Προς εκδίκαση πέντε υποθέσεις. Δεδικασμένο αποτελεί περσινή απόφαση σύμφωνα με την οποία «η υποχρέωση όρκου συνιστά παραβίαση της θρησκευτικ...
Προς εκδίκαση πέντε υποθέσεις. Δεδικασμένο αποτελεί περσινή απόφαση σύμφωνα με την οποία «η υποχρέωση όρκου συνιστά παραβίαση της θρησκευτικής ελευθερίας»
Αντιμέτωπη με το ζήτημα της κατάργησης του θρησκευτικού όρκου αναμένεται να βρεθεί η χώρα μας, καθώς καινούργιες υποθέσεις που αφορούν το συγκεκριμένο θέμα βρίσκονται προς εκδίκαση στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο.
«Υπάρχουν τουλάχιστον πέντε τέτοιες υποθέσεις», σημειώνει ο δικηγόρος, ειδικός σε θέματα ανθρωπίνων δικαιωμάτων, κ. Βασίλης Χειρδάρης. Το ζήτημα της ορκωμοσίας των βουλευτών επανέφερε και πάλι το ζήτημα στην επικαιρότητα. Υπενθυμίζεται ότι ο ΣΥΡΙΖΑ ζήτησε να ορκιστούν οι βουλευτές με πολιτικό όρκο, οι βουλευτές του ΚΚΕ δεν σήκωσαν το χέρι τους, κάτι το οποίο έπραξαν και τέσσερις βουλευτές του ΠΑΣΟΚ.
Η -πριν από περίπου έναν χρόνο εκδοθείσα- απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου, ύστερα από προσφυγή του δικηγόρου Θεόδωρου Αλεξανδρίδη, εκτιμάται ότι θα αποτελέσει δεδικασμένο: «Η υποχρέωση του όρκου ενός πολίτη στα ποινικά δικαστήρια ή σε άλλη δημόσια ακρόαση συνιστά παραβίαση της θρησκευτικής ελευθερίας».
«Οι αποφάσεις του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου είναι αναμφίβολα δεσμευτικές», τονίζει ο κ. Χειρδάρης, ο οποίος επεξηγεί ότι η χώρα εναντίον της οποίας εκδίδεται η απόφαση πρέπει να «διορθώσει» τη νομοθεσία της.
«Αυτό που ουσιαστικά είπε το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο», επεξηγεί ο κ. Χειρδάρης, είναι «να μην αναγκάζεται να αποκαλύψει κανείς τις θρησκευτικές του πεποιθήσεις, επειδή πρέπει να ορκιστεί για την ανάληψη των καθηκόντων του».
Οπως εκτιμά ο ίδιος, μέσα στους επόμενους 7-8 μήνες θα εκδοθούν καινούργιες αποφάσεις, οι οποίες θεωρείται πιθανό, με βάση το δεδικασμένο της απόφασης υπέρ του κ. Αλεξανδρίδη, να κινηθούν στην ίδια κατεύθυνση.
Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΟΡΚΟΥ
Ο όρκος στα θεϊκά σύμβολα εμφανίζεται από τα πανάρχαια χρόνια. Από τις πρώτες γραπτές μαρτυρίες φαίνεται ότι αυτός ο τύπος όρκου είναι συνήθης στους Σουμέριους, τους Αιγύπτιους, τους Χετταίους, τους αρχαίους Ελληνες, τους Ρωμαίους και τους Εβραίους.
Η λέξη «όρκος» ετυμολογείται από το ρήμα «είργω» που σημαίνει «εμποδίζω» και ουσιαστικά επεκτείνεται στη δέσμευση του ορκιζόμενου να πει την αλήθεια. Η δέσμευση γίνεται στο όνομα του Θεού. Η σύνδεση αυτή του όρκου με το θείο έλαβε επίσημη θέση και στην κοινωνική ζωή, έγινε δηλαδή ο όρκος στα δικαστήρια και στους δημοσίους υπαλλήλους.
Ο θρησκευτικός όρκος που δίνει ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας θεσπίστηκε τρόπον τινά από το Σύνταγμα του 1832. Ο βασιλιάς ορκιζόταν, μεταξύ άλλων, να προστατεύει και τη θρησκεία των Ελλήνων, φράση που καταργήθηκε με το ισχύον Σύνταγμα. Το Σύνταγμα του 1952 προβλέπει ότι ο όρκος δίνεται ενώπιον της Ιεράς Συνόδου.
Ποιοι ορκίζονται
1) Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας κατά την ανάληψη των καθηκόντων του.
2) Οι βουλευτές.
3) Οι μάρτυρες και οι πραγματογνώμονες σε δικαστήρια.
4) Οι πτυχιούχοι των Ανωτάτων Σχολών.
5) Οι δημόσιοι υπάλληλοι κατά τον διορισμό τους.
6) Οι στρατιωτικοί.
7) Οι στρατιώτες.
8) Οι δικηγόροι όταν λαμβάνουν την άδεια εξασκήσεως επαγγέλματος.
ΑΝΤΙΔΡΑΣΕΙΣ
Στάση αναμονής από την Εκκλησία
Στάση αναμονής τηρεί η διοικούσα Εκκλησία σε σχέση με το ζήτημα του θρησκευτικού όρκου και γίνεται λόγος για «συζήτηση που θα ενταχθεί στην ευρύτερη διαβούλευση με την Πολιτεία».
Την ίδια ώρα, ωστόσο, ορισμένοι μητροπολίτες εκτιμούν ότι η Εκκλησία δεν έχει λόγο να επιμείνει αν τεθεί θέμα καθιέρωσης πολιτικού όρκου.
Μεταξύ αυτών ο μητροπολίτης Δημητριάδος Ιγνάτιος. «Η Εκκλησία δεν έχει να επιδιώξει κάτι», τονίζει ο ιεράρχης, «ο όρκος εκφράζει μια παράδοση σε σχέση με την Εκκλησία, τον λαό και την Πολιτεία». Σε ερώτηση για το πώς θα αντιδράσει η Εκκλησία σε περίπτωση καθιέρωσης του πολιτικού όρκου σημειώνει: «Ο θρησκευτικός όρκος είναι κάτι που ο λαός το θεωρεί εγγύηση. Η Εκκλησία δεν έχει λόγο να επιμείνει, σε κάθε περίπτωση θα παραμείνει ενοποιός δύναμη».
Από εκκλησιαστικούς κύκλους, πάντως, εκτιμάται ότι σε περίπτωση που καταργηθεί ο θρησκευτικός όρκος, η αντίδραση αρκετών συντηρητικών ιεραρχών δεν θα είναι... ηπίων τόνων.
ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ ΒΟΝΑΤΣΟΥ
Αντιμέτωπη με το ζήτημα της κατάργησης του θρησκευτικού όρκου αναμένεται να βρεθεί η χώρα μας, καθώς καινούργιες υποθέσεις που αφορούν το συγκεκριμένο θέμα βρίσκονται προς εκδίκαση στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο.
«Υπάρχουν τουλάχιστον πέντε τέτοιες υποθέσεις», σημειώνει ο δικηγόρος, ειδικός σε θέματα ανθρωπίνων δικαιωμάτων, κ. Βασίλης Χειρδάρης. Το ζήτημα της ορκωμοσίας των βουλευτών επανέφερε και πάλι το ζήτημα στην επικαιρότητα. Υπενθυμίζεται ότι ο ΣΥΡΙΖΑ ζήτησε να ορκιστούν οι βουλευτές με πολιτικό όρκο, οι βουλευτές του ΚΚΕ δεν σήκωσαν το χέρι τους, κάτι το οποίο έπραξαν και τέσσερις βουλευτές του ΠΑΣΟΚ.
Η -πριν από περίπου έναν χρόνο εκδοθείσα- απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου, ύστερα από προσφυγή του δικηγόρου Θεόδωρου Αλεξανδρίδη, εκτιμάται ότι θα αποτελέσει δεδικασμένο: «Η υποχρέωση του όρκου ενός πολίτη στα ποινικά δικαστήρια ή σε άλλη δημόσια ακρόαση συνιστά παραβίαση της θρησκευτικής ελευθερίας».
«Οι αποφάσεις του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου είναι αναμφίβολα δεσμευτικές», τονίζει ο κ. Χειρδάρης, ο οποίος επεξηγεί ότι η χώρα εναντίον της οποίας εκδίδεται η απόφαση πρέπει να «διορθώσει» τη νομοθεσία της.
«Αυτό που ουσιαστικά είπε το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο», επεξηγεί ο κ. Χειρδάρης, είναι «να μην αναγκάζεται να αποκαλύψει κανείς τις θρησκευτικές του πεποιθήσεις, επειδή πρέπει να ορκιστεί για την ανάληψη των καθηκόντων του».
Οπως εκτιμά ο ίδιος, μέσα στους επόμενους 7-8 μήνες θα εκδοθούν καινούργιες αποφάσεις, οι οποίες θεωρείται πιθανό, με βάση το δεδικασμένο της απόφασης υπέρ του κ. Αλεξανδρίδη, να κινηθούν στην ίδια κατεύθυνση.
Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΟΡΚΟΥ
Ο όρκος στα θεϊκά σύμβολα εμφανίζεται από τα πανάρχαια χρόνια. Από τις πρώτες γραπτές μαρτυρίες φαίνεται ότι αυτός ο τύπος όρκου είναι συνήθης στους Σουμέριους, τους Αιγύπτιους, τους Χετταίους, τους αρχαίους Ελληνες, τους Ρωμαίους και τους Εβραίους.
Η λέξη «όρκος» ετυμολογείται από το ρήμα «είργω» που σημαίνει «εμποδίζω» και ουσιαστικά επεκτείνεται στη δέσμευση του ορκιζόμενου να πει την αλήθεια. Η δέσμευση γίνεται στο όνομα του Θεού. Η σύνδεση αυτή του όρκου με το θείο έλαβε επίσημη θέση και στην κοινωνική ζωή, έγινε δηλαδή ο όρκος στα δικαστήρια και στους δημοσίους υπαλλήλους.
Ο θρησκευτικός όρκος που δίνει ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας θεσπίστηκε τρόπον τινά από το Σύνταγμα του 1832. Ο βασιλιάς ορκιζόταν, μεταξύ άλλων, να προστατεύει και τη θρησκεία των Ελλήνων, φράση που καταργήθηκε με το ισχύον Σύνταγμα. Το Σύνταγμα του 1952 προβλέπει ότι ο όρκος δίνεται ενώπιον της Ιεράς Συνόδου.
Ποιοι ορκίζονται
1) Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας κατά την ανάληψη των καθηκόντων του.
2) Οι βουλευτές.
3) Οι μάρτυρες και οι πραγματογνώμονες σε δικαστήρια.
4) Οι πτυχιούχοι των Ανωτάτων Σχολών.
5) Οι δημόσιοι υπάλληλοι κατά τον διορισμό τους.
6) Οι στρατιωτικοί.
7) Οι στρατιώτες.
8) Οι δικηγόροι όταν λαμβάνουν την άδεια εξασκήσεως επαγγέλματος.
ΑΝΤΙΔΡΑΣΕΙΣ
Στάση αναμονής από την Εκκλησία
Στάση αναμονής τηρεί η διοικούσα Εκκλησία σε σχέση με το ζήτημα του θρησκευτικού όρκου και γίνεται λόγος για «συζήτηση που θα ενταχθεί στην ευρύτερη διαβούλευση με την Πολιτεία».
Την ίδια ώρα, ωστόσο, ορισμένοι μητροπολίτες εκτιμούν ότι η Εκκλησία δεν έχει λόγο να επιμείνει αν τεθεί θέμα καθιέρωσης πολιτικού όρκου.
Μεταξύ αυτών ο μητροπολίτης Δημητριάδος Ιγνάτιος. «Η Εκκλησία δεν έχει να επιδιώξει κάτι», τονίζει ο ιεράρχης, «ο όρκος εκφράζει μια παράδοση σε σχέση με την Εκκλησία, τον λαό και την Πολιτεία». Σε ερώτηση για το πώς θα αντιδράσει η Εκκλησία σε περίπτωση καθιέρωσης του πολιτικού όρκου σημειώνει: «Ο θρησκευτικός όρκος είναι κάτι που ο λαός το θεωρεί εγγύηση. Η Εκκλησία δεν έχει λόγο να επιμείνει, σε κάθε περίπτωση θα παραμείνει ενοποιός δύναμη».
Από εκκλησιαστικούς κύκλους, πάντως, εκτιμάται ότι σε περίπτωση που καταργηθεί ο θρησκευτικός όρκος, η αντίδραση αρκετών συντηρητικών ιεραρχών δεν θα είναι... ηπίων τόνων.
ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ ΒΟΝΑΤΣΟΥ
Από "ΕΘΝΟΣ"
Δεν υπάρχουν σχόλια
Μπορείτε να γράψετε και να σχολιάσετε τα πάντα, αλλά αν το κείμενο σας περιέχει υβριστικούς χαρακτηρισμούς σας ενημερώνουμε ότι δεν θα δημοσιεύεται. Σε περίπτωση καθυστέρησης δημοσίευσης των σχολίων ζητούμε συγγνώμη και παρακαλούμε να μην βγάζετε αυθαίρετα συμπεράσματα. Με σεβασμό και εκτίμηση η διαχείριση του ιστολογίου