ΤΗΝ 1Η ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ 2008 η Κύπρος επισήμως εντάχθηκε στη ζώνη του ευρώ Οπερ σημαίνει ότι η κυπριακή λίρα έδωσε τη θέση της στο ευρώ με ό,τι αυ...
ΤΗΝ 1Η ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ 2008 η Κύπρος επισήμως εντάχθηκε στη ζώνη του ευρώ
Οπερ σημαίνει ότι η κυπριακή λίρα έδωσε τη θέση της στο ευρώ με ό,τι αυτό σημαίνει για τα περιθώρια ευελιξίας άσκησης νομισματικής και γενικότερης οικονομικής πολιτικής για τη χώρα.
Για μια χώρα που ουσιαστικά έχει ελάχιστους φυσικούς πόρους, περιορισμένη εδαφική έκταση και συγκριτικά λιγοστές δυνατότητες να επιβληθεί στο διεθνές οικονομικό και επιχειρηματικό στερέωμα με την παραγωγή της, τα προϊόντα της, τις όποιες εξαγωγές της.
Παρά ταύτα, η Κύπρος μέχρι πρότινος και πάντως τα προηγούμενα 50 (!) χρόνια, όχι μόνο τα κατάφερνε μια χαρά, αλλά παρουσίαζε μια οικονομία με υψηλότατο βαθμό ανάπτυξης, υψηλότερο από όλες τις χώρες της Ανατολικής Μεσογείου, πλην ίσως του Ισραήλ. Ούτε και αυτή ακόμα η τουρκική εισβολή στη Βόρεια Κύπρο δεν κατάφερε να ανακόψει την ανοδική πορεία του νησιού που στηρίζεται κυρίως στις υπηρεσίες, στον τουρισμό, στη ναυτιλία και στα χρηματοοικονομικά προϊόντα. Οπως επίσης και στη διορατικότητα των πολιτικών ηγετών της, ανεξαρτήτως χρώματος, πολιτικών επιλογών και αντιπαλοτήτων. Ολοι τους είχαν να επιδείξουν μία αξιοθαύμαστη προσαρμοστικότητα στις εκάστοτε απαιτήσεις, όλοι σεβάστηκαν έναν γενικό κανόνα: η οικονομία ΔΕΝ είναι πεδίο πολιτικής αντιπαράθεσης, οι επιλογές και οι πολιτικές κάθε κυβέρνησης έχουν μια λογική συνέχεια. Κάπως έτσι κατάφεραν να χτίσουν μια οικονομία άκρως ελκυστική για τους ξένους επενδυτές, όχι απαραίτητα μόνο για μεγάλα πορτοφόλια.
Μόνον οι καταθέσεις των κατοίκων της ευρωζώνης στην Κύπρο έφτασαν τον φετινό Φεβρουάριο τα 1,72 δισ. ευρώ από 1,45 δισ. που ήταν τον Ιανουάριο και 1,17 δισ. τον Φεβρουάριο του 2009.
Ενώ επισήμως, με βάση τα στοιχεία της Κεντρικής Τράπεζας της Κύπρου, από τον Οκτώβριο του 2009, όταν και άρχισαν να κυκλοφορούν τα πρώτα σενάρια περί φορολόγησης ή ακόμα χειρότερα περί παγώματος των καταθέσεων στην Ελλάδα, οι Ελληνες πολίτες σήκωσαν από τις ελληνικές τράπεζες και εμπιστεύτηκαν στις κυπριακές κεφάλαια άνω των 600 εκατ. ευρώ. Επισήμως, γιατί το σύνολο των καταθέσεων που έφυγαν από την Ελλάδα σε αναζήτηση πιο ασφαλών καταφυγίων, υπολογίζεται σε πάνω από 10 δισ. ευρώ. Και το πιο κοντινό μας ασφαλές λιμάνι είναι η Κύπρος!
Τι το μαγικό κάνουν όμως τόσα χρόνια οι Κύπριοι που οι Ελληνες πολιτικοί και οικονομικοί παράγοντες δεν έχουν σκεφτεί ή δεν έχουν επιλέξει; Η απάντηση είναι απλή, τόσο μάλιστα που τρομάζει. Πάρτε για παράδειγμα το ύψος των επιτοκίων που δίνουν οι κυπριακές τράπεζες. Προσοχή, όχι παλιά, πριν από το ευρώ, αλλά τώρα, σήμερα. Το επιτόκιο στην τρίμηνη προθεσμιακή κατάθεση ύψους 200.000 ευρώ στην Ελλάδα δεν υπερβαίνει το 2,5% με 2,8%, όταν για το ίδιο ακριβώς ποσό οι τράπεζες της Κύπρου προσφέρουν επιτόκιο 4,5%. Και μαζί προσφέρουν ένα φορολογικό καθεστώς που αν μη τι άλλο χαρακτηρίζεται από τη σταθερότητά του εδώ και δεκαετίες! Δεν έχει αλλαγές κατά το δοκούν ενός εκάστου υπουργού και κυβέρνησης. Εχει ένα σταθερό φορολογικό περιβάλλον με ιδιαίτερα ελκυστικά κίνητρα, ικανά να προσελκύσουν κεφάλαια από κάθε γωνιά της Γης. Και όχι απαραίτητα μέσω της κλασικής λύσης των offshore εταιρειών, που ούτως ή άλλως και σ’ αυτό τον τομέα η Κύπρος έχει ιδιαίτερα καλές επιδόσεις.
Με την είσοδο της Κύπρου στην Ε.Ε. οι εταιρείες δεν είναι πλέον offshore, αλλά υπάγονται κανονικά στην ευρωπαϊκή φορολογική νομοθεσία. Ονομάζονται πλέον Εταιρείες Διεθνών Επιχειρήσεων και φορολογούνται με τον συντελεστή φορολόγησης κάθε Ανωνύμου Εταιρείας στο νησί, ήτοι με το εντυπωσιακό 10%! Παράλληλα τα τιμολόγιά τους πλέον αναγνωρίζονται σε όλα τα κράτη-μέλη της Ε.Ε., άρα στην ουσία τα οφέλη για τον επενδυτή είναι ακόμα μεγαλύτερα. Επίσης τα διανεμόμενα κέρδη των κυπριακών εταιρειών ΔΕΝ φορολογούνται. Επιπρόσθετα η γραφειοκρατία στην Κύπρο είναι άγνωστη λέξη, ενώ λειτουργούν σε κάθε τράπεζα έμπειρα γραφεία συμβούλων που δεν χρεώνουν τους επιχειρηματίες για την έναρξη μιας εταιρείας.
Από "ΠΡΩΤΟ ΘΕΜΑ"
Οπερ σημαίνει ότι η κυπριακή λίρα έδωσε τη θέση της στο ευρώ με ό,τι αυτό σημαίνει για τα περιθώρια ευελιξίας άσκησης νομισματικής και γενικότερης οικονομικής πολιτικής για τη χώρα.
Για μια χώρα που ουσιαστικά έχει ελάχιστους φυσικούς πόρους, περιορισμένη εδαφική έκταση και συγκριτικά λιγοστές δυνατότητες να επιβληθεί στο διεθνές οικονομικό και επιχειρηματικό στερέωμα με την παραγωγή της, τα προϊόντα της, τις όποιες εξαγωγές της.
Παρά ταύτα, η Κύπρος μέχρι πρότινος και πάντως τα προηγούμενα 50 (!) χρόνια, όχι μόνο τα κατάφερνε μια χαρά, αλλά παρουσίαζε μια οικονομία με υψηλότατο βαθμό ανάπτυξης, υψηλότερο από όλες τις χώρες της Ανατολικής Μεσογείου, πλην ίσως του Ισραήλ. Ούτε και αυτή ακόμα η τουρκική εισβολή στη Βόρεια Κύπρο δεν κατάφερε να ανακόψει την ανοδική πορεία του νησιού που στηρίζεται κυρίως στις υπηρεσίες, στον τουρισμό, στη ναυτιλία και στα χρηματοοικονομικά προϊόντα. Οπως επίσης και στη διορατικότητα των πολιτικών ηγετών της, ανεξαρτήτως χρώματος, πολιτικών επιλογών και αντιπαλοτήτων. Ολοι τους είχαν να επιδείξουν μία αξιοθαύμαστη προσαρμοστικότητα στις εκάστοτε απαιτήσεις, όλοι σεβάστηκαν έναν γενικό κανόνα: η οικονομία ΔΕΝ είναι πεδίο πολιτικής αντιπαράθεσης, οι επιλογές και οι πολιτικές κάθε κυβέρνησης έχουν μια λογική συνέχεια. Κάπως έτσι κατάφεραν να χτίσουν μια οικονομία άκρως ελκυστική για τους ξένους επενδυτές, όχι απαραίτητα μόνο για μεγάλα πορτοφόλια.
Μόνον οι καταθέσεις των κατοίκων της ευρωζώνης στην Κύπρο έφτασαν τον φετινό Φεβρουάριο τα 1,72 δισ. ευρώ από 1,45 δισ. που ήταν τον Ιανουάριο και 1,17 δισ. τον Φεβρουάριο του 2009.
Ενώ επισήμως, με βάση τα στοιχεία της Κεντρικής Τράπεζας της Κύπρου, από τον Οκτώβριο του 2009, όταν και άρχισαν να κυκλοφορούν τα πρώτα σενάρια περί φορολόγησης ή ακόμα χειρότερα περί παγώματος των καταθέσεων στην Ελλάδα, οι Ελληνες πολίτες σήκωσαν από τις ελληνικές τράπεζες και εμπιστεύτηκαν στις κυπριακές κεφάλαια άνω των 600 εκατ. ευρώ. Επισήμως, γιατί το σύνολο των καταθέσεων που έφυγαν από την Ελλάδα σε αναζήτηση πιο ασφαλών καταφυγίων, υπολογίζεται σε πάνω από 10 δισ. ευρώ. Και το πιο κοντινό μας ασφαλές λιμάνι είναι η Κύπρος!
Τι το μαγικό κάνουν όμως τόσα χρόνια οι Κύπριοι που οι Ελληνες πολιτικοί και οικονομικοί παράγοντες δεν έχουν σκεφτεί ή δεν έχουν επιλέξει; Η απάντηση είναι απλή, τόσο μάλιστα που τρομάζει. Πάρτε για παράδειγμα το ύψος των επιτοκίων που δίνουν οι κυπριακές τράπεζες. Προσοχή, όχι παλιά, πριν από το ευρώ, αλλά τώρα, σήμερα. Το επιτόκιο στην τρίμηνη προθεσμιακή κατάθεση ύψους 200.000 ευρώ στην Ελλάδα δεν υπερβαίνει το 2,5% με 2,8%, όταν για το ίδιο ακριβώς ποσό οι τράπεζες της Κύπρου προσφέρουν επιτόκιο 4,5%. Και μαζί προσφέρουν ένα φορολογικό καθεστώς που αν μη τι άλλο χαρακτηρίζεται από τη σταθερότητά του εδώ και δεκαετίες! Δεν έχει αλλαγές κατά το δοκούν ενός εκάστου υπουργού και κυβέρνησης. Εχει ένα σταθερό φορολογικό περιβάλλον με ιδιαίτερα ελκυστικά κίνητρα, ικανά να προσελκύσουν κεφάλαια από κάθε γωνιά της Γης. Και όχι απαραίτητα μέσω της κλασικής λύσης των offshore εταιρειών, που ούτως ή άλλως και σ’ αυτό τον τομέα η Κύπρος έχει ιδιαίτερα καλές επιδόσεις.
Με την είσοδο της Κύπρου στην Ε.Ε. οι εταιρείες δεν είναι πλέον offshore, αλλά υπάγονται κανονικά στην ευρωπαϊκή φορολογική νομοθεσία. Ονομάζονται πλέον Εταιρείες Διεθνών Επιχειρήσεων και φορολογούνται με τον συντελεστή φορολόγησης κάθε Ανωνύμου Εταιρείας στο νησί, ήτοι με το εντυπωσιακό 10%! Παράλληλα τα τιμολόγιά τους πλέον αναγνωρίζονται σε όλα τα κράτη-μέλη της Ε.Ε., άρα στην ουσία τα οφέλη για τον επενδυτή είναι ακόμα μεγαλύτερα. Επίσης τα διανεμόμενα κέρδη των κυπριακών εταιρειών ΔΕΝ φορολογούνται. Επιπρόσθετα η γραφειοκρατία στην Κύπρο είναι άγνωστη λέξη, ενώ λειτουργούν σε κάθε τράπεζα έμπειρα γραφεία συμβούλων που δεν χρεώνουν τους επιχειρηματίες για την έναρξη μιας εταιρείας.
Από "ΠΡΩΤΟ ΘΕΜΑ"
MAGIA ... .......FYGAME GIA EKEI!!!!!!!!!!!!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφή