Η παγκόσμια Χούντα δένει ήδη τα κορδόνια στις αρβύλες της. Εμείς;

Δεν προλαβαίνουμε πιά να διαβάσουμε όλες τις ειδήσεις που αφορούν στον περιορισμό της ελευθερίας των πολιτών και στο πετσόκομα των ανθρωπίνω...

Δεν προλαβαίνουμε πιά να διαβάσουμε όλες τις ειδήσεις που αφορούν στον περιορισμό της ελευθερίας των πολιτών και στο πετσόκομα των ανθρωπίνων δικαιωμάτων
Εχεις την αίσθηση ότι κάποιος αόρατος αφέτης έδωσε το σύνθημα και ξαφνικά όλες οι συνασπισμένες δυνάμεις της "Νέας Τάξης Πραγμάτων" ξεχύθηκαν στους δρόμους για να προετοιμάσουν τον ερχομό του... αυτοκράτορα.
Στα κοινοβούλια, στους διεθνείς οργανισμούς, στις κρυφές και φανερές λέσχες, στις κατασκευασμένες "δεξαμενές σκέψης", στα ΜΜΕ και γενικά σε κάθε φορέα που μπορεί να ασκήσει εξουσία ή επιρροή, μπορεί να διακρίνει κανείς έναν "πυρετό" και μια υπερκινητικότητα, που εκδηλώνεται είτε με την εντατικοποιημένη παραγωγή νόμων, "συστάσεων" και "οδηγιών" εναντίον της ελευθερίας των πολιτών και καθε είδους εργατικών -κοινωνικών δικαιωμάτων, είτε με την αδιάλειπτη και σκληρή προπαγάνδα των ΜΜΕ και της διαπλεκόμενης "πνευματικής αριστοκρατίας".
Το ζητούμενο για τα επιτελεία της "Νέας Τάξης Πραγμάτων" και για τους "προδρόμους" της αναδυόμενης "Παγκόσμιας Κυβέρνησης", είναι να επιβληθεί ένας ομογενοποιημένος τρόπος σκέψης στον κοσμάκη, που θα βασίζεται στην "πολιτιστική κληρονομιά" της "Νέας Εποχής".
Αυτός ο νέος διανοητικός ελιτισμός θέλει να "θεραπεύσει" τον πολίτη απο τα πνευματικά και ψυχικά "βαρίδια" όπως η περί δικαίου και ελευθερίας αντίληψη, η θεώρηση του αυτεξουσίου ως βασικό χαρακτηριστικό του ανθρώπινου προσώπου, οι πνευματικές αναζητήσεις, η πίστη στον Θεό κ.α.
Ο πολίτης του "νέου κόσμου" για να μην είναι εμπόδιο και απειλή, θα πρέπει να πρώτα να πεισθεί ότι είναι ένοχος για κάθε συμφορά και κρίση και ταυτοχρόνως να εκπαιδευτεί ώστε οι απόψεις του να είναι μέτριες και αναμφισβήτητες.
"Μέτριες" διότι δεν θα χρειάζεται να έχει ισχυρή γνώμη για θέματα που τον ενδιαφέρουν και "αναμφισβήτητες" αφού θα "εκπορεύονται" από την αδιαμφισβήτητη παγκόσμια εξουσία.
Με αυτές τις προϋποθέσεις, και εφ΄όσον τα συνασπισμένα καθεστώτα της "Νέας Τάξης" έχουν ολοκληρώσει σε τεχνικό επίπεδο τις "υποδομές", είναι πιθανό οι "ανύποπτοι" ή οι απαθείς πολίτες να συναινέσουν στον βίαιο μετασχηματισμό τους από πρόσωπα σε αριθμημένα ζωντανά "τεμάχια", που απλώς θα επιβιώνουν ως "ευτυχισμένοι κρατούμενοι".
Αν αυτοί λοιπόν βιάζονται για να μας "θεραπεύσουν" απο τον "παλιό κακό μας εαυτό", ποιά θα είναι η δική μας επιλογή;
Θα ξαπλώσουμε πάνω στη νεοεποχήτικη κοπριά ελπίζοντας ότι με τον καιρό θα συνηθίσουμε την μποχα;
Θα επιτρέψουμε στους λίγους να μεταμορφώσουν τις κοινωνίες και τα έθνη σε πτέρυγες μιας παγκόσμιας φυλάκής;
Αν η επιλογή μας είναι η διατήρηση της ανθρώπινης υπόστασής μας, διότι τελικά περί αυτού πρόκειται, τότε δεν μας μένει παρά να αγωνιστούμε γι αυτή με κάθε τρόπο.
Ας κάνουμε την αρχή με το ανοίξουμε τα μάτια και κλείσουμε το στόμα ειδικά όταν μας σερβίρουν τους εμετούς τους ως "φάρμακα" είτε για την "σωτηρία της πατρίδας" είτε για την "ανάπτυξη" και την "πρόοδο".
Να μην δεχτούμε τα χρήσιμα, για το καθεστώς, εργαλεία της "Κάρτας του Πολίτη" και της "Κάρτας Συναλλαγών" (φοροκάρτα) τα οποία μπορούμε να τα παρομοιάσουμε μόνο με τις χειροπέδες και τις κουκουλες των κρατουμένων στα διάφορα "Γκουαντανάμο" της "Νέας Τάξης Πραγμάτων".
Ας δείξουμε την αντίρρησή μας εναντίον της δικτατορίας της "ηλεκτρονικής διακυβέρνησης" προσυπογράφοντας το κείμενο της "Πρωτοβουλίας Αντιρρησιών Ορθόδοξης Συνείδησης" (ΕΔΩ) όπως έχουν κάνει 11.000 συμπολίτες μας μέχρι αυτή την στιγμή.
Κανείς δίκαιος αγώνας δεν έγινε ποτέ "επι ματαίω", αντιθέτως οι "επιλογές" που θέλουν να μας επιβάλλουν θα μας οδηγήσουν νομοτελειακά σε μία ματαιη και αμφισβητούμενη επιβίωση.
Αντί επιλόγου
Σ’αυτό, εφώναξε, το χώμα
Στάσου ολόρθη, Ελευθεριά
Και φιλώντας σου στο στόμα
Μπαίνει μες στην εκκλησιά.
Ποιοι είν’ αυτοί που πλησιάζουν
Με πολλή ποδοβολή,
Κι’ άρματ’, άρματα ταράζουν;
Επετάχτηκες εσύ.
Το σπαθί σου αντισηκώνεις,
Τρία πατήματα πατάς,
Σαν τον πύργο μεγαλώνεις,
Και εις το τέταρτο κτυπάς.
Απ’ τα κόκαλα βγαλμένη
Των Ελλήνων τα ιερά,
Και σαν πρώτα ανδρειωμένη,
Χαίρε, ω χαίρε, Ελευθεριά!
(Υμνος στην ελευθερία Δ. Σολωμού)
Πηγή