Ενεργειακή ή αμυντική η συμφωνία Ελλάδας-Κύπρου-Ισραήλ;

Σε κάθε περίπτωση ο East Med, εάν υποθέσουμε πως θα κατασκευαστεί, δεν φαίνεται να λύνει κανένα πρόβλημα της Ευρώπης Η προσδοκία αυτ...

Σε κάθε περίπτωση ο East Med, εάν υποθέσουμε πως θα κατασκευαστεί, δεν φαίνεται να λύνει κανένα πρόβλημα της Ευρώπης

Η προσδοκία αυτών που στηρίζουν τον East Med μετά την υπογραφή του από τις Η.Π.Α. (στις οποίες δίνουμε γη και ύδωρ με το νέο νομοσχέδιο που κατατέθηκε), είναι η μετατροπή της τριμερούς συνεργασίας σε μία πραγματική «3+1» με της Η.Π.Α., στο πεδίο της ασφάλειας – προφανώς μετά την προσέγγιση της Τουρκίας με τη Ρωσία, καθώς επίσης τις ενέργειες της στη Λιβύη.

Όσον αφορά δε τις πανηγυρικές δηλώσεις του κ. Χατζηδάκη, ο οποίος είναι αναμφίβολα ο εκκαθαριστής και εκτελεστής της Ελλάδας ενεργώντας ως ο σύνδικος πτώχευσης των δανειστών, περί ενός συνασπισμού νομιμότητας και υπεράσπισης του Διεθνούς Δικαίου, ας είμαστε ακόμη πιο επιφυλακτικοί – αφού η πραγματική δουλειά του είναι ο τεμαχισμός και το ξεπούλημα των δημοσίων επιχειρήσεων.

Γενικά πρέπει να είναι κανείς επιφυλακτικός, όσον αφορά τις θριαμβευτικές εξαγγελίες της κυβέρνησης μίας χώρας που την έχει υπερχρεώσει (Το κληροδότημα Καραμανλή) και χρεοκοπήσει (Οι Πατριδοκτόνοι) – ενώ η σημερινή αξιωματική αντιπολίτευση ολοκλήρωσε την τραγωδία με τον αφελληνισμό των τραπεζών που θα διασωθούν ακόμη μία φορά εις βάρος μας, με τη μεταφορά των πάντων στο ΥΠΕΡΤΑΜΕΙΟ και με το δεύτερο πυλώνα της λεηλασίας: με την ίδρυση της ΑΑΔΕ.

Στα πλαίσια αυτά, η υπογραφή της κατασκευής του αγωγού East Med με τη διαδικασία του κατεπείγοντος, όπως συμβαίνει το τελευταίο χρονικό διάστημα με όλα τα νομοσχέδια, είναι πραγματικά ύποπτη – δημιουργώντας την εντύπωση πως πρόκειται μάλλον για μία αμυντική συνεργασία Ελλάδας-Κύπρου-Ισραήλ παρά για ένα οικονομικό εγχείρημα, με κριτήριο το κόστος κατασκευής του αγωγού (θα ξεκινάει από την περιοχή των ενεργειακών κοιτασμάτων μεταξύ της Κύπρου και του Ισραήλ φτάνοντας υποθαλάσσια στην Κρήτη-Πελοπόννησο, έως ότου ενωθεί με τον ΤΑΡ), σε συνδυασμό με τις δυνατότητες του.

Άλλωστε, σύμφωνα με πρόσφατο άρθρο (πηγή), η προσδοκία αυτών που στηρίζουν τον East Med μετά την υπογραφή του από τις Η.Π.Α. (στις οποίες δίνουμε γη και ύδωρ με το νέο νομοσχέδιο που κατατέθηκε), είναι η μετατροπή της τριμερούς συνεργασίας σε μία πραγματική «3+1» με της Η.Π.Α., στο πεδίο της ασφάλειας – προφανώς μετά την προσέγγιση της Τουρκίας με τη Ρωσία, καθώς επίσης τις ενέργειες της στη Λιβύη. Όσον αφορά δε τις πανηγυρικές δηλώσεις του κ. Χατζηδάκη, ο οποίος είναι αναμφίβολα ο εκκαθαριστής και εκτελεστής της Ελλάδας ενεργώντας ως ο σύνδικος πτώχευσης των δανειστών, περί ενός συνασπισμού νομιμότητας και υπεράσπισης του Διεθνούς Δικαίου (πηγή), ας είμαστε ακόμη πιο επιφυλακτικοί – αφού η πραγματική δουλειά του είναι ο τεμαχισμός και το ξεπούλημα των δημοσίων επιχειρήσεων.

Περαιτέρω, σύμφωνα με ένα πρόσφατο άρθρο (πηγή), ο αγωγός East Med θα είναι 1.900 χιλιόμετρα, από τα οποία τα 1.300 υποθαλάσσια και εν μέρει σε μεγάλα βάθη που θα παρουσιάσουν σημαντικές τεχνικές δυσκολίες – ενώ το κόστος κατασκευής του υπολογίζεται στα 7 δις $, με δυνατότητα μεταφοράς 10 δις κυβικών μέτρων φυσικού αερίου ετησίως. Για σύγκριση, ο Nord Stream 2 που εμποδίζεται από τις Η.Π.Α. με την επιβολή κυρώσεων (άρθρο), αλλά μάλλον θα ολοκληρωθεί τελικά, μεταξύ άλλων επειδή πιέζει ο πρώην καγκελάριος Schroeder και νυν σημαντικό στέλεχος της GAZPROM την κυρία Merkel, έχει μεν μήκος 2.100 χιλιόμετρα και κόστος 9,5 δις $, αλλά θα μεταφέρει περί τα 55 δις κυβικά μέτρα φυσικού αερίου ετησίως – ενώ ο ΤΑΡ (χάρτης) είναι 850 χιλιόμετρα, με κόστος 1,5 δις$ και δυνατότητα μεταφοράς 20 δις κυβικών μέτρων ετησίως.

Επομένως, ο East Med είναι κατά πολύ ακριβότερος, οπότε το φυσικό αέριο που θα μεταφέρει θα πρέπει να είναι επίσης ακριβότερο – γεγονός που σημαίνει εν πρώτοις πως δύσκολα θα βρεθούν επενδυτές, αφού η οικονομική λογική του είναι αμφίβολη. Όσον αφορά την προσφορά του στις προσπάθειες ενεργειακής απεξάρτησης της Ευρώπης από τη Ρωσία, είναι εντελώς αμελητέα – με κριτήριο το ότι η ήπειρος μας κατανάλωσε 458 δις κυβικά μέτρα το 2018, από τα οποία εισήγαγε τα 401 δις (38,8% από τη Ρωσία, 27% από τη Νορβηγία, 12,4% LNG, 9,9% από την Ολλανδία κλπ. – γράφημα για την ΕΕ των 28). Επομένως, τα 10 δις κυβικά μέτρα του East Med θα καλύπτουν μόλις το 2% των ενεργειακών αναγκών της Ευρώπης – οπότε ασφαλώς δεν συνιστά μία σοβαρή εναλλακτική δυνατότητα.

Η Γερμανία φυσικά είναι ο νούμερο ένα καταναλωτής, ακολουθούμενη από τη Μ. Βρετανία, την Ιταλία και τη Γαλλία (γράφημα) – γεγονός που τεκμηριώνει το μεγάλο ενδιαφέρον της Ρωσίας για τον αγωγό Nord Stream 2, με τον οποίο παρακάμπτεται η Ουκρανία. Σε κάθε περίπτωση ο East Med, εάν υποθέσουμε πως θα κατασκευαστεί, δεν φαίνεται να λύνει κανένα πρόβλημα της Ευρώπης – εκτός εάν βρεθούν πολύ μεγαλύτερα αποθέματα στην περιοχή που όμως δεν θα μπορούν να μεταφερθούν μόνο από το συγκεκριμένο αγωγό, λόγω της περιορισμένης μεταφορικής δυνατότητας του.

Λογικά λοιπόν υποθέτουμε πως η σημερινή υπογραφή της συμφωνίας μεταξύ της Ελλάδας-Κύπρου-Ισραήλ υπό την αμερικανική αιγίδα, στοχεύει κυρίως στην αμυντική τους συνεργασία – απέναντι στην Τουρκία και έμμεσα στη Ρωσία. Το πού θα οδηγήσει μία τέτοια ενέργεια κανένας δεν το γνωρίζει – εκτός του ότι θα έχει σίγουρα επακόλουθα, για ολόκληρη την περιοχή και ειδικά για την Ελλάδα, η οποία δεν πρέπει να ξεχνάμε πως συνεχίζει να είναι χρεοκοπημένη και ανοχύρωτη. Σε κάθε περίπτωση, δεν θα ήταν καθόλου ωφέλιμος για τη χώρα μας ένας πόλεμος δια αντιπροσώπων μεταξύ των δύο στρατιωτικών υπερδυνάμεων (proxy war) – ούτε μία σύγκρουση με την Κίνα.

Υστερόγραφο: Σύμφωνα με άρθρο του Bloomberg (πηγή), ο αγωγός Nord Stream 2 θα είναι το τελευταίο έργο της Ρωσίας, όσον αφορά την προμήθεια της Ευρώπης με φυσικό αέριο – μαζί με τον Turk Stream που θα αναγγελθεί επίσημα στις 8 Ιανουαρίου (πηγή), μέσω του οποίου θα εξασφαλιστεί η κυριαρχία της στην Ανατολική Ευρώπη.

Τα επόμενα σχέδια της αφορούν την ταχύτερα αναπτυσσόμενη αγορά φυσικού αερίου της Κίνας, με τον αγωγό Power of Siberia, κόστους 400 δις $ (πηγή), καθώς επίσης το αυξανόμενο παγκοσμίως μερίδιο του υγροποιημένου φυσικού αερίου (LNG) – μέσω της NOVATEK, του μεγαλύτερου ιδιωτικού παραγωγού φυσικού αερίου της χώρας. Το δεύτερο τρίμηνο του 2019 οι εισαγωγές LNG της Ευρώπης αυξήθηκαν κατά 102% – εκ των οποίων το 30% προήλθε από το Κατάρ, το 19% από τη Ρωσία και το 12% από τις Η.Π.Α. (γράφημα, πηγή).

Ο πρόεδρος Putin και η καγκελάριος Merkel επιβεβαίωσαν σε τηλεφωνική συνέντευξη τους την περαιτέρω υποστήριξη του Nord Stream 2 που θα παρακάμπτει την Ουκρανία (πηγή) – ο οποίος θα ολοκληρωθεί έως τα τέλη του 2020, με μεγάλη καθυστέρηση λόγω των αμερικανικών κυρώσεων. Έτσι η Ρωσία θέτει τα θεμέλια της παγκόσμιας κυριαρχίας της στις εξαγωγές φυσικού αερίου – κάτι που ασφαλώς προβληματίζει σε μεγάλο βαθμό τις Η.Π.Α.

Από analyst.gr

Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου