Τζωρτζ Όργουελ - αισθάνεται χαζός - στην τοποθεσία «Ελλάδα»

Καλύτερα να το έκανε «γαργάρα» ο Πολιτικής Προστασίας για την εκδήλωση του ΠΑΜΕ. Άλλα μέτρα και σταθμά για τις «συνταγματικά κατοχ...

Καλύτερα να το έκανε «γαργάρα» ο Πολιτικής Προστασίας για την εκδήλωση του ΠΑΜΕ.

Άλλα μέτρα και σταθμά για τις «συνταγματικά κατοχυρωμένες πολιτικές εκδηλώσεις», άλλα μέτρα και σταθμά για τις θρησκευτικές ελευθερίες (λες κι αυτές δεν είναι συνταγματικά κατοχυρωμένες).

Γράφει ο Δημήτρης Γκίκας

Ισονομία δεν υπάρχει. Εκκλησίες έκλεισαν, το Πάσχα αναβλήθηκε, αλλά, προς θεού, η Εργατική Πρωτομαγιά δεν αναβάλλεται! Μη θίξουμε τα ιερά και τα όσια κάποιων. Για τα ιερά και τα όσια των άλλων, στα παλαιά των υποδημάτων μας. Τιμώ και σέβομαι την Πρωτομαγιά, όπως και τον Ιωάννη Μεταξά που την καθιέρωσε. Αλλά το να κάνετε στην ουσία «τουμπεκί» στην κυβέρνηση για το θέμα, την ίδια στιγμή που απειλείτε και εκφοβίζετε ηλικιωμένους και παιδιά, αυτό σας καθιστά από ιδεολογικά ανώμαλους μέχρι ψυχολογικά ασταθείς (αυτό που οι κοινοί θνητοί λέμε «τρικυμία εν κρανίω»).

Κράτος δεν υφίσταται. Μόνο στα χαρτιά και μόνο εκεί που μας παίρνει. Οι «τσαμπουκάδες» της Πολιτικής Προστασίας είναι για τους ιερείς και τον απλό κοσμάκη. Για την ιδιότυπη ασυλία του ΠΑΜΕ απλώς ξεφουρνίζουμε ένα «δεν θέλουμε να εφαρμόσουμε κατασταλτικά μέτρα» και μόκο…

Δεν ντρέπομαι που προσωπικά και παρά την κριτική που άσκησα, εξακολούθησα να πειθαρχώ στα μέτρα. Ντρέπομαι που αυτή την πειθαρχία την ευτέλισαν οι ίδιοι που την επέβαλαν, υιοθετώντας άλλα μέτρα κι άλλα σταθμά.

Δεν είναι το πρόβλημα το ΠΑΜΕ, ούτε η ιδιότυπη ασυλία που απολαμβάνει, ασχέτως κυβερνήσεως.

Το πρόβλημα είναι μια κυβέρνηση που ζητά ατομική ευθύνη, διασπείροντας φόβο και τρομοκρατία εκεί που την παίρνει.

Το πρόβλημα είναι μια επίσημη Εκκλησία που πλέον συμπεριφέρεται σα να μην πιστεύει ούτε στην ίδια της την πίστη.

Το πρόβλημα είναι στην Οργουελική κοινωνία που φτιάχνουμε (διαρκής έλεγχος, απαγόρευση μετακίνησης, ετεροκαθορισμός καθημερινότητας) κι από την οποία απουσιάζει η ελευθερία.

Και μια και μιλάμε για Οργουελική κοινωνία…

Ο «Μεγάλος Αδελφός» είναι το αρχέτυπο της πολιτικής πρακτικής που θεωρεί τους ανθρώπους καλούς μόνο όταν ελέγχονται. Δεν χρειαζόμαστε ελευθερία, έχουμε τον Μεγάλο Αδελφό. Τα πάντα γνωρίζει ο Μεγάλος Αδελφός, τα πάντα αποφασίζει ο Μεγάλος Αδελφός (Τζ. Όργουελ, 1984).

«Όσοι το χάλκεον χέρι βαρύ του φόβου αισθάνονται, ζυγόν δουλείας ας έχωσι. Θέλει αρετήν και τόλμην η ελευθερία» (Α. Κάλβος)

Πέρασε κι η 25η Μαρτίου, «μείναμε σπίτι» - μαζί και το ΠΑΜΕ - και δεν γιορτάσαμε. Καλύτερα. Θα μας έφτυνε ο Κολοκοτρώνης και θα μας έβριζε ο Καραϊσκάκης. Ούτε χρειάζεται, συνραγιάδες μου, να γιορτάσουμε την επέτειο για τα 200 χρόνια της επανάστασης. Διότι απελευθερωθήκαμε από έναν τύραννο για να υποδεχτούμε με τυμπανοκρουσίες έναν άλλο.

«Να λυπάστε τα έθνη που δεν εξεγείρονται, παρά μονάχα όταν ο λαιμός τους βρίσκεται μεταξύ λίθου και ξίφους» (Χ. Γκιμπράν)

Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου