Δεν είναι ανάγκη να χάσετε τον ύπνο σας, αλλά καλό είναι να ξέρει κανείς ότι για πρώτη φορά οι αστρονόμοι υποστηρίζουν πως πιθανότατα εκατον...
Δεν είναι ανάγκη να χάσετε τον ύπνο σας, αλλά καλό είναι να ξέρει κανείς ότι για πρώτη φορά οι αστρονόμοι υποστηρίζουν πως πιθανότατα εκατοντάδες, μεσαίου μεγέθους μαύρες τρύπες δεν βρίσκονται ακίνητες στο κέντρο των γαλαξιών, όπως νόμιζαν ως τώρα, αλλά κυκλοφορούν στο δικό μας γαλαξία και καταβροχθίζουν τα πάντα στο πέρασμά τους. Το καλό νέο είναι ότι, σύμφωνα με τις εκτιμήσεις, η κοντινότερη στη Γη τέτοια περιφερόμενη μαύρη τρύπα βρίσκεται χιλιάδες έτη φωτός μακριά.
Σύμφωνα με τη νέα επιστημονική μελέτη, αυτές οι "αδέσποτες" μαύρες τρύπες έχουν μείνει "ορφανές" από τότε που ο γαλαξίας μας "κατάπιε" ένα σωρό άλλους μικρότερους γαλαξίες στο πέρασμα των δισεκατομμυρίων ετών της ύπαρξής του. Οι αστρονόμοι έχουν πλέον πειστεί ότι κάθε ένας από τους δισεκατομμύρια γαλαξίες στο σύμπαν διαθέτει μια υπερμεγέθη μαύρη τρύπα στο κέντρο του. Ακόμα πιστεύουν ότι όταν οι γαλαξίες συγκρούονται - κάτι που συμβαίνει συχνά- οι κεντρικές μαύρες τρύπες τους συγχωνεύονται.
Σύμφωνα με μια άλλη σχετική θεωρία (η οποία όμως υστερεί σε εμπειρικές παρατηρήσεις που να την επιβεβαιώνουν), οι γαλαξίες, όπως ο δικός μας, μεγαλώνουν απορροφώντας μικρότερους γαλαξίες, όπως το Μεγάλο Νέφος του Μαγγελάνου που βρίσκεται σε τροχιά γύρω από το γαλαξία μας. Τώρα, δύο αστροφυσικοί από το Κέντρο Αστροφυσικής Χάρβαρντ-Σμιθσόνιαν των ΗΠΑ, ο Ράιαν Ο΄Λίρι και ο Αμπραχαμ Λεμπ, υποστηρίζουν, χρησιμοποιώντας προσομοιώσεις σε ηλεκτρονικούς υπολογιστές, ότι μερικές φορές η κεντρική μαύρη τρύπα ενός μικρού γαλαξία, ο οποίος απορροφάται από έναν μεγαλύτερο, παραμένουν ανεξάρτητες και δεν συγχωνεύονται με την μαύρη τρύπα στο κέντρο του μεγαλύτερου γαλαξία μετά τη διαγαλαξιακή σύγκρουση.
Όπως εκτιμούν, η βαρυτική αλληλεπίδραση ανάμεσα σε μια υπερμεγέθη μαύρη τρύπα και σε μια μικρότερη μπορεί ορισμένες φορές να σπρώξει τη δεύτερη μαύρη τρύπα μακριά από το γαλαξιακό της κέντρο. Αυτή η "αποδιωγμένη" μαύρη τρύπα εκτιμάται ότι δεν κινείται αρκετά γρήγορα για να ξεφύγει εντελώς από τη βαρύτητα του νέου μεγαλύτερου γαλαξία που στο μεταξύ θα έχει σχηματιστεί, γι' αυτό θα βρίσκεται κάπου στην περιφέρειά του. Θα κινείται όμως αρκετά πιο γρήγορα από τα γύρω της άστρα, κάτι που μπορεί να την κάνει ανιχνεύσιμη μελλοντικά.
Οι δύο επιστήμονες υπολογίζουν, όπως αναφέρουν σε εργασία τους στο επόμενο τεύχος του αστρονομικού περιοδικού Monthly Notice της βρετανικής Βασιλικής Αστρονομικής Εταιρίας, ότι μπορεί να υπάρχουν εκατοντάδες τέτοιες περιπλανώμενες μαύρες τρύπες στην περιφέρεια του γαλαξία μας (η κάθε μια με μάζα 1.000 - 100.000 ήλιων), που αποτελούν απομεινάρια του μακρινού και ταραγμένου παρελθόντος του γαλαξία μας.
Οι μαύρες τρύπες είναι αόρατες, αλλά μπορούν να γίνουν αντιληπτές από την ύλη που "καταβροχθίζουν" γύρω τους. Μια άλλη νέα επιστημονική έρευνα διαπίστωσε ότι η ύλη και η ενέργεια εξαφανίζονται χωρίς ίχνος στο κέντρο του δικού μας γαλαξία, παρέχοντας την καλύτερη μέχρι τώρα ένδειξη ότι μια μαύρη τρύπα βρίσκεται όντως εκεί.
Η απορρόφηση της ύλης από μια μαύρη τρύπα είναι ταξίδι χωρίς επιστροφή. Μόλις η ύλη διασχίσει τις παρυφές της τρύπας, τον λεγόμενο "ορίζοντα γεγονότων", δεν μπορεί ξανά να δραπετεύσει. Η νέα μελέτη, από το Καναδικό Ινστιτούτο Θεωρητικής Αστροφυσικής, με επικεφαλής τον Άβερι Μπρόντερικ, μελέτησε στοιχεία υπέρυθρων και ραδιο-παρατηρήσεων από το κέντρο του γαλαξία μας και βρήκε τις ισχυρότερες μέχρι ενδείξεις ότι όντως υπάρχει ένας ορίζοντας γεγονότων εκεί, άρα και μια μαύρη τρύπα που απορροφά συνεχώς ύλη και ενέργεια.
Άλλοι επιστήμονες πάντως σχολίασαν ότι παρά τα νέα στοιχεία, ακόμα δεν είναι δυνατό να ισχυριστούν οι επιστήμονες ότι όντως αποδείχτηκε η ύπαρξη μιας μαύρης τρύπας στο γαλαξιακό κέντρο πέραν κάθε αμφιβολίας. Μια εναλλακτική περίπτωση θα ήταν, αντί για μαύρη τρύπα, όπως δήλωσε ο Μίτσελ Μπέγκελμαν του πανεπιστημίου του Κολοράντο-Μπούλντερ, σύμφωνα με το New Scientist, η ύπαρξη μιας "σκουλικότρυπας" που συνδέει μια περιοχή του σύμπαντος με μια άλλη και η οποία συλλέγει ύλη και ενέργεια από το κέντρο του γαλαξία μας για να τη μεταφέρει κάπου αλλού.
Σύμφωνα με τη νέα επιστημονική μελέτη, αυτές οι "αδέσποτες" μαύρες τρύπες έχουν μείνει "ορφανές" από τότε που ο γαλαξίας μας "κατάπιε" ένα σωρό άλλους μικρότερους γαλαξίες στο πέρασμα των δισεκατομμυρίων ετών της ύπαρξής του. Οι αστρονόμοι έχουν πλέον πειστεί ότι κάθε ένας από τους δισεκατομμύρια γαλαξίες στο σύμπαν διαθέτει μια υπερμεγέθη μαύρη τρύπα στο κέντρο του. Ακόμα πιστεύουν ότι όταν οι γαλαξίες συγκρούονται - κάτι που συμβαίνει συχνά- οι κεντρικές μαύρες τρύπες τους συγχωνεύονται.
Σύμφωνα με μια άλλη σχετική θεωρία (η οποία όμως υστερεί σε εμπειρικές παρατηρήσεις που να την επιβεβαιώνουν), οι γαλαξίες, όπως ο δικός μας, μεγαλώνουν απορροφώντας μικρότερους γαλαξίες, όπως το Μεγάλο Νέφος του Μαγγελάνου που βρίσκεται σε τροχιά γύρω από το γαλαξία μας. Τώρα, δύο αστροφυσικοί από το Κέντρο Αστροφυσικής Χάρβαρντ-Σμιθσόνιαν των ΗΠΑ, ο Ράιαν Ο΄Λίρι και ο Αμπραχαμ Λεμπ, υποστηρίζουν, χρησιμοποιώντας προσομοιώσεις σε ηλεκτρονικούς υπολογιστές, ότι μερικές φορές η κεντρική μαύρη τρύπα ενός μικρού γαλαξία, ο οποίος απορροφάται από έναν μεγαλύτερο, παραμένουν ανεξάρτητες και δεν συγχωνεύονται με την μαύρη τρύπα στο κέντρο του μεγαλύτερου γαλαξία μετά τη διαγαλαξιακή σύγκρουση.
Όπως εκτιμούν, η βαρυτική αλληλεπίδραση ανάμεσα σε μια υπερμεγέθη μαύρη τρύπα και σε μια μικρότερη μπορεί ορισμένες φορές να σπρώξει τη δεύτερη μαύρη τρύπα μακριά από το γαλαξιακό της κέντρο. Αυτή η "αποδιωγμένη" μαύρη τρύπα εκτιμάται ότι δεν κινείται αρκετά γρήγορα για να ξεφύγει εντελώς από τη βαρύτητα του νέου μεγαλύτερου γαλαξία που στο μεταξύ θα έχει σχηματιστεί, γι' αυτό θα βρίσκεται κάπου στην περιφέρειά του. Θα κινείται όμως αρκετά πιο γρήγορα από τα γύρω της άστρα, κάτι που μπορεί να την κάνει ανιχνεύσιμη μελλοντικά.
Οι δύο επιστήμονες υπολογίζουν, όπως αναφέρουν σε εργασία τους στο επόμενο τεύχος του αστρονομικού περιοδικού Monthly Notice της βρετανικής Βασιλικής Αστρονομικής Εταιρίας, ότι μπορεί να υπάρχουν εκατοντάδες τέτοιες περιπλανώμενες μαύρες τρύπες στην περιφέρεια του γαλαξία μας (η κάθε μια με μάζα 1.000 - 100.000 ήλιων), που αποτελούν απομεινάρια του μακρινού και ταραγμένου παρελθόντος του γαλαξία μας.
Οι μαύρες τρύπες είναι αόρατες, αλλά μπορούν να γίνουν αντιληπτές από την ύλη που "καταβροχθίζουν" γύρω τους. Μια άλλη νέα επιστημονική έρευνα διαπίστωσε ότι η ύλη και η ενέργεια εξαφανίζονται χωρίς ίχνος στο κέντρο του δικού μας γαλαξία, παρέχοντας την καλύτερη μέχρι τώρα ένδειξη ότι μια μαύρη τρύπα βρίσκεται όντως εκεί.
Η απορρόφηση της ύλης από μια μαύρη τρύπα είναι ταξίδι χωρίς επιστροφή. Μόλις η ύλη διασχίσει τις παρυφές της τρύπας, τον λεγόμενο "ορίζοντα γεγονότων", δεν μπορεί ξανά να δραπετεύσει. Η νέα μελέτη, από το Καναδικό Ινστιτούτο Θεωρητικής Αστροφυσικής, με επικεφαλής τον Άβερι Μπρόντερικ, μελέτησε στοιχεία υπέρυθρων και ραδιο-παρατηρήσεων από το κέντρο του γαλαξία μας και βρήκε τις ισχυρότερες μέχρι ενδείξεις ότι όντως υπάρχει ένας ορίζοντας γεγονότων εκεί, άρα και μια μαύρη τρύπα που απορροφά συνεχώς ύλη και ενέργεια.
Άλλοι επιστήμονες πάντως σχολίασαν ότι παρά τα νέα στοιχεία, ακόμα δεν είναι δυνατό να ισχυριστούν οι επιστήμονες ότι όντως αποδείχτηκε η ύπαρξη μιας μαύρης τρύπας στο γαλαξιακό κέντρο πέραν κάθε αμφιβολίας. Μια εναλλακτική περίπτωση θα ήταν, αντί για μαύρη τρύπα, όπως δήλωσε ο Μίτσελ Μπέγκελμαν του πανεπιστημίου του Κολοράντο-Μπούλντερ, σύμφωνα με το New Scientist, η ύπαρξη μιας "σκουλικότρυπας" που συνδέει μια περιοχή του σύμπαντος με μια άλλη και η οποία συλλέγει ύλη και ενέργεια από το κέντρο του γαλαξία μας για να τη μεταφέρει κάπου αλλού.
Δεν υπάρχουν σχόλια
Μπορείτε να γράψετε και να σχολιάσετε τα πάντα, αλλά αν το κείμενο σας περιέχει υβριστικούς χαρακτηρισμούς σας ενημερώνουμε ότι δεν θα δημοσιεύεται. Σε περίπτωση καθυστέρησης δημοσίευσης των σχολίων ζητούμε συγγνώμη και παρακαλούμε να μην βγάζετε αυθαίρετα συμπεράσματα. Με σεβασμό και εκτίμηση η διαχείριση του ιστολογίου