Θυσίασαν τους λαούς για να σώσουν τις τράπεζές τους!

Οι ευρωπαϊκές κυβερνήσεις μας το λένε πλέον ξεκάθαρα. Η επιβολή σκληρών προγραμμάτων λιτότητας θα εφαρμοστεί με ψυχρή ωμότητα στους λαο...

Οι ευρωπαϊκές κυβερνήσεις μας το λένε πλέον ξεκάθαρα. Η επιβολή σκληρών προγραμμάτων λιτότητας θα εφαρμοστεί με ψυχρή ωμότητα στους λαούς της Ζώνης του Ευρώ.

Της Ζέζας Ζήκου

Οτι η κυβέρνηση Παπανδρέου/Παπακωνσταντίνου έκανε εγκλήματα, υπογράφοντας το πρώτο Μνημόνιο, και ακολούθησαν οι επόμενες κυβερνήσεις, το ξέρουμε και το έχουμε γράψει εκατοντάδες φορές. Δε λέμε, αναγκαίες οι μεταρρυθμίσεις (που δεν έγιναν), ίσως απαραίτητες και πολλές αλλαγές στο κράτος. Ομως, τα απανωτά φορολογικά χαράτσια και οι οριζόντιες περικοπές μισθών και συντάξεων, διέλυσαν τη χώρα.

Φυσικά, η εσωτερική χρεοκοπία, η διάλυση των ασφαλιστικών Ταμείων, οι 1.500.000 άνεργοι, οι εκατοντάδες χιλιάδες κλειστές επιχειρήσεις, οι ευέλικτες μορφές εργασίας δεν είναι… μεταρρυθμίσεις. Αραγε δεν περνούν από το μυαλό τους ότι ακριβώς τα Μνημόνια φταίνε για την κατάσταση της Ελλάδας; Δεν αντιλαμβάνονται ότι όλα τα μέτρα που επιβλήθηκαν οδήγησαν την Ελλάδα στη χρεοκοπία και δεν φταίνε οι μεταρρυθμίσεις που δεν έγιναν; Αναρωτιούνται οι αφελείς.

Πήραμε, ας πούμε, ρευστό για να διασωθεί το Δημόσιο. Και δώσαμε το πηδάλιο της οικονομικής πολιτικής στη Μέρκελ, στις Βρυξέλλες και στο ΔΝΤ που παραδοσιακά δοκιμάζει τα όρια των κοινωνιών, αντιμετωπίζοντας τα υποκείμενά τους ως «μονάδες κόστους». Ωστόσο, στην Ελλάδα δεν μόλυναν οι χρεοκοπημένες τράπεζες τα δημόσια οικονομικά. Δεν αναγκάστηκε για χάρη τους να αυξήσει το Δημόσιο τα ελλείμματά του.

Για να παρακαμφθούν οι μεγάλες αντιστάσεις των Γερμανών «δημοσιονομικών ιεράκων», χρειάστηκε ένα «υπαρξιακό σοκ». Οπως ακριβώς το σοκ από την κατάρρευση της Lehman Brothers το 2008 επέτρεψε στο Κογκρέσο να εγκρίνει τη διάσωση του αμερικανικών τραπεζών από το κράτος, έτσι ακριβώς η ελληνική χρεοκοπία «αξιοποιήθηκε» για να διασωθούν οι τράπεζες της Ευρωζώνης. Αντίθετα, η κατάσταση έχει επιδεινωθεί δραματικά στο καταχρεωμένο ελληνικό κράτος και στις ρημαγμένες τράπεζες, που εμφανίζουν εικόνα και προοπτικές καταστροφής. Εξανεμίστηκαν οι κεφαλαιοποιήσεις, λόγω του haircut (PSI+) και κάτι ακόμη χειρότερο - των αναγκαστικών κρατικοποιήσεων. Το μεγάλο «κούρεμα» Νο 2 προκάλεσε τη δραματική απαξίωση των τραπεζών, και γκρέμισε τα ασφαλιστικά Ταμεία που υπέστησαν νέες τεράστιες απώλειες κεφαλαίων. Το μεγάλο «κούρεμα» των «τοξικών» ελληνικών ομολόγων, ισοδυναμεί με επίσημη πτώχευση. Ουδείς αμφισβητεί πλέον τις συνέπειες, ούτε καν τα φαντάσματα της ελληνικής Ιστορίας.

Η καθυστερημένη αλήθεια με μισόλογα είναι σκληρή: Ο Γερμανός πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου Μάρτιν Σουλτς δήλωσε ότι ενώ η Ευρώπη έχει ήδη ξοδέψει δισεκατομμύρια ευρώ για να διασώσει τις τράπεζές της, κινδυνεύει «να χάσει μία γενιά». Δηλαδή, ομολογεί με ωμή γλώσσα εκ των υστέρων και εκ του ασφαλούς, δήθεν προειδοποιώντας, για το έγκλημα που διέπραξαν σε βάρος μας οι εταίροι-δανειστές μας για να σωθούν οι δικές τους τράπεζες. Οι δικές μας τράπεζες είναι -σχεδόν- νεκρές.

Μιλώντας στο Reuters, o Γερμανός ευρωβουλευτής δήλωσε η πίεση που δημιουργεί η μεγάλη ανεργία σε χώρες όπως η Ελλάδα «είναι απειλή για την κοινωνική συνοχή, η οποία εάν καταρρεύσει στις χώρες του Νότου, αυτές θα εκραγούν». Και το ωστικό κύμα απειλεί ολόκληρη την Ε.Ε., είπε. «Είμαστε πρωταθλητές στις περικοπές, αλλά έχουμε λίγες ιδέες για να τονώσουμε την ανάκαμψη», είπε. «Η Ελλάδα, η Ισπανία, η Ιταλία και η Πορτογαλία έχουν ίσως την καλύτερα μορφωμένη νέα γενιά στην ιστορία τους, οι γονείς έχουν επενδύσει πολλά χρήματα στην εκπαίδευση των παιδιών τους». Και τώρα που είναι έτοιμοι να δουλέψουν, η κοινωνία τους λέει «δεν έχουμε θέση για εσάς», λέγοντας πως «δημιουργούμε μία χαμένη γενιά». Ομως, το πρόβλημα της Ελλάδας και του μεσογειακού Νότου είναι πρόβλημα του κοινού ευρωπαϊκού χώρου, είναι μείζον πολιτικό πρόβλημα. Γι’ αυτό απαιτεί λύσεις πολιτικές, με ιστορική προοπτική, με μέριμνα για τους ανθρώπους, όχι για τις τράπεζες. Οι κοινωνίες δεν πειθαρχούν με τραμπουκισμούς της τρόικας· η απειλή της εξαχρείωσης οδηγεί σε κοινωνικές εκρήξεις με απρόβλεπτες διαστάσεις στον κοινό ευρωπαϊκό χώρο. Κι όταν οι φλόγες θα τυλίγουν τους δρόμους, τότε οι δικές τους τράπεζες θα τζογάρουν στην καταστροφή μας...

Η κρίση του χρέους των χωρών και οι επιχειρήσεις «αλληλεγγύης» που σκόπιμα επιδίδονται οι «ισχυροί» για μας, αποκαλύπτουν πολλά πράγματα που πάντοτε υποψιαζόμασταν. Οι ευρωπαϊκές κυβερνήσεις μας το λένε πλέον ξεκάθαρα. Ποιο είναι αυτό το μήνυμα; Η επιβολή σκληρών προγραμμάτων λιτότητας θα εφαρμοστεί με ψυχρή ωμότητα στους λαούς της Ζώνης του Ευρώ. Ετσι εξαπολύεται μια επίθεση - τιμωρία κατά των δημοσίων υπαλλήλων, των μισθωτών και των συνταξιούχων, σαν να ήταν αυτοί οι φταίχτες της κρίσης. Αυτοί θα πληρώσουν τον λογαριασμό. Ολους τους λογαριασμούς...

Από "Καθημερινή"