Η Ελλάς, ο Μεταξάς και η 28η Οκτωβρίου 1940!

Εάν είναι κάτι που καταστρέφει τον λαό, είναι το ψεύδος και η σκοπιμότης. Και όλες οι πολιτικές παρατάξεις με τις αποχρώσεις των σήμερα συνε...

Εάν είναι κάτι που καταστρέφει τον λαό, είναι το ψεύδος και η σκοπιμότης. Και όλες οι πολιτικές παρατάξεις με τις αποχρώσεις των σήμερα συνεισφέρουν το φθοροποιόν ποσοστόν των.

Γύρω από τον Ι. Μεταξά και την εποχή της 4ης Αυγούστου έχουν ειπωθεί πολλά, αναλόγως το πώς η κάθε παράταξις έχει συμφέρον να τα βλέπει. Και το συμφέρον της αποβλέπει στο κόσμο που απευθύνεται. Έτσι, δεν λέμε την αλήθεια ή την λέμε μισή ή ίχνη της ανακατεύονται με το υπόλοιπον ψεύδος. Όμως ο λαός έχει ανάγκη για την αλήθεια όπως η έρημος για το νερό. Για την Ελληνοκρατία όντας επαναστατική, ο συμβιβασμός με το ψεύδος της είναι άγνωστος. Έχει έλθει πλέον η ώρα για όλες τις αλήθειες και αυτές θα ειπωθούν από αυτήν την εφημερίδα τσακίζοντας κατεστημένα ψεύδη ετών.

Η κατάστασης στην Ελλάδα μετά το 1935 ήτο μία κατάσταση αστάθειας και καταπτώσεως. Τα επανειλημμένα κινήματα είχον αποδιοργανώσει στρατόν και κράτος, ο δε βρωμερός κομμουνισμός ευρίσκοντας αυτό ως αφορμήν, με αιματηρά συλλαλητήρια...

στην Θεσσαλονίκη και ταραχές γενικώτερον, ετοίμαζε μεθοδευμένας ταραχάς εις Αθήνας την 4ην Αυγούστου του 1936, με απώτερον σκοπόν την κατάληψιν της εξουσίας.

Ο Ι. Μεταξάς, αξιωματικός μηχανικού ε.α., ευρίσκετο από χρόνια στην πολιτικήν ζωήν της χώρας, αρχηγός του κόμματος τον Ελεύθεροφρόνων. Τις ημέρες δε του Μαρτίου – Απριλίου του 1936 προετάθη ως πρωθυπουργός υπηρεσιάκης κυβερνήσεως δια την διενέργειαν των προετοιμαζομένων εκλογών, με συντριπτικήν πλειοψηφίαν της βουλής. Η γενικωτέρα εις τον κόσμον όλον κατάστασις δεν άφηνεν αμφιβολίαν δια τους κυβερνώντας των “μεγάλων δυνάμεων”, ότι η θύελλα του πολέμου ήτο προ των πυλών. Η Ελλάς, με την κρίσιμον γεωγραφικής της θέσις, ήτο απαραίτητος εις τους “συμμάχους” ευρισκομένη εν μέσω γερμανοφίλων, εκ παραδόσεως, χωρών. Εξ’ άλλου, τα αιματηρά γεγονότα εις Θεσσαλονίκην, του Μαΐου, έπεισαν τους Άγγλους ότι η χώρα έπρεπε να σταθεροποιήσει το εσωτερικόν της ώστε να αντιμετωπίσει ασφαλώς την επερχόμενην παγκοσμίαν διένεξις. Σε συνεργασίαν με τον θρόνον, επελέγει ο ισχυρός άνδρας, ο ικανός προς τούτο.. Ούτε ο Γεώργιος ο Β΄ ούτε οι Άγγλοι συνεπάθουν τον Ι. Μεταξά. Ήτο όμως δι’ αυτούς ανάγκη ως ήτο ο Ε. Βενιζέλος, ο οποίος κατά το ίδιον σκεπτικόν ήλθεν στην Ελλάδα με το πραξικόπημα του Γουδίου το 1909. Ασχέτως των ενόχων αυτών σκέψεων, ο Ι. Μεταξάς, την 4ην Αυγούστου του 1936 εκήρυξεν την δικτακτορίαν του με τον πλέον ήμερον και αναίμακτον τρόπον. Μόνος του δε, “κατέλαβεν” και το υπουργείον στρατιωτικών. Μόνος του χωρίς έναν άνθρωπον συνοδεία του. Ούτε Αγγλόφιλος, ούτε Γερμανόφιλος αλλά βαθειά ελληνοκράτης, αθόρυβως, τηρώντας το κάθε πρόσχημα ετοίμασε το κράτος για την μεγάλη ώρα του μεσονυκτίου της 28ης Οκτωβρίου. Και εκεί, πάλιν μόνος τους, είπεν το ΟΧΙ στην φασιστική Ιταλία καθ’ ην ώρα ο λαός εκοιμάτο ή περί άλλων ετύρβαζεν. Και το είπεν με πλήρην γνώσιν, ότι όποιος και να ενικούσεν η Ελλάδα μας θα έχανε (συνέντευξις τύπου εις Μ. Βρετάνιαν 30 Οκτ. 1940) “…εάν η Γερμανία νικήσει θα γίνομεν δούλοι της. Εάν η Αγγλία, πάλιν δούλοι της ”.

Εκατόρθωσεν εντός τεσσάρων ετών, ένα διαλυμμένον κράτος να το οδηγήσει εις νικηφόρον πόλεμον. Διότι την ιστορίαν την γράφουν οι σοφές κεφαλές, οι μεγάλοι άνδρες και που τους ακολουθούν οι λαοί. Τι θα ήτο η Αγγλία χωρίς τον Τσώρτσιλ; η Γαλλία χωρίς Ντε-Γκώλ; Η Οκτωβριανή επανάστασις χωρίς Λένιν; Η Τουρκία χωρίς Κεμάλ; Θα ήτο η Γερμανία παγκόσμιος δύναμις χωρίς Χίτλερ;

Και το σπουδαιότερο. Ό,τι έκαμεν τότε η Ελλάς το έκαμεν ΜΟΝΗ. Χωρίς βάσεις, χωρίς “συμμάχους”, χωρίς ενισχύσεις. Και το σπουδαιότερο; Χωρίς να αισθάνεται την ανάγκην αυτήν, με πίστην εις τον εαυτόν της και μόνον. Και όσον δι’ εκείνην την νύκτα, γράφει ο εχθρός του Ι. Μεταξά και εξόριστος τότε, Π. Κανελλόπουλος: “…Ναι. Εάν ο Μεταξάς έλεγεν “ναι” ο Ελληνικός Λαός την άλλην ημέραν θα αντιδρούσε, θα ετοίμαζεν μετά από καιρόν την αντίστασιν του, αλλά η δόξα του ’40 πάνω στα ελληνικά βουνά της Β. Ηπείρου θα είχεν χαθεί”.

Έξω από σφυροδρέπανα, κορώνες, κοινοβούλια και...γερμανικές μπότες, που όλοι όσοι τα εκπροσωπούν σκυλεύουν αναλόγως και κατά το συμφέρον την εποχήν και τον άνδρα, η Ελληνοκρατία, βαθειά ελληνοκρατικά, ελληνοκεντρικά, εθνικά, ελληνορθόδοξα, χωρίς λιβανωτά και υποκριτικές γονυκλισίες, έντιμα επαναστατικά, χωρίς φανφάρες και τυμπανοκρουσίες κάνει αναφορά στην μνήμην του ανδρός, σε μίαν εποχήν που εχάρισεν στην μεγάλη μας πατρίδα άφατον δόξαν.

Εφημερίδα Ελληνοκρατία - Φύλλο Αγώνος 1 - Οκτώβριος 1991
Πηγή