήσει να πάρει αυτό που θέλει. Ο άνθρωπος ο ίδιος λέει ότι θέλει να δώσει στους συναδέλφους του αρμοδιότητες.

"Εμπιστεύομαι τους ανθρώπους που δουλεύουν μαζί μου. Τους αναθέτω εργασίες," είπε σε συνέντευξη στο Reuters. "Είπα στους ανθρώπους ότι θα πρέπει να λάβουν τις δικές τους αποφάσεις. Θέλετε να σας αναθέτουν εργασίες , αλλά θέλετε να ενημερωθείτε για αυτές"

Αυτή η αλλαγή κουλτούρας, σε συνδυασμό με μια νέα ομάδα στην κορυφή, αναδιαμορφώνει τον τρόπο που λειτουργεί η ΕΚΤ. Συνομιλίες με ανώτερους αξιωματούχους της ΕΚΤ στο παρελθόν και το παρόν δίνουν μια εικόνα για το πώς ο Draghi αναμορφώνει την τράπεζα - όχι μόνο τις πολιτικές της, αλλά και το ύφος της διαχείρισης και τον τρόπο που αλληλεπιδρά με τις κυβερνήσεις - για να καταστήσει μια πιο ενεργητική κεντρική τράπεζα με αποστολή να εξασφαλίσει το ευρώ και να προωθήσει μια αυστηρότερα δεμένη νομισματική ένωση.

Ο προηγούμενος πρόεδρος της ΕΚΤ, ο Γάλλος Jean-Claude Trichet, συχνά προσπάθησε να από-γερμανικοποιήσει τους Γερμανούς με μια απαρέγκλιτη έμφαση στην καταπολέμηση του πληθωρισμού στο ύφος της Bundesbank - τη γερμανική κεντρική τράπεζα στην οποία βασίστηκε η ΕΚΤ. Ήταν, είπε ένας πρώην συνάδελφος, "μέρος της γενιάς των ανθρώπων που δουλειά τους ήταν να κάνουν τη Γαλλία πιο γερμανική."

Ο Draghi, αντιθέτως, αντιμετωπίζεται με καχυποψία από πολλούς Γερμανούς. Ανησυχούν ότι απορρίπτει πολιτικές που αποσκοπούν στη σταθερότητα υπέρ μιας γρήγορης και χαλαρής προσέγγισης των δραστηριοτήτων των κεντρικών τραπεζών. Την ίδια ώρα, το χαλαρό στυλ του είναι ασυνήθιστο στην ΕΚΤ. Οι διευθυντές που χρησιμοποιούνταν για την παροχή πληροφοριών στο διοικητικό συμβούλιο μέχρι τώρα, καλούνται να λάβουν αποφάσεις οι ίδιοι.

Ο κίνδυνος, λένε οι επικριτές, είναι ότι τα χαλαρά άκρα έμειναν αποσυνδεδεμένα, η υλοποίηση της πολιτικής είναι αποσπασματική και - καθώς η κρίση της ευρωζώνης προσκρούει σε αυτό - η ΕΚΤ χάνει ορισμένες από τις άκρες της, ή ακόμη και την εξουσία της.

ΤΡΑΠΕΖΑ ΑΔΕΛΦΩΝ

Ο Draghi κληρονόμησε μια ΕΚΤ αναδευόμενη από παραιτήσεις και ένα ξεκαθάρισμα της αίθουσας συνεδριάσεων. Μόλις δύο μήνες πριν ο Draghi γίνει πρόεδρος της ΕΚΤ το Νοέμβριο του 2011, ο γερμανός Juergen Stark είπε ότι αποχωρεί ως επικεφαλής οικονομολόγος, στερώντας από την τράπεζα έναν από τους πιο έμπειρους της χάραξης πολιτικής. Η αναδιοργάνωση της εξαμελούς Εκτελεστικής Επιτροπής, τότε, άφησε τον Draghi με μια σχεδόν εντελώς νέα ομάδα, μεταξύ των οποίων δύο νέα μέλη του διοικητικού συμβουλίου, χωρίς προηγούμενη κεντρική τραπεζική εμπειρία.

Η απάντησή του στο πρόβλημα απεικονίζει το μείγμα των ριζοσπαστικών πολιτικών και το συναινετικό τρόπο διοίκησης που έφερε στην τράπεζα.

Η συνέλευση έκρινε ότι ένας Γερμανός θα πρέπει να αναλάβει το συμβούλιο του οικονομικού χαρτοφυλακίου. Αλλά ο Draghi, ένας ιταλός 65 ετών, έσπασε την παράδοση στο άκουσμα των επιθυμιών πέντε συναδέλφων του και στη συνέχεια διαίρεσε τα χαρτοφυλάκια που ταιριάζουν στις δυνάμεις τους. Εκείνος επέλεξε να μην δώσει στο Joerg Asmussen, το γερμανό διάδοχο του Stark, το οικονομικό χαρτοφυλάκιο. Αντ 'αυτού, ο Draghi τον έβαλε υπεύθυνο για τις διεθνείς σχέσεις της ΕΚΤ - ένας ρόλος που βασίζεται στην εμπειρία του Asmussen για την καταπολέμηση της κρίσης ως πρώην Υφυπουργού Οικονομικών.

Ο Βέλγος Peter Praet, ένας έμπειρος κεντρικός τραπεζίτης με εμπειρία στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο και στον ιδιωτικό τομέα, πήρε το ρόλο των οικονομικών, και ο Benoit Coeure της Γαλλίας ανέλαβε την ευθύνη των δραστηριοτήτων της αγοράς - ένας ρόλος που η παραμονή του στο γραφείο του χρέους της Γαλλίας του έδωσε τα κατάλληλα προσόντα.

Ο Draghi έχει χρεωθεί ένα νέο μέλος του διοικητικού συμβουλίου, τον Yves Mersch, μαζί με τον αντιπρόεδρο Vitor Constâncio, για την προετοιμασία της ΕΚΤ για το νέο ρόλο της ως πανευρωπαϊκής τραπεζικής εποπτείας, που αναμένεται να ισχύσει από το 2014.

"Ο Draghi μοίρασε τα χαρτοφυλάκια πολύ καλά," δήλωσε ο Erkki Liikanen, επικεφαλής της κεντρικής τράπεζας της Φινλανδίας, ο οποίος έχει διατελέσει μέλος του διοικητικού συμβουλίου της ΕΚΤ, στο πλαίσιο τόσο του Draghi όσο και του Trichet.

Ο Jean-Claude Trichet, ο οποίος αρνήθηκε να σχολιάσει όταν επικοινώνησε το Reuters για αυτή την ιστορία, είχε δύο δύσκολους και ισχυρούς Γερμανούς να αντιμετωπίσει κατά τη διάρκεια της προεδρίας του: το Stark και τον επικεφαλής της Bundesbank Axel Weber, οι οποίοι και οι δύο είχαν εγκαταλείψει το 2011 το πρώτο κυρίαρχο πρόγραμμα της ΕΚΤ αγοράς ομολόγων. Οι σταθερές τους απόψεις περιόριζαν το χώρο που είχε για ελιγμούς.

Ο Draghi καθοδηγεί μια πιο συλλογική ομάδα, η οποία του επιτρέπει να είναι πιο συναινετικός. Ακούει στους συναδέλφους, επικεντρώνεται στα βασικά θέματα της πολιτικής και αναθέτει διοικητικά καθηκόντα σε άλλους.

Το ύφος του Trichet ήταν «πολύ διαφορετικό», είπε ένα μέλος του παλαιού στενού κύκλου του Trichet ο οποίος αργότερα εργάστηκε υπό τον Draghi. "Με τον Trichet, ήταν: «Θέλω να μάθω τα πάντα». Ενώ ο Draghi λέει: «Πες μου τα βασικά»."

Σε αντίθεση με το καθεστώς του Trichet, όπου ένας κορυφαίος διαμορφωτής πολιτικής της ΕΚΤ υπενθυμίζει πως «δεν είχε ζωή», ο Draghi είναι μη παρεμβατικός. Διαβάζει πολύ, ανακλά ιδέες από τους συμβούλους του, και παίρνει αποφάσεις αφού τις εξετάσει.

"Στις επικοινωνίες, είναι πειστικός. Επειδή έχει ήδη λάβει τις αποφάσεις του, είναι χαλαρός," δήλωσε στο Reuters ο Liikanen.

Η δύναμη των δεξιοτήτων επικοινωνίας του Draghi αποδεικνύεται από τον όρκο εγγύησης που έδωσε στις 26 Ιουλίου πέρυσι να κάνει «ό,τι χρειάζεται» για να διατηρήσει το ευρώ - μία υπόσχεση που σηματοδότησε ένα σημείο καμπής στην κρίση της ευρωζώνης.

Αλλά στα μάτια πολλών κεντρικών τραπεζών στη ζώνη του ευρώ, ο Draghi έκανε λάθος όταν αργότερα ξεχώρισε τον Jens Weidmann, κατεστημένο επικεφαλής της Bundesbank και μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου της ΕΚΤ, ως το μοναδικό φορέα χάραξης πολιτικής της ΕΚΤ ο οποίος διαφώνησε με ένα νέο πρόγραμμα αγοράς ομολόγων που πρότεινε ο Draghi.

Ο Stark, ο οποίος ήταν κοντά στον Trichet κατά τη διάρκεια του χρόνου τους στην ΕΚΤ, ακόμη και αν δεν βλεπόντουσαν πάντα από κοντά, είπε: "Ο Trichet πάντα φρόντιζε να τονίζει ότι σέβεται τις διαφορετικές απόψεις των μελών του Διοικητικού Συμβουλίου."

Η επικοινωνία μεταξύ του συμβουλίου και των τμημάτων μπορεί επίσης να είναι επαχθής. Ένας ανώτερος αξιωματούχος της ΕΚΤ, μιλώντας υπό τον όρο της ανωνυμίας, παραπονέθηκε ότι οι ανώτεροι υπάλληλοι δεν μπορούσαν να συναντηθούν με μέλη του διοικητικού συμβουλίου από τις δικές τους υπηρεσίες στα γραφεία τους, χωρίς να πάρουν πιστοποιητικό ασφαλείας.

«(Το μέλος του διοικητικού συμβουλίου) πρέπει να πάει και να τους δει», είπε εκφράζοντας τη λύπη του.

Αυτό σημαίνει ότι για να γίνουν κάποια πράγματα παίρνει χρόνο και κινδύνους που δημιουργούν εσωτερική σύγχυση.

ΠΕΠΟΙΘΗΣΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ

Αυτό που κάνει ο τρόπος διοίκησης του Draghi είναι να του επιτρέπει να επικεντρωθεί στη νομισματική πολιτική, καθώς και στη διαμόρφωση του μέλλοντος της ζώνης του ευρώ.

Ο Ιταλός έχει εύρος εμπειρίας που οι περισσότεροι κεντρικοί τραπεζίτες θα ζήλευαν. Αφού απέκτησε το διδακτορικό του στα οικονομικά από το Massachusetts Institute of Technology, εργάστηκε στην Παγκόσμια Τράπεζα στην Ουάσιγκτον, εξετέλεσε επικεφαλής του ιταλικού Υπουργείου Οικονομικών και λειτούργησε την ιταλική κεντρική τράπεζα και το Συμβούλιο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας, έναν παγκόσμιο ρυθμιστικό οργανισμό. Έκανε επίσης μια θητεία στην αμερικανική επενδυτική τράπεζα Goldman Sachs στην πορεία προς την παγκόσμια οικονομική κρίση - ένα αμφιλεγόμενο μερικές φορές ξόρκι που διαμόρφωσε την ευαισθητοποίηση του για την αγορά.

"Νομίζω ότι έχω μία πεποίθηση για το πώς να τρέξει η νομισματική πολιτική - λέω «εγώ», αλλά στην πραγματικότητα είναι «εμείς» - εμείς στην Εκτελεστική Επιτροπή και στο Διοικητικό Συμβούλιο," είπε με ένα νεύμα στην ομάδα του.

Όσον αφορά την πολιτική, λέει ο Draghi, το πρώτο έτος του στην ΕΚΤ ήταν "πολύ, πολύ δραστήριο".

Από τότε που ανέλαβε το τιμόνι της ΕΚΤ, η τράπεζα μείωσε τα επιτόκια τρεις φορές, απομάκρυνε μία πιστωτική κρίση διοχετεύοντας πάνω από € 1.000 δισεκατομμύρια σε φθηνά, 3-ετή δάνεια προς τις τράπεζες, και συμφώνησε σε ένα πρόγραμμα αγοράς ομολόγων, που μέχρι σήμερα, έχει κερδίσει την εμπιστοσύνη των χρηματοπιστωτικών αγορών ως μια αξιόπιστη εξασφάλιση πίσω από το ευρώ.

Οι πολιτικές αυτές διεγείρουν ευρύτατες επικρίσεις στην επιφυλακτική προς τον πληθωρισμό Γερμανία, όπου θεωρούνται επικίνδυνες. Παρόλα αυτά, ο Draghi έχει βρει έναν σύμμαχο στα γερμανικά πράγματα, τον Christian Thimann, διευθύνοντα σύμβουλό του ή "consigliere". Ο Draghi μιλά στον Thimann καθημερινά, τον προήγαγε, και τον χρησιμοποιεί για να τον βοηθήσει να ακονίσει τις απόψεις και τα σχέδια.

Οι δύο άνδρες μοιράζονται γειτονικά γραφεία στον 35ο όροφο του Eurotower, και από την αρχή συνεδρίαζαν τακτικά για να σφυρηλατήσουν ένα σχέδιο για να δώσουν στους επενδυτές μια σαφέστερη εικόνα του οικονομικού μέλλοντος της Ευρώπης. Έφεραν καταιγισμό ιδεών πριν ο Draghi αποκρυσταλλώσει το σχέδιό του: ένα «δημοσιονομικό συμπαγές».

Σε μια ομιλία του στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο την 1η Δεκεμβρίου 2011, μετά από ακριβώς ένα μήνα στο γραφείο, ο Draghi κάλεσε τις κυβερνήσεις να συμφωνήσουν σε αυτή τη μικρή αυστηρότερη δημοσιονομική πειθαρχία και να κάνουν μια «θεμελιώδη αναμόρφωση» των δημοσιονομικών κανόνων της ευρωζώνης.

Αυτός και τρεις άλλοι κορυφαίοι Ευρωπαίοι αξιωματούχοι έλαβαν αυτό το μήνυμα αργότερα τον Ιούνιο του περασμένου έτους, όταν ζήτησε μια πιο ολοκληρωμένη ζώνη του ευρώ, με ένα κοινό πλαίσιο οικονομικής πολιτικής και στενότερη πολιτική ένωση.

Στη συνέχεια, το Σεπτέμβριο, ο Draghi καθόρισε τις λεπτομέρειες του σχεδίου αγοράς ομολόγων, που είναι γνωστό ως Συνολικές Νομισματικές Συναλλαγές (OMT), για να μειώσει το κόστος δανεισμού των κυβερνήσεων στο κέντρο της κρίσης.

Ο Weidmann, ο επικεφαλής της Bundesbank, ήταν το μόνο μέλος του διοικητικού συμβουλίου της ΕΚΤ - το όργανο χάραξης πολιτικής που αποτελείται από εξαμελές διοικητικό συμβούλιο και των 17 αρχηγών των εθνικών κεντρικών τραπεζών της ευρωζώνης – που εναντιώθηκε στο OMT. Θεωρεί ότι οι αγορές της ΕΚΤ σε κρατικά ομόλογα "ισοδυναμεί με τη χρηματοδότηση κυβερνήσεων από την εκτύπωση των τραπεζογραμματίων", μια φράση που θυμίζει τον υπερπληθωρισμό της δεκαετίας του 1920 στη Γερμανία που οδήγησε στην άνοδο των Ναζί.

Τις ανησυχίες του συμμερίζονται πολλοί Γερμανοί, οι οποίοι ανησυχούν ότι ο Draghi παίρνει την ΕΚΤ μακριά από το μοντέλο της Bundesbank μιας ανεξάρτητης, κατά του πληθωρισμού, κεντρικής τράπεζας.

"Σε γενικές γραμμές, το OMT έχει επιβεβαιώσει στη Γερμανία αυτό που οι άνθρωποι φοβούνταν ή ανέμεναν από αυτόν - δηλαδή ότι θα μετακινήσει την ΕΚΤ μακριά από τη γερμανική παράδοση και περισσότερο προς την κατεύθυνση της Λατινικού τύπου νομισματικής ένωσης με μια πιο ήπια στάση," δήλωσε ο Clemens Fuest, διευθυντής έρευνας του Business School στο Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης, και σύμβουλος του υπουργείου Οικονομικών της Γερμανίας.

Ο Draghi, ο οποίος έχει μια αφοπλιστική αίσθηση του χιούμορ, αναγνωρίζει ότι η ζώνη του ευρώ είναι μια μοναδική κατασκευή γεμάτη ιδιοσυγκρασίες. Έχει δώσει ισχυρή έμφαση στην καλλιέργεια μιας καλής σχέσης συνεργασίας με κορυφαίους παίκτες στο μπλοκ, συμπεριλαμβανομένης της Γερμανίδας Καγκελαρίου Angela Merkel. Αλλά αυτό έχει καταφέρει ελάχιστα για να καθησυχάσει τις ανησυχίες της Bundesbank για την κατεύθυνση της πολιτικής της ΕΚΤ.

Σε μια βροχερή μέρα του Σεπτεμβρίου ο Bernd Krauskopf, γενικός σύμβουλος της Bundesbank, παρακολούθησε ήσυχα μία διάλεξη που έδωσε ο Asmussen της ΕΚΤ στο Πανεπιστήμιο Goethe της Φρανκφούρτης με τίτλο "Κηδεμόνες σταθερότητας και διαχειριστές κρίσης: δραστηριότητες των κεντρικών τραπεζών σε περιόδους κρίσης και πέρα από αυτές".

Χωρίς να συστηθεί, ο Krauskopf έστησε ενέδρα στον Asmussen με μία ερώτηση σχετικά με το σχέδιο αγοράς ομολόγων OMT.

Ρώτησε αν η ΕΚΤ θα είναι έτοιμη να αγοράσει κρατικά ομόλογα ακόμη και αν η εν λόγω κυβέρνηση απέτυχε να συμμορφωθεί με τους όρους της ΕΚΤ για παρέμβαση της. Σε μια σύντομη απάντηση ο Asmussen είπε ότι αν οι όροι δεν πληρούνται, δε θα μπορούσαν να υπάρξουν αγορές.

Αυτό ανησυχεί τους Γερμανούς, όπως ο πρώην επικεφαλής χάραξης πολιτικής της ΕΚΤ, ο Stark, ο οποίος φοβάται ότι η κεντρική τράπεζα διακινδυνεύει να δεθεί η ίδια σε κόμπο με το OMT.

"Η ΕΚΤ κάνει τον εαυτό της αιχμάλωτο της πολιτικής," δήλωσε ο Stark. "Αν υπάρχει κάποιο πρόβλημα με τη νομισματική πολιτική, πρέπει να παρέμβει αμέσως και δε μπορεί να κάνει τη δράση μου να εξαρτάται από τη συμπεριφορά του τρίτου."

ΣΤΗ ΦΩΛΙΑ ΤΟΥ ΛΙΟΝΤΑΡΙΟΥ

Η απάντηση του Draghi στην κριτική που έχει αντιμετωπίσει από την Bundesbank, και από τα μέσα μαζικής ενημέρωσης στη Γερμανία, υπήρξε επιθετική επικοινωνία.

"Μέρος της ανεξαρτησίας είναι το καθήκον να εξηγούμε. Επειδή είστε ανεξάρτητοι, θα πρέπει να είστε δύο φορές πιο διαφανείς όπως οποιοσδήποτε άλλος," είπε στο γραφείο του. Καθισμένο σε ένα ράφι υπάρχει ένα μαύρο-χρυσό και αιχμηρό πρωσικό κράνος από το 1871, δώρο από την εφημερίδα Bild της Γερμανίας για να συμβολίσει την αρχική εμπιστοσύνη της ότι το αφεντικό της ΕΚΤ θα τηρήσει τη γερμανικού τύπου πειθαρχία.

Ανταποκρινόμενος στις ανησυχίες από το συμβούλιο της ΕΚΤ ότι δεν έχουν πάρει το μήνυμά τους σε όλη τη ζώνη του ευρώ, όπου οι εθνικές κυβερνήσεις και οι κεντρικές τράπεζες επιδιώκουν να επηρεάσουν τους τοπικούς δημοσιογράφους, ο Draghi έχει διορίσει νέο επικεφαλής των επικοινωνιών.

Έχει προσλάβει τη γαλλο-γερμανίδα Christine Graeff από τον ιδιωτικό τομέα, και ελπίζει να αξιοποιήσει τις γνώσεις της σε τέσσερις γλώσσες για να βοηθήσει την περικοπή της ΕΚΤ μέσω της εθνικής περιστροφής και της επικοινωνίας σε όλη τη ζώνη του ευρώ.

Ο Draghi, επίσης, καθιστά τον εαυτό του υπέυθυνο να εξηγήσει την πολιτική της ΕΚΤ. Κάνει λιγότερες ομιλίες από τον Trichet, αλλά, κυρίως, έχει αντιμετωπίσει τους μεγαλύτερους σκεπτικιστές.

Λίγο περισσότερο από ένα μήνα μετά την ανακοίνωση του σχεδίου ομολόγων OMT, ο Draghi πήρε το ιδιαίτερα ασυνήθιστο βήμα από την αποδοχή της πρόσκλησης να επισκεφθεί τη Βουλή της Γερμανίας, ή την κάτω βουλή του κοινοβουλίου, για να αντιμετωπίσει τις ανησυχίες τους στα τέλη Οκτωβρίου.

Είχε γίνει μόνο μία φορά στο παρελθόν, από τον Trichet το 2010, και οι Γερμανοί νομοθέτες ήταν πιο θετικά διακείμενοι στο Γάλλο. Ο Draghi είχε προετοιμαστεί καλά για αυτό που θα μπορούσε να ήταν μια συνάντηση με μώλωπες, με τους βοηθούς του να τον συμβουλεύουν να εξηγήσει με σαφήνεια στους νομοθέτες γιατί το σχέδιο OMT δεν εγκυμονεί κινδύνους για τους Γερμανούς φορολογούμενους. Αποφύγετε την αφράτη συζήτηση για ένα κοινό πεπρωμένο για τις χώρες της ευρωζώνης, είπαν.

Ο Draghi αντιμετώπισε τους προβληματισμούς των νομοθετών σημείο προς σημείο και τους διαβεβαίωσε ότι οι παρεμβάσεις στο πλαίσιο του προγράμματος " έχουν σχεδιαστεί για να στείλουν ένα σαφές μήνυμα στους επενδυτές ότι οι φόβοι τους σχετικά με τη ζώνη του ευρώ είναι αβάσιμες."

Οι φορείς χάραξης πολιτικής της ΕΚΤ αισθάνθηκαν ότι η εμφάνισή του χαλάρωσε τις γερμανικές ανησυχίες σχετικά με τις πολιτικές της τράπεζας. Φωνάζουν για περισσότερα. "Πήγε πολύ καλά," δήλωσε ο Liikanen. "Θα πρέπει να επισκεφθεί και άλλα κοινοβούλια, επίσης."

Αλλά ο Draghi δεν κατάφερε να κερδίσει τους πιο ένθερμους επικριτές του. Ο Frank Schaeffler, ένας επαναστάτης ευρωσκεπτικιστής στο συνασπισμό της Μέρκελ, κατονόμασε τον Draghi "ένα περιστέρι στα ρούχα ενός γερακιού " μετά την επίσκεψη και επέμεινε ότι «ο πληθωρισμός θα είναι η πικρή συνέπεια» του σχεδίου του.

ΥΠΕΡΒΟΛΙΚΟΣ ΚΙΝΔΥΝΟΣ

Μήπως ο Draghi διακινδυνεύει να πάει πολύ μακριά, επιβαρύνοντας υπερβολικά ένα ίδρυμα που αγωνίζεται να συμβαδίσει με την προσέγγιση του ακτιβιστή;

Στη «δήλωση οράματος» που συνέγραψε με τους προέδρους της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου και του Eurogroup των υπουργών Οικονομικών της ευρωζώνης, ο Draghi έκλινε προς την ΕΚΤ να αναλάβει επιπλέον αρμοδιότητα για την εποπτεία των τραπεζών της Ευρώπης.

Σύμφωνα με μια συμφωνία ορόσημο τον περασμένο μήνα, η ΕΚΤ θα έχει νέες εξουσίες από το 2014 που θα της δοθεί η αυτόματη εποπτεία των περίπου 150 μεγαλύτερων τραπεζών στη ζώνη του ευρώ, και η εξουσία να παρεμβαίνει σε 6.000 μικρότερες τράπεζες, αν υπάρχουν σημάδια προβλήματος.

Ορισμένοι φορείς χάραξης πολιτικής της ΕΚΤ – ο Weidmann στη Bundesbank και άλλοι, επίσης - ανησυχούν για αυτό το νέο ρόλο. Αισθάνονται ότι οι Βρυξέλλες και οι ευρωπαϊκές κυβερνήσεις έχουν φορτώσει τη δουλειά τους μόνο και μόνο επειδή η ΕΚΤ έχει αξιοπιστία, ένα περιουσιακό στοιχείο που κερδίθηκε με κόπο και που ανησυχούν ότι θα μπορούσε να χαθεί μέσα από συγκρούσεις συμφερόντων.

" Επειδή τα άλλα θεσμικά όργανα είναι αδύναμα, μας δίνουν το βάρος, και στη συνέχεια μας κολακεύουν λέγοντας, «Είστε ένα σπουδαίο ίδρυμα»," παραπονέθηκε ένας διαμορφωτής πολιτικής της ΕΚΤ, μιλώντας υπό τον όρο της ανωνυμίας.

Η ΕΚΤ δεν θέλει τη δουλειά σε σύγκρουση με το ρόλο της στη νομισματική πολιτική. Ένας από τους κινδύνους είναι ότι η ΕΚΤ θα μπορούσε να επιτρέψει σε πληροφορίες από το εποπτικό έργο της να επηρεάσουν την επιτοκιακή πολιτική της ρύθμισης, η οποία θα πρέπει να επικεντρώνεται στην επίτευξη σταθερών τιμών.

"Πρέπει να είναι μέσα στην οικογένεια, αλλά ανεξάρτητα, έτσι ώστε να μην συγχέουμε τα δύο καθήκοντα," δήλωσε ο Liikanen. "Είναι πολύ σημαντικό να μην τα ανακατέψουμε αυτά."

Πηγή