Η οικονομία, η πολιτική και το ελληνικό έθνος

Το πλέγμα των πολιτικών και των οικονομικών ενεργειών τού κράτους αποσκοπούν στην κοινωνική ευρυθμία και την ανάπτυξη τής εθνικής κοι...

Το πλέγμα των πολιτικών και των οικονομικών ενεργειών τού κράτους αποσκοπούν στην κοινωνική ευρυθμία και την ανάπτυξη τής εθνικής κοινότητας.

Αυτό είναι το γνώρισμα ενός κυρίαρχου και ελεύθερου κράτους. Στην περίπτωση τού προτεκτοράτου, η διεθνής οικονομία βαστάει την κηδεμονία των ραγιάδων και οι πολιτικοί εκτελούν χρέη δεσμοφύλακα τού λαού.

Γράφει ο Καραχάλιος Σπυρίδων τού Κωνσταντίνου

Το κυρίαρχο κράτος πιστεύει στη δύναμη τού Έθνους και προμαχεί υπέρ του με τον Εθνικισμό. Το δε προτεκτοράτο είναι το τελευταίο στάδιο πριν τον εθνικό χαμό στο δρόμο τής παγκοσμιοποίησης και τού διεθνισμού.

Στο προτεκτοράτο οι ενέργειες των κατοχικών πολιτικών γίνονται στο όνομα τάχα τού δημόσιου συμφέροντος και τής δημόσιας υγείας. Ο πολίτης ωστόσο δεν ερωτάται ποτέ για τις προθέσεις των εξουσιαστών που επηρεάζουν την ζωή του. Το πολιτικά προγράμματα των κομμάτων δεν παρουσιάζονται στο λαό στην πραγματική τους διάσταση. Η αλήθεια πάντα φαίνεται μετεκλογικά, διότι πολύ απλά οι εκτελούμενες εντολές έχουν ξένο εντολέα και τα κέρδη έχουν προορισμό λογαριασμούς τρίτων. Την ζημία όμως την πληρώνει πάντα ο ραγιάς, μέχρις ότου να κάμει επανάσταση θυελλώδη ή υποταγή απόλυτη.

Ποιος είναι ο σκοπός τής οικονομίας στην ελεύθερη πολιτεία; Είναι η κοινωνική ευρυθμία και η εθνική αυτάρκεια, η συνεργασία των κοινωνικών ομάδων τού λαού και η παραγωγική δραστηριότητα αγαθών και εθνικού προϊόντος με τις δυνάμεις και τα μέσα τής εθνικής κοινότητας. Είναι η παραγωγή όλων των βασικών αγαθών τής εθνικής κοινότητας. Και βασικά αγαθά είναι τα τρόφιμα, τα φάρμακα, η παιδεία, η υγεία, ο εξοπλισμός τού λαού και τού κράτους. Το κράτος αυτό προοδεύει.

Στην Ελλάδα τής αστικής δημοκρατίας η οικονομία είναι ένα πιθάρι με τρύπιο πάτο. Είναι ένας πάτος που συνδέεται με τα σεντούκια των πολιτικών και των πλουτοκρατικών χορηγών τους. Κι ακόμη χειρότερα, είναι ένας μοχλός σύνδεσης με τούς νεοταξίτες τυράννους που φορτώνουν με βάρη δυσβάσταχτα το λαό. Είναι μια οικονομία που όλο το περιβάλλον της είναι ψεύτικο. Ψεύτικα χρέη, ψεύτικη κυριαρχία, ψεύτικη ζωή και υγεία από ψεύτες διαχειριστές.

Όλα συνέβησαν για την κατάλυση τού εθνικού κράτους. Τα μνημόνια, ο κορονοϊός και τα συνοδευτικά αυτών μέτρα. Η απάτη και η υποτέλεια είναι η φύση τού κομματικού κράτους. Και οι «σύμμαχοι» δεν γίνανε προκλητικοί τώρα. Πάντα φέρονταν έτσι και ποτέ δεν ήταν πραγματικοί σύμμαχοι. Έχουμε να κάνουμε με μια σχέση εμπόρων και πωλητών που αποσκοπούν στο κέρδος και την υποταγή στον παγκόσμιο αφέντη. Έμποροι είναι οι «σύμμαχοι». Πωλητές είναι οι πολιτικοί. Παγκόσμιος αφέντης είναι ο σιωνισμός.

Αλίμονο στο έθνος που στηρίζεται σε ξένες πλάτες, όποιες προθέσεις κι αν έχουν αυτές. Κι αλίμονο αν το χρήμα είναι αυτοσκοπός δίχως ηθικά ερείσματα, αυτοσυντηρησία και εθνική ισχύ. Διότι η οικονομία υπηρετεί το έθνος και όχι το έθνος την οικονομία. Το Ελληνικό Έθνος βασίζεται στον ίδιο βαθμό στα πνευματικά και στα υλικά του χαρίσματα. Θέτει την πίστη, την αρετή και την τόλμη μπροστά στον φόβο και τον υποτάσσει. Θέτει τα παιδιά του ως ιδιοκτήτες τής πατρώας γης που πότισαν τα αίματα ελλήνων ηρώων και αγίων και όχι τούς βαρβάρους ανατολής και εσπερίας, Οθωμανούς και Παγκοσμιοποιητές.

Κάποτε έρχονταν τα όπλα των κατακτητών για να κλείσουν τούς ραγιάδες στα σπίτια τους και να κουρσέψουν τον πλούτο τού Έθνους μας. Τώρα μάς κουβάλησαν έναν ιό για να κλειδώσουν το Έθνος και να μάς πάρουν ψυχή και αγαθά. Παλιά όμως τον εχθρό τον έβλεπες. Τώρα οι εχθροί μας θαρρούν πως μπορούν να κρυφτούν. Τουλάχιστον από τα πολλά μάτια. Παλιά ο πόλεμος ήταν κηρυγμένος. Τώρα ο πόλεμος είναι ακήρυχτος. Ξωπίσω του όμως φέρνει την κατάληψη τής κοινωνίας και τού κράτους των Ελλήνων. Την κοινωνία μας την καταλαμβάνουν οι λαθρομετανάστες. Τα ύδατα τού κράτους τα καταλαμβάνουν οι Τούρκοι. Και την πολιτεία την καταλαμβάνουν οι ξένοι κηδεμόνες. Μπροστά μας έρχεται ένας αμείλικτος πόλεμος.  

Όταν η υποταγή εξαπλώνεται, η ελευθερία αρματώνεται. Όταν η κατοχή κάνει κουμάντο, η επανάσταση καλεί κοντά της το λαό. Κι αφού ο πολιτικός κόσμος είναι κατοχικός, το Ελληνικό Έθνος γίνεται ο πολέμαρχος τής ελευθερίας. Ελληνική πολιτική σημαίνει θέληση και ισχύ ελληνική. Σημαίνει επαναστατική ορμή ελληνική. Σημαίνει θεία δίκη, κάθαρση και ανάσταση τού μαχόμενου Ελληνισμού. Ήρθε η ώρα να αποδώσει η γη μας τούς καρπούς της στους νόμιμους ιδιοκτήτες. Και οι νόμιμοι ιδιοκτήτες να πλατύνουν την γη τους ως αρματωμένοι και ψυχωμένοι Έλληνες.

Οι κατοχικοί πολιτικοί τα έχουν βρει αναμεταξύ τους. Κάνουν πλάτες ο ένας στον άλλο για να φέρουν στο νεοταξικό γκουβέρνο τα κομματικά τους μαντριά. Μάς φέρνουν φτώχεια για να λουφάξουμε. Κάνουν την Ελλάδα ξενοδοχείο τής οικουμένης διά κάθε λαθροεισβολέα. Και ο Τούρκος εισβάλει στους ελληνικούς αιθέρες περικυκλώνοντας την γη που θέλει να κάμει δική του. Αυτοί που θέλουν πάλι να μάς φορτώσουν το τσιπάκι τού αντίχριστου, λογαριάζουν έχοντας άγνοια τής ελληνικής ψυχής. Η ελληνική ψυχή που κι αν ακόμη λιγοστεύει μέσα σ’ έναν κόσμο ερειπίων και απιστίας, είναι αρκετή για να σηκωθεί όρθια και να σκορπίσει την σπίθα τής αντρειοσύνης στη Φυλή μας.

Η αντίχριστη παγκοσμιοποίηση θα ηττηθεί στη Γη των Μαρτύρων και των Ηρώων. Δεν είναι το τέλος μας τούτη η κορυφαία ιστορική στιγμή. Είναι το τέλος των εχθρών μας που θα γράψουν την τελευταία σελίδα τη δική τους και τού νεοταξισμού τους. Η ώρα τής αλήθειας ήρθε. Η ανάκτηση τής Αληθινής Ελλάδος θα συντελεστεί με το σμίξιμο τής Ελληνοορθοδοξίας και τού Ελληνικού Εθνικισμού στο Πεδίο τής Τιμής. Το ψευτορωμέϊκο θα σταλεί πεσκέσι στους πολιορκητές τής Πατρίδος μας. Και τότε ο ενωμένος ελληνισμός και το ελληνικό ατσάλι θα πάρουν τον κόσμο στα χέρια τους.

Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου