Αχ αυτοί οι Σοσιαλιστές...παντού ίδιοι είναι!

Γράφει ο ΓΙΑΝΝΗΣ ΔΑΡΑΒΙΓΚΑΣ Πολύς λόγος έγινε την εβδομάδα που τελειώνει, για την υπόθεση του άτυχου Ντομινίκ Στρός Κάν. Δεν είναι σχήμα λό...

Γράφει ο ΓΙΑΝΝΗΣ ΔΑΡΑΒΙΓΚΑΣ

Πολύς λόγος έγινε την εβδομάδα που τελειώνει, για την υπόθεση του άτυχου Ντομινίκ Στρός Κάν. Δεν είναι σχήμα λόγου όταν τον αποκαλώ «άτυχο».

Το μεγάλο αφεντικό του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου παγιδεύτηκε είτε από το πάθος του, είτε από τους απανταχού της γης αντιπάλους του, αν και το πιθανότερο φαίνεται πως ήταν και τα δύο. Τα κανάλια στην χώρα μας, έδωσαν ευρεία δημοσιότητα στην υπόθεση σε πολλές εκπομπές τους , πρωϊνές, μεσημβρινές, βραδυνές, ακόμη και στις μεταμεσονύκτιες. Ασχολήθηκαν όμως κυρίως με την κλειδαρότρυπα και την ροζ διάσταση του γεγονότος, αναφέροντας κάθε πραγματική ακόμη και φανταστική λεπτομέρεια.

Κατά την γνώμη μου η πολιτική διάσταση του σκανδάλου έχει πολύ μεγάλη σημασία και ίσως για τον λόγο αυτό δεν δόθηκε η πρέπουσα δημοσιότητα από τα ΜΜΕ εκείνα που έχουν αναγορευθεί ως ηρακληδείς του σοσιαλιστικού στέμματος στην Ελλάδα.

Ο Στρός Κάν, γόνος πλουσιοτάτης οικογένειας, στα φοιτητικά του χρόνια ήταν μέλος του σωματείου κομμουνιστών φοιτητών. Το 1976 μεταπήδησε στον σοσιαλιστικό παράδεισο και διετέλεσε βουλευτής, υπουργός βιομηχανίας (1991-1993), οικονομικών (1997–1999) σε διάφορες σοσιαλιστικές κυβερνήσεις της Γαλλίας. Το 2006 διεκδίκησε την θέση του υποψηφίου του σοσιαλιστικού κόμματος για τις προεδρικές εκλογές του 2007, αλλά το χρίσμα έλαβε η κ. Σεγκολέν Ρουαγιάλ, ενώ πρόεδρος της Γαλλικής Δημοκρατίας εξελέγη ο κ. Σαρκοζύ. Αμέσως μετά ο Στρός Κάν ανάλαβε την θέση του διευθύνοντος συμβούλου στο ΔΝΤ.

Σύζυγος του Στρός Κάν, από το 1991, είναι η βαθύπλουτη δημοσιογράφος Αν Σινκλαίρ, κόρη επιχειρηματία και εγγονή ενός εκ των μεγαλυτέρων εμπόρου έργων τέχνης, του Πώλ Ρόζενμπέργκ. Σήμερα η Αν Σινκλαίρ, ως κληρονόμος του παππού της, έχει στην κατοχή της ζωγραφικούς πίνακες αξίας πολλών εκατομμυρίων ευρώ.

Είμαστε μια ωραία ατμόσφαιρα

Οι διεκδικητές του χρίσματος του σοσιαλιστικού κόμματος για την θέση του υποψηφίου προέδρου της γαλλικής Δημοκρατίας, στις εκλογές του 2012, είναι :

** η Μαρτίν Ομπρύ, κόρη του σοσιαλιστή Ζάκ Ντελόρ που διετέλεσε και πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής,

** η Σεγκολέν Ρουαγιάλ, πρώην σύντροφος του Φρανσουά Ολλάντ, με τον οποίο έχουν τέσσερα παιδιά,

** ο Φρανσουά Ολλάντ, πρώην σύντροφος της Σεγκολέν Ρουαγιάλ, με την οποία έχουν τέσσερα παιδιά,

** ο Στρός Καν (μάλλον δεν θα είναι υποψήφιος….)

Ο σοσιαλισμός δεν σταματά εδώ. Ο Ντελόρ άρχισε την πολιτική σταδιοδρομία του το 1969, ως σύμβουλος του δεξιού πρωθυπουργού Σαμπάν-Ντελμάς. Το 1974 πήρε μεταγραφή για τους σοσιαλιστές και εθεωρείτο ως επικρατέστερος διάδοχος του Μιττεράν στις προεδρικές εκλογές του 1995. Όμως τον Δεκέμβριο του 1994, ανακοίνωσε κατά την διάρκεια τηλεοπτικής εκπομπής, ότι δεν επιθυμεί να είναι υποψήφιος, για να μην «χαλάσει» την πολιτική σταδιοδρομία της κόρης του Μαρτίν Ομπρύ, σημερινής υποψηφίου για την θέση αυτή. Και μία λεπτομέρεια με σημασία : η δημοσιογράφος που παρουσίαζε την εκπομπή, είναι η Αν Σινκλαίρ σύζυγος του Στρός Καν !!!

Υπάρχει φιλότιμο;;

Μόνο η πασίγνωστη ατάκα του Ντίνου Ηλιόπουλου «είμαστε μια ωραία ατμόσφαιρα» στην ταινία ο ατσίδας, μπορεί να αποδώσει με πιστότητα τα όσα συμβαίνουν στον σοσιαλιστικό παράδεισο της γαλλικής πολιτικής σκηνής. Τώρα σε ότι αφορά στα καθ΄ ημάς, η κατάσταση μάλλον δεν μπορεί να περιγραφεί με ατάκες. Ίσως ο γνωστός Μαυρογιαλούρος, που ενσάρκωνε με επιτυχία ο αείμνηστος Λάμπρος Κωνσταντάρας πλησιάζει λίγο στην ελληνική σοσιαλιστική πραγματικότητα, στην ταινία «υπάρχει και φιλότιμο». Μόνο που στους κυβερνώντες δεν υπάρχει ούτε και αυτό…