Είμαστε δυό, είμαστε τρείς, είμαστε χίλιοι δεκατρείς...!

Γράφει ο Παναγιώτης Αποστόλου Την 1η Μαρτίου 2011 η Ελλάδα για άλλη μία φορά πάγωσε στο άκουσμα της είδησης, πως δύο νέα παλικάρια δολοφονήθ...

Γράφει ο Παναγιώτης Αποστόλου

Την 1η Μαρτίου 2011 η Ελλάδα για άλλη μία φορά πάγωσε στο άκουσμα της είδησης, πως δύο νέα παλικάρια δολοφονήθηκαν εν ψυχρώ, σε αιματηρή συμπλοκή στον Άγιο Ιωάννη Ρέντη. Ο 22άχρονος Γιώργος Σκυλογιάννης και ο 23άχρονος Γιάννης Ευαγγελινέλης, ήταν αστυνομικοί που είχαν διαθέσει την ζωή τους στην υπηρεσία της ασφάλειας των πολιτών. Ήταν δύο Ελληνόπουλα, δύο δικά μας παιδιά.

Ο θάνατός τους είναι αποτέλεσμα της ανεξέλεγκτης πλέον εγκληματικότητας που μαστίζει κυρίως την πρωτεύουσα της χώρας μας. Δύο οικογένειες δεν θα αγκαλιάσουν ξανά τα βλαστάρια τους. Δύο νέοι χάθηκαν. Δεν ήταν το πρώτο αίμα που χύνεται χωρίς λόγο και αιτία στον τόπο μας, ήταν όμως η στυγερή δολοφονία τους, το πρώτο αίμα που ξεσήκωσε τους Έλληνες από τους καναπέδες του εφησυχασμού τους και τους ευαισθητοποίησε υπέρμετρα.

Στις 10 Μαΐου 2011 η Ελληνική κοινωνία υπέστη έμφραγμα πρώτου βαθμού, όταν πληροφορήθηκε πως τα ξημερώματα, άγνωστοι έσφαξαν με μαχαίρι 44χρόνο άνδρα, που πήγαινε να πάρει το αυτοκίνητο του...

από παρακείμενο χώρο στάθμευσης, προκειμένου να μεταφέρει στο μαιευτήριο την έγκυο γυναίκα του. Τον σκότωσαν για να τον ληστέψουν, πριν νιώσει την ωραιότερη στιγμή της ζωής του, να γίνει δηλαδή πατέρας. Ένα έγκλημα, που έγινε με περίσσιο μίσος και αγριότητα. Ένας νέος άνθρωπος χάθηκε, μία γυναίκα που δεν θα μπορέσει ποτέ να ξεπεράσει το ισχυρό σοκ της θέας της αιμόφυρτου σωρού του συζύγου της. Ένα παιδί, που λίγες ώρες μετά γεννήθηκε, δεν θα αντικρύσει ποτέ τον πατέρα του.

Ζούμε στην εποχή της τυφλής τρομοκρατίας, όπου δολοφονούνται αναίτια ανθρώπινες ψυχές. Ζούμε στην εποχή, που η ανθρώπινη ζωή κοστίζει λίγα μόνο ευρώ. Οι στυγεροί δολοφόνοι τέτοιων εγκλημάτων είναι οι φυσικοί αυτουργοί.

Υπάρχουν όμως και ηθικοί αυτουργοί !!!

Είναι όλες οι κυβερνήσεις των τελευταίων 25 τουλάχιστον χρόνων, που ανέχθηκαν την αθρόα είσοδο στην χώρα, ανήμπορων και αναξιοπαθούντων παράνομων μεταναστών και μετέτρεψαν την Ελλάδα σε χωνευτήρι αθλιότητας της Ευρώπης.

Είναι όλοι οι μετέχοντες των κοινών (κεντρική εξουσία, αυτοδιοίκηση, οργανισμοί, φορείς κ.α.) που έβλεπαν το πρόβλημα να παίρνει ανεξέλεγκτες διαστάσεις και «σφύριζαν» ανέμελα μεταθέτοντας το πρόβλημα στους επόμενους.

Η αθρόα λαθρομετανάστευση και η αυξημένη εγκληματικότητα πνίγει καθημερινά την χώρα και αυτή την δύσκολη ώρα, οι κρατούντες αντί να προσεγγίσουν με σοβαρότητα και να ιάνουν, αυτή την ασθένεια που κατατρώγει τα σωθικά της κοινωνίας μας, αυτοί ανταλλάσουν κατηγορίες μεταξύ τους σε μια προσπάθεια απεμπολής των ευθυνών τους.

Ήταν τραγική η εικόνα αντιπαράθεσης και αλληλοκατηγοριών του Υπουργού ΜΗ Προστασίας του πολίτη και του ανεπαρκούς Δημάρχου Αθηναίων λίγες ώρες μετά το τραγικό συμβάν.

Τελικά η εξουσία είναι ανίκανη, δεν μπορεί ή δεν θέλει να προστατέψει το υπέρμετρο αγαθό του ανθρώπου, που είναι η ζωή;

Ένα πάντως είναι σίγουρο!!

Ο Ελληνικός λαός έχει φθάσει στα όρια αντοχής του. Οι Έλληνες απώλεσαν πλέον την ελευθερία τους, την ασφάλεια τους τα δικαιώματά τους. Έχει διαρραγεί ο κοινωνικός ιστός του λαού μας.

Πολύ σύντομα θα υπάρξουν λαϊκές εκρήξεις με απρόβλεπτα αποτελέσματα. Το ποτήρι της οργής του λαού, έχει πλέον ξεχειλίσει!!!

Η Ελληνική κοινωνία θυμίζει χύτρα που χρειάζεται εξαέρωση.

Η πολιτεία ας αναλογισθεί κάποτε τις ευθύνες της και με δραστικές αποφάσεις, να αποτρέψει ακραίες καταστάσεις που θα αιματοκυλίσουν τον λαό μας.

Διότι το μήνυμα που εκπέμπεται μετά το στυγερό έγκλημα της

Γ΄ Σεπτεμβρίου είναι ένα:

Είμαστε δυο, είμαστε τρείς, είμαστε χίλιοι δέκα τρείς!!!