Ψηφιακό σνακ 4.0: Το πρωτόγονο (αλλά όχι πρωτόγνωρο) σόφισμα της συλλογικής ανθρωποθυσίας στον «Μινώταυρο των Τεμπών»

Αν τα Τέμπη είναι θυσία, χρειαζόμαστε έναν σύγχρονο Θησέα… Είναι η υστάτη ώρα να καταλάβει επιτέλους ο ελληνικός λαός πόσο τρελά μας κοροϊ...

Αν τα Τέμπη είναι θυσία, χρειαζόμαστε έναν σύγχρονο Θησέα…

Είναι η υστάτη ώρα να καταλάβει επιτέλους ο ελληνικός λαός πόσο τρελά μας κοροϊδεύουν οι σαλτιμπάγκοι-βαμπίρ της πολιτικής και της δημοσιογραφίας. Στην σύντομη ανάπτυξη που θα ακολουθήσει επιχειρείται το ξεγύμνωμα της αλιτήριας ρητορικής που επιστρατεύθηκε για να καθαγιασθεί η «μαζική δολοφονία» των Τεμπών με ένα ελεεινά διαστρεβλωτικό επιχειρηματολογικό περιτύλιγμα, προσφιλές εργαλείο κάθε θεατρίνου ταχυδακτυλουργού.

 

Γράφει ο Κωνσταντίνος Ι. Βαθιώτης, Καθηγητής Ποινικού Δικαίου – Δικηγόρος Αθηνών

Όποιοι θεώρησαν ότι το σόφισμα της συλλογικής ανθρωποθυσίας για την μελλοντική βελτίωση των σιδηροδρομικών υποδομών ήταν ένα τυχαίο γλωσσικό ολίσθημα δύο συστημικών δημοσιογράφων πλανάται πλάνην οικτροτάτην:

Το αναμάσησε προσφάτως και η πρωθυπουργική μαριονέτα, ενώ η ίδια σκέψη είχε καθορίσει και την περίφημη «επιχείρηση ελευθερία», η οποία κόστισε (και εξακολουθεί να κοστίζει) την ζωή κάποιων (άσημων τε και διάσημων) μελών της συμπαγούς πλειοψηφίας που πείσθηκαν ή εξαναγκάσθηκαν να πολεμήσουν ηρωικώς δίνοντας μπράτσο υπέρ πίστεως και πατρίδος, ειδικότερα υπέρ της δημόσιας υγείας, στο κοινό πολεμικό μέτωπο κατά του «φονικού αόρατου εχθρού».

ΤΙΠΟΤΕ ΔΕΝ ΛΕΓΕΤΑΙ ΤΥΧΑΙΑ, ΟΛΑ ΕΙΝΑΙ ΠΡΟΜΕΛΕΤΗΜΕΝΑ. ΓΟΥΡΛΩΣΤΕ ΤΑ ΜΑΤΙΑ ΣΑΣ, ΤΕΝΤΩΣΤΕ Τ’ ΑΦΤΙΑ ΣΑΣ. ΕΙΝΑΙ Η ΚΑΤΑΛΛΗΛΟΤΕΡΗ ΣΤΙΓΜΗ ΝΑ ΑΝΤΙΛΗΦΘΕΙΤΕ ΤΟ ΕΥΡΟΣ ΤΟΥ ΕΜΠΑΙΓΜΟΥ ΣΑΣ. ΟΙ ΜΑΣΚΕΣ ΦΟΡΕΘΗΚΑΝ ΓΙΑ ΝΑ ΚΑΤΑΠΕΣΟΥΝ. ΕΙΝΑΙ ΤΕΤΟΙΑ Η ΑΛΑΖΟΝΕΙΑ ΤΟΥΣ ΠΟΥ ΝΟΜΙΖΟΥΝ ΟΤΙ ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΚΑΤΑΦΕΡΟΥΝ ΣΕ ΒΑΡΟΣ ΜΑΣ ΤΑ ΠΑΝΤΑ. ΑΛΛΑ Ο ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΑΣ ΕΙΝΑΙ ΓΥΜΝΟΣ, ΠΟΣΩ ΜΑΛΛΟΝ ΟΤΑΝ ΦΟΡΑ ΡΟΥΧΑ ΠΑΛΙΑΤΣΟΥ ΚΑΙ ΕΧΕΙ ΚΟΤΣΑΡΕΙ ΧΙΤΛΕΡΙΚΟ ΜΟΥΣΤΑΚΙ.

Οι (δημοσιο)γραφικοί υλοποιητές του Θαυμαστού Ανάποδου Κόσμου μας σκέφτηκαν να εξασκήσουν την ανάποδη τέχνη τους και σε σχέση με την πρόσφατη συμφορά των Τεμπών. Η μετατροπή του μαύρου σε άσπρο στηρίχθηκε στην εξής επιχειρηματολογία:

«Ο θάνατος των παιδιών της σχολικής εκδρομής το 2003, ή των φιλάθλων του ΠΑΟΚ το 1999, δεν πήγε εντελώς χαμένος, διότι ακριβώς με βάση τα δύο αυτά συγκλονιστικά γεγονότα έγινε μια τεράστια εθνική κινητοποίηση και φτιάχθηκε ένας δρόμος που είναι σύγχρονος, επομένως το νέο σιδηροδρομικό δυστύχημα στα κατηραμένα Τέμπη μπορεί να είναι ένα σημείο τομής, ώστε η Ελλάδα να αποκτήσει επιτέλους ξανά σιδηρόδρομο που να λειτουργεί καλά και ασφαλώς».

Στην ίδια γραμμή κινήθηκε και ο έτερος δημοσιογραφικός φωστήρας, ο Άρης Πορτοσάλτε, ο οποίος βάφτισε το κρέας ψάρι, ξεδιπλώνοντας το εξής ανάποδο σκεπτικό:

«Όταν έγινε το ναυάγιο του ΕΞΠΡΕΣ ΣΑΜΙΝΑ εκσυγχρονίσαμε την ακτοπλοΐα, μπήκαν καινούργια καράβια, όταν έγιναν τρία δυστυχήματα, δύο στα Τέμπη και ένα στον Άγιο Κωνσταντίνο, αποφασίσαμε να κάνουμε ένα οδικό δίκτυο, φτιάξαμε σήραγγες και τρένων και δρόμων, άρα δυστυχώς έπρεπε να πεθάνουν νέοι, και εκεί παιδιά σχολείου, δυστυχώς, δυστυχώς, δυστυχώς, δυστυχώς, δυστυχώς, αν μου επιτρέψετε, δυστυχώς η θυσία είναι θυσία, έγινε η θυσία. Τώρα έχω την αίσθηση ότι θα προχωρήσουμε εκτός κι αν έχουμε αποφασίσει να κλείσουμε τον ΟΣΕ και να πεθάνουμε το τρένο» [Σ.Σ.: Άρα, κατά τον Άρη Πορτοσάλτε φαίνεται να βρισκόμαστε ενώπιον του εξής διλήμματος: Ή πεθαίνουμε με το τρένο ή πεθαίνουμε το τρένο!].

Δυστυχώς, δυστυχώς, δυστυχώς, ο κ. Πορτοσάλτε όχι μόνο δεν είχε την στοιχειώδη ευαισθησία να παραδεχθεί το μέγιστο ατόπημά του και να ζητήσει ταπεινά συγγνώμη, αλλά ως γνήσιος προπαγανδιστής προσπάθησε να αναποδογυρίσει την πραγματικότητα, χρεώνοντας στους σχολιαστές της δήλωσής του προθέσεις και ιδιότητες που χαρακτηρίζουν τον ίδιο. Σε ανάρτησή του έγραψε:

«Ρωτήθηκα (ΕΡΤ) εάν μπορεί να αλλάξει κάτι μετά την τραγωδία. Απάντησα πως υπήρξαν δυστυχήματα που εκσυγχρόνισαν τα διαθέσιμα μέσα. Συνέβη. Δεν είπα ότι έπρεπε να γίνει “θυσία”. Αυτό λάνσαραν τα φασιστοειδή των δύο άκρων για να πετύχουν ξανά δολοφονία χαρακτήρα! Μηχανές μίσους»¹.

Τόσο ο Παύλος Τσίμας όσο και ο Άρης Πορτοσάλτε, λειτουργώντας ως αριστερός και δεξιός ψάλτης της κυβέρνησης της Νέας Δικτατορίας, εφήρμοσαν ανερυθρίαστα το αρχαίο ρητό «οὐδὲν κακὸν ἀμιγὲς καλοῦ».

Με την βοήθεια της νομικής ορολογίας, θα μπορούσαμε να πούμε ότι το φρικαλέο σόφισμα της συλλογικής ανθρωποθυσίας των Τεμπών εντάσσεται σε μια κατηγορία που τελεί σε ανάστροφη σχέση με εκείνη των «παράπλευρων απωλειών». Είναι η κατηγορία του «παράπλευρου οφέλους»: Όποιοι αδιαφορούν παροιμιωδώς για δεκάδες ή εκατοντάδες ζωές, αποδέχονται το όφελος που θα προκύψει μελλοντικώς για κάποιες άλλες!

Ξεχνούν, όμως, ότι κανένας άνθρωπος δεν επιτρέπεται να εργαλειοποιείται για να επιτυγχάνεται ένας (καλός) σκοπός, αλλιώς θίγεται η ανθρώπινη αξιοπρέπεια. Με τα λόγια του Καντ:

«Πράττε κατά τέτοιον τρόπο, ώστε κάθε στιγμή να χρησιμοποιείς συγχρόνως την ανθρωπότητα, τόσο στο πρόσωπό σου όσο και στο πρόσωπο κάθε άλλου ανθρώπου, ως σκοπό και ουδέποτε απλώς και μόνο ως μέσον».

Γι’ αυτό ακριβώς ήταν αποτρόπαιος ο γενετικός πειραματισμός σε ανθρώπους από τον Γιόζεφ Μένγκελε, ο οποίος είχε εμπνευστεί από ρατσιστικές, ψευδοεπιστημονικές θεωρίες ευγονικής. Η διεθνής κοινότητα έμεινε άναυδη από το γεγονός ότι γιατροί-θεραπευτές μπόρεσαν να μετατραπούν στο ακριβώς ανάποδο: σε δολοφόνους². Φυσικά, τίποτε δεν εγγυάτο ότι αυτό δεν θα ξανασυνέβαινε…

Ωστόσο, η ευμενής ερμηνεία μιας συμφοράς ή ενός μακελλειού με τα γυαλιά του ανάποδου κόσμου δεν είναι πρωτοφανής.

Είναι πασίγνωστη από την διαχείριση της πανδημίας, για τον τερματισμό της οποίας οι χαράκτες της κυρίαρχης γραμμής και χειραγωγοί της συμπαγούς πλειοψηφίας μάς κάλεσαν όλους πιεστικά να συμβάλουμε στο χτίσιμο του τείχους ανο(η)σίας, πηγαίνοντας να πολεμήσουμε στο μέτωπο κατά του αόρατου εχθρού με αμυντικό όπλο το μπράτσο μας.

Απέκρυψαν, όμως, την ανάποδη όψη του νομίσματος, δηλαδή ότι η βελόνα ήταν το επιθετικό όπλο που θα στρεφόταν όχι κατά του «αόρατου εχθρού», αλλά κατά των καλοπροαίρετων μαχητών που θα στρατολογούνταν σε αυτόν τον μεταφορικώς νοούμενο «υγειονομικό πόλεμο».

Έτσι, στον ανάποδο κόσμο του κορωνοϊού οι πολίτες μεταμορφώθηκαν σε οπλίτες και η απώλειά τους βαφτίσθηκε ηρωική αυτοθυσία χάριν της δημόσιας υγείας.

Αντιστοίχως στα Τέμπη, ο θάνατος των επιβατών ωραιοποιήθηκε ξεδιάντροπα ως συλλογική ανθρωποθυσία για την βελτίωση των σιδηροδρομικών υποδομών της χώρας!

Αν, όμως, οι εμβολιασθέντες έδωσαν την (έστω ελαττωματική) συναίνεσή τους για το πειραματικό τρύπημα, επειδή οι υγειονομικοί διαχειριστές άγγιξαν τις ευαίσθητες «πατριωτικές»-αλτρουιστικές χορδές τους ή επειδή άσκησαν αυταρχική πίεση σε βάρος τους, δεν ισχύει το ίδιο ως προς την συναίνεση των επιβατών:

Κανένας έμφρων πολίτης δεν θα δεχόταν να γίνει παρανάλωμα του πυρός για να θεραπευτούν μελλοντικώς οι μακραίωνες τεχνικές αβελτηρίες ενός μεταφορικού δικτύου, εξαιτίας των οποίων θα έχανε την ζωή του!     

Συνεπώς, το σόφισμα της συλλογικής ανθρωποθυσίας δεν είναι τίποτε άλλο παρά στρεψόδικη προσπάθεια δικαιολόγησης μιας ύπουλης (στη νεοταξίτικη γλώσσα: έξυπνης) «μαζικής δολοφονίας».

Στην πραγματικότητα, δηλαδή, το σόφισμα αυτό εξυπηρετεί την συγκάλυψη των πολύπλευρων ευθυνών που βαρύνουν όσους ασπάζονται τον ωχαδερφισμό και την κουλτούρα της ρεμούλας. Όποιοι, όμως, προσποιούνται ότι χρειάζονται αίμα στις ράγες ή στην άσφαλτο και κουφάρια στους ωκεανούς, προκειμένου να κινητοποιηθούν για να υλοποιήσουν τα αυτονόητα, ανήκουν στην υβριδική κατηγορία των σαλτιμπάγκων-βαμπίρ.

Ότι οι δηλώσεις Τσίπρα και Πορτοσάλτε δεν ήταν δύο μεμονωμένα γλωσσικά ολισθήματα αλλά, αντιθέτως, προϊόν συνειδητής ρητορικής επιλογής, η οποία προδιαμορφώθηκε στα παρασκήνια των νοσηρών εγκεφάλων-επικοινωνιολόγων που χαράσσουν το υπερασπιστικό προφίλ της Νέας Δικτατορίας, προκύπτει από την δήλωση που έκανε στις 18 Μαρτίου 2023 σε συγκέντρωση πολιτών στο Μαρούσι η μητσοτακική μαριονέτα.

«Ξέρω ότι το κλίμα στην ελληνική κοινωνία τις τελευταίες εβδομάδες είναι πολύ βαρύ. Και ξέρω ότι όλοι μας είμαστε στεναχωρημένοι, θυμωμένοι, οργισμένοι γι’ αυτό το τραγικό ατύχημα το οποίο στοίχισε τις ζωές σε 57 [Σ.Σ.: αγνοούμενοι υπάρχουν;] συμπολίτες μας, ανάμεσά τους πολλά νέα παιδιά. Και ξέρω πολύ καλά, φίλες και φίλοι, ότι η καλύτερη δικαίωση για τη θυσία αυτών των παιδιών είναι να εξασφαλίσουμε ότι αυτό το οποίο έγινε στα Τέμπη δεν θα ξαναγίνει ποτέ στη χώρα μας»³.

Συμπέρασμα: Το φρικαλέο σόφισμα της συλλογικής (ανθρωπο)θυσίας των Τεμπών, αλλά και των εμβολιασμών, επιστρατεύθηκε σκοπίμως και συντονισμένα από τους πολιτικούς και δημοσιογραφικούς απατεώνες, οι οποίοι νομίζουν ότι μπορούν να νανουρίζουν ατιμωρητί τα οθονόπληκτα βρέφη της ελληνικής κοινωνίας με την ανάποδη ρητορική.

O Σαράντος Καργάκος σε ένα από τα πολλά εξαίσια κείμενά του⁴ σημείωνε ότι, για να σταθούμε στις επάλξεις του πολιτικού χρέους μας, κάνοντας ένα μικρό βήμα ο καθένας, αλλ' όλοι μαζί ένα μεγάλο ποιοτικό πολιτικό άλμα, θα πρέπει, μεταξύ άλλων, «να βλέπουμε περισσότερα ηλιοβασιλέματα και λιγότερο τηλεόραση, να βάζουμε σε προτεραιότητα τη δική μας σκέψη κι όχι τη σκέψη των άλλων, να διαβάζουμε περισσότερο (το ποιοτικό βιβλίο είναι ακόμη φθηνό)», και «να μη διστάζουμε να αρπάζουμε από τ' αυτί όποιον τολμά να προσβάλει όχι μόνο τη δική μας τιμή αλλά και την τιμή του διπλανού μας».

Θα συμπλήρωνα:

Να μη διστάζουμε να αρπάζουμε από τ’ αυτί και όποιον τολμά να προσβάλει την μνήμη των νεκρών παιδιών μας, την οποία το καθεστώς της Νέας Δικτατορίας ατίμασε με επαίσχυντο τρόπο, βάζοντας σε μια «μαζική δολοφονία» ένα ελεεινά διαστρεβλωτικό επιχειρηματολογικό περιτύλιγμα, προσφιλές εργαλείο κάθε θεατρίνου ταχυδακτυλουργού.

Τέλος, δεν πρέπει να λησμονούμε ότι οι ανθρωποθυσίες είναι τελετουργικό που ενδημεί σε πρωτόγονες κοινωνίες. Αν συνδυάσουμε το δεδομένο αυτό με την παγιωμένη τακτική της εκάστοτε κυβέρνησης να μας αντιμετωπίζει ως κότες που αρκούνται σε επιδοματικά ψίχουλα ή ως δοσοεξαρτημένους που αγκομαχούν από τις 120 ή τις 240 δόσεις της Εφορίας, τότε δεν χωρεί καμία αμφιβολία ότι επιδίωξη των πολιτικών είναι να κρατούν καθηλωμένους τους πολίτες στην κατώτατη βαθμίδα της ιεραρχικής πυραμίδας των ανθρώπινων αναγκών, η οποία, σύμφωνα με τον Αβραάμ Μάσλοου, εμπνευστή αυτής της σύλληψης, αντιστοιχεί στον καθημερινό αγώνα για επιβίωση.

Άρα η κεντρική διαχείριση που προωθείται από τις κατάπτυστες μαριονέτες του πολιτικού μας συστήματος αποσκοπεί στην καλλιέργεια ενός ολοκληρωτικού πρωτογονισμού, που εκτρέφει πολίτες ευνούχους, απολύτως χειραγωγήσιμους, ακριβέστερα: τηλεκατευθυνόμενους και εν τέλει πρόθυμους να θυσιασθούν για το συλλογικό καλό των μαζανθρώπων.

Όπως, όμως, μας θυμίζει και πάλι ο Καργάκος:⁵

«Κράτος που μετατρέπει σε νάνους τους πολίτες για να τους κάνει πειθήνια όργανά του, θα διαπιστώσει ότι με μικρούς ανθρώπους δεν μπορεί να κάνει μεγάλα έργα».

ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Δεδομένου ότι η συμφορά της 28ης Φεβρουαρίου 2023 είναι η τρίτη κατά σειράν στην κοιλάδα των Τεμπών (οι προηγούμενες δύο το 1998 με 6 νεκρούς φιλάθλους του ΠΑΟΚ και το 2003 με 21 μαθητές), κάποιοι την παραλλήλισαν με νέα θυσία στον «Μινώταυρο των Τεμπών»⁶, έναν ακόμη «αόρατο εχθρό» των πολιτών. Για τον τερματισμό, όμως, αυτής της αλλόκοτης θυσίας αναζητείται επειγόντως ο νέος Θησέας...

ΠΡΟΤΕΙΝΟΜΕΝΟ ΣΥΝΘΗΜΑ:

Αν στα Τέμπη έγινε θυσία,

τότε χρειαζόμαστε τον σύγχρονο Θησέα!

1 https://www.gazzetta.gr/plus/2202619/i-apantisi-portosalte-stis-antidraseis-gia-tin-dilosi-toy-shetika-me-ta-tempi-den-eipa

2 Βλ. και Βαθιώτη, Από την τρομοκρατία στην πανδημία. Υποχρεωτικές ιατρικές πράξεις στον πόλεμο κατά του αόρατου εχθρού, εκδ. Αλφειός, Αθήνα 2021, σελ. 85.

3 https://www.kathimerini.gr/politics/562329487/mitsotakis-i-kalyteri-dikaiosi-gia-ta-thymata-ton-tempon-na-exasfalisoyme-oti-den-tha-xanaginei/

4 Πολιτικά Θέματα, 7-13 Απριλίου 1989, σελ. 24 επ.

5 Ό.π. (υποσ. 4).

6 https://www.vimaonline.gr/64/photo-of-the-day/?id=350

Σχολιάστε το άρθρο μας

Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.  To ιστολόγιο μας δεν υιοθετεί τις απόψεις των αρθρογράφων, ούτε ταυτίζεται με τα θέματα που αναδημοσιεύει από άλλες ενημερωτικές ιστοσελίδες και δεν ευθύνεται για την εγκυρότητα, την αξιοπιστία και το περιεχόμενό τους.

Ακολουθήστε το ellinikiafipnisis.blogspot.com 

στο Facebook...

στο Twitter

στο Viber

στο Telegram

στο GAB...

κοινοποιήστε το και στους φίλους σας!