Οι φιλειρηνικοί μουσουλμάνοι…

  Είναι ώρα ευθύνης και πατριωτικού καθήκοντος για τους Έλληνες, που είναι πολύ πιό ανώτεροι, σε όλα τους τά στάδια εξέλιξης και επί τέλους,...

 

Είναι ώρα ευθύνης και πατριωτικού καθήκοντος για τους Έλληνες, που είναι πολύ πιό ανώτεροι, σε όλα τους τά στάδια εξέλιξης και επί τέλους, ας χρησιμοποιήσουν την δημιουργικότητα και τον πατριωτισμό τους, για ΑΠΕΞΑΡΤΗΣΗ και από τούς όποιους συμμάχους τών ΙΣΛΑΜΟΤΟΥΡΚΩΝ.

Μόνον ΕΜΕΙΣ  οι ΕΛΛΗΝΕΣ ΕΝΩΜΕΝΟΙ μπορουμε να σηκώσουμε την Ελλάδα υπερήφανη πάλι, και να πάψουμε να έχουμε ψευδαισθήσεις επαναπροσέγγισης με τους βαρβάρους γείτονες μας και με τον νεοσουλτάνο ισλαμιστή δήμιο βιαστή της, τόν επαίσχυντο απάνθρωπο καί ΜΙΣΕΛΛΗΝΑ ΕΡΝΤΟΓΑΝ

 

Γράφει με την γλώσσα της ωμής αλήθειας ο ΚΟΛΟΚΟΤΡΩΝΑΙΟΣ Κ.Σ.Κ.

 

Συνιστώ σε όσους αδελφούς θέλουν να μαθαίνουν την αλήθεια, να το διαβάσουν έστω και αν συγκινηθούν ή θυμώσουν. Σε όσους θέλουν να ζουν με ψευδαισθήσεις, δεν το προτείνω.

 

Και για αυτούς που σήμερα αποκρύβουν την αλήθεια:

«Γνώσεσθε την αλήθειαν και η αλήθεια ελευθερώσει ημάς.»  

«Θάρσει. Λέγων τ’ αληθές ου σφαλεί ποτε.»

«Σιγάν την αλήθειαν, χρυσόν εστι θάπτειν.»

Ολίγα ενδεικτικά και αποσπασματικά από τα μύρια.

Το Κοράνι στο 5,51 γράφει: Ω! Σεις που πιστέψατε! Μη κάνετε τους Εβραίους και τους Χριστιανούς, φίλους και προστάτες σας! Δεν είναι παρά μονάχα μεταξύ τους φίλοι και προστάτες. Κι εκείνος ανάμεσά σας (ενν. μεταξύ των μουσουλμάνων) που πιάνει (φιλίες) μ’ αυτούς είναι ένας απ’ αυτούς.

 

Οι πραγματικοί «ΕΛΛΗΝΕΣ» πατριώτες, επ’  ουδενί δεν πρέπει να αποδεχτούν, την όποια επαναπροσέγγιση με τους επίδοξους ολετήρες του Ελληνισμού βαρβάρους γείτονες μας. Ας θυμούνται, την Άλωση της Βασιλεύουσας το 1453, την Άλωση τις Ελλάδας και τα 400 χρόνια δουλείας, την Άλωση της Ελληνικής Κύπρου από τους Οθωμανούς το 1571, την Μικρασιατική καταστροφή αλλά και  την πρόσφατη επίσης Εθνική καταστροφή το 1974 στη Κύπρο μας…κ.ά.π.

 

ΕΙΝΑΙ ΩΡΑ ΕΥΘΥΝΗΣ ΚΑΙ ΠΑΤΡΙΩΤΙΚΟΥ ΚΑΘΗΚΟΝΤΟΣ για τους Έλληνες, που είναι πολύ πιό ανώτεροι, σε όλα τους τά στάδια εξέλιξης και επί τέλους, ας χρησιμοποιήσουν την δημιουργικότητα και τον πατριωτισμό τους, για ΑΠΕΞΑΡΤΗΣΗ και από τούς όποιους συμμάχους τών ΙΣΛΑΜΟΤΟΥΡΚΩΝ.

ΙΔΙΑΙΤΕΡΩΣ και ας θυμούνται ΤΟΥΣ ΤΟΥΡΚΟΥΣ ΙΣΛΑΜΙΣΤΕΣ, πού μέ την αγορά μας ενέργειας απο αυτούς και των όποιων προϊόντων τους ΘΑ ΕΝΔΥΝΑΜΩΘΟΥΝ οι  fuckίρηδες περαιτέρω, μέ ΜΟΝΑΔΙΚΟ ΣΚΟΠΟ ΝΑ ΕΙΣΒΑΛΛΟΥΝ ΤΑ ΤΕΡΑΤΑ ΑΥΤΑ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ στό ΟΝΟΜΑ ΤΟΥ ΙΣΛΑΜ και να την αλώσουν και πάλι…

Όσον αφορά και τους ομόθρησκους μας φίλους Ρώσους και τις λυκοφιλίες τους με τους προαιώνιους εχθρούς τους και εχθρούς μας, λόγω οικονομικών συμφερόντων, μια τουρκική παροιμία λέει… «Ο κόσμος δεν έχει ντροπή, μόνο συμφέρον!» 

 

Για να μην δικαιολογήσετε εσείς οι όποιοι τυχόν «Έλληνες» την ΠΡΟΔΟΣΙΑ ΣΑΣ ΚΑΤΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ ΚΑΙ ΚΑΤΑ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΦΥΛΗΣ, λέγοντας ΟΤΙ ΔΕΝ ΓΝΩΡΙΖΑΤΕ Ή ΞΕΧΑΣΑΤΕ τάχατες,  ποιοί ΕΙΝΑΙ αυτοί ΟΙ ΙΣΛΑΜΙΣΤΕΣ ΑΡΑΒΟΣΕΛΤΖΟΥΚΟΤΟΥΡΚΟΙ και οι λοιποί χριστιανό-προδότες συμμαχοί τους και «σύμμαχοι» μας, τους οποίους για λόγους κερδοσκοπίας και ανέχεστε και συνεργάζεστε και τείνετε χείρα φιλίας, συνεργασίας και επαναπροσέγγισης, θά σας υπενθυμίσω τις ενδεικτικά βαρβαρότητες τών ΙΣΛΑΜΙΣΤΩΝ ΤΟΥΡΚΩΝ ΚΑΙ ΠΩΣ ΕΞΑΙΤΙΑΣ ΑΥΤΩΝ ΤΩΝ ΜΟΧΘΗΡΩΝ ΤΕΡΑΤΩΝ Η ΕΛΛΑΔΑ ΚΑΙ Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΚΥΠΡΟΣ ΜΕΧΡΙ ΣΗΜΕΡΑ ΕΙΝΑΙ ΑΛΥΣΟΔΕΜΜΕΝΕΣ, ΣΕ ΕΝΑ ΑΡΜΑ ΕΠΙΔΟΞΩΝ ΟΛΕΤΗΡΩΝ ΤΟΥ ΕΛΗΝΙΣΜΟΥ ΠΟΥ ΤΙΣ ΣΥΡΕΙ ΚΑΙ ΤΙΣ ΑΓΕΙ ….

Και εμείς;

«Δυστυχισμένε μου λαέ καλέ και αγαπημένε. Πάντα ευκολόπιστε και πάντα προδομένε» Σολωμός.

 

«Ο λαός που ξεχνά την Ιστορία του είναι καταδικασμένος να την ξαναζήσει» μαζί με Εθνικές καραστροφές.

Και η ιστορία της Ελλάδος δεμένη με την απελευθέρωση της, την 25η Μαρτίου του 1821 σέρνει πίσω της μία σκλαβιά 400 χρόνων. Ελπίζω, μέρες, που είναι να μην την ξαναζήσουμε, γιατί ΞΕΧΝΑΜΕ ως λαός και αυτοί, που πρέπει να μας την θυμίζουν, όπως οι δάσκαλοι και το κράτος,  περί άλλων τυρβάζουν.

 

Μόνον ΕΜΕΙΣ  οι ΕΛΛΗΝΕΣ ΕΝΩΜΕΝΟΙ ΜΠΟΡΟΥΝΕ ΝΑ ΣΗΚΩΣΟΥΜΕ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ υπερήφανη πάλι, και να πάψουμε να έχουμε ψευδαισθήσεις επαναπροσέγγισης με τους βαρβάρους γείτονες μας και με ΤΟΝ ΝΕΟΣΟΥΛΤΑΝΟ ΙΣΛΑΜΙΣΤΗ ΔΗΜΙΟ ΒΙΑΣΤΗ ΤΗΣ, τόν επαίσχυντο απάνθρωπο καί ΜΙΣΕΛΛΗΝΑ ΕΡΝΤΟΓΑΝ καί τούς λοιπούς συμμάχους του, αλλά και συμμάχους μας, που δόλια μας υπονομεύουν και επιθυμούν την άλωση μας….Ομονοούντων αδελφών συμβίωσιν παντός τείχους ισχυροτέραν είναι. Αντισθένης

Όλοι μαζί, διότι: « Μία μέλισσα μέλι ου ποιεί.»

 

Νά λοιπόν προς αφύπνιση μνήμης, ενδεικτικά και εν συντομία π.χ. Η συνοπτική Ιστορία, τού πώς έπεσε τό Βυζάντιο και εν συνεχεία, ως επακόλουθο η Ελλάδα και η Ελληνικη Κύπρος ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΕΙΣΒΟΛΕΙΣ ΜΥΡΙΟΥΣ ΒΑΡΒΑΡΟΥΣ ΟΘΩΜΑΝΟΥΣ * Άλωση Βασιλεύουσας 1453, Ελλάδας 1458, Κύπρου 1571.

 

*Οι Οθωμανοί έφτασαν στην περιοχή όταν η Βυζαντινή αυτοκρατορία ήταν ήδη αποδυναμωμένη από την τέταρτη σταυροφορία και την προσωρινή κατάλυση της υπόστασής της το 1204.

Σημειωτέον, ότι η Σούρα 30 του Κορανίου ουδέποτε προφήτεψε για τήν Βυζαντινή Αναγέννηση, αλλά τουναντίον γιά τήν ΙΣΛΑΜΙΚΗ ΚΑΤΟΧΗ ΤΟΥ. 

 

Γιά αιώνες τό Βυζάντιο έπεφτε, καί τελικά, όχι μετά από μία μάχη, αλλά μετά από πολλές αιματηρές καταστροφές επτά μακρών ΑΙΜΑΤΟΒΑΜΜΕΝΩΝ αιώνων απάνθρωπης ισλαμικής τζιχάντ, συνοδευόμενη μέ όλες τίς σχετικές φρικαλεότητες, πού πάντα συνδέονται μέ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΒΑΡΒΑΡΕΣ ΕΙΣΒΟΛΕΣ ΤΩΝ γνωστές τοις πάσι …

 

Τό Βυζάντιο καί η Βυζαντινή, δηλαδή, Ελληνορθόδοξη Δυτική Ρωμαϊκη αυτοκρατορία, φαγώθηκε και ξεσκίστηκε κομμάτι,  κομμάτι, από τον επεκτεινόμενο καρκινογόνο όγκο της η ισλαμικής Οθωμανικής Αυτοκρατορία του Μωάμεθ. 

Και ήταν οι ΑΜΕΤΡΗΤΕΣ οι ΑΣΥΛΛΗΠΤΕΣ  θηριωδίες του Ισλάμ στους αιώνες, που ακολούθησαν και διασφάλισαν ότι το Βυζάντιο θα μείνει στον τάφο.

Για μια αληθινή κατανόηση του τρόπου με τον οποίο οι Μουσουλμάνοι είδαν (και βλέπουν) το Βυζάντιο, και γενικά τους Χριστιανούς και για να έχετε  μια ξεκάθαρη εικόνα περι τής ΑΠΑΝΘΡΩΠΗΣ ΑΨΥΧΗΣ μουσουλμανικής νοοτροπίας, θα πρέπει να διαβάσετε το  "Futuhusham [Η ΑΡΠΑΓΗ της Μεγάλης Συρίας]" τού Al-Waquidi, από τόν μουσουλμάνο ιστορικό Αλ Γουακουΐντι, ως επίσης τήν «Βιογραφία τού Μωαμεθ»- «biography of Mohammed» από τόν ίδιο συγγραφέα, ο οποίος όχι μόνο ήταν αυτόπτης μάρτυρας σε πολλά από τα γεγονότα, για τα οποία έγραψε, αλλά κατέγραψε με περηφάνια τον τρόπο με τον οποίο οι μουτζαχεντίν του Μωάμεθ έσφαζαν ολόκληρες πόλεις Βυζαντινών Χριστιανών, κοροϊδεύοντας τών θυμάτων τους τίς προσευχές στην Παναγία και τον Χριστό, ως κραυγές, προς μια ψεύτικη θρησκεία και έναν ψεύτικο Θεό.

 

Για συντομία, ωστόσο, θα σας αφήσω μόνο κλάσματα του ΑΠΕΙΡΟΥ ποσοστού των εγκλημάτων του Ισλάμ κατά του Χριστιανισμού και κατά του  Βυζαντίου. 

Μέχρι το 634 μ.χ., οι μουσουλμάνοι είχαν ξεριζώσει από το Βυζάντιο το μεγαλύτερο μέρος της κλεμμένης Ελληνικής Γής, τής Εβραϊκής γής και της γής των Αρμενίων, ως και εδάφη άλλων Χρισταινικών λαών, υπό τήν Ρωμαϊκη Αυτοκρατορία. Κάθε βυζαντινή πόλη μέχρι και την Καισαρία λεηλατήθηκε και καταστράφηκε στη μουσουλμανική εκστρατεία του 634 μ. Χ. 

Ο μουσουλμάνος ηγέτης Μαγουΐγια (Mu'awiya) κατέστρεψε ολοσχερώς την Καππαδοκία το 643 μ. χ. και στη συνέχεια οδήγησε τα στρατεύματά του καί κατάστρέψε ολόκληρη την περιοχή του Αμόριον-πόλη στήν Φρυγία τής Μικράς Ασίας ευρισκόμενη στον δρόμο, που συνέδεε την Κιλικία με τό Βυζάντιο. 

Το 649 μ. Χ., ο ίδιος μουσουλμάνος Μαγουΐγια καθιέρωσε την κυριαρχία του στην Κύπρο σφαγιάζοντας το μεγαλύτερο μέρος του ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ πληθυσμού.

Στην Αφρική, η Τρίπολη λεηλατήθηκε από μουσουλμάνους το 643μ. χ. , στη συνέχεια η Καρχηδόνα ισοπεδώθηκε πλήρως και οι περισσότεροι από τους κατοίκους της σκοτώθηκαν. Οι Άραβες έβαλαν ολόκληρη τήν περιοχή Μαγκρέμπ υπό φωτιά και στό σπαθί, και συνέχισαν  να σφάζουν τους χριστιανούς Βερβέρους, για πάνω από έναν αιώνα.

Γρήγορα με την εκμετάλλευση των τεχνικών θαλάσσιου πολέμου του κατακτημένου Χριστιανικού πληθυσμού, οι Άραβες μετέφεραν την τζιχάντ στις ακτές της Ευρώπης. 

Οι πληθυσμοί της Κύπρου ΜΑΣ (649μ.Χ. ) καί τών νησιών ΜΑΣ Κω, Ρόδου (672μ. χ.) καί Κρήτης (674μ. χ.) εξοντώθηκαν με όλους τους επιζώντες να πωλούνται ως σκλάβοι. 

Η χερσόνησος της Κυζίκου ερημώθηκε (670μ. Χ.), και η Πάρος ΜΑΣ μετατράπηκε σέ ακατοίκητο έρημο νησί. 

Οι ακτές της νότιας Γαλλίας και της Ιταλίας λεηλατήθηκαν.

Η μουσουλμανική δυναστεία των Αγλαβιδών (800-909 μ. χ.)ανέλαβε μια σειρά από επιδρομές κατά μήκος των Ευρωπαϊκών ακτών σε συμμαχία με Άραβες από την Ισπανία, και τους επόμενους τρεις αιώνες ερήμωσε τις Κυκλάδες ΜΑΣ, τις περιοχές του Άθου ΜΑΣ, την Εύβοια ΜΑΣ και τα χωριά των ελληνικών ακτών ΜΑΣ, μαζί και τη Σαρδηνία, τη Σικελία, τις ακτές της Ιταλίας και τη νότια Γαλλία.

 

Αποβιβάζοντας στην Κρήτη ΜΑΣ το (827-828 μ. χ.) οι Άραβες/Σαρακηνοί από την Ισπανία κατέστρεψαν ΟΛΟΚΛΗΡΗ ΤΗΝ ΚΡΗΤΗ, σε διάστημα δώδεκα ημερών, υποδουλώνοντας τους Χριστιανούς πληθυσμούς των είκοσι εννέα πόλεων καί καταστρέφοντας σχεδόν όλες τις εκκλησίες. Προχωρώντας στο νησί της Αίγινας ΜΑΣ, κατέσφαξαν σχεδόν όλους τους κατοίκους και πούλησαν τους επιζώντες ως σκλάβους.

Κάθε χρόνο οι σοδειές αρπάζονταν ή καταστρέφονταν από τούς ΙΣΛΑΜΙΣΤΕΣ, τα χωριά καίγονταν και καταστρέφονταν, πόλεις κατακτήθηκαν και γινόντουσαν ερείπια. 

Το 878 μ. χ. οι Συρακούσες έπεσαν μετά από εννέα μήνες πολιορκία. Μόνο μια φούχτα άνθρωποι γλίτωσαν από τη σφαγή.

Οι (ΤΖΙΧΑΝΤ) πόλεμοι συνεχίστηκαν σε ξηρά και θάλασσα με τους διαδόχους του Μαγουΐγια (Mu'awiya).  

Τα αραβικά στρατεύματα προκάλεσαν όλεθρο στην Ανατολία με πολυάριθμες επιδρομές. ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΕΣ Εκκλησίες βεβηλώθηκαν και κάηκαν. 

Όλοι οι κάτοικοι της Περγάμου, των Σαρδών και άλλων πόλεων οδηγήθηκαν σε αιχμαλωσία. 

Οι ελληνικές πόλεις Γάγγρες και Νίκαια καταστράφηκαν.

Τα σύγχρονα χριστιανικά χρονικά αναφέρουν ολόκληρες περιοχές ρημαγμένες, χωριά ισοπεδωμένα, πόλεις καμένες, λεηλατημένες και κατεστραμμένες, ενώ ολόκληροι πληθυσμοί υποδουλώθηκαν.

Ακόμη και οι πληθυσμοί των καλύτερα προστατευμένων πόλεων υπέστησαν σφαγές, υποδούλωση και εκτόπιση των επιζώντων.

.....Αυτή ήταν η και η μοίρα των Χριστιανών του Χαλεπίου, της Αντιόχειας, της Κτησιφώνας, της Ευχαίτας, της Κωνσταντίας, της Πάθου,  τής Κύπρου, της Περγάμου, των Σάρδων, της Γερμανικείας, των Σαμοσάτων και άλλων ..

Κατά τη διάρκεια της τελευταίας προσπάθειας των ΑΡΑΒΩΝ Ομαγιάδων (Umayyads) να καταλάβουν την Κωνσταντινούπολη (717 μ. χ.). Ο Μουσουλμανικός  στρατός με διοικητή τον ΙΣΛΑΜΙΣΤΗ Μασλαμά (Maslama) πραγματοποίησε μια κίνηση λαβίδας (περικύκλωση ως αυτή του ΜΙΛΤΙΑΔΗ στόν Μαραθώνα ΚΑΤΑ ΤΩΝ ΠΕΡΣΩΝ) από ξηρά και θάλασσα και ερήμωσε ολόκληρη την περιοχή γύρω από την ΒΥΖΑΝΤΙΝΗ πρωτεύουσα. .

Όταν το Αμόριο (Amorium) στήν Φρυγία\ΒΥΖΑΝΤΙΝΗ Αρμενία παραδόθηκε από έναν μουσουλμάνο προδότη και λεηλατήθηκε το 838 μ. Χ., ο χαλίφης Μουτασίμ (caliph Mu'tasim) έβαλε υπό το  ξίφος τέσσερις χιλιάδες κατοίκους και όλα τα γυναικόπαιδα πουλήθηκαν ως σκλάβοι.

 Όλοι οι Έλληνες αιχμάλωτοι, που δεν μπορούσαν να απελαθούν, εξοντώθηκαν επί τόπου. Μια εξέγερση καταπνίγηκε με την περαιτέρω εξόντωση έξι χιλιάδων Ελλήνων.

Το 939-40 μ. χ.,  ο Σαήφ Άλ Ντάουλα (Sayf al-Dawla), περιβόητος για την εξόντωση των «απίστων», κατέστρεψε ολοσχερώς την περιοχή Μούς (Mush) στην Αρμενία και ολόκληρη την περιοχή Κολονεία (Coloneia) και τα γύρω χωριά. Το 953-54 μ. χ.  έκαψε την περιοχή της Μελιτηνής και πήρε χιλιάδες αιχμαλώτους. 

Δύο χρόνια αργότερα, ο ΑΡΑΒΑΣ Σαήφ Άλ Ντάουλα (Sayf al-Dawla), έκανε επιδρομές σε χριστιανικά εδάφη, πηγαίνοντας στην ενδοχώρα μέχρι το Χαρσάν [στην Αρμενία] και τη Σαρίχα, καταλαμβάνοντας πολλά φρούρια, συλλαμβάνοντας Χριστιανούς ως αιχμαλώτους και των δύο φύλων και καλύπτοντας και την ελληνική ύπαιθρο με χιλιάδες πτώματα από τίς ανήλεες σφαγές, πυρκαγιές και καταστροφές.

Το 957 μ. χ., ο γενοκτόνος ΑΡΑΒΑΣ Σαήφ Άλ Ντάουλα (Sayf al-Dawla), έκαψε τις πόλεις της Καππαδοκίας, το Χαρπούτ (Harput)- περιοχή στήν Αρμενία-σφαγιάζοντας όλους εκτός από τις πιο ελκυστικές γυναίκες και παιδιά που πήρε στά ΧΑΡΕΜΙΑ ΤΟΥ ως σκλάβους. 

 

ΑΥΤΗΝ ΤΗΝ ΧΡΟΝΙΚΗ ΠΕΡΙΟΔΟ ΕΓΙΝΕ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΔΥΣΗ, Η ΕΡΕΒΙΚΗ  ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΥΣΗ των Σελτζούκων Τουρκομανών νομάδων, από τήν Κοιτίδα τους το Τουρκιστάν, που συνορεύει με τήν Μογγολία. 

Οι Σελτζούκοι είχαν υποδουλωθεί από τους επεκτεινόμενους ΙΣΛΑΜΙΣΤΕΣ ΣΑΟΥΔΑΡΑΒΕΣ τζιχαντιστές από τη Σαουδική Αραβία. Στη συνέχεια ασπάστηκαν το Ισλάμ και μετατράπηκαν σε μάστιγα τζιχαντιστών με επικεφαλής τους Άραβες Ιμάμηδες. 

Ω! « ΒΡΗΚΕ Ο ΦΙΛΙΠΠΟΣ ΤΟΝ ΝΑΘΑΝΑΗΛ.»

Ξάπλωσε η ΑΒΥΣΣΑΛΕΑ Αραβική Οχιά μέ τήν  ΤΟΥΡΚΟΕΡΕΒΟΣΤΡΙΓΓΛΑ, και παρήχθη τό Δικέφαλο ΤΕΡΑΣ ΕΚΤΡΩΜΑ ΥΔΡΟΛΕΡΝΑΙΑΧΑΡΥΒΔΗ. 

Έτσι  η ΤΖΙΧΑΝΤ αναγεννήθηκε σέ μιά ΑΚΟΜΑ ΠΙΟ ΒΙΑΙΗ ΧΙΜΑΙΡΙΚΗ ΦΑΣΗ. 

Μέχρι τον ενδέκατο αιώνα, ΤΟ ΣΚΟΤΟΣ τής ΤΖΙΧΑΝΤΙΣΤΙΚΗΣ ΚΑΡΚΙΝΟΓΟΝΟΥ ΙΣΛΑΜΙΚΗΣ αυτοκρατορίας των ΑΡΑΒΟΣΕΛΤΖΟΥΚΩΝ Τούρκων είχε επεκταθεί πέρα από τη Μεσοποταμία, τη Συρία, την Παλαιστίνη,  μεγάλο μέρος της Ιωνίας και των ελληνικών νησιών, και έστρεψε το ΑΒΥΣΣΑΛΕΟ ΜΙΣΟΣ ΑΡΠΑΓΗΣ καί ΛΗΣΤΕΙΑΣ  μέ επίκεντρό της την τελική δολοφονία του Βυζαντίου, τό οποίο καί συνέχιζε να ΔΙΑΜΕΛΙΖΕΤΑΙ καί νά ΤΕΜΑΧΙΖΕΤΑΙ (ακριβώς όπως οι Τούρκοι μουσουλμάνοι τεμάχισαν τά ΑΝΘΡΩΠΙΝΑ ΣΩΜΑΤΑ ακόμα και βρεφών, και σχεδόν όλων  των χριστιανών  της Χίου με τσεκούρια). 

Τον δέκατο τρίτο αιώνα (13ον μ. χ.) η προέλαση των Μογγόλων στό Τουρκιστάν, έφερε ΝΕΑ ΚΥΜΑΤΑ ΤΟΥΡΚΩΝ ΝΟΜΑΔΩΝ στην Ανατολία. Από το φέουδο του της Βιθυνίας, ο Οσμάν Γάζι (Osman Ghazi) (1299-1326 μ. χ.) αρχηγός μιας φυλής Τούρκων τούς Ογούζ (Oghuz) και ιδρυτής της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας (ο Οσμάν έγινε γλωσσικά Οσωμανός=Οθωμανός), αμόλυσε τις ένοπλες ΦΑΝΑΤΙΚΕΣ ΕΞΙΣΛΑΜΙΣΜΕΝΕΣ ΟΡΔΕΣ ΤΟΥ εναντίον των χριστιανικών επαρχιών.

 

Στήν πιό πρόσφατη ιστορία τό 1921 μ. Χ., ένας άλλος Τούρκος ο ΚΕΜΑΛΙΚΟΣ ΟΣΜΑΝ ΑΓΑΣ στην κοντινή Τσαρσάμπα, εξανάγκασε τίς γυναίκες και τα κορίτσια νά «συγκεντρωθούν τη νύχτα χωρίς ρούχα… για την ευχαρίστηση των στρατευμάτων του». Στη συνέχεια, ο Οσμάν οδήγησε τα γυναικόπαιδα δίπλα στον ποταμό Τερσσκάν (Tersakan) και έσφαξε την πλειοψηφία αυτών. 

Οι επιζώντες γυναίκες και κοπελιές δεν είχαν καλύτερη μοίρα: «Δεκαοκτώ νύφες και κορίτσια που επιλέχθηκαν για την ομορφιά τους… μοιράστηκαν στους αρχηγούς των ΚΕΜΑΛΙΣΤΩΝ ΤΟΥΡΚΩΝ ληστών ΤΟΥ ΟΣΜΑΝ ΑΓΑ, που αφού επιδόθηκαν στον θηριώδη πόθο τους για αρκετές μέρες ΜΕΤΑ τις έκλεισαν σε ένα σπίτι στην κοντινή πόλη Κάβζα και τίς έκαψαν ζωντανές», όπως καταγράφηκε από αναφορές, που συνέταξε το USS Overton, το οποίο κατέληξε στο συμπέρασμα ότι στην περιοχή της Μπάφρας και των απομακρυσμένων χωριών, «έως και το 90% των απελαθέντων Ελλήνων έχουν σφαγιαστεί».

 

Πίσω στόν Οσμάν Γάζι. 

Οι διάδοχοί του Οσμάν Γάζι (Osman Ghazi) ένωσαν τα ΙΣΛΑΜΙΚΑ τουρκικά εμιράτα της Ανατολίας υπό τήν εξουσία τους, εξαπολύοντας άγριες επιδρομές στο Βυζάντιο και στην Ευρώπη.

Η Τζιχάντ, που είχε ΜΕΤΑ ΑΠΑΝΘΡΩΠΗΣ ΒΙΑΣ εξισλαμίσει την Ανατολία, επεκτάθηκε από τους ΤΟΥΡΚΟΥΣ Οθωμανούς στη Βουλγαρία (1308-11), σε όλη τη νότια Θράκη και τη νότια Μακεδονία και κατά κάθε πληθυσμιακού κέντρου κατά μήκος της ελληνικής ακτογραμμής, με συνεχείς επιδρομές και σφαγές,  ΠΟΛΛΕΣ ΦΟΡΕΣ ΤΟΝ ΧΡΟΝΟ, ΚΑΘΕ ΧΡΟΝΟ, μετά το 1326 μ. Χ. οι επιδρομές τών ΤΟΥΡΚΟΑΡΑΒΩΝ τζιχαντιστών, και η ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΑ κορυφώθηκαν σέ μεγάλης κλίμακας στρατιωτικές επιχειρήσεις που διεξήγαγαν οι ΤΟΥΡΚΟΙ Οθωμανοί, πρώτα υπό τόν  Σουλεϊμάν, (Suleyman) έκτρωμα γιο του Ορχάν (Orkhan) τό (1326-59 μ. χ.), καί στη συνέχεια υπό τον Μουράτ Α' (Murad I ) τό (1359-89 μ. χ.), στήν Βουλγαρία, στήν Ελλάδα, στήν Αλβανία, στό Μαυροβούνιο και στήν Σερβία. 

Χρονικογράφοι της περιόδου μαρτυρούν ότι οι Τούρκοι δολοφόνησαν ή υποδούλωσαν όλους αυτούς που δεν πρόλαβαν να καταφύγουν σε οχυρά, προκάλεσαν όλεθρο, λεηλάτησαν, κατέστρεψαν ολόκληρες περιοχές έξω από τις οχυρωμένες ακροπόλεις, ιδιαίτερα την εποχή της συγκομιδής, παίρνοντας ζώα, καί οδηγώντας γυναίκες και παιδιά στη σκλαβιά και προκαλώντας τέτοιες απέραντες ζημιές, που στη συνέχεια αυτές οι περιοχές παρέμειναν ακατοίκητες και ακαλλιέργητες.

Το 1390 μ. χ.,  ο Οθωμανός  ΣΦΑΓΕΑΣ ΤΟΥΡΚΟΣ Βαγιαζήτ Α' (Bayazid I) έστειλε τόν στόλο του, να κάψει τη Χίο και τις αγορές, τα νησιά του Αρχιπελάγους, την Εύβοια και μέρος της Αττικής. Κατέστρεψε κάθε πόλη, χωριό καί αγορές, από τη Βιθυνία μέχρι τη Θράκη καί τά περίχωρα της Κωνσταντινούπολης, και κατέσφαξε ή απέλασε ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΚΑΤΟΙΚΟΥΣ.

 

Κατά τη διάρκεια των εκστρατειών του στη Σερβία (1410-13 μ. χ., ο ΤΟΥΡΚΟΣ ΒΑΡΒΑΡΟΣ  Μούσα (Musa) λεηλάτησε την ύπαιθρο, στρατολόγησε βίαια στο στρατό του, τούς πιό εύρωστους νέους άνδρες ως Γενίτσαρους, και ΕΣΦΑΞΕ ΟΛΟΝ ΤΟΝ ΥΠΟΛΟΙΠΟ ΠΛΗΘΥΣΜΟΥ. 

Μετέπειτα έκανε στάχτη τις αγορές και τα χωριά γύρω από την Κωνσταντινούπολη.

Την τελική κατάκτηση της Βαλκανικής χερσονήσου ανέλαβε από το 1451 μ. χ., ο Σφαγέας του Ελληνισμού καιΧριστιανισμού Μωάμεθ Β' και οι επαίσχυντοι, διάδοχοί του. Η Κωνσταντινούπολη περικυκλώθηκε και έπεσε το 1453μ.Χ. όταν οι μουσουλμάνοι Τούρκοι έκαψαν ζωντανούς πάνω από τριάντα χιλιάδες χριστιανούς - κυρίως γυναίκες και παιδιά, ΜΕΣΑ στις εκκλησίες τους.

Η Αθήνα καταλήφθηκε το 1458μ.Χ., 

H Σερβία κατακτήθηκε το 1459μ.Χ., 

H Πελοπόννησος ερημώθηκε και τέθηκε υπό τουρκική κυριαρχία το 1460 μ. χ., όπως και η Αυτοκρατορία της Τραπεζούντας το 1463 μ. Χ. 

Η Κύπρος έπεσε το 1571μ.Χ.

Ενδεικτικό απόσπασμα από ιστορικές πηγές, για τις βαρβαρότητες των Οθωμανών στη Κύπρο, που αντιπροσωπεύει όλες τις μέρες και πράξεις τους, όπου πατούσαν το πόδι τους. Έγραψαν μετά ξένοι ηγέτες …

-«Από την πρώτη μαύρη μέρα που μπήκαν στην Ευρώπη, ήταν το μόνο δείγμα της ανθρωπότητας που έδειξε τη μεγαλύτερη έλλειψη ανθρωπισμού. Οπουδήποτε κι αν πήγαν, μια πλατιά κηλίδα αίματος έδειχνε τα ίχνη της διαβάσεώς τους και σ΄ όλη την έκταση της κυριαρχίας τους ο πολιτισμός εξαφανιζόταν».

Γλάδστων, Πρωθυπουργός της Βρετανίας, 1876

-«Δεν υπάρχει περίπτωση στην Ευρώπη, στην Ασία ή στην Αφρική, η εγκαθίδρυση της τουρκικής κυριαρχίας να μην είχε σαν συνέπεια την υποβάθμιση του πολιτισμού. Η Τουρκία, όπου βγήκε νικήτρια έφερε την καταστροφή».

Κλεμανσώ, πρωθυπουργός της Γαλλίας (Α΄ Παγκόσμιος Πόλεμος)

Κύπρος 9^η Ιουλίου 1821.

 

Οι περίοδοι Ιουλίου, Αυγούστου, Σεπτεμβρίου του,  αλλά και γενικά ο μήνας Ιούλιος, θεωρείται ίσως ο πιο θλιβερός μήνας για την Κύπρο λόγω του ότι συνέβησαν κάποια σημαντικά και θλιβερά γεγονότα (*Οθωμανική κατοχή 1570-1571, πραξικόπημα 1974, τουρκική εισβολή 1974) τα οποία σημάδεψαν και χαράχθηκαν στη μνήμη των ανθρώπων της Κύπρου και γράφτηκαν στην ιστορία του νησιού. Ένα από αυτά τα γεγονότα είναι τα γεγονότα της μαρτυρικής εκείνης ημέρας, της 9ης Ιουλίου 1821.

*Υπό τη διοίκηση της Λαλά Μουσταφά Πασά, έκαναν απόβαση κοντά στη Λεμεσό στις 2 Ιουλίου 1570 και πολιόρκησαν τη Λευκωσία. Η πόλη έπεσε στις 9 Σεπτεμβρίου 1570. 30-40.000 Λευκωσιανοί δολοφονήθηκαν και κάθε εκκλησία, δημόσιο κτίριο και παλάτι λεηλατήθηκε. Μόνο οι γυναίκες και τα αγόρια που συνελήφθησαν για να πωληθούν ως δούλοι, σώθηκαν.

Επίσης η  πολιορκία της Αμμοχώστου από τους Τούρκους που κράτησε σχεδόν ένα χρόνο, από τις 16 Σεπτεμβρίου 1570 μέχρι και την 1η Αυγούστου 1571, υπήρξε ένα από τα πιο συγκλονιστικά γεγονότα του 16ου αιώνα. Η επική αντίσταση της πόλης με ελάχιστους υπερασπιστές και τεράστιο πλήθος πολιορκητών συγκλόνισε και ενέπνευσε την Ευρώπη. Η πτώση της Αμμοχώστου σήμαινε και την πλήρη κατάληψη της Κύπρου από τους Οθωμανούς, δεδομένου ότι ολόκληρη η υπόλοιπη Κύπρος είχε ήδη καταληφθεί από τον Ιούλιο-Σεπτέμβριο του 1570.

Η 9η Ιουλίου είναι σημαντικός σταθμός και αποτελεί φάρο αντίστασης του Κυπριακού ελληνισμού έναντι της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Οι αγωνιστές του 1821 αγωνίζονταν και θυσιάζονταν με πίστη στο Θεό για να αποτινάξουν τον οθωμανικό ζυγό από την ελληνική επικράτεια.                                                                                                                                                       

Στις 9 Ιουλίου 1821, ημέρα Σάββατο, ο Τούρκος δοικητής της Κύπρου, Κιουτσούκ Μεχμέτ, αποφάσισε κατόπιν εγκρίσεως της Υψηλής Πύλης, να σκοτώσει 486 προεστώτες του τόπου, μητροπολίτες, ηγουμένους, ιερομονάχους, δασκάλους και χιλιάδες χριστιανούς τους οποίους θεωρούσε επικίνδυνους .

Εκτέλεσε τον Αρχιεπίσκοπο Κύπρου Κυπριανό και άλλους 3 μητροπολίτες, τον Πάφου Χρύσανθο, Κιτίου Μελέτιο και Κυρηνείας Λαυρέντιο. Θυσιάστηκαν στο βωμό της μεταβάσεως από τον Μεσαίωνα προς τους νέους χρόνους. Η βάναυσος και άθλια των πράξη έλαβε χώρα εντός των τειχών της Λευκωσίας, κεκλεισμένων των θυρών «η πλατεία η προ του σεραγίου μετετράπη εις αληθές μακελλείον, και το αίμα αφθόνως έρρευσεν εις τας αγυιάς της πρωτευούσης »

Πριν την εκτέλεση του ο ηρωϊκός Αρχιεπίσκοπος Κυπριανός, μιλώντας εξ ονόματος όλων των μελλοθανάτων είπε στον Δήμιο Κουτσιούκ Μεχμέτ…

«Η Ρωμιοσύνη εν φυλή συνότζιαιρη του κόσμου, / κανένας δεν εβρέθηκεν για να την ι-ξηλείψη,/ κανένας, γιατί σιέπει την που τα 'ψη ο Θεός μου./ Η Ρωμιοσύνη εν να χαθή, όντας ο κόσμος λείψει! / Σφάξε μας ούλους κι ας γενεί το γαίμαν μας αυλάκιν,/ κάμε τον κόσμον μακελλειόν και τους Ρωμιούς τραούλλια,/ αμμά ξερε πως ίλαντρον όντας κοπεί καβάκιν/ τριγύρου του πετάσσουνται τρακόσια παραπούλια./ Το ’νιν αντάν να τρώ’ την γην, τρώει την γην θαρκέται,/ μα πάντα κείνον τρώεται και κείνον καταλυέται.» Απόσπασμα από το επικό και λυρικό ποίημα του Εθνικού μας ποιητή Βασίλη Μιχαηλίδη 9^η Ιουλιου 1821.

Μετά τον θάνατο του Σουλεϊμάν του, λεγόμενου «μεγαλοπρεπούς», ο νέος σουλτάνος Σελίμ β’, αμέσως μετά την άνοδο του στον θρόνο αποφάσισε να εκστρατεύσει κατά της ενετοκρατούμενης Κύπρου. Την 1η Ιουλίου 1570 η τουρκική αρμάδα μεθόρμησε στον όρμο της Πάφου και την επομένη τα τουρκικά στρατεύματα αποβιβάστηκαν στη Λεμεσό, χωρίς να συναντήσουν αντίσταση. Αυτό ήταν λογικό καθώς ο Ενετός στρατιωτικός διοικητής του νησιού Έκτωρ Βαλιόνε, δεν διέθετε παρά 6.000 πεζούς και 500 ιππείς (Οι πλείστοι εθελοντές Έλληνες της Κύπρου), έναντι 82.500 Τούρκων. Κατά την προέλαση τους, όμως στο εσωτερικό ο «καπιτάνος της Πάφου Μαλιπιέτρος», όπως αναφέρουν τα χρονικά, επιτέθηκε αιφνιδιαστικά στους Τούρκους και «εκαταχάλασεν πολλούς, έβαλε εις φυγήν, και επήρε ζωντανούς, ούς εφόρτωσε δύω σάκκους κεφαλάς Τούρκων εισβολέων»!

Ωστόσο παρά την γενναία αντίσταση Ενετών και Ελλήνων η πρωτεύουσα του νησιού Λευκωσία έπεσε στις 9 Σεπτεμβρίου 1570. Να πως περιγράφει ο αρχιεπίσκοπος Κύπρου Κυπριανός τα της αλώσεως της Λευκωσίας στο χρονικό του:«Ως τόσον εις τας ενορίας εδιαυθεντεύοντο ανδρειωμένα οι της χώρας, και μάλιστα εις το μέρος του αποστόλου Πέτρου και Παύλου, έμπροσθεν της καθεδρικής εκκλησίας των Ρωμαίων (των Ελλήνων), και εις τα πέριξ, ένθα εθανατώθησαν πολλοί μοναχοί, και ιερείς του αυτού γένους, λέγουσι, πως και δύο επίσκοποι.                                                                        

«Ένα πλήθος μέγα δυστυχών έτρεχεν εις την πλατείαν, κλαίον και ολολύζον και ο εχθρός δεν άφηνε ζωντανόν μήτε άνδρα μήτε γυναίκα μήτε βρέφος, τέλος πάντων ότι ηπάντει ηφάνιζε με την μάχαιρα και ην ίδειν εις μια στιγμήν την ωραιοτάτη εκείνην πόλιν ένα άμορφον θέαμα, εις τους δρόμους να τρέχη το αίμα, και να κοκκινίζη το έδαφος και εις κάθε λίγο διάστημα βουνά από θανατωμένους. Ποίων αι κεφαλαί, ποίων τα χέρια, ποίων ποδάρια διαχωρισένα, ποίων ο εμυαλός έξω, ποίων τα εντόσθια χυμένα εις την γήν και μεμιγμένα μετά των χοίρων, εις τους οποίους ήτον η ίδια τύχη μετά των πολιτών. Παρελθούσης της ημέρας, όπου επάρθη η χώρα, έγινε παζάρι, και πρώτον επωλούντο τα ωραία παιδιά και αι ωραίαι παιδίσκαι. Άρχισαν να καταισχύνουν τα παιδία, τας παρθένους, τας τιμίους γυναίκας, και όσοι εναντιούντο έκοπταν τας κεφαλάς των»!

 

Η άλωση όμως της Λευκωσίας δεν σήμανε και τo τέλος του πολέμου. Η Αμμόχωστος κρατούσε ακόμα. Την 1η Οκτωβρίου οι Τούρκοι άρχισαν τις επιθέσεις κατά της πολύπαθης Αμμοχώστου. Ο διοικητής της πόλη, Μάρκος Αντώνιος Μπραγκαντίνο, είχε στη διάθεση του 4.000 άνδρες, στρατιώτες και Κυπρίους πολίτες και 200 «στρατιώτες» ιππείς.Οι Τούρκοι, που στο μεταξύ είχαν ενισχυθεί διέθεταν, σύμφωνα με τον αρχιεπίσκοπο Κυπριανό, 90.000 τακτικούς και 60.000 ατάκτους στρατιώτες. Στο μεταξύ με ενέργειες της Βενετίας ο πάπας και η Ισπανία είχαν συμφωνήσει να ενισχύσουν την Κύπρο. Για τον σκοπό αυτό είχε συγκεντρωθεί αξιόλογος στόλος με 120 τουλάχιστον πολεμικά και 25.000 Ισπανούς στρατιώτες, ως αποβατική δύναμη, ο οποίος λίγο μετά την άλωση της Λευκωσίας είχε φτάσει στα νερά του Καστελόριζου.      

Ο Χριστιανικός στόλος όμως και πάλι δεν κινήθηκε, αφήνοντας τους πολιορκημένους της Αμμοχώστου στην τύχη τους. Οι Τούρκοι πληροφορήθηκαν την άφιξη του Χριστιανικού στόλου και προ στιγμής εγκατέλειψαν την πολιορκία και ετοιμάστηκαν να αποχωρήσουν. Όταν όμως έμαθαν ότι ο «συμμαχικός» στόλος τελικά είχε αποχωρήσει αποθρασύνθηκαν περισσότερο και πολιόρκησαν στενότερα την πόλη. Για καλό και για κακό όμως φόρτωσαν τα λάφυρα και τους αιχμαλώτους σε ένα μεγάλο γαλεόνι, με προορισμό την Κωνσταντινούπολη.

Το γαλεόνι όμως τινάχθηκε έξαφνα στον αέρα και Οθωμανοί και λάφυρα και αιχμάλωτοι εξαϋλώθηκαν. Λέγεται πως η κόρη του Κύπριου κόμη Ρουχιά, Αρνάλδα, Μαρία Συγκλητική, κατόρθωσε να φτάσει στην πυριτιδαποθήκη του πλοίου και να βάλει φωτιά στην πυρίτιδα, προτιμώντας να γίνει ολοκαύτωμα, παρά να συνεχίσει να ατιμάζεται από τους Τούρκους.

 

Μαρία Συγκλητική του Αντώνη Αντωνά.  

ΕΠΙΚΟ ΚΑΙ ΛΥΡΙΚΟ ΠΟΙΗΤΙΚΟ ΑΦΗΓΗΜΑ.. 

 

Η Κυπριώτισσα, ηρωϊδα Μαρία Συγκλητική, 

η Αρνάλδα Ρουχιά, Ρενάλδα Βαλεσάνδρα, κόρη, 

ωραιοτάτη, του Κύπριου ευγενούς Ρουχιά κόμη, 

που στα μάτια της μπροστά οι Τούρκοι, 

εσφάγιασαν και το αχνίζων αίμα του έρρεε ακόμη… 

Σκλάβα με άλλες σκλαβοπούλες και 

Σκλαβόπουλα, οι Τούρκοι την επήραν, την βασάνισαν, 

αλλά δεν λύγισε για να τους προσκυνήσει. 

Χριστιανή, παρέμεινε, χωρίς ν΄ αλλαξοπιστήσει. 

Στ΄ αμπάρια των τουρκικών πλοίων, 

στην Αμμόχωστο, την ερίξαν, 

που στης Τουρκιάς τα σκλαβοπάζαρα θ΄αρμενίζαν. 

«Και εντελώς απελπισθείσα έλεγε μετά δακρύων, 

κάλλιον εις τον αέρα με το πυρ να τιναχθώμεν, 

κάλλιον εις τον πυθμένα της θάλασσας να πνιγώμεν.» 

Το χέρι της, σαν να όπλισε το πνεύμα του Κανάρη, 

π΄ αντάξια του φάνηκε τις κρίσιμες τις ώρες. 

Και αφού οι σκλαβωμένοι Κύπριοι, 

μετά χαράς ηρωικά και μ΄ αυτοθυσία, 

δεχτήκαν ολοκαύτωμα να γένουν και θυσία, 

η Αρνάλδα έκλεψε, στο χέρι πήρε δάδα, 

αερινά, πετούσε σαν νεράιδα και με μεγάλη χάρη. 

Στην μπαρουταποθήκη τους έφτασε, 

ξοπίσω της δεκάδες Τούρκοι την κυνηγούσαν, 

μ΄ άγιο χέρι ασπίδα την προστάτευε, 

όταν την Μαρία, Αρνάλδα πυροβολούσαν. 

Την δάδα μέσα πέταξε, στάχτη όλα γίναν. 

Την ναυαρχίδα του Πιαλέ Πασά 

και τα τουρκικά πλοία ανατίναξε, 

με τους χιλιάδες Τούρκους μέσα. 

Οι στάχτες των νεκρών Κυπρίων μαζί με, 

της πανώριας Μαρίας, στα ουράνια ανεβήκαν, 

στο πάνθεο των εθνομαρτύρων εκεί αναγεννηθήκαν, 

απ΄ τα δεσμά των Μωαμεθανών απελευθερωθήκαν, 

δεν έσκυψαν το κεφάλι, θυσία γίναν, δεν σκλαβωθήκαν …. 

Σ΄ άσβεστες ιερές λαμπάδες, μετουσιωθήκαν, 

η ηρωική Αρνάλδα, μαζί με τις Κυπραιώτισσες, 

πανώριες σκλαβοπούλες και τους λεβέντες, 

Κυπραιώτες σκλάβους θεού ευλογία λάβανε και θεία χάρη. 

Μια νύχτα σκοτεινή και οργισμένη, 

που τ΄ ολόγιομο της Κύπρου, 

πανσέληνο φεγγάρι, κρύφτηκε, 

με λυγμούς οδύνης και ντροπής, 

να μην το θωρεί κανένας. 

Η λύτρωση με τον θάνατο και την θυσία, 

στους σκλαβωμένους, αιώνια έδωσε, 

Λευτεριά και στην Ελληνική Κύπρο Αθανασία… 

 

Στο μεταξύ όμως οι πολιορκημένοι της Αμμοχώστου άντεχαν. Παρά τις συνεχείς επιθέσεις των Τούρκων οι αμυνόμενοι, έχοντας φάει ακόμα και ποντίκια, ακόμα και τις σόλες των παπουτσιών τους εξακολουθούσαν να πολεμούν. Μη λαμβάνοντες όμως καμία ενίσχυση αποφάσισαν, την 1η Αυγούστου 1571, να συνθηκολογήσουν. Κατόπιν διαπραγματεύσεων οι Τούρκοι υποσχέθηκαν να μην πειράξουν τους πολιορκημένους και να τους διαθέσουν πλοία για να μεταβούν στην ενετοκρατούμενη Κρήτη. Στις 6 Αυγούστου ο Τούρκος διοικητής Μουσταφά πασάς μπήκε στο φρούριο, με τους γενιτσάρους του. Αμέσως όμως, κατά την προσφιλή τους συνήθεια, οι Τούρκοι άρχισαν τις παραβιάσεις των συμφωνηθέντων. Ακόμα και ο Μουσταφά, απαίτησε από τον Ενετό διοικητή Μπραγκαντίνο να του παραδώσει ένα νεαρό στρατιώτη, που του άρεσε, «ως όμηρο», για να τον κακοποιήσει. Όταν ο Μπραγκαντίνο αρνήθηκε ο Μουσταφά διέταξε τον αποκεφαλισμό όλων των παρευρισκομένων αιχμαλώτων. Αμέσως μετά διέταξε την αποκοπή της μύτης του Μπραγκαντίνο και τον ανηλεή βασανισμό του. Αφού τον βασάνισαν άγρια επί δέκα μέρες, τον διαπόμπευσαν, γυμνό επί μιας αγελάδας και κατόπιν ο δήμιος τον έγδαρε ζωντανό. Το δέρμα του γεμίστηκε με άχυρο και κρεμάστηκε στο κατάρτι της ναυαρχίδας. Ο δε καταματωμένος, ηρωϊκός Μπραγκαντίνο διχοτομήθηκε με πριόνι. Έτσι τίμησε την υπόσχεσή του ο Μουσταφά. Κάθε μουσουλμανική νίκη είχε ως αποτέλεσμα σφαγές δεκάδων χιλιάδων μη μουσουλμάνων. Ο Βυζαντινός ιστορικός Δουκάς (15ος αιώνας μ. χ.) έγραψε:

«Περισσότερο από κάθε άλλο λαό, οι Τούρκοι αγαπούν τον πόλεμο και τη λεηλασία. [ΙΔΟΥ ΤΟ ΕΙΡΗΝΙΚΟ ΙΣΛΑΜ]. Πήγαν με τα πόδια μέχρι τον Δούναβη για να υποτάξουν τους Χριστιανούς. Εισέβαλαν σε αυτήν ή την άλλη επαρχία κατά δεκάδες χιλιάδες, ήρθαν σαν ληστές και αποσύρθηκαν αφού το λεηλάτησαν.Οι επιδρομές αυτές μετέτρεψαν όλη τη Θράκη μέχρι τη Δαλματία σε έρημο. Ακόμα και οι Αλβανοί που τότε ήταν αναρίθμητος λαός μειώθηκαν σε λίγους. Συνολικά οι Τούρκοι κατέστρεψαν τους Βλάχους, τους Σέρβους και τους Βυζαντινούς ....(Μετά, όταν οι εκπρόσωποι των αρχών είδαν έναν δυνατό, νεαρό κρατούμενο, τον αγόρασαν σε γελοία χαμηλή τιμή και τον ανακήρυξαν δούλο του κράτους. Ο σουλτάνος από τότε αποκαλούσε  αυτούς νέους, τα νέα του στρατεύματα,  στη γλώσσα του, Γενίτσαρους».)

 

Το 1769μ. Χ., όταν η τότε συμφεροντολογική Ορθόδοξη Χριστιανική Ρωσία, που είχε υποσχεθεί βοήθεια στους Έλληνες για να απελευθερωθούν από τη μουσουλμανική τουρκική κατοχή, αποφάσισε να υπογράψει τη Συνθήκη του Κουτσούκ Καϊναρτζί (Kuchuk Kainarji) με τους ανά τους αιώνες εχθρούς τους Οθωμανούς το 1774μ. χ., η υποσχόμενη ΡΩΣΙΚΗ βοήθεια προς τους Έλληνες ΔΕΝ ΗΛΘΕ, καί οι Τούρκοι, εξ αιτίας ΤΗΣ ΠΡΟΔΟΣΙΑΣ ΤΗΣ ΡΩΣΙΑΣ, έσφαξαν 50.000 Έλληνες στην Πελοπόννησο.

Το 1822, οι Τούρκοι υπάνθρωποι, τεμάχισαν ΠΡΟΣ ΑΠΟΛΑΥΣΗ ΤΟΥΣ, με τσεκούρια, σχεδόν ολόκληρο τον πληθυσμό της Χίου, συμπεριλαμβανομένων των βρεφών, και πούλησαν τη φούχτα των επιζώντων ώς σκλάβους.

 

( Σφαγή της Χίου. Ντελακρουά)

 

Από έναν πληθυσμό 113.000 χριστιανών Ελλήνων, μόνο 1.800 Έλληνες έμειναν ζωντανοί στη Χίο, όταν οι ΙΣΛΑΜΟΤΡΟΜΟΚΡΑΤΕΣ Τούρκοι τελικά τελείωσαν να εμποτίσουν ολόκληρο το νησί με ελληνικό αίμα. 

Καί αυτοί οι 1.800 επιζώντες δέν είχαν από τύχη ξεφύγουν τήν ανηλεή και ΑΘΕΗ ΑΠΑΝΘΡΩΠΗ ΣΦΑΓΗ. Έπέζησαν ΟΧΙ βέβαι λόγω ΚΟΥΡΑΣΗΣ τών ανθρωπίνων δυνάμεων φυσικής αντοχής τών ΙΣΛΑΜΙΣΤΩΝ τρομοκρατών ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΣΦΑΓΗ ΤΩΝ ΤΟΣΩΝ ΠΟΛΛΩΝ 111.200 ΕΛΛΗΝΩΝ ΑΜΑΧΩΝ ΠΟΛΙΤΩΝ,  αλλά απλώς καί ΜΟΝΟΝ επιδή ΑΥΤΟΙ ΟΙ 1.800 ήταν απαραίτητοι ως ΔΟΥΛΟΙ γιά τήν ΠΑΡΑΓΩΓΗ ΤΗΣ ΜΑΣΤΙΧΑΣ, πού ήταν μια επιχείρηση πολύ προσοδοφόρα για τά Τουρκοχοντρογουρούνα, καί πού συνεπώς οι ΤΕΜΠΕΛΗΔΕΣ  ΙΣΛΑΜΙΣΤΕΣ, πού ουδέποτε θέλουν νά εργάζονται αλλά να ΒΑΖΟΥΝ ΤΟΥΣ ΥΠΟΔΟΥΛΟΥΣ,  ΝΑ ΔΟΥΛΕΥΟΥΝ ΓΙΑ ΑΥΤΟΥΣ, δέν ήθελαν να τελειώσει τελείως η παραγωγή, αφού θα κέρδιζαν γρόσια, γρόσια ..

 

Η ΔΕΙΛΗ Ευρώπη, στό μεταξύ άσπριζε τά ΕΓΚΛΗΜΑΤΑ ΤΩΝ ΙΣΛΑΜΙΣΤΩΝ ( Όπως και σήμερα). Πόσο λέτε αξιοπρεπές είναι να ασπρίζουμε την ιστορία,  τη μοίρα ας πούμε, ολόκληρων χριστιανικών πληθυσμών και των κληρικών τους κάτω από τα ξίφη των ΙΣΛΑΜΙΣΤΩΝ ΤΟΥΡΚΟΑΡΑΒΩΝ Τζιχαντιστών, όπως γιά παράδειγμα, τη μοίρα της ιταλικής πόλης Οτράντο που είχε αναπτυχθεί από την αρχαία ελληνική αποικία Ὑδροῦς! Όταν οι Μουσουλμάνοι αποβιβάστηκαν εκεί τον Αύγουστο του 1480, βασάνισαν μέχρι θανάτου τον μισό πληθυσμό και πούλησαν τον υπόλοιπο ως σκλάβους. Ο ηλικιωμένος αρχιεπίσκοπος κρεμάστηκε ανάποδα και πριονίστηκε στα δύο.

Στην Κωνσταντινούπολη, το 1453, οι Μουσουλμάνοι Τούρκοι όχι μόνο είχαν σφαγιάσει δεκάδες χιλιάδες Χριστιανούς, αλλά βεβήλωσαν επίσης την Χριστιανική θρησκεία.  

Σε μια έκθεση των εργασιών τους, ο Πάπας Πίος Β' παραπονέθηκε ότι:

"Είχαν καταστρέψει τις εικόνες της Μητέρας του Θεού και των Αγίων, είχαν ρίξει βωμούς/ΑΓΙΕΣ ΤΡΑΠΕΖΕΣ, είχαν ρίξει τα λείψανα των μαρτύρων στους χοίρους, σκότωσαν τους ιερείς, ατίμασαν τις γυναίκες και τις κόρες,  ακόμα θυσίασαν παρθένες, και είχαν δολοφονήσει τους ευγενείς. Στο συμπόσιο του Σουλτάνου η εικόνα του Εσταυρωμένου Λυτρωτή μας σύρθηκε στούς λασπωμένους ΥΠΟΝΟΜΟΥΣ, και έφτυναν πάνω του, ενώ φώναζαν «αυτός είναι ο Θεός των Χριστιανών». (Και οι Σταυροφόροι το 1204, 4η Σταυροφορία.. τι έκαναν; Ιδού. «...Eβλεπε κανείς όχι μόνον τις ιερές εικόνες του Χριστού να θραύονται με αξίνες και να ρίπτονται στο χώμα και τα στολίδια τους να αποσπώνται χωρίς φειδώ και προσοχή και να ρίχνονται στη φωτιά, αλλά και τα σεπτά και πανάγια σκεύη να αρπάζονται με θράσος από τους ναούς, να ρίχνονται στη φωτιά και να παρέχονται στα εχθρικά στρατεύματα ως απλός άργυρος και χρυσός».)

Αλλά αποδέχθηκε και συμφώνησε με  σχετική επιστολή Καθολικού επισκόπου Ελληνικού νησιού, που ανέφερε … Ότι οι Βυζαντινοί τιμωρήθηκα, διότι δεν ενσωματώθηκαν στην Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία ..!!!

 

Κατά τη διάρκεια της Ουγγρικής Σταυροφορίας, το έτος 1525, πέντε επίσκοποι και δύο αρχιεπίσκοποι ακρωτηριάστηκαν και αφέθηκαν ξαπλωμένοι στο πεδίο της μάχης. Δύο χιλιάδες κεφάλια Χριστιανών κυμαίνονταν ως τρόπαια νίκης μπροστά στη σκηνή του Σουλτάνου. Την επόμενη μέρα, χίλιοι πεντακόσιοι χριστιανοί κρατούμενοι - μεταξύ των οποίων δεκάδες κληρικοί - σφαγιάστηκαν.

Αυτές οι φρικαλεότητες δεν άφησαν, ΩΣ ΚΑΙ ΘΑ  ΕΠΡΕΠΕ ΝΑ ΑΦΗΣΟΥΝ μόνιμη παράδοση μίσους στίς Ευρωπαϊκές Αυλές. Αντ' αυτού οι άγριοι Μουσουλμάνοι Τούρκοι, Μαυριτανοί και Σαρακηνοί, κατά κάποιο τρόπο πέρασαν στην ευρωπαϊκή παράδοση ως «κύριοι».

«Η δημόσια μνήμη είναι περιβόητα μικρή», έγραψε ο Βρετανός ιστορικός Άρνολντ Γουΐλσον (Sir Arnold Wilson), «και συχνά εκπλήσσομαι όταν βρίσκω στη γενικότητα των Άγγλων την πεποίθηση … ότι οι Τούρκοι συμπεριφέρθηκαν κατά τη διάρκεια του πολέμου ως πραγματικοί μαχητές. Οι περισσότεροι, αν ήξεραν, έχουν ξεχάσει προ πολλού πώς συμπεριφέρονταν οι Τούρκοι και οι Άραβες στους δικούς μας αιχμαλώτους πολέμου, στη Μεσοποταμία, πριν από περίπου τριάντα χρόνια. Ξέχασαν γιά τούς Βρετανούς στρατιώτες, που πέθαιναν από δυσεντερία και χολέρα, πού μαστιγώθηκαν στους δρόμους από τους Άραβες. Όσοι Βρετανοι έπεσαν στην πορεία, οι Μουσουλμάνοι  τους ξεγύμνωσαν,, τους βασάνισαν και μερικές φορές οι Άραβες τους βίαζαν και  έθαβαν ζωντανούς. 

Η πλήρης ιστορία αυτής της πορείας δεν μπορεί ποτέ να ειπωθεί από εκείνους που μπορούσαν να πουν τα χειρότερα, ΔΙΟΤΙ δεν επέζησαν το φρικιαστικό ταξίδι. Μερικοί Βρετανοί, ειδικά οι νεότεροι από το Χάμσαϊρ (Hampshire) και το Νόρφολκ (Norfolk), υπέστησαν επανειλημμένα, στα χέρια Τούρκων στρατιωτών, τη χειρότερη ταπείνωση [πρωκτικό βιασμό], που μπορεί να επιφέρει ένας άνδρας στο σώμα ενός άλλου.

Στην άνω Αίγυπτο κοντά στο Minieh, στις 17 Μαρτίου 1919, ένα τρένο ανακόπηκε. Δύο χριστιανοί Βρετανοί αξιωματικοί και οκτώ χριστιανοί πολίτες δολοφονήθηκαν. Έγιναν κομμάτια. Χέρια και πόδια, κομμάτια σάρκας, πουλήθηκαν στο δρόμο του χωριού με κραυγές: «Αγγλική σάρκα!» και «Απίστου σάρκα!»  »

 

Πώς τολμάτε λοιπόν, σήμερα ΔΕΙΛΟΙ ΚΕΡΔΟΣΚΟΠΟΙ ΝΑ ΠΟΥΛΑΤΕ ΤΗΝ ΑΣΦΑΛΕΙΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΤΙΜΗ ΤΗΣ ΠΑΤΡΙΔΑΣ ΜΑΣ, ΚΑΙ ΤΗΝ ΖΩΗ ΟΛΗΣ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΦΥΛΗΣ ΓΙΑ ΛΙΓΑ ΓΡΑΜΜΑΡΙΑ ΚΕΡΔΟΥΣ, καθήμενοι σε ΣΥΜΠΟΣΙΑ ΜΕ ΤΑ ΙΣΛΑΜΙΚΑ ΑΙΜΟΣΤΑΓΗ ΤΕΡΑΤΑ ΤΟΥΡΚΟΥΣ,! ΣΥΝΕΝΟΧΟΙ ΚΑΙ ΣΥΝΑΥΤΟΥΡΓΟΙ ΚΑΤΑΛΗΓΕΤΕ …

 

Όχι! ΜΗΝ ΦΥΓΕΤΕ  ακόμα, μήν φύγετε να Κρύψετε ΤΗΝ ΕΝΟΧΗ ΣΑΣ, χωρίς να μήν σας ΥΠΕΝΘΥΜΙΣΩ τά ΑΠΑΝΘΡΩΠΑ ΜΙΣΑΝΘΡΩΠΑ ΕΓΚΛΗΜΑΤΑ ΤΩΝ ΙΣΛΑΜΙΣΤΩΝ ΤΟΥΡΚΩΝ ΥΠΟ ΤΗΝ ΚΑΘΟΔΗΓΗΣΗ ΤΟΥ «ΚΟΣΜΙΚΟΥ» ΣΦΑΓΕΑ ΚΕΜΑΛ στό ΟΝΟΜΑ ΤΟΥ ΙΣΛΑΜ, ΕΝΑΝΤΙΟΝ τών ΔΙΚΩΝ ΣΑΣ οικογενειών και ΦΥΛΗΣ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ. 

Υπάρχουν τρόποι ζωής πολύ πιό χειρότεροι καί από τόν θάνατο. 

 

Θά ήθελα να υπενθυμίσω καί να μοιραστώ μαζί σας και ΜΕ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΕΛΛΗΝΕΣ λίγη πικρή γεύση, μία απειροελάχιστη σταγόνα αίματος από ΤΗΝ ΕΡΥΘΡΑ ΘΑΛΑΣΣΑ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΙΝΟΥ ΑΙΜΑΤΟΣ, ΠΟΥ ΕΧΥΣΑΝ ΟΙ ΑΡΑΒΟΣΕΛΤΖΟΥΚΟΙ ΤΟΥΡΚΟΙ-ΠΑΡΑΒΑΤΕΣ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΑΝΘΡΩΠΙΝΩΝ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΩΝ και όλης τής Ανθρωπότητας, ΕΙΣ ΤΟ ΟΝΟΜΑ ΤΟΥ ΙΣΛΑΜ.

Η ΚΑΘΟΔΟΣ ΑΝΩ ΤΩΝ 4.000 ΕΛΛΗΝΙΔΩΝ στά Ισλαμικά Τάρταρα, καί τό αέναο μίσος τών ΚΕΜΑΛΙΣΤΩΝ ΤΟΥΡΚΩΝ Ισλαμιστών ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΦΥΛΗΣ. 

 

Η Σμύρνη μας, Έλληνες μου αγαπημένοι, κάηκε ολοσχερώς αρκετές φορές, 

ΠΑΝΤΑ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΙΣΛΑΜΙΣΤΕΣ 

Πρώτα από τους ΙΣΛΑΜΙΣΤΕΣ μουσουλμάνους κατακτητές το 1084μ. χ., 

καί μετά  το 1130 μ. χ. πάλι από τούς Ισλαμιστές, 

και μετά το 1402 μ. χ. πάλι από τούς Ισλαμιστές. 

Ο περιβόητος ΙσλαμοΤρομοκράτης Τούρκος Ταμερλάνος (TamerlaneTimur Leng) που αποκαλούσε τόν εαυτό του, «Η ΧΑΤΖΑΡΑ ΤΟΥ ΙΣΛΑΜ», ισοπέδωσε Την Σμύρνη για άλλη μια φορά. Έσφαξε πολλούς από τους χριστιανούς κατοίκους της, σύμφωνα με την οδηγία του Προφήτη Μωάμεθ, «Όταν συναντήσεις έναν άπιστο, κόψε τον λαιμό του»:Κοράνι 37:4

  

Η Σμύρνη κάηκε ξανά από τους ΚΕΜΑΛΙΣΤΕΣ ΙΣΛΑΜΙΣΤΕΣ Τούρκους το 1922, με εξίσου φρικιαστικό τρόπο ΣΤΟ ΟΝΟΜΑ του ΙΣΛΑΜ, γιά μιά ΙΣΛΑΜΟ-ΕΘΝΙΚΙΣΤΙΚΗ Τουρκία, ελεύθερη από τούς «ΆΠΙΣΤΟΥΣ» γηγενούς πληθυσμούς. 

 

ΣΜΥΡΝΗ  1922.   

ΚΥΠΡΟΣ 1974.

 

Τά στρατεύματα του Κεμάλ μαζί με τους ντόπιους Τούρκους - ανάμεσά τους και τά «ΑΘΩΑ» παιδιά τους, έπαιρναν με ρόπαλα στό ξυλοκόπημα, μαχαίρωναν και σκότωναν μέ τίς ξιφολόγχες, τους ντόπιους Έλληνες χριστιανούς ή τους εμπόδιζαν να ξεφύγουν από τις φλόγες, καί να φτάσουν στην προκυμαία.

Εκεί παγιδεύτηκαν ανάμεσα στά τουρκικά πολυβόλα πού τά λυσσασμένα ΚΕΜΑΛΙΚΑ θεριά στήσανε από άκρη σέ άκρη στην ακτή, τίς μαινόμενες πυρκαγιές τής ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ πόλεως τους, επί τού λιμανιού ΤΟΥΣ, που είχαν χτίσει καί αναπτύξει ΜΕ ΤΟΝ ΙΔΡΩΤΑ ΤΟΥΣ και ΠΟΥ ζούσαν ΕΚΕΙ ΓΗΓΕΝΕΙΣ για ΧΙΛΙΕΤΙΕΣ, καί τήν θάλασσα. 

Οι ΚΕΜΑΛΙΣΤΕΣ ΛΗΣΤΕΣ Τούρκοι απομάκρυναν από τήν προκυμαία, βίαια από τις οικογένειές τών Ελλήνων, όλους τους ανήλικους και ενήλικους άντρες (και συχνά παιδάκια καθώς και ηλικιωμένους άνδρες) για απέλαση-ΔΗΛΑΔΗ ΓΙΑ ΕΚΤΕΛΕΣΗ καί βασανιστική ΕΞΟΝΤΩΣΗ-στο εσωτερικό- «Τά ΙΣΛΑΜΙΚΑ Τάρταρα»-όπου τούς ΕΞΑΝΑΓΚΑΖΑΝ ΧΩΡΙΣ ΤΡΟΦΗ ΚΑΙ ΝΕΡΟ σέ αγγαρίες (τούς λιμοκτονούσαν), και τούς κακοποιούσαν μέχρι θανάτου. 

Έκλεβαν τιμαλφή από τις γυναίκες και τα παιδιά που δραπέτευαν, αλλά ούτε και οι κουρελιασμένες εξαθλιωμένες ανυπεράσπιστες γυναίκες και τα παιδιά που ήταν στοιβαγμένα στην προκυμαία γλύτωσαν από την ΚΕΜΑΛΙΚΗ τουρκική ΑΡΠΑΓΗ καί θηριωδία.

Ο  Μ. Σ. Έλιοτ  (M. C. Elliott), ένας Αμερικανός γιατρός θεράπευσε εκατοντάδες κορίτσια, που δραπέτευσαν με τη ζωή τους αλλά είχαν βιαστεί βίαια. 

Ο Ντόμπσον (Dobson) ένας πάστορας από τη Νέα Ζηλανδία, περιέγραψε τον ομαδικό βιασμό γυναικών και παιδιών από τα κεμαλικά στρατεύματα ως «τυπικό». 

Στις 13 -14 Σεπτεμβρίου στό πλοίο SS Bavarian στο λιμάνι της Σμύρνης, ο Ντόμπσον συνάντησε «μια γυναίκα και την κόρη της, καθεμία από τις οποίες είχε βιαστεί από δεκαπέντε Τούρκους Κεμαλιστές ΑΠΑΝΘΡΩΠΟΥΣ ΑΝΗΘΙΚΟΥΣ στρατιώτες ». 

Στις 12 Σεπτεμβρίου 1922, ο ίδιος, είχε παρακολουθήσει καρότσια να περνούν, φορτωμένα γεμάτα με «πτώματα γυναικών και μωρών και επίσης νεαρών κοριτσιών που είχαν καταφανώς βιαστεί πριν σκοτωθούν».

 

Ο Άρθουρ Μάξγουελ, Arthur (Maxwell, ένας Βρετανός αξιωματικός τού HMS Iron Duke, τό βρετανικό πολεμοφόρο πλοίο, παρακολούθησε με τρόμο καθώς τα τουρκικά στρατεύματα πλημμύριζαν τούς ΕΛΛΗΝΕΣ πρόσφυγες στην προκυμαία μέ «κουβάδες πετρελαίου» και στη συνέχεια τους άναβαν, και τούς έκαιγαν ζωντανούς, ενώ άλλοι Κεμαλιστές Τούρκοι πέταγαν πετρέλαιο σε σχεδίες γεμάτες μέ Ελληνες προσφυγες ώστε να μήν ξεφύγουν ζωντανοί.  

Διότι βλέπετε Έλληνες Μου, τό αφήγημα περί μιάς Εθνικιστικής Τουρκίας κατέρρευσε μέ αυτές τίς απάνθρωπες πράξεις τών ΚΕΜΑΛΙΣΤΩΝ-τούς ΚΑΤΑ ΣΥΡΡΟΗ ΕΓΚΛΗΜΑΤΙΕΣ ΤΟΥΡΚΟΥΣ ΙΣΛΑΜΙΣΤΕΣ. 

Δεν ήθελαν απλώς μιά ΙΣΛΑΜΟΕΘΝΙΚΙΣΤΙΚΗ ΤΟΥΡΚΙΑ.  ΗΘΕΛΑΝ ΣΤΟ ΟΝΟΜΑ ΤΟΥ ΙΣΛΑΜ, ΤΗΝ ΕΞΟΝΤΩΣΗ  Των Ελλήνων-ΝΑ ΜΗΝ ΔΡΑΠΕΤΕΥΣΕΙ ΟΥΤΕ ΕΝΑΣ,  ΑΛΛΑ ΟΛΟΙ ΜΑ ΟΛΟΙ ΝΑ ΠΕΘΑΝΟΥΝ, ή ΣΤΑ ΛΟΓΙΑ ΤΩΝ ΙΣΛΑΜΙΣΤΩΝ ΝΑ ΨΟΦΗΣΟΥΝ ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΤΑ ΖΩΑ, αφότου όλοι οι άνθρωποι τής γής ΜΗ ΙΣΛΑΜΙΣΤΕΣ ΕΙΝΑΙ ΖΩΑ, και ΟΧΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ». Οι ΚΕΜΑΛΙΣΤΕΣ  ΚΑΚΟΠΟΙΟΙ επεδίωκαν ΤΟΝ ΘΑΝΑΤΟ ακόμα και όλων εκείνων ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ πού επιχειρούσαν νά ΦΥΓΟΥΝ μακριά αυτών, αφήνωντας πίσω τήν ληστεμένη και καμένη από τούς ΙΣΛΑΜΙΣΤΕΣ Ελληνικη γή τους, ΓΗ ΜΑΣ, της Ιωνίας καί Πόντου, που τώρα είναι αποκαλούμενη «ΠΡΟΣΩΡΙΝΑ» Τουρκιά. 

 

Τελικά, από σκέτη απόλυτη φρίκη, Βρετανοί, Αμερικανοί, Ιταλοί και Γάλλοι καπετάνιοι διοικητές διέταξαν τίς μικρές βάρκες των πλοίων τους να φτάσουν στην ακτή για να διασώσουν όσους περισσότερους Έλληνες μπορούσαν ώστε να μήν γίνουν θύματα της τουρκικής ΙΣΛΑΜΙΚΗΣ ΒΑΡΒΑΡΗΣ τού «Ειρηνικού Ισλάμ» αγριότητας, παρότι οι αποφάσεις τους, τούς βρήκαν σε αντίθεση με την απροθυμία των κυβερνήσεών τους, πού ως κοινοί ΔΕΙΛΟΙ ΚΑΤΕΥΝΑΣΤΕΣ  δέν τολμούσαν να εξοργίσουν τους Τούρκους…

   

Ο Λέσλι Ντέιβις, (Leslie Davis, the U.S. wartime consul in Harput), ο πρόξενος των ΗΠΑ εν καιρώ πολέμου στο Χαρπούτ, ήταν σύντομος για τους λόγους της απόφασής του [νά στείλει βάρκες να σώσει τούς ΕΛΛΗΝΕΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΤΟΥΡΚΙΚΗ ΚΕΜΑΛΙΚΗ ΙΣΛΑΜΙΚΗ ΒΑΡΒΑΡΟΤΗΤΑ]: «Ένας βοηθός ήρθε και είπε: «Θεέ μου, ναύαρχε, ρίχνουν πετρέλαιο πάνω στίς γυναίκες καί στά παιδιά, πρέπει να στείλουμε τις βάρκες .»  

Επί των πλοίων, και πρίν ακόμη το ιατρικό προσωπικό προλάβει να δει τα θύματα μαζικών βιασμών και ροπάλου, έγιναν εμφανείς περισσότερες τουρκικές φρικαλεότητες: Το HMS Serapis ανέλαβε ολόκληρη την πλεονάζουσα ικανότητα του σε γυναίκες και παιδιά, αλλά δεν υπήρχε σχεδόν ΚΑΜΙΑ ΓΥΝΑΙΚΑ μεταξύ των δεκαπέντε ετών και τριάντα πέντε ετών. Με τον κλασικό ΙΣΛΑΜΙΚΟ μουσουλμανικό τρόπο, οι ΙΣΛΑΜΙΣΤΕΣ ΒΙΑΣΤΕΣ ΣΦΑΓΕΙΣ Τούρκοι έβγαζαν τά κορίτσια και τίς νεαρές γυναίκες από τη μάζα στην προκυμαία. Οι μοίρες όλων αυτών τών γυναικών και κοριτσιών παιδιών αγνοείται, αλλά δέν είναι δύσκολο να γνωρίζεις τίς  Τραγωδίες πού βίωσαν αυτές οι ΕΛΛΗΝΙΔΕΣ ΓΥΝΑΙΚΕΣ ΚΑΙ τά ΚΟΡΙΤΣΑΚΙΑ εν οδό στά ΙΣΛΑΜΙΚΑ ΤΑΡΤΑΡΑ:

Δεκάδες χιλιάδες, γυναίκες και παιδιά αφού κακοποιήθηκαν, οδηγήθηκαν πεζοπόροι με γυμνά πόδια,  από τούς ΚΕΜΑΛΙΣΤΕΣ ΣΦΑΓΕΙΣ ΤΟΥΡΚΟΥΣ επίσης ΣΤΟ ΟΝΟΜΑ ΤΟΥ ΙΣΛΑΜ στην ενδοχώρα-ΤΑ ΙΣΛΑΜΙΚΑ ΤΑΡΤΑΡΑ- αντί να ανθρωπιστικά να ατους επιτραπεί να φύγουν, ακόμη και όταν πάνω από μια εβδομάδα μετά την ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ της Σμύρνης, τα ελληνικά σκάφη υπό την προσωρινή προστασία των «συμμαχικών πλοίων»που αργά αφυπνίσθηκαν από την οσμή του αίματος,  προσπαθούσαν να σώσουν μάταια Έλληνες  πρόσφυγες …

Η ΑΙΧΜΑΛΩΣΙΑ τών Ελληνίδων γυναικών καί παίδων ξεκίνησε μέσα σε λίγες μέρες από την ΚΕΜΑΛΙΚΗ τουρκική κατάληψη της Σμύρνης και συνεχίστηκε παρά την εκκένωση που ήταν σέ εξέλιξη από τήν Ελλάδα,  καί τήν κατάπαυση του πυρός και τις διαπραγματεύσεις από τήν διεθνή κοινότητα για μια επείγουσα συνθήκη. 

 

  Ο Γουΐλιαμ Πόστ (William Post, ένας χριστιανός ιεραπόστολος, ανέφερε ότι παρακολουθούσε καθώς οι Τούρκοι μάζευαν γυναίκες και παιδιά από την προκυμαία, τα χωράφια και τους δρόμους, και τούς  οδηγούσαν  σε καραβάνια σκλάβων: «ο δρόμος...ήταν κυριολεκτικά γεμάτος με γυναίκες και παιδιά, μαζί με ηλικιωμένους άνδρες,  οδηγούμενοι καί φρουρούμενοι προς το εσωτερικό τής Τουρκιάς»-ΤΑ ΙΣΛΑΜΙΚΑ ΤΑΡΤΑΡΑ.  

Στίς 18 Σεπτεμβρίου ο υποπλοίαρχος Κνός (Knauss) του Πολεμικού Ναυτικού των ΗΠΑ ανέφερε ως  μάρτυρας: «ο ματωμένος δρόμος προς το Ντάνταγγατ, [σύγχρονο Dadaağaç]… ήταν γεμάτος μέ ρακένδυτες γυναίκες και παιδιά, που οδηγούνταν προς το εσωτερικό, προς αργό και βασανιστικό θάνατο».

 

Μία από τις ΠΟΛΛΕΣ καί πολυάριθμες ΟΜΑΔΕΣ ΑΙΧΜΑΛΩΤΩΝ ΓΥΝΑΙΚΟΠΑΙΔΩΝ που αναχωρούσε από τη Σμύρνη αριθμούσε 6.000 στην αρχή. Οι επιζώντες που έφτασαν στο Kayseri δύο μήνες αργότερα, στίς 19 Νοεμβρίου ήταν μόλις 700. 

Αρχικά υπήρχαν και άνδρες στη συνοδεία, αλλά τους είχαν χωρίσει και τους είχαν πάει αλλού.  Στους απελαθέντες δεν δόθηκε φαγητό και υποσιτισμένοι πέθαιναν στο δρόμο του Γολγοθά και μαρτυρίου

Από τις 5-6.000 γυναίκες αυτής τής ομάδας αιχμαλώτων, «περισσότερες από τις μισές … πέθαναν στο δρόμο», ανέφεραν οι ιεραπόστολοι στο Καϊσέρι.  Kayseri) Όσες νοσηλεύτηκαν «όλες έκλαιγαν για ψωμί και υπέφεραν από φοβερούς πόνους, τό στόμα τους αιμορραγούσε. Τά δόντια τους ήταν χαλαρά, και τά σώματα τους ήταν καλυμμένα με πληγές, βρωμιές και ψείρες.» Κάθε μέρα που περνούσε στο νοσοκομείο σημαδεύονταν, από άλλα δέκα τουλάχιστον, ή περισσότερα, από αυτά τα θύματα που υπέκυπταν και πέθαιναν από τήν ΚΕΜΑΛΙΚΗ κακοποίηση των περασμένων μηνών». 

Και τέλος αν υπάρχει τέλος… Κύπρος 1974. Σφαγίαστηκαν 5000 άμαχοι, 1619 είναι αγνοούμενοι, 850 γυναίκες όμηροι κακοποιήθηκαν βάναυσα, 350000 εκτοπισμένοι, 30000 εγκλωβισμένοι, 550 εκκλησίες συλημένες,  37% των πατρίων εδαφών της Κύπρου κατεχόμενα. Τίποτα όρθιο Χριστιανικό και Ελληνικό δεν άφησαν όρθιο οι Βάρβαροι εισβολείς…ΤΙΠΟΤΑ.

 

Δέν ακούω τά λόγια τού Ισλάμ. Διότι βλεπω τί κάνει το Ισλάμ. 

– «Πολεμήστε εκείνους που δεν πιστεύουν στον Αλλάχ, ούτε στην Ημέρα της Κρίσεως, ούτε θεωρούν απαγορευμένο εκείνο που έχει απαγορεύσει ο Αλλάχ και ο Αγγελιοφόρος του, ούτε παραδέχονται τη θρησκεία της Αλήθειας, (ακόμη κι αν είναι) απ’ τους ανθρώπους του Βιβλίου (χριστιανοί και Εβραίοι) μέχρις ότου πληρώσουν το φόρο υποταγής, κι αισθάνονται καθυποταγμένοι» (9: 29).

Αλλά ….

«Οι Έλληνες [πάντα] θα νικούν. Είναι θέλημα του Αλλάχ» [Surah ΧΧΧ, 1-5] (Φυσικά, με το ισχυρότερο όπλο στον κόσμο: τον πολιτισμό τους! Τα κανόνια σκουριάζουν. Ο πολιτισμός όμως διαιωνίζεται.)

 

Έγραψε ο ΚΟΛΟΚΟΤΡΩΝΑΙΟΣ- Κ.Σ.Κ. 

Από πηγές κοινής ιστορικής χρήσης, Εγκυκλοπαίδειες, αφηγήσεις αυτοπτών μαρτύρων, ιστορικά βιβλία του συγγραφέα κ. Α. Αντωνά. κλπ.

ΚΟΛΟΚΟΤΡΩΝΑΙΟΣ Κ.Σ.Κ.

Σχολιάστε το άρθρο μας

Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.  To ιστολόγιο μας δεν υιοθετεί τις απόψεις των αρθρογράφων, ούτε ταυτίζεται με τα θέματα που αναδημοσιεύει από άλλες ενημερωτικές ιστοσελίδες και δεν ευθύνεται για την εγκυρότητα, την αξιοπιστία και το περιεχόμενό τους.

Ακολουθήστε το ellinikiafipnisis.blogspot.com 

στο Facebook...

στο GAB...

στο Twitter

κοινοποιήστε το και στους φίλους σας!