Κοινοβουλευτισμός και αριστερά - Διάδοχες νεοταξικές μεταλλάξεις

Γράφει ο ΣΠΥΡΙΔΩΝ ΚΑΡΑΧΑΛΙΟΣ Δυναμώνει μέρα με την ημέρα το γαύγισμα των λυσσασμένων ανθελλήνων σε βάρος της πατρίδος και των υπερα...

Γράφει ο ΣΠΥΡΙΔΩΝ ΚΑΡΑΧΑΛΙΟΣ

Δυναμώνει μέρα με την ημέρα το γαύγισμα των λυσσασμένων ανθελλήνων σε βάρος της πατρίδος και των υπερασπιστών της, σε βάρος όλων εκείνων των Ελλήνων που δεν καταθέτουν την ψυχή τους στο νεοταξικό ανταλλακτήριο των εθνών. 

Και έτσι όποιος ζητάει κοινωνία ελληνική βαφτίζεται μοχθηρός ρατσιστής και όποιος φυλάσσει εθνική κυριαρχία και ζητά εργασία για τους Έλληνες βαφτίζεται αρνητής της ανοικτής κοινωνίας.

Όποιος λέγει τους γραικύλους πολιτικάντηδες προδότες είναι εχθρός του κράτους. Όποιος θέλει να κρατήσει αμόλυντη την πίστη του είναι αναχρονιστικός. Και όποιος μιλάει για τη λευτεριά στις σκλάβες πατρίδες είναι είτε ρομαντικός είτε πολεμοχαρής για το κατοχικό καθεστώς.

Αυτοί που καταλογίζουν όλες αυτές τις τιμητικές «κατηγορίες» για τους Πατριώτες Εθνικιστές ανήκουν σε όλα τα στρατόπεδα του αντίχριστου και εθνοκτόνου πολιτικού συστήματος. Είναι όλοι εκείνοι που τσακώνονται για τα μάτια των ραγιάδων ποιος θα κρατήσει περισσότερους και ποιος λιγότερους λαθρομετανάστες μπραίμηδες, ποιος θα παίξει τον τιμωρό και ποιος τον προστάτη των παρακρατικών συντρόφων της Αριστεράς.

Είναι όλοι εκείνοι που τα βρίσκουν μια χαρά με διεθνείς λογιστές και βαρβάρους. Έχουν μοιράσει το χρόνο που θα κάμουν το ολέθριο έργο τους και τους ρόλους. Ποιος είναι ο Νενέκος και ποιος ο Κωλλέτης. Ποιος θα ρίξει καλύτερα τους Έλληνες στον νεοταξικό μινώταυρο των σιωνιστών τοκογλύφων και ποιος θα δώσει περισσότερη γη και ύδωρ σε τουρκομογγόλους και λοιπούς προσωρινούς γείτονες.

Αποδεικνύεται περίτρανα η μεγάλη αλήθεια που είχε διατυπώσει ο Εθνικός Κυβερνήτης και Εθνάρχης Ιωάννης Μεταξάς πως η κοινοβουλευτική δημοκρατία είναι το στάδιο πριν τον κομμουνισμό. Το είχε βιώσει τόσο ο ίδιος όσο και ο Γεώργιος Παπαδόπουλος όταν προ της 4^ης Αυγούστου 1936 και της 21^ης Απριλίου 1967 απέτρεψαν επερχόμενες κομμουνιστικές ανταρσίες και αδελφοκτόνες συρράξεις ως ψευτοεπαναστάσεις ενώ η πατρίδα διέρχετο και πάλι κρίση σε οικονομία, κοινωνία και εθνικά ζητήματα.

Δεν θα μπορούσε να ισχύει κάτι το διαφορετικό, αφού τόσο στην περίπτωση του κοινοβουλευτισμού όσο και στην περίπτωση πάσης μορφής κομμουνισμού, σήμερα της λεγομένης «εκσυγχρονιστικής» Αριστεράς, έχουμε να κάνουμε ξεκάθαρα με το δύσμορφο πρόσωπο της ξενοκρατίας. Ο ένας ξεζουμίζει το λαό και ξεχνάει σαν μια απλή βαλίτσα στο σταθμό του τρένου εθνικά εδάφη. Τον λένε κοινοβουλευτισμό. Και ο άλλος μάχεται τάχα το κράτος του δωσιλογισμού για να φέρει το δικό του δωσιλογισμό με την αθεΐα, τον πολυπολιτισμό και την ενίσχυση των εχθρών μας. Τον λένε Αριστερό.

Ο ένας ανοίγει τον δρόμο στη λαίλαπα και ο άλλος διαβαίνει το δρόμο αυτής. Ο ένας καμώνεται το κράτος και ο άλλος το παρακράτος. Στο φως που τόσο μισούν χωρίζονται και στο σκοτάδι που τόσο λατρεύουν σμίγουν. Ο σοσιαλφιλεύθερος βλέπει τη «σωτηρία» της Ελλάδος στη ξένη δούλεψη και την παγκόσμια συνεργασία. Ο αριστερός την εντοπίζει στη διεθνή συνεύρεση του θύτη με το θύμα και το παγκόσμιο μπαστάρδεμα εθνών και θρησκειών. Ο κοινοβουλευτικός το λέει παγκοσμιοποίηση και ο αριστερός που είναι ομοίως κοινοβουλευτικός το λέει παγκόσμια κοινωνία ειρήνης!

Ακούμε Τούρκους απόβλητους να κηρύττουν από την Τουρκία αγώνα για τουρκικά δικαιώματα στη Θράκη μας. Ακούμε τα αριστερά παραπήγματα να ζητούν αποβολή της θρησκείας από τα σχολεία και προστασία τρομοκρατών. Και ολάκερο το καθεστώς να αγανακτεί όταν κάποιος εισαγγελέας μιλήσει για δωσίλογους.  

Όλοι τους λοιπόν βαδίζουν αγκαλιά το δρόμο του ελληνικού χαμού ενώ καταγγέλλουν τους Έλληνες Εθνικιστές μαζί με επιτρόπους και οργανισμούς της «περιούσιας» Εσπερίας ως εχθρούς του «ανθρωπισμού» και της «δημοκρατίας». Και το διορισμένο κοινοβούλιό τους δεν είναι τίποτα άλλο από έναν μηχανισμό κηφήνων και ελαστικών συνειδήσεων που εκτελεί το πρόγραμμα της παγκόσμιας νεοταξικής διακυβέρνησης με άλλοθι και θύμα παράλληλα τον ελληνικό λαό που σέρνεται και ο ίδιος και η πατρίδα στην αυτοχειρία.

Εμείς οι Έλληνες Εθνικιστές απέναντι σε όλα αυτά τα τραγικά που συμβαίνουν αποδεχόμαστε όλες τις κατηγορίες. Είμαστε ένοχοι και άνθρωποι αταίριαστοι για το κατοχικό καθεστώς και την παγκοσμιοποίηση. Αγωνιζόμαστε πραγματικά για μια ελληνική κοινωνία γιατί θέλουμε μια Πατρίδα που θα διοικείται από Έλληνες και θα ανήκει στους Έλληνες αποκλειστικά και ολοκληρωτικά. Δεν ανταλλάσσουμε την ψυχή μας για έναν ψεύτικο παράδεισο που ήδη έχει γίνει κόλαση για όλους εμάς που τον αρνούμαστε.

Θέλουμε ένα κράτος με κλειστά σύνορα. Ένα αληθινά Εθνικό και Λαϊκό Κράτος. Θα οικοδομήσουμε μια Πολιτεία που θα τιμά τους ήρωες και θα εξαφανίζει τους προδότες. Είμαστε μαχητές του Ελληνικού Φωτός και εκφραστές του Ορθού Λόγου. Δεν αναγνωρίζουμε καμία πανθρησκεία που αναγνωρίζουν μαρξιστές και καπιταλιστές, γιάφκες και κοινοβούλια. Δεν αναγνωρίζουμε διεθνείς τυράννους και αγωνιζόμαστε για την Ελλάδα της εθνικής παραγωγής και ισχύος.

Διακηρύττουμε με σαφήνεια πως η πατρίδα μας σήμερα δεν είναι μήτε ανεξάρτητη μήτε ελεύθερη. Συνεπώς διεξάγουμε πολιτικό αγώνα για να αποκτήσουμε ελληνική, επομένως εθνικιστική πολιτική διοίκηση και για να επιτύχουμε την εθνική μας ολοκλήρωση. Να σηκωθεί δηλαδή Ελληνική Σημαία σε όλες τις σκλάβες ελληνικές πατρίδες αφού πρωτεύουσα έχουμε την Κωνσταντινούπολη. Κοινοβούλιό μας είναι οι Έλληνες και ο Στρατός μας. Πίστη ο Θεός μας. Και σύμμαχο έχουμε μονάχα όποιον κάνουμε να προσκυνήσει τα Εθνικά μας Δίκαια.