Το Σάββατο 16/1/2010, στό Ἱστορικό Μουσεῖο τοῦ Συλλόγου Ἀρχαιοφίλων τῆς Ἀλεξανδρούπολης, ὁ ἐν λόγῳ Σύλλογος καί ἡ ὑπερνοµαρχία Ροδόπης – Ἕβ...
Το Σάββατο 16/1/2010, στό Ἱστορικό Μουσεῖο τοῦ Συλλόγου Ἀρχαιοφίλων τῆς Ἀλεξανδρούπολης, ὁ ἐν λόγῳ Σύλλογος καί ἡ ὑπερνοµαρχία Ροδόπης – Ἕβρου (κοµβικό πρόσωπο καί στούς δύο φορεῖς ὁ πρόεδρός τους Γ.Μηνόπουλος), παρουσίασε τήν ἔκθεση Μπατίκ «Ἴχνη, Πολιτισµοί τῆς Ἀνατολίας» τῆς Τουρκάλας καλλιτέχνιδος Asli Deger Sezgin. Μία ἔκθεση πού πέρυσι παρουσιάστηκε στή Θεσσαλονίκη µέ διοργανωτή τήν Δηµοτική Πινακοθήκη τῆς πόλης καί τό Γενικό Προξενεῖο τῆς Τουρκίας στήν συµπρωτεύουσα.
Γιά τή Σεζγκίν λοιπόν µαθαίνουµε ὅτι «πιστεύει στήν οἰκουµενικότητα ἱστορικῶν ἔργων ὅλων τῶν χωρῶν τοῦ πλανήτη καί τά ἐνστερνίζεται ὡς παγκόσµια πολιτιστική κληρονοµιά, δίχως φυλετικούς, θρησκευτικούς καί γλωσσικούς διαχωρισµούς». Κάτι σάν τήν UNESCO, δηλαδή. Ποιά εἶναι λοιπόν ἡ θεµατολογία τῆς ἔκθεσής της;
«Ἀπεικονίζει εὑρήµατα, τάφους, ἀνάγλυφα καί θησαυρούς πού βρέθηκαν ἀπό ἀνασκαφές στή χερσόνησο τῆς Ἀνατολίας καί ἀνήκουν στούς πολιτισµούς τῶν Χετταίων, τῶν Οὐράρτου, τῆς Φρυγίας, τῆς Λυδίας, τῆς Καρίας, τῆς Λυκίας…»
Ἔτσι λοιπόν ἡ Σεζγκίν, χωρίς καµµία προκατάληψη καί διαχωρισµό, βρῆκε στή µικρασιατική γῆ τούς παραπάνω πολιτισµούς καί φυσικά κανέναν ἑλληνικό (ἀρχαϊκῆς, κλασικῆς, ἑλληνιστικῆς, βυζαντινῆς ἤ µεταβυζαντινῆς περιόδου). Καί µήν πάει ὁ νοῦς σας στό κακό, ἡ δουλειά της δέν ἔχει ΚΑΜΜΙΑ σχέση µέ τίς γνωστές τουρκικές προσπάθειες πλαγίας ἤ ἄµεσης οἰκειοποίησης τῶν Χετταίων καί τῶν ἄλλων λαῶν τῆς Ἀνατολίας καί τήν καταχώρησή τους ὡς «Πρωτοτούρκων». Αυτά περί τοῦ ρόλου πού μπορεί νά παίζει …ἡ Τέχνη (λέμε τώρα)!
Πάντως ὁ ὑπερνοµάρχης µας πρέπει νά εἶναι ὁ φανατικότερος θαυµαστής τῆς Σεζγκίν. Πῶς ἀλλιῶς νά ἐξηγήσεις τό γεγονός ὅτι παραβρέθηκε καί στή Θεσσαλονίκη πέρυσι, µά καί τήν εἶχε ξαναφέρει στή Θράκη πρίν 21 µῆνες, ἀπό κοινοῦ µέ τόν προξενοσύλλογο Ἐπιστηµόνων Μειονότητας, γιά µιά ἑλληνοτουρκική ἔκθεση ζωγραφικῆς στήν Κοµοτηνή;
Τό γεγονός ὅτι ἡ καλλιτέχνις εἶναι ἀδερφή τοῦ πολιτιστικοῦ ἀκόλουθου τοῦ Προξενείου Κοµοτηνῆς, Μουράτ Σεζγκίν, καί ὅτι φέτος ἔχουµε τοπικές ἐκλογές εἶναι βεβαίως…παντελῶς ἄσχετα µέ τά ἀνωτέρω. Ἀλλοίμονο…
”Αντιφωνητής”
ΠΡΟΞΕΝΕΙΟ – ΣΤΟΠ
Γιά τή Σεζγκίν λοιπόν µαθαίνουµε ὅτι «πιστεύει στήν οἰκουµενικότητα ἱστορικῶν ἔργων ὅλων τῶν χωρῶν τοῦ πλανήτη καί τά ἐνστερνίζεται ὡς παγκόσµια πολιτιστική κληρονοµιά, δίχως φυλετικούς, θρησκευτικούς καί γλωσσικούς διαχωρισµούς». Κάτι σάν τήν UNESCO, δηλαδή. Ποιά εἶναι λοιπόν ἡ θεµατολογία τῆς ἔκθεσής της;
«Ἀπεικονίζει εὑρήµατα, τάφους, ἀνάγλυφα καί θησαυρούς πού βρέθηκαν ἀπό ἀνασκαφές στή χερσόνησο τῆς Ἀνατολίας καί ἀνήκουν στούς πολιτισµούς τῶν Χετταίων, τῶν Οὐράρτου, τῆς Φρυγίας, τῆς Λυδίας, τῆς Καρίας, τῆς Λυκίας…»
Ἔτσι λοιπόν ἡ Σεζγκίν, χωρίς καµµία προκατάληψη καί διαχωρισµό, βρῆκε στή µικρασιατική γῆ τούς παραπάνω πολιτισµούς καί φυσικά κανέναν ἑλληνικό (ἀρχαϊκῆς, κλασικῆς, ἑλληνιστικῆς, βυζαντινῆς ἤ µεταβυζαντινῆς περιόδου). Καί µήν πάει ὁ νοῦς σας στό κακό, ἡ δουλειά της δέν ἔχει ΚΑΜΜΙΑ σχέση µέ τίς γνωστές τουρκικές προσπάθειες πλαγίας ἤ ἄµεσης οἰκειοποίησης τῶν Χετταίων καί τῶν ἄλλων λαῶν τῆς Ἀνατολίας καί τήν καταχώρησή τους ὡς «Πρωτοτούρκων». Αυτά περί τοῦ ρόλου πού μπορεί νά παίζει …ἡ Τέχνη (λέμε τώρα)!
Πάντως ὁ ὑπερνοµάρχης µας πρέπει νά εἶναι ὁ φανατικότερος θαυµαστής τῆς Σεζγκίν. Πῶς ἀλλιῶς νά ἐξηγήσεις τό γεγονός ὅτι παραβρέθηκε καί στή Θεσσαλονίκη πέρυσι, µά καί τήν εἶχε ξαναφέρει στή Θράκη πρίν 21 µῆνες, ἀπό κοινοῦ µέ τόν προξενοσύλλογο Ἐπιστηµόνων Μειονότητας, γιά µιά ἑλληνοτουρκική ἔκθεση ζωγραφικῆς στήν Κοµοτηνή;
Τό γεγονός ὅτι ἡ καλλιτέχνις εἶναι ἀδερφή τοῦ πολιτιστικοῦ ἀκόλουθου τοῦ Προξενείου Κοµοτηνῆς, Μουράτ Σεζγκίν, καί ὅτι φέτος ἔχουµε τοπικές ἐκλογές εἶναι βεβαίως…παντελῶς ἄσχετα µέ τά ἀνωτέρω. Ἀλλοίμονο…
”Αντιφωνητής”
ΠΡΟΞΕΝΕΙΟ – ΣΤΟΠ
Δεν υπάρχουν σχόλια
Μπορείτε να γράψετε και να σχολιάσετε τα πάντα, αλλά αν το κείμενο σας περιέχει υβριστικούς χαρακτηρισμούς σας ενημερώνουμε ότι δεν θα δημοσιεύεται. Σε περίπτωση καθυστέρησης δημοσίευσης των σχολίων ζητούμε συγγνώμη και παρακαλούμε να μην βγάζετε αυθαίρετα συμπεράσματα. Με σεβασμό και εκτίμηση η διαχείριση του ιστολογίου