Ανθέλληνες έμποροι του ανθρωπισμού

Να κλείσουμε τα Ελληνικά σύνορα στην απροβλημάτιστη και άνετη προσέλευση αυτόκλητων εποίκων από ολόκληρο τον κόσμο για εθνικούς λόγους....

Να κλείσουμε τα Ελληνικά σύνορα στην απροβλημάτιστη και άνετη προσέλευση αυτόκλητων εποίκων από ολόκληρο τον κόσμο για εθνικούς λόγους.

Γράφει ο Λεωνίδας Κουμάκης

Ανθρώπινη η αγανάκτηση και ο αποτροπιασμός για την συστηματική εφαρμογή μεθόδων που «αξιοποιούν» την ανθρώπινη δυστυχία η οποία συσσωρεύεται μέσα στην Ελλάδα από τον συνεχή εποικισμό της χώρας μας με ποταμούς δυστυχισμένων ανθρώπων οι οποίοι καταφθάνουν ασταμάτητα, δημιουργώντας εκρηκτικές καταστάσεις ανασφάλειας, εγκληματικότητας και ανθρώπινης δυστυχίας στην Ελληνική κοινωνία.

Η εκμετάλλευση αυτή συνήθως γίνεται από ψυχρούς και κυνικούς έμπορους του ανθρωπισμού οι οποίοι διακρίνονται παράλληλα και από ένα ανθελληνικό μένος. Κίνητρο για όλα αυτά – τι άλλο; Το χρήμα.

Με μανδύα μια ΜΚΟ και αφορμή την «προστασία των συνανθρώπων μας» κάποιοι κόπτονται για τα «ανθρώπινα δικαιώματα» και θησαυρίζουν από σκοτεινές και ύποπτες κάνουλες άφθονου χρήματος.

Και για να μην παρεξηγηθούμε: Υπάρχουν δεκάδες Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις που προσφέρουν υπερπολύτιμο έργο στο πιο ευάλωτο τμήμα της Ελληνικής κοινωνίας, εκείνο που μαστίζεται από την φτώχεια και «εμπλουτίζεται» ασταμάτητα από αφίξεις «ταξικών αδελφών» μας από όλα τα μήκη και τα πλάτη της γης, λόγω των «ελεύθερων δομών φιλοξενίας» αλλά και άλλων πολιτικών οι οποίες μας επιβλήθηκαν από κάποιους μαθητευόμενους μάγους του ανθρωπισμού.  

Αφορμή για τις σκέψεις αυτές, μια μήνυση που κατέθεσε ο Παναγιώτης Δημητράς, ιδρυτικό μέλος και εκπρόσωπος της Μ.Κ.Ο Ελληνικό Παρατηρητήριο των Συμφωνιών του Ελσίνκι 

«κατά της ΜΚΟ “Κιβωτός του Κόσμου” και του επικεφαλής της παπά-Αντώνη Παπανικολάου αναφορικά με δύο ξενοφοβικές και ισλαμοφοβικές επιστολές τους, το 2017 και το 2019, προς το Δημοτικό Συμβούλιο Χίου (και άλλους φορείς), καθώς και κατά της δημοτικής σύμβουλου Χίου Αγγελικής Παμπάλου, η οποία εκπροσωπώντας την παράταξη της “Χίος Μπροστά” διάβασε την εν λόγω επιστολή στη συνεδρίαση της 22ης Νοεμβρίου 2019 του ΔΣ»

Η μήνυση στρέφεται και «κατά της Εισαγγελέα για Ρατσιστικά Εγκλήματα Σπυριδούλα Σταυράτη για κατάχρηση εξουσίας και παράβαση καθήκοντος επειδή όταν της υποβλήθηκε η επιστολή της Κιβωτού του Κόσμου τον Ιούνιο 2017 με το ίδιο ακραία ξενόφοβο και ισλαμόφοβο περιεχόμενο δεν προχώρησε σε άσκηση ποινικής δίωξης, όπως δεν φαίνεται να έκανε το ίδιο και με το πρόσφατο ακραία ξενόφοβο και ισλαμόφοβο κείμενο της ΜΚΟ που ίσως να είχε αποτραπεί αν η ΜΚΟ είχε διωχθεί για το κείμενο του 2017, ενώ παράλληλα φέρεται, όπως λέει η ΜΚΟ,να έχει αναθέσει στην ισλαμόφοβη οργάνωση τη φιλοξενία περίπου 200 ασυνόδευτων ανηλίκων που προφανώς στην πλειοψηφία τους προέρχονται από μουσουλμανικές οικογένειες».

Ψάχνοντας στο διαδίκτυο πληροφορίες για τον μηνυτή, πέρα από την προσωπική «εμπειρία» σε αίθουσες συνέλευσης του ΟΑΣΕ, έμαθα πως το  Ελληνικό Παρατηρητήριο των Συμφωνιών του Ελσίνκι το οποίο εκπροσωπεί το ιδρυτικό μέλος του Παναγιώτης Δημητράς, ιδρύθηκε το 1993 σαν το ελληνικό τμήμα της «Διεθνούς Ομοσπονδίας Ελσίνκι για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα». Η «Διεθνής Ομοσπονδία Ελσίνκι για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα», χρεοκόπησε λόγω οικονομικού σκανδάλου και διαλύθηκε την 27.η Νοεμβρίου του 2007, με τον πρώην οικονομικό διευθυντή της, τον Αυστριακό Rainer Tannenberger, να οδηγείται στην φυλακή για υπεξαίρεση 1,2 εκατομμυρίου ευρώ. Είχε προφανώς μετατρέψει τον ανθρωπισμό σε επικερδές εμπόριο και «πιάστηκε επί τω έργω» με αποτέλεσμα να καταλήξει στην φυλακή. Στις μέρες μας φυσικά θα κυκλοφορεί ελεύθερος και πιθανόν θα απολαμβάνει τους καρπούς του «ανθρωπιστικού του έργου».

Το ιδρυτικό μέλος του «Ελληνικού Παρατηρητηρίου» Παναγιώτης Δημητράς, συγγραφέας των βιβλίων «Αναζητώντας τα χαμένα δικαιώματα στην Ελλάδα: Η σκοτεινή πλευρά της ελληνικής δημοκρατίας» (εκδόσεις τυπωθήτω-αντιρρήσεις, 2007) και «Οι ρατσιστικές διακρίσεις στην Ελλάδα στο μικροσκόπιο του ΟΗΕ» (εκδόσεις Επίκεντρο, 2016), από την ίδρυση του «παρατηρητηρίου» ασχολήθηκε -μεταξύ άλλων- με την  περιπλάνησή του σε διεθνή φόρα και με την διατύπωση οξύτατων κατηγοριών, με την ιδιότητα ΜΚΟ, εναντίον του Ελληνικού Κράτους για καταπίεση «Τούρκων», «Μακεδόνων» και άλλων «μειονοτήτων». 

Στον αντίποδα, ο εθελοντικός μη κερδοσκοπικός οργανισμός μέριμνας και προστασίας μητέρας και παιδιού «Η Κιβωτός του Κόσμου» βραβευμένος το 2003 από το ίδιο το «Ευρωπαϊκό Παρατηρητήριο» σαν «το φωτεινότερο παράδειγμα ενάντια στο ρατσισμό και την ξενοφοβία στην Ελλάδα» και τον επόμενο χρόνο από την UNESCO για το πολύτιμο έργο στοργής που προσφέρει σε εκατοντάδες παιδιά από διάφορες χώρες με σεβασμό στη διαφορετικότητα,  τις  ισότιμες σχέσεις και την έννοια της αγάπης χωρίς ανταλλάγματα.

Αναρωτιέται κανείς αν υπήρξε κάποια ενόχληση του μηνυτή για την  ανάθεση στην «Κιβωτό του κόσμου» της «φιλοξενίας περίπου 200 ασυνόδευτων ανηλίκων που προφανώς στην πλειοψηφία τους προέρχονται από μουσουλμανικές οικογένειες» ή ακόμα, αν συντρέχουν βάσιμες προϋποθέσεις μήνυσης του «για ψευδή καταμήνυση»!

Σ Υ Μ Π Ε Ρ Α Σ Μ Α: Οι λέξεις «ξενοφοβικές» και «ισλαμοφοβικές» που χρησιμοποιούνται συνήθως με copy/paste στις διάφορες μηνύσεις εναντίον ΜΜΕ, πολιτικών, δικαστικών, πολιτών κ.α. προκαλούν αγανάκτηση και αποτροπιασμό. Τούτο διότι είναι πολύ πιθανό, οι διάφοροι επαγγελματίες «ανθρωπιστές» να επιδιώκουν τον εκφοβισμό των Ελλήνων που αγωνιούν για τον εποικισμό της πατρίδας μας από την μαζική και ανεξέλεγκτη εγκατάσταση φτωχών ανθρώπων οι οποίοι δεν έχουν καμιά απολύτως επαφή με τα γλωσσικά, οικονομικά, πολιτικά, θρησκευτικά και πολιτιστικά δεδομένα της Ελλάδος, αποτελώντας άθελά τους, όργανα ενός απροκάλυπτου, έντονα επιθετικού υβριδικού πολέμου της Τουρκίας  εναντίον της Ελλάδος.

Άλλωστε είναι πλέον ευρύτερα γνωστή η ρήση του Τούρκου προέδρου Τουργούτ Οζάλ (1927-1993) που εδώ και μερικές δεκαετίες εφαρμόζεται συστηματικά από την Τουρκία: «Δεν χρειάζεται να κάνουμε πόλεμο με τους Έλληνες. Αρκεί να τους στείλουμε μερικά εκατομμύρια μουσουλμάνους από την εδώ μεριά και να τελειώνουνε με αυτούς».

Η αδυναμία της σύγχρονης Ελλάδος να αντιμετωπίσει ένα τόσο μεγάλο κύμα ανθρωπιστικής κρίσης ξεπερνάει πλέον την διαχρονική “ταυτότητα” που χαρακτηρίζει τους Έλληνες να θεωρούν την φιλοξενία σαν πράξη αρετής. Άλλωστε σήμερα στην ωμή πραγματικότητα που ζούμε, δεν αντιμετωπίζουμε  πλέον «φιλοξενούμενους», αλλά κανονικούς έποικους!

Στις ανθρώπινες ελευθερίες και στα δικαιώματα που καλύπτουν ολόκληρη την Ευρωπαϊκή οικογένεια δεν περιλαμβάνονται μόνο όλα όσα απολαμβάνουν οι διάφοροι κατ΄ επάγγελμα ή κατ΄ ιδεολογία ανθρωπιστές, αλλά και οι Έλληνες πολίτες που ζουν καθημερινά στην πράξη, τις συνέπειες μιας ολοένα και πιο  επικίνδυνης για την εθνική ασφάλεια της Ελλάδος κατάστασης.

Με απόλυτη κατανόηση στα προβλήματα των αυθεντικών προσφύγων ή των διαφόρων, παράνομων μεταναστών που εισέρχονται καθημερινά με χαρακτηριστική ευκολία στην Ελλάδα, πρέπει να σκεφτούμε πως είναι πλέον απόλυτα αναγκαίο, για πολύ σοβαρούς εθνικούς λόγους, να κλείσουμε τα Ελληνικά σύνορα στην απροβλημάτιστη και άνετη προσέλευση αυτόκλητων εποίκων από ολόκληρο τον κόσμο.

Πρέπει επίσης να αναλογιστούμε πως έχουμε ξεπεράσει προ πολλού και τα πιο ελαστικά όρια αντοχής απέναντι στοασταμάτητο και διαρκές φαινόμενο παν εύκολου εποικισμού της χώρας μας, φέρνοντας στο νου τα διαχρονικά λόγια  του Άγγλου φιλόσοφου John Stuart Mill (1806-1873) «Η ελευθερία ενός ατόμου πρέπει να φτάνει ως το σημείο που δεν παραβιάζει την ελευθερία των άλλων»!