Του Χρήστου Μαντζιάρη Δεν είμαστε ελεύθεροι. Ο λαός ζει μέσα σε αδιέξοδα. Μέσα σε μια καταπιεστική κατάσταση. Δεν είναι τυχαίο ότι είμαστε ο...
Του Χρήστου Μαντζιάρη
Δεν είμαστε ελεύθεροι. Ο λαός ζει μέσα σε αδιέξοδα.
Μέσα σε μια καταπιεστική κατάσταση. Δεν είναι τυχαίο ότι είμαστε οι καταθλιπτικοί στην Ευρώπη. Η λεγόμενη γενιά του πολυτεχνείου αποδείχθηκε καταστροφική για το επίπεδο της ζωής μας. Απέτυχε στον ρόλο της. Είναι υπεύθυνη στο ότι όλοι οι Έλληνες είναι εγκλωβισμένοι από παντού. Είναι εγκλωβισμένοι στην επιπόλαια και ανεύθυνη εξουσία του δικομματισμού. Στην αναξιοπιστία των ηγετών και των ηγετίσκων μας. Στην ανευθυνότητα των υπεύθυνων. Στην αβεβαιότητα του αύριο για οτιδήποτε.
Στο χρηματιστήριο από το οποίο ποτέ δεν απεγκλωβίστηκαν. Στην παράλογη γραφειοκρατία του δημοσίου που φρενάρει την πρόοδο της χώρας. Στους μυριάδες παράνομους λαθρομετανάστες, που αυξάνονται τρομερά επικίνδυνα και που άρχισαν να θέτουν αιτήματα ιδιαίτερα ανησυχητικά για το μέλλον της Ελλάδος μας.
Στην εγκληματικότητα, στον φόβο ληστείας και την ανασφάλεια στον δρόμο. Στην υπογεννητικότητα, επειδή κατέρρευσε η οικογένεια. Στο σύστημα υγείας που δεν ξέρεις πόσο θα σου στοιχήσει, αν αρρωστήσεις, σε φακελάκια. Στην παραπαιδεία που μας στοιχίζει πανάκριβα. Στην απολυταρχία διαφόρων μειοψηφιών. Στις θλιβερές αρνητικές πρωτιές μας στην Ευρώπη σε οτιδήποτε κακό. Στην αυθαιρεσία του καθενός. Στην ατιμωρησία για οποιαδήποτε σχεδόν παρανομία. Στο «λάδωμα» και στο ότι πρέπει να βρω μέσον για να κάνω έστω το παραμικρό. Στο πλήθος των εμπόρων ναρκωτικών. Στις πνικτικές πόλεις μας με τις σχεδόν ανύπαρκτες υποδομές ευρωπαϊκού επιπέδου. Στην σχεδόν πανταχού παρούσα κακογουστιά. Στην υποκρισία των δήθεν. Στην ανυπαρξία της εκκλησίας λόγω Ιερώνυμου. Στην ακρίβεια, επειδή το κράτος αδυνατεί να ελέγξει τα καρτέλ. Στην υπερβολική χρήση κινητών τηλεφώνων. Στους δρόμους μποτιλιαρισμένοι. Στο οτιδήποτε επώνυμο προϊόν έστω αν είναι και «μαϊμού». Στην αντίληψη ότι όλα μπορούμε να τα αγοράσουμε. Στην άλλη αντίληψη, ότι όλοι τα ξέρουν όλα. Και οπωσδήποτε στην τρόικα.
Με τόσα αδιέξοδα ο ελληνικός λαός αισθάνεται ότι δεν υπάρχει ελπίδα και αυτό είναι ότι χειρότερο. Αλλά για να απεγκλωβιστεί από όλα αυτά ο Έλληνας πρέπει πρώτα να απεγκλωβιστεί από τον εαυτό του.
ΤΟ ΑΡΘΡΟ ΘΑ ΔΗΜΟΣΙΕΥΘΕΙ ΤΟ ΣΑΒΒΑΤΟ 27 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ ΣΤΗΝ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ Α1
Πηγή
Δεν είμαστε ελεύθεροι. Ο λαός ζει μέσα σε αδιέξοδα.
Μέσα σε μια καταπιεστική κατάσταση. Δεν είναι τυχαίο ότι είμαστε οι καταθλιπτικοί στην Ευρώπη. Η λεγόμενη γενιά του πολυτεχνείου αποδείχθηκε καταστροφική για το επίπεδο της ζωής μας. Απέτυχε στον ρόλο της. Είναι υπεύθυνη στο ότι όλοι οι Έλληνες είναι εγκλωβισμένοι από παντού. Είναι εγκλωβισμένοι στην επιπόλαια και ανεύθυνη εξουσία του δικομματισμού. Στην αναξιοπιστία των ηγετών και των ηγετίσκων μας. Στην ανευθυνότητα των υπεύθυνων. Στην αβεβαιότητα του αύριο για οτιδήποτε.
Στο χρηματιστήριο από το οποίο ποτέ δεν απεγκλωβίστηκαν. Στην παράλογη γραφειοκρατία του δημοσίου που φρενάρει την πρόοδο της χώρας. Στους μυριάδες παράνομους λαθρομετανάστες, που αυξάνονται τρομερά επικίνδυνα και που άρχισαν να θέτουν αιτήματα ιδιαίτερα ανησυχητικά για το μέλλον της Ελλάδος μας.
Στην εγκληματικότητα, στον φόβο ληστείας και την ανασφάλεια στον δρόμο. Στην υπογεννητικότητα, επειδή κατέρρευσε η οικογένεια. Στο σύστημα υγείας που δεν ξέρεις πόσο θα σου στοιχήσει, αν αρρωστήσεις, σε φακελάκια. Στην παραπαιδεία που μας στοιχίζει πανάκριβα. Στην απολυταρχία διαφόρων μειοψηφιών. Στις θλιβερές αρνητικές πρωτιές μας στην Ευρώπη σε οτιδήποτε κακό. Στην αυθαιρεσία του καθενός. Στην ατιμωρησία για οποιαδήποτε σχεδόν παρανομία. Στο «λάδωμα» και στο ότι πρέπει να βρω μέσον για να κάνω έστω το παραμικρό. Στο πλήθος των εμπόρων ναρκωτικών. Στις πνικτικές πόλεις μας με τις σχεδόν ανύπαρκτες υποδομές ευρωπαϊκού επιπέδου. Στην σχεδόν πανταχού παρούσα κακογουστιά. Στην υποκρισία των δήθεν. Στην ανυπαρξία της εκκλησίας λόγω Ιερώνυμου. Στην ακρίβεια, επειδή το κράτος αδυνατεί να ελέγξει τα καρτέλ. Στην υπερβολική χρήση κινητών τηλεφώνων. Στους δρόμους μποτιλιαρισμένοι. Στο οτιδήποτε επώνυμο προϊόν έστω αν είναι και «μαϊμού». Στην αντίληψη ότι όλα μπορούμε να τα αγοράσουμε. Στην άλλη αντίληψη, ότι όλοι τα ξέρουν όλα. Και οπωσδήποτε στην τρόικα.
Με τόσα αδιέξοδα ο ελληνικός λαός αισθάνεται ότι δεν υπάρχει ελπίδα και αυτό είναι ότι χειρότερο. Αλλά για να απεγκλωβιστεί από όλα αυτά ο Έλληνας πρέπει πρώτα να απεγκλωβιστεί από τον εαυτό του.
ΤΟ ΑΡΘΡΟ ΘΑ ΔΗΜΟΣΙΕΥΘΕΙ ΤΟ ΣΑΒΒΑΤΟ 27 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ ΣΤΗΝ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ Α1
Πηγή
Δεν υπάρχουν σχόλια
Μπορείτε να γράψετε και να σχολιάσετε τα πάντα, αλλά αν το κείμενο σας περιέχει υβριστικούς χαρακτηρισμούς σας ενημερώνουμε ότι δεν θα δημοσιεύεται. Σε περίπτωση καθυστέρησης δημοσίευσης των σχολίων ζητούμε συγγνώμη και παρακαλούμε να μην βγάζετε αυθαίρετα συμπεράσματα. Με σεβασμό και εκτίμηση η διαχείριση του ιστολογίου