Γράφει ο Γιώργος Δελαστίκ Kαθοριστική στιγμή για το μέλλον του πολιτικού συστήματος της χώρας θα αποβεί τελικά η ψηφοφορία για το Ασφαλιστικ...
Γράφει ο Γιώργος Δελαστίκ
Kαθοριστική στιγμή για το μέλλον του πολιτικού συστήματος της χώρας θα αποβεί τελικά η ψηφοφορία για το Ασφαλιστικό και τα αντεργατικά μέτρα που έχουν εξοργίσει εκατομμύρια Ελληνες.
Διαπιστώνοντας την έκταση των αντιδράσεων του ελληνικού λαού, αλλά και τη δυσφορία μιας μικρής ομάδας βουλευτών του ΠΑΣΟΚ, ο πρωθυπουργός αποφάσισε να καταστήσει συνενόχους όλους ανεξαιρέτως τους βουλευτές του κυβερνώντος κόμματος και τον καθέναν προσωπικά.
Προφανώς κατόπιν προσυνεννόησης για ένα τέτοιο κορυφαίο θέμα, ο Γ. Παπανδρέου έβαλε τον ήδη «καμένο» πολιτικά υπουργό Εργασίας Ανδρέα Λοβέρδο να κάνει στροφή 180 μοιρών και εγκαταλείποντας το πέρασμα των αντεργατικών μέτρων μέσω προεδρικού διατάγματος να προτείνει την ψήφιση και των εργασιακών ρυθμίσεων στο κοινοβούλιο, πρόταση που φυσικά αποδέχθηκε ο πρωθυπουργός.
Οι βουλευτές του ΠΑΣΟΚ που διαφωνούν με τα μέτρα και το δηλώνουν δημοσίως τίθενται έτσι μπροστά στην κρισιμότερη ψηφοφορία της πολιτικής τους σταδιοδρομίας. Τι θα πράξουν; Θα παραμείνουν πιστοί στις θέσεις τους και θα καταψηφίσουν τα μέτρα; Αν το κάνουν, είναι βέβαιο ότι ο Γ. Παπανδρέου θα τους διαγράψει, πράγμα που ίσως σημάνει και το τέλος της πολιτικής σταδιοδρομίας των περισσοτέρων από αυτούς, προσωρινά ή για πάντα, σε αυτό τουλάχιστον το επίπεδο.
Στην προηγούμενη ψηφοφορία κορυφαίας πολιτικής σημασίας, εκείνη για την έγκριση του μνημονίου του ΔΝΤ, τρεις από τους συναδέλφους τους -η Σοφία Σακοράφα, ο Γιάννης Δημαράς και ο Βασίλης Οικονόμου- επέδειξαν το πολιτικό σθένος να υπερασπιστούν μέχρι τέλους τις απόψεις τους και να μην υποκύψουν, πληρώνοντας φυσικά τις συνέπειες. Θα υπάρξουν άραγε μιμητές τους στην ψηφοφορία για το Ασφαλιστικό και τα εργασιακά;
Αγνωστο, αλλά σύντομα θα το μάθουμε με τρόπο που δεν θα επιδέχεται αμφισβήτηση - μέσω της ονομαστικής ψηφοφορίας στη Βουλή.
Η στάση που θα τηρήσουν όσοι βουλευτές του ΠΑΣΟΚ έχουν εκδηλώσει δημόσια τη διαφωνία τους με τα μέτρα δεν έχει όμως μόνο προσωπική σημασία. Εχει τεράστια διαπαιδαγωγική σημασία και για τον ελληνικό λαό.
Αν υπαναχωρήσουν τώρα, αναλογιζόμενοι το πραγματικά βαρύτατο προσωπικό πολιτικό τίμημα που καλούνται να καταβάλουν, θα εδραιώσουν την ήδη καθολικώς επικρατούσα λαϊκή αντίληψη ότι «οι πολιτικοί δεν ενδιαφέρονται για απολύτως τίποτα άλλο πέρα από τις καρέκλες τους», συνεισφέροντας έτσι στην περαιτέρω απαξίωση του ήδη μηδαμινού κύρους πολιτικού προσωπικού.
Τουλάχιστον επί δύο δεκαετίες τώρα η περιρρέουσα πολιτική ατμόσφαιρα αποθεώνει τα «λαμόγια» και όχι τους ρομαντικούς ιδεολόγους της πολιτικής.
Αυτό καθιστά ακόμη δυσκολότερο να υπάρξουν πολιτικοί και δη βουλευτές διατεθειμένοι να προτάξουν τις ιδέες και τις απόψεις τους έναντι του «βολέματος» που τους παρέχει η βουλευτική έδρα και η αέναη ελπίδα υπουργοποίησης.
Να όμως που η ζωή ακόμη και σε τέτοια εποχή έθεσε θέματα που απαιτούν «το μεγάλο Ναι ή το μεγάλο το Οχι να πούνε» οι κοινοβουλευτικοί άνδρες και γυναίκες.
Η απόφαση πάντως να περάσουν τα μέτρα από τη Βουλή και όχι μέσω προεδρικού διατάγματος είναι απολύτως σωστή.
Αποτελεί γελοιοποίηση της δημοκρατίας και του ίδιου του κοινοβουλίου η μεθόδευση παράκαμψης της συζήτησης στη Βουλή τόσο κορυφαίων θεμάτων που καταφέρουν τρομερά πλήγματα εναντίον εκατομμυρίων Ελλήνων και σφραγίζουν αρνητικά τη ζωή τους.
Αλίμονο αν επιτρέπεται να ξεγλιστρούν και να μην αναλαμβάνουν τις ευθύνες τους οι βουλευτές τέτοιες ώρες, σε τόσο κρίσιμα θέματα. Από τι θα κρίνονται, από τις άναρθρες κραυγές τους και τις ατάκες στα τηλεοπτικά παράθυρα;
Πειθαρχία
Εκβιασμός μέσω νέων εκλογών
Η απειλή προκήρυξης νέων πρόωρων εκλογών πριν καν συμπληρωθεί χρόνος από την πανηγυρική νίκη του ΠΑΣΟΚ στις 4 Οκτωβρίου 2009, προβάλλεται από την κυβέρνηση ανεπισήμως ως μέσο συνετισμού των διαφωνούντων βουλευτών του κυβερνώντος κόμματος και εκβιασμού τους προκειμένου να υπερψηφίσουν τα μέτρα. Συνήθως η απειλή αυτή αποδεικνύεται αποτελεσματική, καθώς οι διαφωνούντες γνωρίζουν ότι δεν θα είναι πλέον ούτε καν υποψήφιοι στις νέες εκλογές και θα πρέπει να περιμένουν αλλαγή ηγεσίας στο κόμμα τους για να τους δοθεί ίσως η δυνατότητα να ξαναδοκιμάσουν την τύχη τους. Σύντομα θα διαπιστώσουμε αν θα λειτουργήσει και αυτή τη φορά.
Kαθοριστική στιγμή για το μέλλον του πολιτικού συστήματος της χώρας θα αποβεί τελικά η ψηφοφορία για το Ασφαλιστικό και τα αντεργατικά μέτρα που έχουν εξοργίσει εκατομμύρια Ελληνες.
Διαπιστώνοντας την έκταση των αντιδράσεων του ελληνικού λαού, αλλά και τη δυσφορία μιας μικρής ομάδας βουλευτών του ΠΑΣΟΚ, ο πρωθυπουργός αποφάσισε να καταστήσει συνενόχους όλους ανεξαιρέτως τους βουλευτές του κυβερνώντος κόμματος και τον καθέναν προσωπικά.
Προφανώς κατόπιν προσυνεννόησης για ένα τέτοιο κορυφαίο θέμα, ο Γ. Παπανδρέου έβαλε τον ήδη «καμένο» πολιτικά υπουργό Εργασίας Ανδρέα Λοβέρδο να κάνει στροφή 180 μοιρών και εγκαταλείποντας το πέρασμα των αντεργατικών μέτρων μέσω προεδρικού διατάγματος να προτείνει την ψήφιση και των εργασιακών ρυθμίσεων στο κοινοβούλιο, πρόταση που φυσικά αποδέχθηκε ο πρωθυπουργός.
Οι βουλευτές του ΠΑΣΟΚ που διαφωνούν με τα μέτρα και το δηλώνουν δημοσίως τίθενται έτσι μπροστά στην κρισιμότερη ψηφοφορία της πολιτικής τους σταδιοδρομίας. Τι θα πράξουν; Θα παραμείνουν πιστοί στις θέσεις τους και θα καταψηφίσουν τα μέτρα; Αν το κάνουν, είναι βέβαιο ότι ο Γ. Παπανδρέου θα τους διαγράψει, πράγμα που ίσως σημάνει και το τέλος της πολιτικής σταδιοδρομίας των περισσοτέρων από αυτούς, προσωρινά ή για πάντα, σε αυτό τουλάχιστον το επίπεδο.
Στην προηγούμενη ψηφοφορία κορυφαίας πολιτικής σημασίας, εκείνη για την έγκριση του μνημονίου του ΔΝΤ, τρεις από τους συναδέλφους τους -η Σοφία Σακοράφα, ο Γιάννης Δημαράς και ο Βασίλης Οικονόμου- επέδειξαν το πολιτικό σθένος να υπερασπιστούν μέχρι τέλους τις απόψεις τους και να μην υποκύψουν, πληρώνοντας φυσικά τις συνέπειες. Θα υπάρξουν άραγε μιμητές τους στην ψηφοφορία για το Ασφαλιστικό και τα εργασιακά;
Αγνωστο, αλλά σύντομα θα το μάθουμε με τρόπο που δεν θα επιδέχεται αμφισβήτηση - μέσω της ονομαστικής ψηφοφορίας στη Βουλή.
Η στάση που θα τηρήσουν όσοι βουλευτές του ΠΑΣΟΚ έχουν εκδηλώσει δημόσια τη διαφωνία τους με τα μέτρα δεν έχει όμως μόνο προσωπική σημασία. Εχει τεράστια διαπαιδαγωγική σημασία και για τον ελληνικό λαό.
Αν υπαναχωρήσουν τώρα, αναλογιζόμενοι το πραγματικά βαρύτατο προσωπικό πολιτικό τίμημα που καλούνται να καταβάλουν, θα εδραιώσουν την ήδη καθολικώς επικρατούσα λαϊκή αντίληψη ότι «οι πολιτικοί δεν ενδιαφέρονται για απολύτως τίποτα άλλο πέρα από τις καρέκλες τους», συνεισφέροντας έτσι στην περαιτέρω απαξίωση του ήδη μηδαμινού κύρους πολιτικού προσωπικού.
Τουλάχιστον επί δύο δεκαετίες τώρα η περιρρέουσα πολιτική ατμόσφαιρα αποθεώνει τα «λαμόγια» και όχι τους ρομαντικούς ιδεολόγους της πολιτικής.
Αυτό καθιστά ακόμη δυσκολότερο να υπάρξουν πολιτικοί και δη βουλευτές διατεθειμένοι να προτάξουν τις ιδέες και τις απόψεις τους έναντι του «βολέματος» που τους παρέχει η βουλευτική έδρα και η αέναη ελπίδα υπουργοποίησης.
Να όμως που η ζωή ακόμη και σε τέτοια εποχή έθεσε θέματα που απαιτούν «το μεγάλο Ναι ή το μεγάλο το Οχι να πούνε» οι κοινοβουλευτικοί άνδρες και γυναίκες.
Η απόφαση πάντως να περάσουν τα μέτρα από τη Βουλή και όχι μέσω προεδρικού διατάγματος είναι απολύτως σωστή.
Αποτελεί γελοιοποίηση της δημοκρατίας και του ίδιου του κοινοβουλίου η μεθόδευση παράκαμψης της συζήτησης στη Βουλή τόσο κορυφαίων θεμάτων που καταφέρουν τρομερά πλήγματα εναντίον εκατομμυρίων Ελλήνων και σφραγίζουν αρνητικά τη ζωή τους.
Αλίμονο αν επιτρέπεται να ξεγλιστρούν και να μην αναλαμβάνουν τις ευθύνες τους οι βουλευτές τέτοιες ώρες, σε τόσο κρίσιμα θέματα. Από τι θα κρίνονται, από τις άναρθρες κραυγές τους και τις ατάκες στα τηλεοπτικά παράθυρα;
Πειθαρχία
Εκβιασμός μέσω νέων εκλογών
Η απειλή προκήρυξης νέων πρόωρων εκλογών πριν καν συμπληρωθεί χρόνος από την πανηγυρική νίκη του ΠΑΣΟΚ στις 4 Οκτωβρίου 2009, προβάλλεται από την κυβέρνηση ανεπισήμως ως μέσο συνετισμού των διαφωνούντων βουλευτών του κυβερνώντος κόμματος και εκβιασμού τους προκειμένου να υπερψηφίσουν τα μέτρα. Συνήθως η απειλή αυτή αποδεικνύεται αποτελεσματική, καθώς οι διαφωνούντες γνωρίζουν ότι δεν θα είναι πλέον ούτε καν υποψήφιοι στις νέες εκλογές και θα πρέπει να περιμένουν αλλαγή ηγεσίας στο κόμμα τους για να τους δοθεί ίσως η δυνατότητα να ξαναδοκιμάσουν την τύχη τους. Σύντομα θα διαπιστώσουμε αν θα λειτουργήσει και αυτή τη φορά.
Μυρωδιά... Βατοπεδίου στον Αστακό Αιτωλοακαρνανίας
ΑπάντησηΔιαγραφήΑντίθετοι είναι οι Οικολόγοι Πράσινοι στη Θερμοηλεκτρική Μονάδα Υγραερίου που δρομολογείται στον Αστακό Αιτωλοακαρνανίας. Σε ανακοίνωση τους που δόθηκε στη δημοσιότητα πριν από λίγο αναφέρουν ότι "Τους τελευταίους δύο μήνες έχουμε γίνει μάρτυρες μιας διαδικασίας με ταχύτητες Βατοπεδίου για την αδειοδότηση της μεγαλύτερης θερμικής μονάδας ηλεκτροπαραγωγής που έχει γίνει ποτέ στην Ελλάδα, ισχύος 1.010 MW. Πρόκειται για σχέδιο κατασκευής θερμοηλεκτρικού σταθμού με καύσιμο υγροποιημένο πετρελαϊκό αέριο (Liquid Petroleum Gas - LPG),συμφερόντων της κρατικής εταιρίας πετρελαίων του Κατάρ, που πρόκειται να εγκατασταθεί στη Ναυτιλιακή Περιοχή Πλατυγιαλίου του Δήμου Αστακού.
Αργόσυρτες συνήθως διαδικασίες ολοκληρώνονται σε χρόνους ρεκόρ, με πρώτη την άδεια παραγωγής που δόθηκε από τη Ρυθμιστική Αρχή Ενέργειας λιγότερο από ένα μήνα μετά την κατάθεση της σχετικής αίτησης στις 23 Απριλίου. Όλα αυτά μαζί με διακηρύξεις για 1500 θέσεις εργασίας, που γρήγορα ξεφούσκωσαν στις περίπου 150.
Το δεδηλωμένο ενδιαφέρον του πρωθυπουργικού Γραφείου, οι επισκέψεις υπουργών στο Κατάρ και του πρέσβη της χώρας αυτής στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας ερμηνεύουν ίσως την ταχύτητα των διαδικασιών.
Δεν είναι όμως αρκετές για να αιτιολογήσουν επί της ουσίας ένα επενδυτικό σχέδιο που:
• Δεν προβλέπεται στον κατατεθειμένο στη Βουλή μακροχρόνιο ενεργειακό σχεδιασμό, ούτε ως μέγεθος ηλεκτρικής ισχύος ούτε ως καύσιμο.
• Παραμένει αδιευκρίνιστο κατά πόσο είναι συμβατό με τους εθνικούς στόχους για μείωση εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου και για αύξηση του μεριδίου των ΑΠΕ (Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας) στο 20% του εθνικού ενεργειακού μείγματος , πολύ περισσότερο που το μεγαλύτερο μέρος της παραγόμενης ηλεκτρικής ενέργειας φέρεται να προορίζεται για εξαγωγή στην Ιταλία.
• Ενέχει μεγάλη επικινδυνότητα (κίνδυνος έκρηξης με επιπτώσεις σε ακτίνα χιλιομέτρων, αλλά και από τις διαφυγές αερίου που αναμένεται να φθάνουν τα 40 έως 60 εκατομμύρια κυβικά μέτρα -κατά μέσο όρο 40.000 τόνους- ετησίως). Εξάλλου υπάγεται στην οδηγία «Σεβέζο» ως επικίνδυνη βιομηχανική εγκατάσταση.
• Συνεπάγεται σοβαρότατη τοπική θερμική ρύπανση τόσο στην ατμόσφαιρα όσο και στη θάλασσα.
• Συνεπάγεται σημαντική τοπική ρύπανση από οξείδια του Αζώτου και του Θείου, μονοξείδιο του Άνθρακα, αιωρούμενα σωματίδια σε απόσταση μόλις 10χλμ από την πόλη του Αστακού.
• Περιλαμβάνει, ως περιβαλλοντικό άλλοθι, μονάδα παραγωγής βιοκαυσίμων από φύκια μέσω διοχέτευσης του διοξειδίου του άνθρακα στη θάλασσα, τεχνολογία που δεν έχει ακόμη δοκιμαστεί σε τέτοια κλίμακα.
• Βρίσκει αντίθετο τον τοπικό πληθυσμό που θέλει τη ΝΑ.ΒΙ.ΠΕ. Πλατυγυαλίου ως διαμετακομιστικό λιμάνι και πλήττει σοβαρά την τουριστική προοπτική της ευρύτερης περιοχής.
Δεν πρόκειται επομένως για «πράσινη ανάπτυξη», αλλά για βρώμικη ανάπτυξη υποταγμένη σε λογικές μεγέθυνσης χωρίς όρους και κριτήρια.
Οι ΟΙΚΟΛΟΓΟΙ ΠΡΑΣΙΝΟΙ δε θεωρούμε διέξοδο από την κρίση την προοπτική να εξελιχθεί η Ελλάδα σε χώρο υποδοχής επενδύσεων που δεν είναι αλλού επιθυμητές:
Απορρίπτουμε κατηγορηματικά αυτό το σχέδιο ως επικίνδυνο, υπονομευτικό των στόχων για μείωση ρύπων και ενεργειακή αειφορία και μακροχρόνια αντίθετο σε μια βιώσιμη προοπτική για την περιοχή.
Καλούμε την κυβέρνηση να το αντικαταστήσει με ένα σχεδιασμό για βιώσιμη αξιοποίησης της ΝΑΒΙΠΕ Πλατυγυαλίου ως διαμετακομιστικού λιμανιού και βιομηχανικής περιοχής βιώσιμων χρήσεων.
Δηλώνουμε ότι θα είμαστε στο πλευρό των κατοίκων της περιοχής για την αποτροπή σχεδίων που την απειλούν με κινδύνους και υποβάθμιση".