Ένας SOROS...απορίες!

Αν και οι καιροί με τις βασιλοπούλες και τους πρίγκηπες έχουν περάσει, θέλω σήμερα να σας διηγηθώ ένα παραμύθι. Μην βιαστείτε να γυρίσετε σε...

Αν και οι καιροί με τις βασιλοπούλες και τους πρίγκηπες έχουν περάσει, θέλω σήμερα να σας διηγηθώ ένα παραμύθι. Μην βιαστείτε να γυρίσετε σελίδα γιατί το παραμύθι αυτό παρουσιάζει εξαιρετικό ενδιαφέρον. Πάμε……… δώσε κλώτσο να γυρίσει παραμύθι να αρχινήσει.
Μια φορά και έναν καιρό ήταν ένας πολύ μα πολύ πλούσιος άνθρωπος που οι περισσότεροι πίστευαν πως είναι καλός, φιλεύσπλαχνος και φιλάνθρωπος. Ο κύρ-Γιώργης, αυτό ήταν το όνομά του, είχε πολλές δουλειές σε πολλά μέρη του κόσμου και τα χρήματα που κέρδιζε τα έδινε στους φτωχούς, όπως λέγανε οι εφημερίδες και οι ντελάληδες στα χωριά και στις πόλεις. Συναντούσε και μιλούσε με αφέντες και αρχηγούς κρατών, που πολλούς απ’ αυτούς τους είχε βοηθήσει να γίνουν αρχηγοί, ώστε και αυτοί με την σειρά τους να τον ευχαριστήσουν βοηθώντας τον στο έργο του. Για να είναι ισχυρός και να έχει πέραση ο λόγος του, αγόραζε εφημερίδες και νοίκιαζε ντελάληδες. Για να κάνει καλύτερα τις δουλειές του έφτιαχνε εκκλησίες, ιδρύματα, τράπεζες σε πολλά μέρη του κόσμου. Ύστερα άρχισε να αγοράζει και την γη σε μικρά αλλά και μεγαλύτερα κράτη. Να μην πολυλογώ ήταν τόσο σπουδαίος που τον καλούσαν οι αφεντάδες και οι αρχηγοί κρατών να τους εξηγεί πως έπρεπε να κυβερνάνε. Μία φορά και έναν καιρό ήταν ένας αρχηγός, Γιώργος ήταν και αυτού το όνομα, καλός άνθρωπος και αυτός που γνώριζε τον άλλο Γιώργο, τον κυρ-Γιώργη, για τον οποίο σας μίλησα πρωτύτερα. Ο Γιώργος πήγαινε στα ιδρύματα του πλούσιου κυρ-Γιώργη, μιλούσε και γενικά τον βοηθούσε στο έργο του. Ο καιρός πέρναγε αλλά για κάποιο λόγο που κανένας δεν μπορούσε να καταλάβει, ο κόσμος πήγαινε από το κακό στο χειρότερο. Ο λαός δεν ήταν καθόλου ευχαριστημένος. Όμως ο κυρ-Γιώργης κέρδιζε όλο και περισσότερα χρήματα για τις αγαθοεργίες του και ο Γιώργος μακροημέρευε ως αρχηγός. Έτσι ζούσαν αυτοί καλά και ο λαός χειρότερα. Εδώ δεν σταματάει το παραμύθι αφού η ζωή συνεχίζεται και στην πραγματικότητα που ζούμε συναντάμε τον κυρ-Γιώργη και τον Γιώργο. Γνωρίζουμε τον GEORGE SOROS, πολυδισεκατομμυριούχο «φιλάνθρωπο» με τράπεζες, Μ.Μ.Ε., ιδρύματα για πολιτική και οικονομική ανάλυση, πολλές και ποικίλες δραστηριότητες, άρχοντα των χρηματιστηριακών αγορών και ότι άλλο βάζει ο ανθρώπινος νους. Για παράδειγμα αναφέρω ότι ο SOROS αναμείχθηκε στην προσπάθεια να νομιμοποιηθεί το χασίς και η μαριχουάνα στην Πολιτεία Μίσιγκαν των Η.Π.Α με χρηματοδότηση της σχετικής καμπάνιας με εκατομμύρια δολάρια. Έστω υπ΄ όψιν ότι ο SOROS δεν είναι πολίτης ούτε κάτοικος του Μίσιγκαν. Αξίζει επιπλέον να αναφέρω ότι παρόμοιες χρηματοδοτήσεις έχει κάνει και σε άλλες πολιτείες της Αμερικής. Γιατί άραγε; Ο πολύς SOROS χρηματοδότησε με εκατοντάδες χιλιάδες δολάρια την εκστρατεία μέσω των Μ.Μ.Ε. και όχι μόνον, για την νομιμοποίηση της χρήσης μαριχουάνας στην Καλιφόρνια, για ιατρικούς λόγους. Τούτο θα σήμαινε ότι οι γιατροί θα μπορούσαν και με προφορική έστω συνταγή να συνιστούν σε «αρρώστους» την χρήση μαριχουάνας, και κατ’ επέκταση την ελεύθερη χρήση της ΚΑΙ ΤΗΝ ΚΑΛΛΙΕΡΓΕΙΑ της. Γιατί άραγε; Ο «φιλάνθρωπος» SOROS χρηματοδότησε μέσω διαφόρων ιδρυμάτων, όπως του ιδρύματος «πολιτική για τα ναρκωτικά», με πολλές εκατοντάδες χιλιάδες δολάρια την εκστρατεία της νομιμοποίησης της μαριχουάνας για ιατρικούς δήθεν λόγους και στην Αριζόνα των Η.Π.Α. Γιατί άραγε; Μόλις εξαφανίστηκε η φτώχεια από τον πλανήτη, ύστερα από τις αγαθοεργίες του SOROS, αποφάσισε να διαθέσει πολλά χρήματα για να γιατρέψει τους αρρώστους του κόσμου όλου, με το «φάρμακο» μαριχουάνα; Έτσι μέσα σε δέκα χρόνια δαπάνησε 15 εκατομμύρια δολάρια εκστρατείες για την νομιμοποίηση των «μαλακών» ναρκωτικών. Γιατί άραγε;
Ο σημερινός πρωθυπουργός κ. Γιώργος Παπανδρέου είχε κατ’ επανάληψη ταχθεί υπέρ της καλλιέργειας χασίς σε γλάστρες και κήπους, όπως ήθελε και ο SOROS ξοδεύοντας εκατομμύρια δολάρια. Γιατί άραγε;
Το διεθνικό ινστιτούτο (TNI) στο οποίο αναμειγνύεται ο SOROS, σε ανακοίνωσή του αναφέρει ότι θα διοργανώσει διάφορες δραστηριότητες για τα ναρκωτικά, σε συνεργασία με το ίδρυμα Ανδρέας Παπανδρέου. Τι μας περιμένει άραγε;
Ο «φιλάνθρωπος» SOROS από το 2002 ασχολείται με κτηματικές επιχειρήσεις και στην Ελλάδα, ενώ το 2003 με τον τότε διοικητή της Τραπέζης της Ελλάδος, προήδρευσαν των εργασιών του παγκοσμίου οικονομικού φόρουμ που έγινε στην Αθήνα και ομιλητής ήταν μεταξύ άλλων και ο κ. Γ. Παπανδρέου.
Στις 17 Δεκεμβρίου 2008 ο κ. Γ. Παπανδρέου μίλησε στην τελετή λήξης του παγκοσμίου φόρουμ για την ανάπτυξη των Μ.Μ.Ε. Μαντέψτε ποιος ήταν ο οργανωτής. Το ίδρυμα του SOROS στο Αζερμπαϊτζάν!!!!!
Θα μπορούσα να αναφέρω πολλά ακόμη σχετικά με τις δραστηριότητες του κυρ –Γιώργη, συγγνώμη μπερδεύτηκα με το παραμύθι της αρχής, του GEORGE SOROS ήθελα να πω.
Ως πρόεδρος του αντιναρκωτικού αγώνα στην Ελλάδα έχω την υποχρέωση να δώσω όμως μεγαλύτερη έμφαση στην ανάμειξη του SOROS σε ζητήματα ναρκωτικών. Πιθανόν κάποιος να αναρωτηθεί αν είναι σωστό να παρουσιάζω σήμερα αυτές τις αποκαλύψεις για τις συμπτώσεις μεταξύ SOROS-ναρκωτικών-Παπανδρέου, ενώ θα μπορούσα να το κάνω πριν τις εκλογές. Η απάντηση είναι απλή. Τα ναρκωτικά δεν επιτρέπεται να αποτελέσουν αντικείμενο εκλογικών κοκορομαχιών. Όμως όσοι παρακολουθούν τα άρθρα μου ίσως να θυμηθούν ότι ρωτούσα επανειλημμένα τον σημερινό πρωθυπουργό να πει στους Έλληνες αν εξακολουθεί να πιστεύει ότι μπορούν όσοι επιθυμούν να καλλιεργούν χασίς στα σπίτια τους. Δυστυχώς απάντηση δεν πήρα γιατί άραγε; Επανέρχομαι σήμερα και παρουσιάζω μερικά ντοκουμέντα, υπάρχουν και άλλα, ελπίζοντας να απαντήσει ο πρωθυπουργός. Περισσότερο όμως με ενδιαφέρει η γνώση της αλήθειας από τους συμπολίτες μας, τους οποίους πιστεύω και εμπιστεύομαι πολύ περισσότερο.
Ίσως ορισμένοι αναρωτηθούν αν το παραμύθι της αρχής μπορεί να έχει σχέση με την πραγματικότητα. Το μόνο που μπορεί να μοιάζει είναι ο κυρ-Γιώργης και ο Γιώργος αφού το θλιβερό είναι ότι η πραγματικότητα είναι αληθινή και οι ήρωές της είναι υπαρκτά πρόσωπα με όνομα και επώνυμο. Πάντως σίγουρα δεν ήθελα με το παραμύθι να αποκοιμηθούμε, αντιθέτως μάλιστα θέλω να παρακινήσω όλους τους Έλληνες να αγρυπνούν γιατί τα πράγματα δεν είναι τόσο άσχημα όσο φαίνονται στο παραμύθι. Στην πραγματικότητα είναι πολύ χειρότερα.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΔΑΡΑΒΙΓΚΑΣ