Ζωή στα ακατοίκητα Μικρονήσια… …..και 24ωρες περιπολίες Σκαφών Εθνοφυλακής σε όλη τη Μεθόριο Αιγαίου… Από παντού έρχεται διαρκώς κι επίμονα ...
Ζωή στα ακατοίκητα Μικρονήσια…
…..και 24ωρες περιπολίες Σκαφών Εθνοφυλακής σε όλη τη Μεθόριο Αιγαίου…
Από παντού έρχεται διαρκώς κι επίμονα το ίδιο «μήνυμα» :
«…Η Τουρκία κλιμακώνει την διεκδίκηση Ελληνικών βραχονησίδων και Μικρονησιών…»
Στοχεύει δε στα «ακατοίκητα» κυρίως.
Όχι πως την αποθαρρύνει το αν κατοικούνται αλλά είναι πιο δύσκολο εγχείρημα από πλευράς διεθνούς δικαίου.
(Γι’ αυτό κι αυτή φροντίζει να «φοβίζει» τακτικά τους κατοίκους πχ του Αγαθονησίου προσπαθώντας να τους διώξει για να «διευκολύνει την μετέπειτα διεκδίκηση»).
Αντιθέτως θεωρεί πως είναι εξαιρετικά πιο «επιτεύξιμη» η απόσπαση από την Ελλάδα νησιών που δεν κατοικούνται και δεν έχουν οικονομική δραστηριότητα.
Κανονικά, τέτοια ζητήματα λύνονται με τα όπλα και όχι με λόγια και φανφάρες.
Αυτός ήταν πάντα ο ιστορικός κανόνας και έτσι παραμένει. Πάντα κάποιος διεκδικεί εδάφη. Και πάντα αυτά προστατεύονται δια της Ισχύος των Όπλων και με αίμα. Ποτέ με λόγια.
Παρ’ όλα αυτά, οφείλουμε σαν χώρα να μην αφήνουμε τίποτα «κενό» - και στην τύχη - που θα μπορούσε να αξιοποιήσει ο θρασύς κι επικίνδυνος γείτονας για να μας δημιουργήσει Διεθνή Προβλήματα στο εγγύς ή απώτερο μέλλον.
Και το βασικό κενό που πρέπει πάραυτα να καλύψουμε είναι η «κατοίκηση ή/και οικονομική αξιοποίηση» των επίμαχων μικρονησίδων του Αιγαίου.
Όπως το Φαρμακονήσι, η Ρω, η Στρογγύλη κι άλλα κι άλλα ακόμη.
Πρώτα των δυνητικά κατοικήσιμων Μικρονησίδων και κατόπιν ακόμη και των «Μη κατοικήσιμων Βραχονησίδων».
(πχ Έλληνες επιστήμονες έχουν προτείνει εγκατάσταση Ανεμογεννητριών στις βραχονησίδες, κάτι που αυτομάτως προσδίδει οικονομική δραστηριότητα ακόμη και στις «μη-κατοικήσιμες»).
Αυτό φυσικά είναι το «ευκταίο».
Το ποιος και πως θα το πραγματοποιήσει είναι το «Βασικό Ζήτημα».
Και δεν πρέπει να τρέφουμε αυταπάτες.
Δεν πρόκειται να κινήσουν ξαφνικά, ανοργάνωτα κι εθελοντικά εκατοντάδες Έλληνες να εποικίσουν τις μικρονησίδες μας.
Ούτε και το Ελληνικό Κράτος πρόκειται να ξυπνήσει αίφνης και να διαθέσει υψηλότατα οικονομικά κίνητρα προκειμένου να ζωντανέψει αυτά τα νησιά.
Ούτε οι Πολιτικοί πρόκειται να αποφασίσουν ξάφνου να ασχοληθούν με τον Εθνικοπατριωτικό Ακτιβισμό.
Προτιμούν τις αθόρυβες «πεπατημένες οδούς του καλού παιδιού» (βλ. υπόγειες διαδρομές) που εξασφαλίζουν έδρες, μίζες, επιδόματα και συντάξεις.
Δύσκολες, ψυχοφθόρες, αβέβαιες και ενίοτε επικίνδυνες «Εθνικές Σταυροφορίες» σαν αυτή κάποιοι πρέπει να τις σηκώσουν εθελοντικά και με γενναιότητα στους ώμους τους.
Βλέπετε αλήθεια άλλον υποψήφιο γι’ αυτό από τον Πατριωτικό Χώρο;
(πχ Εάν δεν αποφάσιζε ο Παύλος Μελάς και οι «πέριξ αυτού Δραγούμηδες» να πάρουν την «Εθνική Πρωτοβουλία» και να κάνουν ότι έκαναν, πιστεύει κανείς πως η Πολιτεία των επαγγελματιών καιροσκόπων πολιτικών θα κατόρθωνε να κάνει πράξη τα όσα Εθνικά Μεγαλειώδη επακολούθησαν;)
Συν τοις άλλοις, η Σταυροφορία αυτή, επειδή ακριβώς είναι θέμα ζωής και θανάτου για την θωράκιση της Θαλάσσιας μεθορίου μας, πρέπει να εξελιχθεί πάραυτα.
Ταχύτατα.
Και απαλλαγμένη από εγκληματικές γραφειοκρατικές αγκυλώσεις.
Πως έχει υπέρογκα προβλήματα ο σχεδιασμός και η υλοποίησή της;
Ναι, σαφέστατα και έχει.
Ίσως πολύ περισσότερα απ’ ότι μπορεί να φανταστεί ο καθένας.
Η ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΕΔΩ
Από παντού έρχεται διαρκώς κι επίμονα το ίδιο «μήνυμα» :
«…Η Τουρκία κλιμακώνει την διεκδίκηση Ελληνικών βραχονησίδων και Μικρονησιών…»
Στοχεύει δε στα «ακατοίκητα» κυρίως.
Όχι πως την αποθαρρύνει το αν κατοικούνται αλλά είναι πιο δύσκολο εγχείρημα από πλευράς διεθνούς δικαίου.
(Γι’ αυτό κι αυτή φροντίζει να «φοβίζει» τακτικά τους κατοίκους πχ του Αγαθονησίου προσπαθώντας να τους διώξει για να «διευκολύνει την μετέπειτα διεκδίκηση»).
Αντιθέτως θεωρεί πως είναι εξαιρετικά πιο «επιτεύξιμη» η απόσπαση από την Ελλάδα νησιών που δεν κατοικούνται και δεν έχουν οικονομική δραστηριότητα.
Κανονικά, τέτοια ζητήματα λύνονται με τα όπλα και όχι με λόγια και φανφάρες.
Αυτός ήταν πάντα ο ιστορικός κανόνας και έτσι παραμένει. Πάντα κάποιος διεκδικεί εδάφη. Και πάντα αυτά προστατεύονται δια της Ισχύος των Όπλων και με αίμα. Ποτέ με λόγια.
Παρ’ όλα αυτά, οφείλουμε σαν χώρα να μην αφήνουμε τίποτα «κενό» - και στην τύχη - που θα μπορούσε να αξιοποιήσει ο θρασύς κι επικίνδυνος γείτονας για να μας δημιουργήσει Διεθνή Προβλήματα στο εγγύς ή απώτερο μέλλον.
Και το βασικό κενό που πρέπει πάραυτα να καλύψουμε είναι η «κατοίκηση ή/και οικονομική αξιοποίηση» των επίμαχων μικρονησίδων του Αιγαίου.
Όπως το Φαρμακονήσι, η Ρω, η Στρογγύλη κι άλλα κι άλλα ακόμη.
Πρώτα των δυνητικά κατοικήσιμων Μικρονησίδων και κατόπιν ακόμη και των «Μη κατοικήσιμων Βραχονησίδων».
(πχ Έλληνες επιστήμονες έχουν προτείνει εγκατάσταση Ανεμογεννητριών στις βραχονησίδες, κάτι που αυτομάτως προσδίδει οικονομική δραστηριότητα ακόμη και στις «μη-κατοικήσιμες»).
Αυτό φυσικά είναι το «ευκταίο».
Το ποιος και πως θα το πραγματοποιήσει είναι το «Βασικό Ζήτημα».
Και δεν πρέπει να τρέφουμε αυταπάτες.
Δεν πρόκειται να κινήσουν ξαφνικά, ανοργάνωτα κι εθελοντικά εκατοντάδες Έλληνες να εποικίσουν τις μικρονησίδες μας.
Ούτε και το Ελληνικό Κράτος πρόκειται να ξυπνήσει αίφνης και να διαθέσει υψηλότατα οικονομικά κίνητρα προκειμένου να ζωντανέψει αυτά τα νησιά.
Ούτε οι Πολιτικοί πρόκειται να αποφασίσουν ξάφνου να ασχοληθούν με τον Εθνικοπατριωτικό Ακτιβισμό.
Προτιμούν τις αθόρυβες «πεπατημένες οδούς του καλού παιδιού» (βλ. υπόγειες διαδρομές) που εξασφαλίζουν έδρες, μίζες, επιδόματα και συντάξεις.
Δύσκολες, ψυχοφθόρες, αβέβαιες και ενίοτε επικίνδυνες «Εθνικές Σταυροφορίες» σαν αυτή κάποιοι πρέπει να τις σηκώσουν εθελοντικά και με γενναιότητα στους ώμους τους.
Βλέπετε αλήθεια άλλον υποψήφιο γι’ αυτό από τον Πατριωτικό Χώρο;
(πχ Εάν δεν αποφάσιζε ο Παύλος Μελάς και οι «πέριξ αυτού Δραγούμηδες» να πάρουν την «Εθνική Πρωτοβουλία» και να κάνουν ότι έκαναν, πιστεύει κανείς πως η Πολιτεία των επαγγελματιών καιροσκόπων πολιτικών θα κατόρθωνε να κάνει πράξη τα όσα Εθνικά Μεγαλειώδη επακολούθησαν;)
Συν τοις άλλοις, η Σταυροφορία αυτή, επειδή ακριβώς είναι θέμα ζωής και θανάτου για την θωράκιση της Θαλάσσιας μεθορίου μας, πρέπει να εξελιχθεί πάραυτα.
Ταχύτατα.
Και απαλλαγμένη από εγκληματικές γραφειοκρατικές αγκυλώσεις.
Πως έχει υπέρογκα προβλήματα ο σχεδιασμός και η υλοποίησή της;
Ναι, σαφέστατα και έχει.
Ίσως πολύ περισσότερα απ’ ότι μπορεί να φανταστεί ο καθένας.
Η ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΕΔΩ
Εστάλη από http://egersis.blogspot.com/
Δεν υπάρχουν σχόλια
Μπορείτε να γράψετε και να σχολιάσετε τα πάντα, αλλά αν το κείμενο σας περιέχει υβριστικούς χαρακτηρισμούς σας ενημερώνουμε ότι δεν θα δημοσιεύεται. Σε περίπτωση καθυστέρησης δημοσίευσης των σχολίων ζητούμε συγγνώμη και παρακαλούμε να μην βγάζετε αυθαίρετα συμπεράσματα. Με σεβασμό και εκτίμηση η διαχείριση του ιστολογίου