Το τέλμα της σύγχρονης Δημοκρατίας

Δημοκρατία είναι το πολίτευμα όπου η εξουσία πηγάζει και εξασκείται από το λαό. Η ετυμολογία της λέξεως βρίσκεται στα συνθετικά «δήμος» (το ...

Δημοκρατία είναι το πολίτευμα όπου η εξουσία πηγάζει και εξασκείται από το λαό. Η ετυμολογία της λέξεως βρίσκεται στα συνθετικά «δήμος» (το σύνολο ή η συνέλευση των ανθρώπων που έχουν πολιτικά δικαιώματα) και «κράτος» (δύναμη, εξουσία, κυριαρχία).
Χαμένοι στα πολιτικά “θα” που κυριάρχησαν σε τηλεοπτικά σκηνικά όλοι πήραν την απόφαση τους. Συμμετοχή ή Αποχή; Παραλία ή κάλπη; Διακοπές ή συμμετοχή στις ευρωπαϊκές εκλογές. Τα νούμερα απογοητευτικά για την δημοκρατία, το πολίτευμα, την κοινωνική ζωή και κυρίως για την υποτιθέμενη πολιτική μας παιδεία. Με αποχή που αγγίζει το 47%(ξεπέρασε τον ευρωπαϊκό μέσο όρο) έχεις έντονα την αίσθηση ότι φτάνεις σε ένα πολιτικό και κοινωνικό αδιέξοδο. Μήπως η ελληνική δημοκρατία πλησιάζει ένα πρωτόγνωρο τέλμα;
Τέλμα στην αποχή. Το να απέχεις δεν είναι λύση. Να αποφεύγεις τις καταστάσεις δηλώνει φόβο στο να δεις την αλήθεια και κυρίως στο να γίνεις βασικός μοχλός της αλλαγής. Ωστόσο δηλώνει πικρία, απογοήτευση και πολιτική απαξίωση. Για να αντιμετωπίσεις ένα πρόβλημα πρέπει αρχικά να το προσδιορίζεις και στην συνέχεια να το μετριάσεις να μπεις βαθιά μέσα του για να προσεγγίσεις την λύση. Όχι να την βρεις, να την αγγίξεις. Αλήθεια το έχουμε προσδιορίσει; Ξέρουμε τι φταίει; Μήπως επιλέγουμε την αποχή γιατί δεν μπορούμε να πάρουμε θέση; Να δούμε την σύγχρονη πολική σκηνή όπως πραγματικά είναι χωρίς οικογενειακές και πολιτικές παραδόσεις; Μπορούμε και θέλουμε τα αλλάξουμε τα πράγματα γύρω μας;
Τέλμα στην συμμετοχή. H συμμετοχή σου δίνει την αίσθηση του ενεργού μέλους μια χώρας που αναμασάει αιώνες την καραμέλα της δημοκρατίας. Καραμέλα που κάποιοι έχουν απαξιώσει και την έχουν μετατρέψει σε φτηνή τσιχλόφουσκα περιπτέρου. Συμμετέχεις αλλά αυτόματα νιώθεις την ίδια απάθεια την ίδια αποξένωση με τον φίλο, το γείτονα, το συνάδελφο που σου είπε: “Εγώ θα πάω παραλία”. Ψήφισες χωρίς ελπίδα, χωρίς πίστη για κάτι καινούργιο και ουσιαστικό. Χλευάζεις και απορρίπτεις όλους αυτούς που σε λίγες μέρες θα τους χτυπήσεις την πόρτα για να βολέψεις το θείο, το ανίψι και πάνω απ’ όλα τον εαυτό σου. Ξέρεις ότι είσαι ένα γρανάζι στην δική τους αλυσίδα και δεν έχεις την δύναμη να φύγεις αφού την διαιωνίζεις οικογενειακά και παραδοσιακά.
Στο τέλμα της συμμετοχής φωλιάζει και το τέλμα του πολιτικού “χαβαλέ”. Δεν απέχεις αλλά νομίζει ότι μετέχεις. Η ψήφος δεν είναι “γέλιο” και “χαβαλές” για πρόσωπα με υποβαθμισμένη κοινωνική και όχι μόνο αντίληψη. Γιατί αλλοτριώνεις την ψήφο σου;
Αμφιταλαντεύεσαι και αμφιταλαντεύομαι ανάμεσα στα “τέλματα”. Δεν ξέρεις τι να κάνεις, σε όποια κατηγορία και αν ανήκεις. Τα ερωτηματικά και οι προβληματισμοί πολλαπλασιάζονται με γεωμετρική πρόοδο. Όσο οι απαντήσεις και οι ελπίδες για το μέλλον χάνονται τόσο τα τέλματα θα ροκανίζουν τα θεμέλια της σύγχρονης δημοκρατίας μας.
Και μερικά άκρως ενδιαφέροντα στοιχεία από έρευνα που πραγματοποιήθηκε μετά τις ευρωεκλογές :
Tο 58,8% των ερωτηθέντων δήλωσε ότι είχε αποφασίσει να μη συμμετάσχει στις εκλογές, είτε αρκετές εβδομάδες πριν είτε αρκετούς μήνες πριν.
Τo 65,2% ερωτηθέντων θεωρεί ως το πρωταρχικό αίτιο της αποχής την αποδοκιμασία του πολιτικού προσωπικού της χώρας.
Το 74,4% δεν πήγε να ψηφίσει εξαιτίας της έλλειψης προτάσεων για τα προβλήματα της χώρας.
Το 31,8% των ερωτηθέντων δηλώνουν καθόλου ικανοποιημένοι από το αποτέλεσμα των εκλογών.

Εστάλη από http://ibisclub.blogspot.com