Το σύνδρομο της Learned Helplessness (μαθημένης αδυναμίας) έχει γίνει το κύριο εργαλείο καταστολής της πολιτικής βούλησης στην εποχή του covid19

  Το σύνδρομο της  impuissance apprise  [Learned Helplessness] μαθημένης αδυναμίας ή (« μαθημένης  αβοηθητότητας » ) έχει γίνει το σύγχρονο ...

 

Το σύνδρομο της impuissance apprise [Learned Helplessness] μαθημένης αδυναμίας ή («μαθημένης αβοηθητότητας » ) έχει γίνει το σύγχρονο κύριο εργαλείο καταστολής της πολιτικής βούλησης στην εποχή του covid19.

«Μια κατάσταση που προκύπτει όταν μας φαίνεται ότι τίποτα δεν εξαρτάται από εμάς και ότι δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτα για να αποτρέψουμε ή να αλλάξουμε δυσάρεστα γεγονότα».

Πρόκειται για την ψυχολογική κατάσταση που προκύπτει από το αίσθημα απώλειας ελέγχου ενός ατόμου στο περιβάλλον του.

”Ψυχική κατάσταση στην οποία η έκθεση ενός ατόμου ή ζώου σε ένα αναπότρεπτο σοκ ή άλλο ανεπιθύμητο ερέθισμα έχει ως αποτέλεσμα την επίδειξη παραίτησης ή έλλειψης κινήτρου από την πλευρά του.(σσ. τεράστιο το σοκ από τις πρωτόγνωρες καταστάσεις επί covid19)Το άτομο ή το ζώο που βρίσκεται σε κατάσταση μαθημένης αδυναμίας αποτυγχάνει να μάθει νέες συμπεριφορές αντίδρασης, έστω και αν αυτές είναι διαθέσιμες. Στους ανθρώπους η μαθημένη αδυναμία συνδέεται συχνά με κατάθλιψη. Αποκαλείται επίσης επίκτητη αδυναμία και μαθημένη αβοηθητότητα.”(www.ologramma.art)

Το σύνδρομο Learned Helplessness περιγράφηκε για πρώτη φορά από τους Αμερικανούς ψυχολόγους Martin Seligman και Stephen Mayer το 1967. Τα πρώτα πειράματα πραγματοποιήθηκαν σε ζώα και μετά πραγματοποιήθηκαν πειράματα σε ανθρώπους. Ως σύνδρομο Learned Helplessness ο Seligman όρισε ότι είναι μια κατάσταση που προκύπτει όταν μας φαίνεται ότι τίποτα δεν εξαρτάται από εμάς και ότι δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτα για να αποτρέψουμε ή να αλλάξουμε δυσάρεστα γεγονότα.

Η αδυναμία εκδηλώνεται σε τρεις επίπεδα: κινητήριο, συναισθηματικό και γνωστικό. Ως προς το κίνητρο, είναι η απώλεια της πίστης στον εαυτό σου, έλλειψη αυτοπεποίθησης και επιθυμίας-πρόθεσης να επηρεάσεις την κατάσταση. Συναισθηματικά εκφράζεται ως κατάθλιψη, έως βαθιά κατάθλιψη. Γνωστικά, είναι η αδυναμία του να μάθουμε πώς θα βγούμε από την τρέχουσα κατάσταση. Φαίνεται ότι το πιο μεγάλης κλίμακας πείραμα για να βυθίσει ανθρώπους σε αυτήν την κατάσταση αδρανοποίησης διεξάγεται σήμερα σε παγκόσμια κλίμακα. Όλα χάθηκαν και όλοι….μαρμάρωσαν..

Έτσι διαμορφώνουν μια ”συνετή”, μια άμορφη, υποτακτική, χειραγωγημένη κοινωνία, χρησιμοποιώντας κάθε είδους πολιτικούς, καταπιεστικούς και ενημερωτικούς μηχανισμούς. «Οι άνθρωποι είναι ένα κενό φύλλο χαρτιού στο οποίο μπορείτε να σχεδιάσετε οτιδήποτε», είπε κάποτε ο Μάο Τσετούνγκ. Γίναμε μια λευκή οθόνη στην οποία μπορούν να εμφανίσουν οποιαδήποτε ταινία, η προβολή της ”πραγματικότητας” ως πραγματικότητα..

Ο διάσημος επιστήμονας ανθρωπολόγος Gregory Bateson διατύπωσε την έννοια του «double bind». Ο «διπλός δεσμός» προκύπτει όταν αποστέλλονται στην κοινωνία αντίθετα σήματα διαφορετικών λογικών τύπων. Για παράδειγμα μια κυβέρνηση υπόσχεται ότι οι τιμές δεν θα αυξηθούν, αλλά διπλασιάζονται σε ένα μήνα…

Οι άνθρωποι που είναι συνεχώς εκτεθειμένοι σε μια τέτοια επιρροή παύουν να κάνουν διάκριση μεταξύ κυριολεκτικών και μεταφορικών εννοιών, υποψιάζονται μια συνωμοσία όπου δεν υπάρχει, και, αντίθετα, χάνουν την ικανότητα κατανόησης κυριολεξίας και μεταφοράς. Το βασικό σημείο του «διπλού δεσμού» είναι η απαγόρευση της κριτικής ανάλυσης της ασυνέπειας. Επομένως, οι ”καλοί” Χριστιανοί «δεν μπορούν» να επικρίνουν τους ρασοφόρους ακόμη κι αν τους βλέπουν να πηγαίνουν στην αντίθετη κατεύθυνση- λένε, «ο Θεός ξέρει καλύτερα», οι φορολογούμενοι δεν μπορούν να ασκήσουν κριτική στην κυβέρνηση, επειδή «οι υπουργοί είναι πιο ευφυείς» και η αμερόληπτη κριτική για τον κάθε Πατερούλη -Κυβερνήτη αποτελεί «προδοσία» από τους ”εχθρούς του λαού”.

Aπλοί ψυχολογικοί μηχανισμοί διαχείρισης και διατήρησης εξουσίας…

Από dimpenews.com

Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου