Η Ελλάδα δέχεται υβριδική επίθεση την οποία οφείλει να μετατρέψει σε στρατηγική ευκαιρία

Κανόνες επιχειρησιακής εμπλοκής . Σε αυτήν την φάση δεν θα πρέπει να περάσει ΟΥΤΕ ΕΝΑΣ τα σύνορα της χώρας… Και από όσους κατάφεραν...

Κανόνες επιχειρησιακής εμπλοκής. Σε αυτήν την φάση δεν θα πρέπει να περάσει ΟΥΤΕ ΕΝΑΣ τα σύνορα της χώρας…

Και από όσους κατάφεραν να ανακαλύψουν «τρύπες» και άδηλα περάσματα, δεν θα πρέπει να παραμείνει ΟΥΤΕ ΕΝΑΣ στην χώρα.

Του Κ. ΚΥΡΙΑΚΟΠΟΥΛΟΥ

Η κατάσταση που διαμορφώνεται είναι εξαιρετικά επικίνδυνη, η αποτίμησή της απαιτεί νηφαλιότητα και ευθύνη, οι προκλήσεις με τις οποίες βρίσκεται αντιμέτωπη η χώρα είναι πολυσύνθετες, και είναι φανερό πως σε ένα τέτοιο περιβάλλον, το πρώτο μέλημα δεν μπορεί να είναι η αναζήτηση άλλοθι για να επιβραβεύονται άκριτα οι κυβερνητικοί χειρισμοί…

Ο πρώτος λόγος, είναι γιατί η Ελλάδα συνεχίζει να σύρεται πίσω από τις εξελίξεις. Προφανώς οι προκλήσεις απαιτούν προσαρμογές και απάντηση, αλλά το κρίσιμο ζήτημα είναι η ταυτότητα αυτού που καθορίζει την ατζέντα, το περιεχόμενο αλλά και τα κρίσιμα διακυβεύματά της.

Την ατζέντα της επιθετικής αναβάθμισης του Λαθρομεταναστευτικού, την καθόρισε ο Ερντογάν και τους όρους της διαχείρισής της, συνεχίζει να τους προσδιορίζει το περιεχόμενο της ετεροβαρούς Ευρωτουρκικής Συμφωνίας η οποία ωστόσο έχει οδηγηθεί μονομερώς σε κατάρρευση. Αλλά αυτό το καινούριο στοιχείο, δυστυχώς ΔΕΝ έσπευσε να το αξιοποιήσει η Ελλάδα, προκειμένου να απαλλαγεί άπαξ και δια παντός από τις απαράδεκτες προβλέψεις της.

Αντιθέτως, την απόπειρα της ολικής της επαναφοράς, επιχειρούν κάποιοι να την εμφανίσουν ως σπουδαίο διαχειριστικό στρατήγημα, και κάποιοι άλλοι μας καλούν να πανηγυρίσουμε για το ελληνικό «βέτο», στην απαράδεκτη σύγκληση του Συμβουλίου αναπληρωτών Μονίμων Αντιπροσώπων του ΝΑΤΟ το οποίο συγκάλεσε ο απαράδεκτος Στόλτενμπεργκ με αίτημα της Τουρκίας.

Ο δεύτερος λόγος, είναι γιατί στην αξιολόγηση του τρόπου με τον οποίο οργανώθηκε επιχειρησιακά η Ελληνική απάντηση, δεν πρέπει να κρίνεται από...
τα επικοινωνιακά ταρατατζούμ, αλλά από την αποτελεσματικότητά της στην πράξη.

Ο επικοινωνιακός αντιπερισπασμός της χθεσινής ημέρας, ήταν κάτι το οποίο είχε ανάγκη η κυβέρνηση, μετά το γνωστό φιάσκο από τις επιχειρήσεις ντροπής στην Λέσβο και στην Χίο. Και το γεγονός ότι οι αποδέκτες του ήσαν κυρίως το εσωτερικό ακροατήριο και ΟΧΙ ο Ερντογάν ΟΥΤΕ οι χαρτογιακάδες της Ευρώπης, συνιστά ένα ακόμη λάθος τακτικής, τα απόνερα του οποίου θα εισπράξουμε τις επόμενες ημέρες και ώρες.

Ένας εξωστρεφής επικοινωνιακός σχεδιασμός, εναρμονισμένος απόλυτα με ένα εθνικό επιχειρησιακό και διπλωματικοπολιτικό σχέδιο, θα έπρεπε να διαμηνύσει…

Στον Ερντογάν…

• Ότι δεν θα πρέπει ούτε να διανοηθεί να οργανώσει κανενός είδους προβοκάτσια σε ολόκληρο το εύρος των Ελληνοτουρκικών (θαλάσσιων και χερσαίων) συνόρων…
• Ότι η υβριδική αντεπίθεσή του, ακόμη και όταν την κλιμακώσει σε πλήρη ισχύ, θα είναι ένα ακόμη Βατερλό για τον ίδιο και τους επιτελείς του…
• Ότι ο Έβρος είναι απροσπέλαστος και ότι κανένας βρώμικος σχεδιασμός δεν πρόκειται να ευδοκιμήσει…
• Ότι η θαλάσσια οριογραμμή έχει σαφές αποτύπωμα στον χάρτη, και ότι το αποτύπωμα αυτό ΔΕΝ παραβιάζεται από ΚΑΝΕΝΑΝ και για ΚΑΝΕΝΑΝ λόγο.

Στους χαρτογιακάδες της Ευρώπης…

• Ότι το ετεροβαρές Ευρωτουρκικό έκτρωμα τελείωσε οριστικά και αμετάκλητα…
• Ότι οι φυσικοί αυτουργοί του εκλιπόντος εκτρώματος, ήταν ο ίδιος ο Ερντογάν και ο απαράδεκτος Στόλτενμπεργκ…
• Ότι τα Δουβλίνα κατέρρευσαν οριστικά και το κουφάρι της Σένγκεν τρίζει επικίνδυνα, αν η Ευρώπη δεν αναλάβει σήμερα τις ευθύνες της γι’ αυτήν την κατάντια.

Αντί όλων των παραπάνω, το κυβερνητικό επιτελείο επέλεξε να διαχειριστεί το φιάσκο των προηγούμενων ημερών με κινήσεις εντυπωσιασμού που είχαν αποδέκτες τους Έλληνες πολίτες, ενώ στην ουσία συνεχίζει να αποδέχεται πως η πατρίδα μας θα συνεχίσει να κινείται επωμιζόμενη το σύνολο των δεσμεύσεων μιας νεκρής και απολύτως ετεροβαρούς συμφωνίας, αφήνοντας στο απυρόβλητο το επίσης ετεροβαρές περιβάλλον της Σένγκεν και των Δουβλίνων που την οδηγούν σε αργό και βασανιστικό στραγγαλισμό.

Η πρόθεσή μας προφανώς ΔΕΝ είναι να απομειώσουμε καμία από τις αποφάσεις και τους χειρισμούς της χθεσινής ημέρας.

Έχουμε όμως υποχρέωση να μην αρκεστούμε στην αποσπασματική τους αξιολόγηση, γιατί μια τέτοια επιλογή, θα έχει κόστος.

Η Ελλάδα από χθες χρησιμοποιείται από τους πάντες, σε ένα βρώμικο παιχνίδι με πρώτο θύμα την εθνική της ασφάλεια.

• Η Τουρκία εξαπέλυσε απροκάλυπτη υβριδική επίθεση σε βάρος της χώρας μας, ΚΑΙ για να εκβιάσει την Ευρώπη αλλά ΚΑΙ για να ροκανίσει την αμυντική της υποδομή…
• Η Ευρώπη από την άλλη μεριά ομοίως και η Ατλαντική συμμαχία, χρησιμοποιούν την πατρίδα μας, ως κυματοθραύστη αυτών των πιέσεων και των εκβιασμών, στο ιδιότυπο μπρα ντε φερ των προσεταιρισμών που βρίσκεται σε εξέλιξη, αδιαφορώντας πλήρως για τις βαρύτατες συνέπειες που την αναγκάζουν να επωμισθεί.

Απέναντι σε αυτήν την συνδυαστική στρατηγική υπονόμευση, κανένα απολύτως μέτρο δεν μπορεί και δεν πρέπει να αξιολογείται στην αποσπασματικότητά του, γιατί αυτό που απαιτείται, είναι η συνδυασμένη στρατηγική απάντηση που θα μετατρέψει των βρώμικη επίθεση σε ευκαιρία, και θα τροποποιήσει άρδην τους κανόνες του παιχνιδιού.

Τέτοιος στρατηγικός σχεδιασμός ΔΕΝ υπήρξε… Πρωτίστως γιατί ΔΕΝ υπάρχει η βούληση ουσιαστικής απεμπλοκής από την πεπατημένη της δουλοπρέπειας και της υποταγής στις απαιτήσεις των τρίτων.

Και μπορεί κάποιοι από τους χειρισμούς (διπλωματικούς και επιχειρησιακούς) στους οποίους κατέφυγε η Ελληνική κυβέρνηση, να αποδίδονται σε συνεννοήσεις του παρασκηνίου, αλλά η κρισιμότητα των εξελίξεων δεν θα κριθεί από το παρασκήνιο στο οποίο επενδύουν οι υπόλοιποι για τις προσεταιριστικές τους κολεγιές, αλλά από το σχέδιο, την αποφασιστικότητα και κυρίως την αποτελεσματικότητα των χειρισμών, που είναι μετρήσιμη μόνο κάτω από το φως του Ηλίου.

Ας αφήσουμε λοιπόν τους ανέξοδους πανηγυρισμούς για ένα ΒΕΤΟ που στην ουσία ΔΕΝ ασκήθηκε, μιας και το φιάσκο του Στόλτενμπεργκ ήταν ευθύς εξ αρχής πλήρως απονομιμοποιημένο όπως εξηγήσαμε και σε χθεσινό μας άρθρο στις «ΑΝΙΧΝΕΥΣΕΙΣ» (και δυστυχώς δεν καταγγέλθηκε από την Ελληνική αντιπροσωπεία), διότι τα πράγματα είναι πολύ πιο σοβαρά από τις επικοινωνιακές πιρουέτες που έχει ανάγκη η κυβέρνηση στην προσπάθειά της να αγοράσει χρόνο παραμονής στην εξουσία.

Με την υβριδική της επίθεση η Τουρκία, θέτει σε δοκιμασία την Ελληνική αποφασιστικότητα και επιχειρησιακή αποτελεσματικότητα. Την ίδια στιγμή δημιουργεί καινούρια τετελεσμένα προσαυξάνοντας το μέγεθος των ισλαμικών πληθυσμών που εμφυτεύει με κάθε τρόπο στο εσωτερικό της χώρας.

Η πατρίδα μας, οφείλει να μετατρέψει αυτήν την επίθεση σε στρατηγική ευκαιρία, και αντί να υποτάσσεται στον Ευρωπαϊκό καθωσπρεπισμό, οφείλει να ακυρώσει στην πράξη ΚΑΙ την αποτελεσματικότητα της επίθεσης, αλλά ΚΑΙ τις παγίδες αυτού του καθωσπρεπισμού. Και αυτό απαιτεί κανόνες…

Ακριβώς… Κανόνες επιχειρησιακής εμπλοκής. Σε αυτήν την φάση δεν θα πρέπει να περάσει ΟΥΤΕ ΕΝΑΣ τα σύνορα της χώρας… Και από όσους κατάφεραν να ανακαλύψουν «τρύπες» και άδηλα περάσματα, δεν θα πρέπει να παραμείνει ΟΥΤΕ ΕΝΑΣ στην χώρα.

Αυτό απαιτείται αυτήν την στιγμή. Και αυτό δεν θέλει φανφάρες, ταραταζούμ και κάμερες. Απαιτεί μέτρα και αποφάσεις που λαμβάνονται, πραγματοποιούνται αλλά ΔΕΝ ανακοινώνονται, γιατί σύντομα η πρώτη φάση της επίθεσης θα ολοκληρωθεί και θα έρθει η ώρα του ταμείου.

"ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΦΟΡΟΥΜ"