Λαϊκή εξουσία και εθνική ισχύς

Στο ελεύθερο κράτος τις εξουσίες τις ασκεί ο λαός δια αναδείξεως των άξιων τέκνων του στις θέσεις ευθύνης. Γράφει ο ΣΠΥΡΙΔΩΝ ΚΑΡΑΧΑ...

Στο ελεύθερο κράτος τις εξουσίες τις ασκεί ο λαός δια αναδείξεως των άξιων τέκνων του στις θέσεις ευθύνης.

Γράφει ο ΣΠΥΡΙΔΩΝ ΚΑΡΑΧΑΛΙΟΣ

Το ζητούμενο είναι η κάλυψη των αναγκών και η πληρότητα των επιθυμιών μέσα από τα αγαθά και τις ενέργειες τής Εθνικής Κοινότητας. Σ’ αυτήν την περίπτωση έχουμε λαϊκή εξουσία και εθνική ισχύ. Αρχές και εξουσίες πηγάζουν απευθείας από τα σπλάχνα τής Φυλής. Οι δε αποφάσεις και οι πράξεις, τόσο στον καιρό τής ειρήνης όσο και στον καιρό τού πολέμου, αποσκοπούν στην ισχυρή θέση τού Έθνους.

Κάποιοι φρόντισαν να αποδώσουν εύηχο όνομα στο κατ’ αυτούς τελειότερο πολίτευμα, στον καταστατικό δηλαδή χάρτη που ρυθμίζει τις σχέσεις τού πολίτη με την πολιτεία του. Είπαν λοιπόν πως η τελειότερη πολιτεία είναι αυτή που διοικείται από το λαό, από τον δήμο, ονομάζοντας το πολίτευμα δημοκρατικό. Ξέχασαν όμως να πουν πως όλα τα χέρια δεν είναι ίδια μεταξύ τους και πως μεταξύ των πολιτών υφίστανται οι άξιοι και οι ανάξιοι, οι πιστοί και οι άπιστοι, οι εραστές τής πατρίδος και οι εραστές τού χρήματος, οι ελεύθεροι και οι δούλοι. Και πως το Έθνος βαδίζει μπροστά μονάχα όταν αποκόπτει τούς σάπιους από το Σώμα του.  

Οι δημοκράτες θέλησαν να δώσουν δικαιώματα αποφάσεων σε όλους ανεξαιρέτως τούς πολίτες, ανεξάρτητα από τον χαρακτήρα και τις ροπές τους. Επέλεξαν ωστόσο να δώσουν θέσεις εξουσίας σε λίγους και απόλυτα ελεγχόμενους πολιτικούς, σ’ ένα στενό κύκλο ηγετών που έχουν ζωή τόσο έκλυτη, ώστε να ξεπουλούν ήθη και πατρίδα. Φτιάξανε όλοι αυτοί κόμματα, τα ντύσανε με δήθεν διακριτές αρχές και σκοπό να υποδυθούν τάχα τον λαϊκό εκπρόσωπο, ώστε με την ψήφο να κάνουν συνένοχο τον δήθεν κυρίαρχο λαό.

Τα κόμματα ωστόσο στοιχίζουν. Το ίδιο και οι πρόνοιες που κατευθύνονται προς τούς υπηρέτες και τις εξυπηρετήσεις τους. Ο λαός έπαψε να στοχάζεται τρόπους κοινωνικής ανάπτυξης και γεωπολιτικού ελέγχου. Ωστόσο τα θέματα τής Εθνικής Κοινότητος τρέχουν καθημερινά και όχι σε κάθε εκλογική διαβούλευση. Οι δε ηγέτες γίνηκαν κοσμοπολίτες. Δώσανε δικαιώματα παρέμβασης σε ξωμερίτες. Κάμανε τον λαό δειλό, καλώντας τον τάχα ειρηνόφιλο. Και η προίκα τού Έθνους με τα αιματοβαμμένα χώματα δόθηκε στους ισχυρούς, προκειμένου να μην γεμίσει ο λαός αίμα.

Από την άλλη πλευρά βρίσκονται οι πολίτες που ταυτίζουν την πολιτεία τους με το σπίτι τους και τη γη την εθνική με τούς τάφους των προγόνων τους. Είναι οι πολίτες που θέλουν να φτιάξουν τα αγαθά με τα δικά τους χέρια και να κινήσουν τον πολιτισμό τους με τις δικές τους πηγές ενέργειας. Είναι οι πολίτες που θέλουν να φτιάξουν τα όπλα πάλι με τα δικά τους χέρια και να πρωτεύσουν στην πολεμική τέχνη και αρετή, ώστε να κρατήσουν τον εχθρό μακριά και τα παιδιά τους λεύτερα. Είμαστε εμείς εργάτες και ηγέτες, πολίτες και οπλίτες μαζί.

Οι πολίτες – οπλίτες διακρίνονται αναμεταξύ τους με γνώμονα τις αρετές και τις ικανότητες. Έχουν πίστη και θέληση για σεβασμό, για μάθηση, για καλλιέργεια νου και σώματος, για αλληλοκατανόηση τού αδερφού, για μαχητικότητα, για χτίσιμο πολιτισμού, για γεωπολιτικό έλεγχο και αποκλειστικά εθνικό σκοπό. Δεν δέχονται μέσα στα σπλάχνα τους μήτε δούρειους ίππους μήτε ξένα σώματα και επιρροές. Οι ανάξιοι και οι υπηρέτες ξένων συμφερόντων εξέρχονται τής δικής μας πολιτείας. Οι δε αποφάσεις λαμβάνονται άμεσα, ενιαία και με εκπροσώπηση των Αρίστων σε πίστη και πατριωτισμό από όλες τις παραγωγικές δυνάμεις τού Έθνους.

Το Ελληνικό Έθνος διαθέτει πλούσια γη και χαρισματικό λαό. Το Ελληνικό Έθνος διαθέτει κοινωνική διαστρωμάτωση και θεσμικούς εκφραστές αναλόγως τής διαιώνισης και τής πληρότητας των κοινωνικών και εθνικών διεργασιών. Είναι η οικογένεια, η παιδεία, η εργασία, η πίστη, ο στρατός τής Ελληνικής Φυλής. Κάθε χρονική στιγμή, σε κάθε φάση τής ζωής, ο Έλλην και η Ελληνίδα δοκιμάζονται, αποδίδουν έργο, διδάσκονται και διδάσκουν, χτίζουν κράτος άφθαστης ωραιότητας και απλώνουν τον Ελληνισμό σε εστίες και εδάφη πλατύτερα και όχι στενότερα.

Απέναντι λοιπόν στην δημοκρατία τής τεμπέλικης και δοτής συναλλαγής με τα πολλά και συναλλασσόμενα μεταξύ τους κόμματα των διχασμένων πολιτών, υπάρχει η εργώδης και αυτόβουλη Αριστοκρατία ικανών και ισότιμων τέκνων τής Φυλής που μάχονται, ώστε να κάνουν τον Ελληνισμό Μεγάλη Δύναμη. Η ελευθερία και η ανάπτυξη τού Έθνους κατακτώνται και δεν παζαρεύονται. Η δημιουργικότητα και η νίκη τού ελληνικού πνεύματος, η νίκη επιπλέον στο Πεδίο τής Τιμής, η λάμψη τού ελληνικού ονόματος και η αυτάρκεια είναι για τούς Αριστείς τού Έθνους η ύψιστη απολαβή.

Πιστοί, Λαός και Στρατός στην εξουσία συνθέτουν την καθάρια Ελληνική Ιδέα. Στην δική μας Πολιτεία παράγεις και καταναλώνεις όσα σού δίδει η γη σου, μηδέποτε στρεφόμενος σε καταναλωτισμούς και ξένα χέρια. Στην δική μας Πολιτεία ο οικογενειακός θεσμός διαπλάθει ελληνικούς χαρακτήρες και δίδει ελληνικούς βλαστούς που επανδρώνουν αποκλειστικά το Ελληνικό Έθνος. Στην δική μας Πολιτεία ο Λόγος τού Θεού λαμβάνεται και μεταλαμπαδεύεται στην Ορθή Του Δόξα. Στην δική μας Πολιτεία ο Στρατός λευτερώνει πατρίδες και μεγαλώνει σύνορα ελληνικά.

Στην δική μας Εθνικιστική και Αριστοκρατική Ελλάδα η κοινωνική συνοχή, η αυτοδιοίκηση, η ασφάλεια και η εργασία αποδίδουν καρπούς μέσα από το κοινοτικό σύστημα. Κάθε περιφέρεια τής χώρας διαμορφώνει την διοίκηση και την διάρθρωσή της μέσα από άμεσες διαβουλεύσεις πολιτών, δίχως διαχωρισμό ταξικό και κομματικό. Πάσα κοινωνική ομάδα τής Φυλής αποδίδει εκπροσώπους στην Κοινότητα. Ευθύς αμέσως πάσα Κοινότητα αποστέλλει εκπροσώπους στο κεντρικό όργανο τού Έθνους, στο Συμβούλιο των Αρίστων.

Οι διαβουλεύσεις τού Ελληνικού Έθνους γίνονται σε άμεσο χρόνο και με τον ελληνικό λαό παρόντα. Οι αποφάσεις είναι εφαρμοστέες και όχι αντικείμενο στρεβλώσεως τής λαϊκής βούλησης. Στρατός, Δυνάμεις τής Εργασίας και τής Επιχειρηματικότητας, Ελληνορθόδοξη Εκκλησία, Ακαδημία, όλες οι ζωντανές εκφράσεις τής εθνικής και πατριωτικής ζωής τής Ελλάδος απαρτίζουν την απόλυτη φωνή τού λαού. Η δε τήρηση τού όρκου υπέρ μιας δικαίας κοινωνίας και μιας Μεγάλης Ελλάδος διασφαλίζουν την εξέλιξη τού πολίτη. Οι προδότες στην πυρά. Οι Πατριώτες και οι Δίκαιοι μόνοι κληρονόμοι τής Ιερής Ελλάδος.