Σήμερα πέρασα με την κόρη μου μπροστά από τα γραφεία της Χρυσής Αυγής…

Σήμερα πέρασα με την κόρη μου μπροστά από τα γραφεία της Χρυσής Αυγής πηγαίνοντας σε δουλειά. Είναι οξύμωρο που σε απόσταση 300 400 μέτ...

Σήμερα πέρασα με την κόρη μου μπροστά από τα γραφεία της Χρυσής Αυγής πηγαίνοντας σε δουλειά. Είναι οξύμωρο που σε απόσταση 300 400 μέτρων από τα γραφεία τους , βρίσκεται η απόλυτα παρηκμασμένη πλατεία Καραϊσκάκη.

Από την άλλη όμως έχει και την αξία του ως γεγονός, ότι ως κόμμα δεν αποφάσισε να βρίσκεται σε καμία πρωτοκλασάτη περιοχή της Αθήνας , μακριά από την μαυρίλα της πόλης.

Σήμερα, 2 Μαΐου η Χρυσή Αυγή αποφάσισε να μοιράσει τρόφιμα , και επειδή η πολιτική σκηνή αποφάσισε να αντιμετωπίσει τον φασισμό με φασισμό και απαγόρευσε στην Χρυσή Αυγή να μοιράσει τρόφιμα στο Σύνταγμα, η διανομή των τροφίμων έγινε από τα γραφεία της Χρυσής Αυγής.

Τι είδα.

Στα γραφεία είχε αρκετό κόσμο, οι περισσότεροι με την ταυτότητα στο χέρι για να αποδείξουν το «ομόαιμο». Σε γενικές γραμμές επικρατούσε ηρεμία και τάξη. Μόνο στην μέση του διαζώματος είχε ένα περιπολικό μέσα στο οποία η εμφανίσιμη αστυνομικός , λίμαρε ένα από τα νυχάκια της το οποίο μάλλον είχε σπάσει στην επαφή με το μπλοκάκι για τις κλήσεις. Κατά τα άλλα την διανομή αλλά και την ρύθμιση της κυκλοφορίας που είχε πιεστεί λόγω του κόσμου που έβγαινε στον δρόμο για να χωρέσει την είχαν αναλάβει μέλη του κόμματος και μάλιστα τα κατάφερναν μια χαρά.

Για τον κόσμο δεν θέλω να πω τίποτα, γιατί κανείς δεν το αξίζει να γίνεται αντικείμενο περιγραφής όταν φτάνει στο έσχατο σημείο να απευθύνεται σε δωρεάν διανομές τροφίμων. Πάντως υπήρχε κόσμος πολύς και με μεγάλο εύρος ηλικιών.

Η κόρη μου, στην ηλικία των 8, έχει ήδη πέσει θύμα της υπερπληροφόρησης, σχετικά με την Χρυσή Αυγή. Από την μία ο θείος της ο οποίος δηλώνει υπέρμαχος του κόμματος, μέχρι άλλα μέλη της οικογένειας τα οποία με τις περιγραφές τους την έκαναν να σχηματίσει την ιδέα ότι οι Χρυσαυγίτες έχουν δύο κεφάλια, πολλά σπαθιά και είναι σε ημιάγρια κατάσταση. Κατά δήλωσή της ντρέπεται για τον Θείο της και μάλιστα σε μία αποστροφή του λόγου της είπε «τουΗ μισώ τους Χρυσαυγίτες» 

Η κόρη μου έχει κάθε δικαίωμα να αναπτύξει μόνη της τις ιδέες της χωρίς καμία πίεση και πονηρή καθοδήγηση. Όποτε προσπάθησα απλά να την κάνω να σκεφτεί.

Και αυτό που της είπα ήταν:

Μισείς τους Χρυσαυγίτες και όλοι τους κατηγορούν ότι είναι κακοί γιατί μισούν τους ξένους. Αν όμως και εσύ μισείς, έστω τους Χρυσαυγίτες, τι διαφορετικό κάνεις από αυτούς; Μήπως κάνεις και εσύ αυτό που τους κατηγορείς ότι κάνουν;

Έπειτα, έπρεπε να αντιμετωπίσω την παραπληροφόρηση. Αν αποφασίσει ότι αυτές οι ιδέες δεν της ταιριάζουν, θα χαρώ πολύ. Αλλά αυτό δεν μπορεί να βασίζεται στην μεθοδολογία των φαντασιόπληκτων, που βλέπουν φαντάσματα και ανθρώπους με πολλά κεφάλια έτοιμους να κατασπαράξουν άλλους.

Όπότε πήγαμε μπροστά σε έναν Χρυσαυγίτη. Η κόρη μου, μάλλον τρόμαξε και είχε κρεμαστεί πάνω μου. Ο νεαρός, όταν είδε ότι σταθήκαμε μπροστά του, γύρισε προς εμάς και θεωρώντας ότι ήρθαμε για να πάρουμε τρόφιμα που είπε ότι «η ουρά ξεκινά από εκεί» Του εξήγησα ότι δεν ήρθαμε για τρόφιμα, αλλά απλά παρατηρώ.

Δοκίμασα να του ανοίξω κουβέντα και του είπα « Εγώ είμαι ο Σ και αυτή είναι η κόρη μου η Ε». Τότε αυτός άφησε για λίγο το σοβαρό ύφος και είπε «Α ωραία, και εγώ είμαι ο Δ». Η κόρη μου παρόλο που είδε ότι ο νεαρός είχε ένα κεφάλι , δύο χέρια και δύο πόδια , πράγμα που ενώ την είχε κάνει να αναθαρρήσει, ήταν ακόμα αγκαλιά με το πόδι μου και κοιτούσε χαμηλά. Τότε ο Δ έσκυψε και της είπε «χαίρω πολύ Ε, εγώ είμαι ο Δ, κάτσε να βγάλω και τα γυαλιά για να με δεις». Η εικόνα επηρέασε την Εύα και αντί για αγκαλιά, συνεχίσαμε δίνοντάς μου απλά το χεράκι της.

Την έβλεπα σκεπτική, καθώς έπρεπε να αναθεωρήσει, και να βρει νέα επιχειρήματα για να υποστηρίξει το γεγονός ότι δεν συμπαθεί την Χρυσή Αυγή. Δεν μπορούσε πια επιχείρημα της να ήταν ότι είναι «άγριοι και κακοί» καθώς η εικόνα του Δ δεν απείχε καθόλου από την εικόνα ενός νέου ανθρώπου γύρω στα 27 που έδειχνε μια χαρά. Ούτε άγριος, ούτε κακός, ούτε με δύο κεφάλια, ούτε με σπαθιά, ούτε με όπλα.

Καθώς προχωρούσαμε επανήλθα λοιπόν στην προηγούμενη κουβέντα και της εξήγησα ότι το λάθος που κατηγορούμε την Χρυσή Αυγή ότι κάνει, είναι ότι μισεί τους ξένους. Και αν και εμείς μισούμε την Χρυσή Αυγή, δεν κάνουμε τίποτα διαφορετικό από αυτό για το οποίο κατηγορούμε την Χρυσή Αυγή. Η υπόλοιπη κουβέντα ήταν εγκυκλοπαιδική και πια τα επιχειρήματα της κόρης σχετικά με την Χρυσή Αυγή είχαν γίνει πιο λογικά . Πια κατάλαβε και είπε ότι « δεν χρειάζεται να μισούμε»

Σε ένα οχτάχρονο λοιπόν πήρε μισή ώρα να καταλάβει ότι αυτό που χρειάζεται είναι ψυχραιμία και δίκαιη αντιμετώπιση και κυρίως να μην μισεί. Αλλά αυτό το πιτσιρίκι έχει μεγαλύτερο IQ από τους  πολιτικούς μας, καλύτερες προθέσεις, καλή ψυχή και κυρίως δεν είναι κλεισμένο σε μια γυάλα σαν τους πολιτικούς μας.

Και μπορεί να καταλάβει καλύτερα.

Καταλαβαίνει καλύτερα από τον δήμαρχο της Αθήνας, που αντί να ντρέπεται για την κατάντια της πόλης την οποία διοικεί, η ευαισθησία του εξαντλείται στην αντιμετώπιση της Χρυσής Αυγής. Δεν τον ενοχλεί που η μισή Αθήνα είναι γκέτο, δεν τον ενοχλεί που στην πλατεία Καραϊσκάκη μετά τις 8 το βράδυ μόνο τρελός κυκλοφορεί, δεν τον νοιάζει για το παζάρι ψυχών που γίνεται στην ομόνοια και πέριξ, δεν τον νοιάζει για την περιοχή του ΟΚΑΝΑ που έχει γίνει πολυκατάστημα πρέζας. Το μόνο που τον νοιάζει είναι η Χρυσή Αυγή.

Καταλαβαίνει καλύτερα από πολιτικούς αναστήματος και τονάζ σαν του Ελευθέριου Βενιζέλου που λέει ότι η Χρυσή Αυγή πρέπει να βγει εκτός νόμου. Δηλαδή προσπαθεί να αντιμετωπίσει τον φασισμό της Χρυσής Αυγής με φασισμό. Έχει αναρωτηθεί άραγε ποια καθεστώτα είναι αυτά που βγάζουν εκτός νόμου κόμματα που καλώς ή κακώς τα ψήφισαν 400.000 Έλληνες. ΄Η θεωρεί τους δικούς του ψηφοφόρους που ξαναψήφισαν αυτούς που κατέστρεψαν την Ελλάδα καλύτερους και με περισσότερο μυαλό από αυτούς που ψήφισαν την Χρυσή Αυγή; Δεν νομίζω…

Καταλαβαίνει καλύτερα το επίσης οχτάχρονο που μαζί με την μαμά του περίμενε στην ουρά για να πάρει αυγά και πατάτες και την ψυχολογική κατάσταση που αυτό και η μαμά του βρίσκονται

Καταλαβαίνει καλύτερα από όλους αυτούς τους δημοκράτες, ψαγμένους, ιδεολόγους και κυρίως antifa, που θεωρούν ότι ο τρόπος για να αντιμετωπίσεις τον φασισμό είναι να παίξεις ξύλο μαζί του. Αυτοί που αυτόνομα ή καθ’υποδειξη αριστερών και λοιπών προοδευτικών κομμάτων παραμονεύουν να πλακωθούν με τους Χρυσαυγίτες. Να δημιουργήσουν δηλαδή ένα πεδίο μάχης πάνω στο κεφάλι των Ελλήνων.

Αν λοιπόν θεωρούμε ότι η Χρυσή Αυγή είναι ο καρκίνος, πρέπει να καταλάβουμε ότι αυτός αναπτύχθηκε στο σώμα ενός αρρώστου ο οποίος το επεδίωξε να νοσήσει. Οι υπόλοιποι πολιτικοί ευθύνονται που η Χρυσή Αυγή βρήκε πρόσφορο έδαφος να αναπτυχθεί, οι υπόλοιποι πολιτικοί είναι αυτοί που έπεισαν τους Έλληνες ψηφοφόρους ότι όλοι οι πολιτικοί είναι κλέφτες και το μόνο που τους νοιάζει είναι οι θέσεις , οι υπόλοιποι πολιτικοί ταπείνωσαν τόσο την Ελλάδα, που πιστεύουν πώς μόνο ένα φασιστικό κόμμα μπορεί να την αναγεννήσει. Οι υπόλοιποι πολιτικοί απέδειξαν ότι αντανακλαστικά και ΜΚΟ μπορούν να υπάρχουν για όλους εκτός από τους απλούς Έλληνες.

Αν λοιπόν θέλουν η Χρυσή Αυγή να μην υπάρχει, ας βγάλουν τα δικά τους κόμματα εκτός νόμου και τους εαυτούς τους φυλακή.

Τότε δεν θα έχει λόγο ύπαρξης και η Χρυσή Αυγή.

Μέχρι τότε δεν υπάρχει κανένα επιχείρημα που να δικαιώνει ούτε την Χρυσή Αυγή αλλά ούτε και κανέναν από τα υπόλοιπα κόμματα. Γιατί απλά το ένα στηρίζει την ύπαρξη του στο άλλο.

Μόνο με την ύπαρξη, ή την δημιουργία, ενός αντίπαλου δέους θα μπορούσαν όλοι να αντιπροσωπεύουν τόσο κακές ιδέες και να καταστρέφουν την Ελλάδα.

Πηγή