ΣΕΪΤΑΝ ΠΑΠΟΡ

Γράφει ο ΓΙΑΝΝΗΣ ΔΑΡΑΒΙΓΚΑΣ Δεν έχω πρόθεση να ασχοληθώ σήμερα με το εάν και κατά πόσον μια δεξίωση στο θωρηκτό ΑΒΕΡΩΦ είναι εκδήλωση απαξία...

Γράφει ο ΓΙΑΝΝΗΣ ΔΑΡΑΒΙΓΚΑΣ
Δεν έχω πρόθεση να ασχοληθώ σήμερα με το εάν και κατά πόσον μια δεξίωση στο θωρηκτό ΑΒΕΡΩΦ είναι εκδήλωση απαξίας και προσβολής της εθνικής και ιστορικής μας μνήμης.

Είναι αυτονόητο ότι ήταν λάθος, και οι υπεύθυνοι είναι πολλοί. Άλλωστε το ΑΒΕΡΩΦ είχε «φιλοξενήσει» το 1996 την πρωϊνή εκπομπή της κ. Μενεγάκη και είχε δημιουργηθεί τότε ανάλογος θόρυβος. Αυτό που θέλω να επισημάνω με το σημερινό άρθρο μου, είναι η αηδία και αποστροφή που μου δημιούργησε η τηλεοπτική εκμετάλλευση με ανθρωποφαγικές διαθέσεις του περιστατικού αυτού.
Που βρέθηκαν τόσοι «πατριώτες»;;
Με συναισθήματα ανάμεικτα από έκπληξη, οργή, αλλά και θυμηδία παρακολουθώ επί μια εβδομάδα διαφόρους γνωστούς γραφικούς μαϊντανούς της τηλεοπτικής καθημερινότητάς μας, να έχουν πιάσει στασίδι στα παράθυρα της τηλεόρασης και να εξαπολύουν μύδρους κατά πάντων για την δεξίωση στο θωρηκτό.
Αιτιολόγησαν μάλιστα την κριτική τους με επιχειρήματα life style, συνδέοντας το μήκος της φούστας των κοριτσιών που βρίσκονταν στο πάρτυ, με την «βεβήλωση» της ιστορίας του θωρηκτού ΑΒΕΡΩΦ. Δηλαδή αν στην γαμήλια δεξίωση οι παρευρισκόμενες κοπέλες φορούσαν ποδήρεις χιτώνες, δεν θα υπήρχαν ενστάσεις στην χρησιμοποίηση του ιστορικού θωρηκτού για κοσμοπολίτικες φιέστες γκλαμουριάς;;; Εκείνο επίσης που πρέπει να επισημάνω είναι ότι οι περισσότεροι τηλεοπτικοί τιμητές των πάντων, που σήμερα χύνουν κροκοδείλια δάκρυα ως περιστασιακοί και όψιμοι υπερασπιστές της τιμής και της αξιοπρέπειας των Εθνικών μας Συμβόλων, είναι οι ίδιοι που κατά το παρελθόν με την ίδια αμετροέπεια και θρασύτητα ισχυρίζονταν ότι δεν είναι τόσο τραγικό να καίνε κάποιοι την Ελληνική σημαία, αφού στην πραγματικότητα το Εθνικό μας Σύμβολο δεν είναι τίποτα άλλο παρά ένα κομμάτι πανί….
*Είναι οι ίδιοι άνθρωποι που κατηγορούσαν με εισαγγελική αυστηρότητα και ανάπηρη αριστερόστροφη επιχειρηματολογία, όλους εκείνους που «τόλμησαν» να αντιταχθούν στην μη αναγραφή του θρησκεύματος στις ταυτότητες,
*Είναι οι ίδιοι άνθρωποι που αρνήθηκαν να εκπληρώσουν τις στρατιωτικές τους υποχρεώσεις, προφασιζόμενοι κάποια ασθένεια,
*Είναι οι ίδιοι άνθρωποι που στην τηλεόραση μας διαβεβαιώνουν ότι δεν υπάρχει κίνδυνος για τις καταθέσεις στις τράπεζες, ενώ εκείνοι έχουν φυγαδεύσει τα χρήματά τους στο εξωτερικό,
*Είναι οι ίδιοι άνθρωποι που στηρίζουν τις κ. Δραγώνα και Ρεπούση στην δική τους διασκευή της Ελληνικής ιστορίας,
*Είναι οι ίδιοι άνθρωποι που δεν ενοχλήθηκαν από την διαγραφή της λέξης «Εθνικής» από το υπουργείο παιδείας.
Είναι τα ίδια τηλεοπτικά πρωτοπαλίκαρα του χαβαλέ, που θυμίζουν το γνωστό σήμα δισκογραφικής εταιρείας με τον σκύλο μπροστά σε ένα χωνί γραμμοφώνου και την λεζάντα «Η ΦΩΝΗ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ ΤΟΥ» (His master’s voice).
Χαβαλέ παπόρ
Η αναξιοπρέπεια και το ηθικό έλλειμμα που παρατηρείται τα τελευταία χρόνια στην χώρα μας, είναι η γενεσιουργός αιτία των παρακμιακών φαινομένων που ζούμε σήμερα. Η υπόθεση του θωρηκτού ΑΒΕΡΩΦ, αλλά και άλλων θλιβερών περιστατικών, είναι το αποτέλεσμα της νοοτροπίας που έχει περάσει στο DNA του θαυμαστού κόσμου της γκλαμουρίας, των τηλεοπτικών παραθύρων και του δημοσιογραφικού γενιτσαρισμού.
Όψιμοι υπερασπιστές της τιμής και δόξας του θωρηκτού ΑΒΕΡΩΦ, μην κλαίτε άλλο. Το ένδοξο πλοίο και η ιστορία του δεν διαγράφονται από την μνήμη μας, εξ αιτίας μιας άστοχης ενέργειας. Το ΑΒΕΡΩΦ και η χώρα μας κινδυνεύουν από εκείνους που συνειδητά παραχαράσσουν την ιστορία μας. Στις αρχές του εικοστού αιώνα οι Τούρκοι, επειδή φοβόντουσαν το θωρηκτό ΑΒΕΡΩΦ το είχαν ονομάσει «Το Διαβολοβάπορο» (Σεϊτάν παπόρ). Σήμερα έναν αιώνα μετά οι νεοέλληνες με σκηνικό τύπου καραγκίοζ-μπερντέ και προς χάρη της τηλεθέασης, κατάφεραν να το μετατρέψουν σε «χαβαλέ παπόρ».
Πηγή