Του Νικολαου Μαρτη* Το 1912, όταν απελευθερώθηκε η Μακεδονία, έγινε η «Γενική Διοίκηση Μακεδονίας» χωρίς αρμοδιότητες, αλλά για εθνικούς λόγ...
Του Νικολαου Μαρτη*
Το 1912, όταν απελευθερώθηκε η Μακεδονία, έγινε η «Γενική Διοίκηση Μακεδονίας» χωρίς αρμοδιότητες, αλλά για εθνικούς λόγους, διότι τη Μακεδονία τότε τη διεκδικούσαν οι Βούλγαροι.
Σήμερα τη διεκδικούν οι Σκοπιανοί και ονομάστηκε από τον Τίτο και τον Στάλιν η Νότια Σερβία «Μακεδονία» και οι κάτοικοί της «Μακεδόνες», απόγονοι του Μεγάλου Αλεξάνδρου για να επιτύχουν το σχέδιο για την απόσπαση της Μακεδονίας από την Ελλάδα για έλεγχο του Αιγαίου εν όψει του Ψυχρού Πολέμου που ακολούθησε.
Οταν συνεστήθη από τον Κωνσταντίνο Καραμανλή το υπουργείο Βορείου Ελλάδος (Μακεδονίας - Θράκης), ο υπουργός της Μακεδονίας - Θράκης ήταν στη Μακεδονία ιεραρχικώς μετά τον Πρόεδρο της Κυβερνήσεως. Η Δικτατορία είχε ιδρύσει και υφυπουργεία σε Κεντρική, Δυτική και Ανατολική Μακεδονία.
Επί υπουργίας μου έγιναν γενική διεύθυνση Εμπορίου, Γεωργίας, Δημοσίων Εργων και εγκαταστάθηκαν στο υπουργείο και είχαν αρμοδιότητα να μελετούν υποθέσεις και να υπογράφουν αποφάσεις.
Ο υπουργός Μακεδονίας - Θράκης είχε στη διάθεσή του 150 εκατομμύρια δραχμές με το Πρόγραμμα Παραμεθορίων Περιοχών, που τα διέθετε κατά βούληση. Σήμερα αυξήθηκε πολύ το ποσό αυτό.
Στα Γρεβενά, όταν πήγα, μου είπαν ότι από το 1912 ζητούν να γίνει γέφυρα στον Αλιάκμονα. Οι κάτοικοι πολλών χωριών στην άλλη πλευρά του ποταμού έκαναν πολλά χιλιόμετρα για να πάνε στη Δεσκάτη και τα Γρεβενά. Με βαρούλκο περνούσαν οι κάτοικοι τον ποταμό και από το 1912 πνίγηκαν περί τα 10 άτομα στο ποτάμι κατά τη μεταφορά τους. Με την επιστροφή μου στη Θεσσαλονίκη τηλεφώνησα στον στρατηγό διοικητή της Στρατιάς στη Λάρισα και τον παρακάλεσα να διαθέσει αμέσως γέφυρα Μπέλεϋ και με το ποσό 2 εκατομμυρίων δραχμών από το Πρόγραμμα Παραμεθόριων Περιοχών στήθηκε σε τρεις ημέρες η γέφυρα. Σήμερα υπάρχει και η νέα γέφυρα, που κατασκευάστηκε τα τελευταία λίγα χρόνια ως τμήμα της Εγνατίας Οδού.
Στο χωριό Ροδοχώρι του νομού Ημαθίας παράγονται τα καλύτερα κεράσια της Ελλάδος. Το χωριό είναι ορεινό και με παρακάλεσαν να το επισκεφθώ. Παρατήρησα ότι έξω από το χωριό υπήρχαν 6-7 χωμάτινες δεξαμενές στις οποίες συγκεντρωνόταν νερό της βροχής τον χειμώνα και με το νερό αυτό πότιζαν τις κερασιές. Μου είπαν ότι μπορούν να φέρουν νερό από το βουνό και για ύδρευση και για άρδευση, αλλά ότι έπρεπε να τους δοθούν 6 εκατομμύρια δραχμές, που ήταν η σχετική μελέτη. Τους είπα ότι θα τους δώσω από το Πρόγραμμα Παραμεθόριων Περιοχών 1.300. 000 δρχ. για αγορά των υλικών και ότι θα έπρεπε με προσωπική εργασία να κατασκευασθεί ο αγωγός. Δέχθηκαν την πρόταση και ήλθε το νερό στο Ροδοχώρι.
Σε δεύτερη επίσκεψή μου στα Γρεβενά, με πληροφόρησαν ότι οι κάτοικοι ενός χωριού τρεις μήνες τον χειμώνα δεν μπορούσαν να κινηθούν προς Γρεβενά, διότι απεκλείοντο από ένα χείμαρρο που πλημμύριζε και ότι τον χρόνο εκείνο μια κοπέλα πέθανε από κρίση σκωληκοειδίτιδας, διότι δεν μπορούσε να μεταφερθεί για εγχείρηση. Με το Πρόγραμμα Παραμεθόριων Περιοχών και με γέφυρα Μπέλεϋ συνδέθηκε και το χωριό αυτό.
Με το Πρόγραμμα Παραμεθόριων Περιοχών κατασκευάσθηκαν υδραύλακες στα χωριά για να μην πλημμυρίζουν, όταν βρέχει, πολλά παραγωγικά και κοινωφελή έργα σε πολλά χωριά. Λίμνες για άρδευση και ιχθυοκαλλιέργεια, δενδροφυτεύσεις, διανοίξεις δρόμων, κατασκευές μικρών γεφυρών και άλλα.
Οι Σκοπιανοί πανηγυρίζουν με την κατάργηση του υπουργείου διότι θα παρουσιάζονται ότι είναι κάτοικοι κράτους με όνομα «Μακεδονία» και οι ανιστόρητοι του κόσμου ολόκληρου θα θεωρούν ότι οι Μακεδόνες είναι Σκοπιανοί.
Η κατάργηση του υπουργείου Μακεδονίας - Θράκης θα προβληματίσει και τους μη Ελληνες που γνωρίζουν ότι το πολιτιστικό τους επίπεδο οφείλεται στη Μακεδονία. Η ανωτέρω θέση επιβεβαιούται:
1) Από το προφητικό βιβλίο που έγραψε το 1896 ο καθηγητής Μαργαρίτης Δήμητσας με τίτλο: «Η Μακεδονία εν λίθοις φθεγγομένοις και μνημείοις σωζομένοις». Το βιβλίο αυτό ανέσυρε από την αφάνεια και το επανέκδωσε ο τ. υπουργός Μακεδονίας - Θράκης κ. Στέλιος Παπαθεμελής. Ο συγγραφέας στο τέλος του βιβλίου γράφει: «Εάν δεν υπήρχε Μακεδονία δεν θα υπήρχε Αλέξανδρος. Εάν δεν υπήρχε Αλέξανδρος δεν θα υπήρχε Αλεξάνδρεια. Εάν δεν υπήρχε Αλεξάνδρεια δεν θα υπήρχε η Βιβλιοθήκη της Αλεξανδρείας. Εάν δεν υπήρχε η Βιβλιοθήκη της Αλεξανδρείας δεν θα υπήρχαν οι Αλεξανδρινοί. Εάν δεν υπήρχαν οι Αλεξανδρινοί δεν θα υπήρχε ούτε Δυτικός ούτε Ανατολικός Πολιτισμός.
2) Το Ινστιτούτο Εξωτερικών Υποθέσεων της Σουηδίας με το Πανεπιστήμιο Lund της Σουηδίας (η οποία έχει αυτό το εξάμηνο την προεδρία της Ε. Ε.) και με υπογραφή του διακεκριμένου συγγραφέως Staffan Stolpe το 1995 σε μελέτη τους για την ταυτότητα της Μακεδονίας έγραψαν: «Ολοι πρέπει να συνειδητοποιήσουμε, και οι υπουργοί, ότι η Ιστορία της Μακεδονίας δεν είναι Ιστορία μόνο των Ελλήνων, αλλά και ημών των Ευρωπαίων, διότι οι Μακεδόνες διέδωσαν τον Ελληνικό Πολιτισμό στην Ευρώπη και τον κόσμο ολόκληρο».
Με τα ανωτέρω ελπίζω ότι η κυβέρνηση θα επανιδρύσει το υπουργείο Μακεδονίας - Θράκης.
* Ο κ. Νικόλαος Μάρτης είναι πρώην υπουργός Βορείου Ελλάδος.
Το 1912, όταν απελευθερώθηκε η Μακεδονία, έγινε η «Γενική Διοίκηση Μακεδονίας» χωρίς αρμοδιότητες, αλλά για εθνικούς λόγους, διότι τη Μακεδονία τότε τη διεκδικούσαν οι Βούλγαροι.
Σήμερα τη διεκδικούν οι Σκοπιανοί και ονομάστηκε από τον Τίτο και τον Στάλιν η Νότια Σερβία «Μακεδονία» και οι κάτοικοί της «Μακεδόνες», απόγονοι του Μεγάλου Αλεξάνδρου για να επιτύχουν το σχέδιο για την απόσπαση της Μακεδονίας από την Ελλάδα για έλεγχο του Αιγαίου εν όψει του Ψυχρού Πολέμου που ακολούθησε.
Οταν συνεστήθη από τον Κωνσταντίνο Καραμανλή το υπουργείο Βορείου Ελλάδος (Μακεδονίας - Θράκης), ο υπουργός της Μακεδονίας - Θράκης ήταν στη Μακεδονία ιεραρχικώς μετά τον Πρόεδρο της Κυβερνήσεως. Η Δικτατορία είχε ιδρύσει και υφυπουργεία σε Κεντρική, Δυτική και Ανατολική Μακεδονία.
Επί υπουργίας μου έγιναν γενική διεύθυνση Εμπορίου, Γεωργίας, Δημοσίων Εργων και εγκαταστάθηκαν στο υπουργείο και είχαν αρμοδιότητα να μελετούν υποθέσεις και να υπογράφουν αποφάσεις.
Ο υπουργός Μακεδονίας - Θράκης είχε στη διάθεσή του 150 εκατομμύρια δραχμές με το Πρόγραμμα Παραμεθορίων Περιοχών, που τα διέθετε κατά βούληση. Σήμερα αυξήθηκε πολύ το ποσό αυτό.
Στα Γρεβενά, όταν πήγα, μου είπαν ότι από το 1912 ζητούν να γίνει γέφυρα στον Αλιάκμονα. Οι κάτοικοι πολλών χωριών στην άλλη πλευρά του ποταμού έκαναν πολλά χιλιόμετρα για να πάνε στη Δεσκάτη και τα Γρεβενά. Με βαρούλκο περνούσαν οι κάτοικοι τον ποταμό και από το 1912 πνίγηκαν περί τα 10 άτομα στο ποτάμι κατά τη μεταφορά τους. Με την επιστροφή μου στη Θεσσαλονίκη τηλεφώνησα στον στρατηγό διοικητή της Στρατιάς στη Λάρισα και τον παρακάλεσα να διαθέσει αμέσως γέφυρα Μπέλεϋ και με το ποσό 2 εκατομμυρίων δραχμών από το Πρόγραμμα Παραμεθόριων Περιοχών στήθηκε σε τρεις ημέρες η γέφυρα. Σήμερα υπάρχει και η νέα γέφυρα, που κατασκευάστηκε τα τελευταία λίγα χρόνια ως τμήμα της Εγνατίας Οδού.
Στο χωριό Ροδοχώρι του νομού Ημαθίας παράγονται τα καλύτερα κεράσια της Ελλάδος. Το χωριό είναι ορεινό και με παρακάλεσαν να το επισκεφθώ. Παρατήρησα ότι έξω από το χωριό υπήρχαν 6-7 χωμάτινες δεξαμενές στις οποίες συγκεντρωνόταν νερό της βροχής τον χειμώνα και με το νερό αυτό πότιζαν τις κερασιές. Μου είπαν ότι μπορούν να φέρουν νερό από το βουνό και για ύδρευση και για άρδευση, αλλά ότι έπρεπε να τους δοθούν 6 εκατομμύρια δραχμές, που ήταν η σχετική μελέτη. Τους είπα ότι θα τους δώσω από το Πρόγραμμα Παραμεθόριων Περιοχών 1.300. 000 δρχ. για αγορά των υλικών και ότι θα έπρεπε με προσωπική εργασία να κατασκευασθεί ο αγωγός. Δέχθηκαν την πρόταση και ήλθε το νερό στο Ροδοχώρι.
Σε δεύτερη επίσκεψή μου στα Γρεβενά, με πληροφόρησαν ότι οι κάτοικοι ενός χωριού τρεις μήνες τον χειμώνα δεν μπορούσαν να κινηθούν προς Γρεβενά, διότι απεκλείοντο από ένα χείμαρρο που πλημμύριζε και ότι τον χρόνο εκείνο μια κοπέλα πέθανε από κρίση σκωληκοειδίτιδας, διότι δεν μπορούσε να μεταφερθεί για εγχείρηση. Με το Πρόγραμμα Παραμεθόριων Περιοχών και με γέφυρα Μπέλεϋ συνδέθηκε και το χωριό αυτό.
Με το Πρόγραμμα Παραμεθόριων Περιοχών κατασκευάσθηκαν υδραύλακες στα χωριά για να μην πλημμυρίζουν, όταν βρέχει, πολλά παραγωγικά και κοινωφελή έργα σε πολλά χωριά. Λίμνες για άρδευση και ιχθυοκαλλιέργεια, δενδροφυτεύσεις, διανοίξεις δρόμων, κατασκευές μικρών γεφυρών και άλλα.
Οι Σκοπιανοί πανηγυρίζουν με την κατάργηση του υπουργείου διότι θα παρουσιάζονται ότι είναι κάτοικοι κράτους με όνομα «Μακεδονία» και οι ανιστόρητοι του κόσμου ολόκληρου θα θεωρούν ότι οι Μακεδόνες είναι Σκοπιανοί.
Η κατάργηση του υπουργείου Μακεδονίας - Θράκης θα προβληματίσει και τους μη Ελληνες που γνωρίζουν ότι το πολιτιστικό τους επίπεδο οφείλεται στη Μακεδονία. Η ανωτέρω θέση επιβεβαιούται:
1) Από το προφητικό βιβλίο που έγραψε το 1896 ο καθηγητής Μαργαρίτης Δήμητσας με τίτλο: «Η Μακεδονία εν λίθοις φθεγγομένοις και μνημείοις σωζομένοις». Το βιβλίο αυτό ανέσυρε από την αφάνεια και το επανέκδωσε ο τ. υπουργός Μακεδονίας - Θράκης κ. Στέλιος Παπαθεμελής. Ο συγγραφέας στο τέλος του βιβλίου γράφει: «Εάν δεν υπήρχε Μακεδονία δεν θα υπήρχε Αλέξανδρος. Εάν δεν υπήρχε Αλέξανδρος δεν θα υπήρχε Αλεξάνδρεια. Εάν δεν υπήρχε Αλεξάνδρεια δεν θα υπήρχε η Βιβλιοθήκη της Αλεξανδρείας. Εάν δεν υπήρχε η Βιβλιοθήκη της Αλεξανδρείας δεν θα υπήρχαν οι Αλεξανδρινοί. Εάν δεν υπήρχαν οι Αλεξανδρινοί δεν θα υπήρχε ούτε Δυτικός ούτε Ανατολικός Πολιτισμός.
2) Το Ινστιτούτο Εξωτερικών Υποθέσεων της Σουηδίας με το Πανεπιστήμιο Lund της Σουηδίας (η οποία έχει αυτό το εξάμηνο την προεδρία της Ε. Ε.) και με υπογραφή του διακεκριμένου συγγραφέως Staffan Stolpe το 1995 σε μελέτη τους για την ταυτότητα της Μακεδονίας έγραψαν: «Ολοι πρέπει να συνειδητοποιήσουμε, και οι υπουργοί, ότι η Ιστορία της Μακεδονίας δεν είναι Ιστορία μόνο των Ελλήνων, αλλά και ημών των Ευρωπαίων, διότι οι Μακεδόνες διέδωσαν τον Ελληνικό Πολιτισμό στην Ευρώπη και τον κόσμο ολόκληρο».
Με τα ανωτέρω ελπίζω ότι η κυβέρνηση θα επανιδρύσει το υπουργείο Μακεδονίας - Θράκης.
* Ο κ. Νικόλαος Μάρτης είναι πρώην υπουργός Βορείου Ελλάδος.
Από "ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ"
Δεν υπάρχουν σχόλια
Μπορείτε να γράψετε και να σχολιάσετε τα πάντα, αλλά αν το κείμενο σας περιέχει υβριστικούς χαρακτηρισμούς σας ενημερώνουμε ότι δεν θα δημοσιεύεται. Σε περίπτωση καθυστέρησης δημοσίευσης των σχολίων ζητούμε συγγνώμη και παρακαλούμε να μην βγάζετε αυθαίρετα συμπεράσματα. Με σεβασμό και εκτίμηση η διαχείριση του ιστολογίου