Η κυβέρνησή αποφάσισε να κάνει ένα τζογαδόρικο άλμα...

Δεν απαλλάσσονται λόγω ηλιθιότητας. Ούτε λόγω βλακείας. Και οι 300. Ηλίθιος είναι όποιος βλάπτει τους άλλους χωρίς να ωφελείται ο ίδι...

• Δεν απαλλάσσονται λόγω ηλιθιότητας. Ούτε λόγω βλακείας. Και οι 300.

• Ηλίθιος είναι όποιος βλάπτει τους άλλους χωρίς να ωφελείται ο ίδιος. Βλαξ είναι όποιος βλάπτει τον εαυτό του.

Γράφει ο Νίκος Καραβαζάκης

Η κυβέρνησή μας αποφάσισε να κάνει ένα τζογαδόρικο άλμα, οδηγώντας πρόωρα σε προεδρική εκλογή την Βουλή, με σαφέστατη την ανασφάλεια του αποτελέσματος. Αρκείται στην άσκηση εκβιασμού προς τους βουλευτές της και λοιπούς προσκείμενους, αδιαφορώντας για τις ζημιογόνες επιπτώσεις στην κοινωνία, στην οικονομία και στην χώρα, της πιθανότατης προεκλογικής περιόδου που θα ακολουθήσει.

 Η συγκυβέρνηση αποδεικνύεται ανακόλουθη σε όσα καταγγέλλει για το ΣΥΡΙΖΑ, διότι αν τα πίστευε δεν θα επέτρεπε την πιθανότητα να τα ζήσει ο τόπος μας, με μια κυβέρνησή του. Έπρεπε να προτείνει κυβέρνηση εθνικής σωτηρίας ώστε να ελέγχει περιοριστικά το ΣΥΡΙΖΑ.

Αλλά και το ΣΥΡΙΖΑ αγρόν αγοράζει για τα συμφέροντα της χώρας. Με το νεαρό και ολόπλευρα άπειρο αρχηγό τους σε ρόλο Ισαάκ, με βέβαιη επίγνωση των ανεπαρκειών του κόμματός τους, προτιμούν να εμπλακούν στην απόλυτη αβεβαιότητα παρά να περιορίσουν τις ιδεοληψίες και την αλαζονεία τους, απαιτώντας και αυτοί υπό το κράτος των εξαιρετικά επικίνδυνων -ιστορικά- συνθηκών και καταστάσεων που υφίστανται η πατρίδα και ο λαός μας, μια κυβέρνηση εθνικής ενότητας. Άλλωστε, η επίκληση του υπαρκτού εθνικού κινδύνου που αντιμετωπίζει ο ελληνισμός στην Κύπρο και στην Θράκη και στο Αιγαίο είναι ακαταμάχητα επαρκής για την αναστολή των μνημονίων. Υπό αυτό το πρίσμα και η συγκυβέρνησή μας μπορούσε να γίνει δημοφιλέστερη ή/και το ΣΥΡΙΖΑ πατριωτικότερο…

Σύμπας λοιπόν ο μεταπολιτευτικός θίασός μας, αδιαφορώντας για όλους μας, καθεύει και καθοδηγεί την Ελλάδα σε νέες περιπέτειες. Εάν δεν επισυμβούν απρόβλεπτα -αρκετά ορατά όμως- με το βάρος της οικονομικής εξαθλίωσης των πολιτών, της δημοσιονομικής εξαχρείωσης του κράτους, των συνοριακών απειλών, της ισλαμοφασιστικής συρρέουσας απειλής και τόσων άλλων που συνδράμουν, τότε η διέξοδος που αναγκαστικά επέρχεται είναι μια κυβέρνηση εξωκομματικής στελέχωσης και υπερκομματικής στήριξης.

Έως τότε θα αντικρύσουμε και τα έργα, τα ΜΑΤ να δέρνουν το ΠΑΜΕ με εντολή από τα Εξάρχεια, τα ΜΑΤ να κάνουν απεργία πείνας ( ίσως και δίψας ) κλπ.

Ας προσευχηθούμε να είναι κωμικοτραγικά και όχι μόνο τραγικά.

Πηγή