Ετοιμάζουν στρατιωτική απάντηση μπροστά στην επερχόμενη κοινωνική έκρηξη

Το ελλαδικό πολιτικό σύστημα –διατηρώντας σοβαρές διαρθρωτικές παθογένειες από την ίδρυση του νεοελληνικού κράτους με το Πρωτοκόλλο του...

Το ελλαδικό πολιτικό σύστημα –διατηρώντας σοβαρές διαρθρωτικές παθογένειες από την ίδρυση του νεοελληνικού κράτους με το Πρωτοκόλλο του Λονδίνου (1830)– έχει φθάσει σε οριακή αδυναμία να ανταποκριθεί στις απαιτήσεις του αστικού πολιτισμού και της παγκοσμιοποίησης... 

Του ΝΙΚΟΥ ΛΑΟΥ

Ο πρώην υψηλόβαθμος διπλωμάτης της Ελλάδας Λεωνίδας Χρυσανθόπουλος, δήλωσε, σε συνέντευξή του στο βρετανικό περιοδικό «New Statesman», στις 24 Φεβρουαρίου 2013, ότι έχουν πραγματοποιηθεί συζητήσεις μεταξύ ανώτατων παραγόντων του ελλαδικού πολιτικού συστήματος και των Ενόπλων Δυνάμεων της χώρας για την επεξεργασία σεναρίων σχετικών με την ανάπτυξη μιας στρατιωτικής απάντησης σε αυτό που ο Χρυσανθόπουλος αποκάλεσε «έκρηξη κοινωνικής αναταραχής» και προέβλεψε ότι θα συμβεί «πολύ σύντομα». Στην ίδια συνέντευξή του... 

Προς το βρετανικό περιοδικό ο πρέσβης Χρυσανθόπουλος είπε: «Θα υπάρξει περαιτέρω αύξηση της στρατιωτικής δραστηριότητας. Θα υπάρξουν αιματηρές διαδηλώσεις». Επίσης, χωρίς να δώσει περαιτέρω λεπτομέρειες, πρόσθεσε τα εξής: «Υπάρχουν επαφές μεταξύ συγκεκριμένων πολιτικών και παραγόντων των Ενόπλων Δυνάμεων για να εξασφαλίσουν ότι, σε περίπτωση μείζονος κοινωνικής αναταραχής, ο Στρατός δεν θα επέμβει».

Ωστόσο η τελευταία διαβεβαίωση –περί μη στρατιωτικής επέμβασης σε περίπτωση μείζονος κοινωνικής αναταραχής– δεν αξιολογείται από διεθνείς πολιτικούς αναλυτές ως αξιόπιστη για τους εξής λόγους: 

Πρώτον, το ελλαδικό πολιτικό συστημα χαρακτηρίζεται από φθίνοντα «καπετανάτα» και φθίνουσες φατρίες –όπως συμβαίνει σε τριτοκοσμικές και ασταθείς δημοκρατίες της Μέσης Ανατολής και της Βόρειας Αφρικής, όπου διοικούν οικογένειες, κλίκες και διαπλεκόμενοι– και όχι από κραταιούς αστικούς θεσμούς, όπως συμβαίνει στον πυρήνα της Δύσης.

Συνεπώς το ελλαδικό πολιτικό σύστημα –διατηρώντας σοβαρές διαρθρωτικές παθογένειες από την ίδρυση του νεοελληνικού κράτους με το Πρωτοκόλλο του Λονδίνου (1830)– έχει φθάσει σε οριακή αδυναμία να ανταποκριθεί στις απαιτήσεις του αστικού πολιτισμού και της παγκοσμιοποίησης. 

Δεύτερον, η πρόσφατη ιστορία των ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων (χούντα 1967-1974) και η διείσδυση της «Χρυσής Αυγής» μέσα στις ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις καθιστούν ακόμη δυσκολότερη την υπεράσπιση του αστικού πολιτικού συστήματος και τη διασφάλιση της αναπτυξιακής πορείας της χώρας από τους σημερινούς πρωταγωνιστές τού υπάρχοντος πολιτικού προσωπικού.

Πηγή