Δια την αγάπη της πατρίδος μου

Δι ὰ τ ὴ ν ἀ γάπη τ ῆ ς πατρίδος μου, ὅ που....ν ὰ μο ῦ δίνει ν ὰ πίνω ἐ γ ὼ τ ὸ κάτρο… «Σύρε πές του, ὅ ποιος ε ἶ ναι α ὐ τ ...

Διὰ τὴν ἀγάπη τῆς πατρίδος μου, ὅπου....νὰ μοῦ δίνει νὰ πίνω ἐγὼ τὸ κάτρο…

«Σύρε πές του, ὅποιος εἶναι αὐτὸς ὁπού θὰ βάλη τὰ χρήματα, ὄχι ἀρχηγὸν τὸν κάνω καμπούλι (=δέχομαι), διὰ τὴν ἀγάπη τῆς πατρίδος μου, ἀλλὰ ὅπου κατουράγει νὰ μοῦ δίνει νὰ πίνω ἐγὼ τὸ κάτρο· τὸ κάνω αὐτὸ καὶ τοῦ τὸ δίνω ἐνγράφως».

Στρατηγός Μακρυγιάννης

Γράφει ο Δημήτρης Νατσιός - Δάσκαλος- Κιλκίς

Οι Γερμανοί, που σπεύδει κάθε Έλληνας πρωθυπουργός, όταν εκλεγεί, να υποβάλλει υποκλίσεις και χειροφιλήματα, και ο Αλέξης ο αριστερός επίσης, κάνουν τις βρομοδουλειές τους, κάτω από το τραπέζι. Έξι υπερσύγχρονα υποβρύχια, όπως διέρρευσε, πουλούν στην Τουρκία, τα οποία θα χτυπήσουν την Ελλάδα, χώρα που ανήκει στην ΕΕ. Σύμμαχοι… με τον διάβολο. Κι εμείς παραμένουμε στο ξεφτιλισμένο αυτό γερμανικό εφεύρημα, την ΕΕ. Κι εμείς, όσοι Έλληνες, ανεχόμαστε τους προσκυνημένους. Κι εμείς, όσοι Ορθόδοξοι, επιτρέπουμε την Ελλάδα μας να γίνει εμιράτο και χώρα Σοδόμων.  

Δεν πρέπει να συνεχιστεί η ανομία. Τα συλλαλητήρια έδειξαν ότι υπάρχει μαγιά. Η κατάρα της φυλής είναι η αρχομανία. Τώρα δεν υπάρχει πολυτέλεια για τέτοιες, άνομες επιδιώξεις. Εκάς και οι φιλάργυροι. «Ρίζα πάντων των κακών εστίν η φιλαργυρία» (Α’ Τιμόθ., στ’, 10). Επιτέλους να φτάσουμε στο «ΕΜΕΙΣ» του Μακρυγιάννη.  

Τώρα που οι Γερμανοί πουλούν τα υποβρύχιά τους-όταν έχεις δίπλα σου ειρηνόφιλες Βελγίδες και Ολλανδέζες , βεβαίως θα ευημερείς,- οι Γερμανοί, που ξέρουν ότι οι Τούρκοι τα προορίζουν για το μακέλλεμα  του λαού μας -το εθνικό τους άθλημα-καλό είναι να θυμηθούμε τις «προκοπές» τους (και των Τούρκων παλαιότερα),  πριν από 60 χρόνια.  (Ο μόνοι λαοί  που διαπράτουν αντίποινα κατά αμάχων είναι ο Γερμανοί και οι Τούρκοι). Δημοσιεύω κάποιες παλαιές γραφές.

«Στὶς ἀρχὲς τῆς Κατοχῆς, καὶ στὴν πλατεία τοῦ Κλαυθμῶνος, ποὺ τὴν εἴχανε μεταβάλει οἱ Γερμανοὶ σὲ χῶρο στάθμευσης, ἕνας Γερμανὸς σωφέρ, ἔτρωγε ἀπ’ τὴν καραβάνα τοῦ τὸ φαΐ του, καθισμένος στὸ σκαλοπάτι τοῦαὐτοκινήτου του. Ἔτρωγε μ’ ἀχορταγιά, ἐνῶ γύρω του, οἱ ἄλλοι πείναγαν. Τότε ἕνα παιδάκι, ἴσια μὲ ἑφτὰ–ὀχτὼ χρονῶν, ἅπλωσε τὸ χεράκι του, μὲ τὴν ἰδέα ὅτι κάτι θὰ τοῦ ἔδινε γιὰ νὰ ρίξη στὸ πεινασμένο στομάχι του, ὁ Γερμανὸς στρατιώτης. Ἀντὶς ὅμως ὁ στρατιώτης νὰ κάνη τότε μία ἀνθρώπινη χειρονομία, ἔκανε αὐτὴ τὴν ἐλεεινὴ καὶ βάρβαρη πράξη. Ἄφησε στὸ σιδερένιο σκαλὶ τὴγιομάτη καραβάνα του, σηκώθηκε ἀπάνου, ἅρπαξε τὸ μὲ πνεῦμα ἱκεσίας τεντωμένο χέρι τοῦ παιδιοῦ, τὸ στήριξε πάνω στὸ γόνατό του, καὶ μπροστὰ στὰμάτια τοῦ κόσμου, τὸ ἔσπασε στὰ δύο σὰν ξερὸ κλαδί». Κι ἐνῶ τὰ μάτια τοῦ Ἀρμένη δακρύζουν στὴ θύμηση τῆς σκληρῆς αὐτῆς εἰκόνας, μοῦ προσθέτει:

–Ἤμουνα αὐτόπτης μάρτυς. Κι ἔφυγα ἀπὸ κεῖ φτύνοντας αὐτὸν καὶ τὴφυλή του ὁλόκληρη».

Τὸ γεγονὸς περιέχεται στὸ βραβευμένο ἀπὸ τὴν Ἀκαδημία Ἀθηνῶν, βιβλίο «Οἱσφαγὲς τοῦ Καλαβρύτων», τοῦ Κώστα Καλαντζῆ . (Ἀθήνα 1962, σελ. 26). 

Τὸ δεύτερο ἀπὸ τὸ βιβλίο τοῦ Χρ. Ἀγγελομάτη «Τὸ χρονικόν τῆς Μεγάλης Τραγωδίας».(356  σελ.).

«Οἱ παλαιότεροι θὰ ἐνθυμοῦνται τὴν δημοσιευθεῖσαν εἴδησιν εἰς τὰς ἀθηναϊκᾶς ἐφημερίδας, μίαν ἡμέραν τοῦ Φεβρουαρίου τοῦ 1924. Τὸ προσεγγίσαν εἰς τὴν Θεσσαλονίκην ἀγγλικὸν πλοῖον «Ζάν», μετέφερε 400 τόννους ὀστῶν Ἑλλήνων τῆς Μικρᾶς Ἀσίας, ἀπὸ τὰ Μουδανιὰ εἰς τὴν Μασσαλίαν, πρὸς βιομηχανοποίησιν. Οἱ ἐργᾶται τοῦ λιμένος Θεσσαλονίκης, πληροφορηθέντες τὸγεγονός, ἐμπόδισαν τὸ πλοῖον νὰ ἀποπλεύση, ἐπενέβη ὅμως ὁ Ἄγγλος πρόξενος καὶ ἐπετράπη ὁ ἀπόπλους». Τὰ πήγαιναν τὰ κόκκαλα τὰ ἱερὰ τῶν σφαγιασθέντων Ἑλλήνων γιὰ «σαπούνι Μασσαλίας». Οἱ Τοῦρκοι τὰ πούλησαν, οἱ Γάλλοι τὰ ἀγόρασαν, οἱ Ἄγγλοι διευκόλυναν καὶ οἱ Γερμανοὶ ἀργότερα μιμήθηκαν. Ὅλη ἡ Εὐρωπαϊκὴ Ἕνωση, δηλαδή.

Και για την γερμανική κατοχή

Τον Οκτώβριο του 1944 οι Γερμανοί εγκαταλείπουν την Αθήνα, σπεύδουν να ξαναχωθούν τρομαγμένοι, ματωμένοι ως το λαιμό με αίμα ελληνικό, να ξανακρυφτούν στις μαύρες φωλιές τους

Να δούμε τι αφήνουν πίσω τους..

Στην διάρκεια της γερμανικής κατοχής, που κράτησε σαράντα δύο μήνες, πέρασαν από τα γερμανικά εκτελεστικά αποσπάσματα και τυφεκίσθηκαν τριάντα οκτώ χιλιάδες εννιακόσιοι εξήντα Έλληνες (38.960)!

Σκοτώθηκαν από σφαίρες «αδέσποτες» και άλλα στρατιωτικής φύσεως «ατυχήματα» δώδεκα χιλιάδες εκατόν τρεις (12.103).

Σκοτώθηκαν σε μάχες εβδομήντα χιλιάδες (70.000).

Πέθαναν από πείνα σ’ ολόκληρη την Ελλάδα περίπου εξακόσιες χιλιάδες, ιδίως νέοι! (600.000).

Πέθαναν προτού γεννηθούν, κατά τη γέννα ή αμέσως μετά τριακόσιες χιλιάδες παιδιά από την ασιτία και τις κακουχίες των μανάδων τους, δηλαδή μία ολόκληρη γενιά (300.000).

Θανατώθηκαν με τρόπο οικτρό σαράντα πέντε χιλιάδες Έλληνες στα γερμανικά στρατόπεδα συγκέντρωσης 

Σαράντα πέντε χιλιάδες άνθρωποι, για τους οποίους δεν μίλησε κανείς ποτέ, αφού ήταν Έλληνες, δηλαδή όντα δευτέρας επιλογής (45.000).

Πέθαναν με τρόπο οικτρό επίσης εξήντα χιλιάδες Έλληνες, Εβραίοι το θρήσκευμα, για τους οποίους μίλησαν οι πάντες (60.000).

Φυλακίστηκαν στους σαράντα δύο μήνες κατοχής διακόσιες χιλιάδες Έλληνες, εκ των οποίων οι περισσότεροι πέθαναν στην φυλακή ή αμέσως μετά την απελευθέρωσή τους (200.000).

Προσβλήθηκαν από βαριές ασθένειες , έμειναν δια βίου ανίκανοι πάνω από ένα εκατομμύριο Έλληνες (1.000.000)!

Τα γερμανικά στρατεύματα κατοχής άδειασαν όλες τις αποθήκες και στην τελευταία γωνιά της χώρας.

Άρπαξαν όλα τα δημητριακά, καπνό, σταφίδα, μπαμπάκι, λάδι, κάθε λογής τρόφιμα και αγαθά.

Κατέστρεψαν αγροτικά μηχανήματα και καλλιέργειες.

Άρπαξαν το 50% των μεγάλων ζώων, βόδια, γελάδια, άλογα, το 30% των μικρών, διέλυσαν την ελληνική κτηνοτροφία.

Κατέστρεψαν τις μεταλλευτικές εγκαταστάσεις, ανατίναξαν ορυχεία, αφάνισαν την βιομηχανία.

Κατέστρεψαν το 80% των σιδηροτροχιών.
Γκρέμισαν γέφυρες, ανατίναξαν σταθμούς και σήραγγες.

Από τις 220 ατμομηχανές των ελληνικών σιδηροδρόμων άφησαν πίσω τους φεύγοντας μόνο τις τριάντα τρεις (33).

Από τα τριακόσια δώδεκα (312) επιβατηγά βαγόνια “βούτηξαν” τα τριακόσια έξι! Άφησαν μόνο έξι (6)!

Από τα 4.544 φορτηγά βαγόνια των ελληνικών σιδηροδρόμων, οι συγγενείς, οι συνάδελφοι, οι συμπατριώτες, οι δάσκαλοι, οι ομοϊδεάτες της Μέρκελ και των τωρινών που πουλούν όπλα στον εγκληματία, μεμέτη Ερντογάν, άφησαν πίσω τους εξήντα τρία (63)!

Οι Γερμανοί κατακτητές πήραν τα 70% των ελληνικών παντός είδους αυτοκινήτων και κατέστρεψαν το οδικό δίκτυο της χώρας.

Οι Γερμανοί κατακτητές ισοπέδωσαν τελείως εκατό χιλιάδες σπίτια (100.000) και μισογκρέμισαν άλλες πενήντα χιλιάδες (50.000).

Κατέστρεψαν οι βάρβαροι Ούνοι τις μεγαλύτερες λιμενικές εγκαταστάσεις της Ελλάδος, ακόμη και τη διώρυγα της Κορίνθου.

Άρπαξαν οι βάνδαλοι του Βερολίνου το 73% των πλοίων της εμπορικής και επιβατικής ναυτιλίας της χώρας 

Σύμφωνα με τις στατιστικές του ΟΗΕ, η Γερμανία είχε υποστεί σε σχέση με το ετήσιο εισόδημά της ζημιές από τον πόλεμο της τάξεως του 135% και η Ελλάδα της τάξεως του 170%.

Η κατεστραμμένη, δηλαδή, Γερμανία ήταν σε πολύ καλύτερη κατάσταση από την Ελλάδα μόλις τελείωσε ο πόλεμος.

Στην διάσκεψη των Παρισίων, που πραγματοποιήθηκε αμέσως μετά το τέλος του πολέμου, οι εκπρόσωποι των «νικητριών» χωρών υπολόγισαν και καθόρισαν το ύψος των ζημιών που προκάλεσαν τα χιτλερικά στρατεύματα κατοχής στην Ελλάδα σε δεκατέσσερα δισεκατομμύρια δολάρια, με αγοραστική αξία του 1938!

Αυτά δεν τα απεφάσισε κάποιο πρωτοδικείο Χαλκίδος, κάποιο κακουργοδικείο Λαρίσης, κάποιο λαϊκό δικαστήριο Γρεβενών, αλλά το ανώτατο διεθνές νομικό όργανο του κόσμου, η διάσκεψη των Παρισίων, ό,τι δηλαδή επισημότερο μπορούσε να υπάρξει.

Με βάση, άλλωστε τις αποφάσεις της διεθνούς διάσκεψης Παρισίων, η Γερμανία εξόφλησε τις υποχρεώσεις της προς όλες τις χώρες που κατέστρεψε, πλην της Ελλάδος.

Γιατί;

Γιατί η Ελλάδα, από τον πόλεμο μέχρι σήμερα, κυβερνήθηκε από σάπιους, δειλούς και προδότες. Τρισεκατομμύρια χρωστούν οι Γερμανοί, αν συνυπολογιστεί και το «κατοχικό» δάνειο.

Και επιτρέπεται η σημερινή Γερμανία, αυτή που κατέστρεψε απ’ άκρου εις άκρον την πατρίδα μας, δολοφονώντας και τον ανθό της, να είναι η πλουσιότερη χώρα της Ευρώπης και η Ελλάδα να λιμοκτονεί και να εκλιπαρεί;

Η απάντηση, ξαναλέω, υπάρχει:

Γιατί την Ελλάδα την κυβέρνησαν Γραικύλοι και σάπιοι, δοσίλογες οικογένειες, καθάρματα που και σήμερα μπήγουν καρφιά στο φέρετρό της.