Ο Έλληνας ακροβατώντας στο σχοινί της ιστορίας...

  Αδέσμευτο, αυθαίρετο και ατίθασο, αλλά και αληθινά ελεύθερο, ορθώνεται το «εγώ» των Ελλήνων... Ο κατάλογος με τις διαπιστώσεις για τον χ...

 

Αδέσμευτο, αυθαίρετο και ατίθασο, αλλά και αληθινά ελεύθερο, ορθώνεται το «εγώ» των Ελλήνων...

Ο κατάλογος με τις διαπιστώσεις για τον χαρακτήρα μας ως Έλληνες δεν έχει τελειωμό, ενώ αν βάλει κανείς στην ζυγαριά συνολικά τα ελαττώματα (αριθμητικά πολλά) και τα προτερήματα (λιγότερα από τα ελαττώματα αλλά με μεγάλη βαρύτητα) της φυλής μας, η ζυγαριά σχεδόν ισορροπεί, για αυτό τον λόγο ως έθνος, εδώ και πάρα πολλά χρόνια, πάμε ΣΗΜΕΙΩΤΟΝ...

 

Γράφει ο Συνήθης (καχ)ύποπτος

Επειδή λέω ότι αγαπώ την πατρίδα μου και συγκινούμαι με την ένδοξη καταγωγή μου αλλά και θαυμάζω τον αξεπέραστο αρχαιοελληνικό πολιτισμό θα περιγράψω προς μεγάλη μου στεναχώρια αλλά όμως με ιστορική αντικειμενικότητα την φυσιογνωμία του Έλληνα που εξακολουθεί διαχρονικά να έχει σχεδόν τις ίδιες συμπεριφορές και τα ίδια κοινωνικά αντανακλαστικά!!!

Περιδιαβαίνοντας τα κεφάλαια της ιστορίας των Ελλήνων διαπιστώνει κανείς ότι ο Έλληνας είναι εγωιστής το άτομό του είναι «πάντων χρημάτων μέτρον» κατά το ρητό του Πρωταγόρα.

Αδέσμευτο , αυθαίρετο και ατίθασο , αλλά και αληθινά ελεύθερο , ορθώνεται το «εγώ» των Ελλήνων.

Χάρις σε αυτό σκεφτήκανε πηγαία, πρώτοι αυτοί , όσα οι άλλοι αναγκάζονται σήμερα να σκεφθούν σύμφωνα με την σκέψη τους.

Χάρις σε αυτό βλέπουμε με τα μάτια τους και όχι με τα μάτια εκείνων που είδαν πριν από αυτούς.

Χάρις σε αυτό η σχέση τους με το σύμπαν , με τα πράγματα και τους ανθρώπους δεν μπαγιατεύει , αλλά είναι πάντα νέα , δροσερή και το κάθε τι , χάρις σε αυτό το «εγώ» αντιχτυπάει σαν πρωτοφανέρωτο στην ψυχή τους.

Είναι όμως και του καλού και του κακού πηγή τούτο το χάρισμα!!!!!!

Το ίδιο «εγώ» που οικοδομεί τα ιδανικά πολιτικά συστήματα, αυτό διαλύει και τις πραγματικές πολιτείες των ανθρώπων.

Και ήρθανε καιροί όπου ο ελληνικός εγωισμός ξέχασε την τέχνη που οικοδομεί τους ιδανικούς κόσμους, αλλά δεν ξέχασε την τέχνη που γκρεμίζει τις πραγματικές πολιτείες.

Το ελληνικό άτομο συνήθως περιφρονεί τον νόμο.

Δεν παραδέχεται άλλη κρίση δικαίου παρά την ατομική του , που δυστυχώς στηρίζεται σε ατομικά κριτήρια.

Είναι να απορεί κανείς πως η πατρίδα των πιο μεγάλων νομοθετών , έχει τόση λίγη πίστη στον νόμο.

Και όμως από τέτοιες αντιθέσεις πλέκεται η ψυχή των ανθρώπων και η πορεία της ζωής τους.

Μέσα στους πιο πολλούς Έλληνες , άμα σκάψει κάποιος λίγο , θα βρει ένα ισχνό υπερόπτη Κοριολανό , έναν άσημο εκδικητικό Αλκιβιάδη , ένα εγώ μεγαλύτερο από την πατρίδα.

Όχι βέβαια σε όλους , αλλιώς δεν θα υπήρχε σαν λαός σήμερα!!

Οι Έλληνες λίγα πράγματα σέβονται και σπάνια όλοι τους τα ίδια.

Για να κρίνουν αν ένας νόμος είναι δίκαιος , θα τον μετρήσουν με το μέτρο της προσωπικής τους περίπτωσης ακόμα κι όταν υπεύθυνα τον κρίνουν στα δικαστήρια.

Ο Έλληνας ζητεί από τον νόμο δικαιοσύνη για την δική του προσωπική περίπτωση.

Εάν τύχει και ο νόμος , δίκαιος στην ολότητά του και δεν ταιριάζει σε λίγες περιπτώσεις όπως η δική του , δεν μπορεί αυτό να το παραδεχτεί.

Και εν τούτοις 2.500 χρόνια τώρα το διακήρυξε ο μεγάλος Πλάτων , πως τέτοια είναι η μοίρα και η φύση των νόμων , πως ΑΛΛΟ Ο ΝΟΜΟΣ ΚΑΙ ΑΛΛΟ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ!!!!!!!!!!!!

Το διακήρυξε αυτό και ο Αριστοτέλης , ΔΙΑΧΩΡΙΖΟΝΤΑΣ ΤΟ ΔΙΚΑΙΟ ΑΠΟ ΤΟ ΕΠΙΕΙΚΕΣ!!!!!!!!

Το κίνητρο της δικαιοσύνης δεν τον κινεί για να επαινέσει ό,τι αξίζει τον έπαινο.

Όχι πως δεν θα ήθελε να είναι δίκαιος , αλλά δεν αντιλαμβάνεται καν την αδικία που κάνει στον άλλο.

Θαυμάζει ότι είναι ο δικός του κόσμος!!!!

Κάθε άλλον τον υποτιμά!!!

Ο εγωκεντρισμός αφαιρεί από τον Έλληνα την δυνατότητα να είναι δίκαιος.

Μόνον όταν δημιουργηθούν συμφέροντα που συμβαίνει να είναι κοινά σε πολλά άτομα μαζί , βλέπεις την συναδέλφωση και την αλληλεγγύη.

Στον κάθε Έλληνα τα ιδανικά είναι ατομικά!!!

Κινούμενος από την ίδια εγωπάθεια , την ρίζα αυτή του κάθε ελληνικού κακού , ο Έλληνας δεν συγχωρεί στον συμπολίτη του καμία προκοπή.

Το ανυπότακτο σε κάθε πειθαρχία , η περιφρόνηση των άλλων και ο φθόνος , η αρρωστημένη διόγκωση της ατομικότητας σπρώχνουν σχεδόν τον Έλληνα να θεωρεί τον εαυτό του πρώτο ανάμεσα στους άλλους!

Αδιαφορώντας για όλους και για όλα , παραβλέποντας ό,τι γίνηκε πριν και ό,τι γίνεται γύρω του, αρχίζει κάθε φορά από την αρχή και δεν αμφιβάλλει πως πορεύεται πρώτος τον δρόμο το σωστό.

Ταλαιπωρεί από αιώνες την Ελληνική ζωή η υπέρμετρη εμπιστοσύνη του Έλληνα στην προσωπική του γνώμη και στις προσωπικές του δυνατότητες!!!

Παρά να υποβάλει τη σκέψη του στην βάσανο μιας ομαδικής συζήτησης , προτιμάει να ριψοκινδυνεύει με μόνες τις προσωπικές του δυνάμεις!!

Αν προσέξουμε τις συσκέψεις των ηγετών των πολιτικών ομάδων τους με τους δήθεν συνεργάτες τους θα δούμε ότι οι περισσότερες είναι προσχήματα!!

Ο ηγέτης λέει την γνώμη του , βελτιώνει την διατύπωσή της με τις πολλές επαναλήψεις , χωρίς ούτε να περιμένει , ούτε να θέλει καμία αντιγνωμία.

Και οι συνεργάτες του το ξέρουν καλά αυτό και πάνε σε αυτές τις συσκέψεις ή για να μάθουν τα νέα της ημέρας ή για να βρουν ευκαιρία να κολακέψουν τον ηγέτη!!

Και ο κατάλογος με τις διαπιστώσεις για τον χαρακτήρα μας ως Έλληνες δεν έχει τελειωμό ενώ αν βάλει κανείς στην ζυγαριά συνολικά τα ελαττώματα (αριθμητικά πολλά) και τα προτερήματα (λιγότερα από τα ελαττώματα αλλά με μεγάλη βαρύτητα) της φυλής μας η ζυγαριά σχεδόν ισορροπεί για αυτό τον λόγο ως έθνος εδώ και πάρα πολλά χρόνια πάμε ΣΗΜΕΙΩΤΟΝ!!!!

 Σχολιάστε το άρθρο μας

Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.  To ιστολόγιο μας δεν υιοθετεί τις απόψεις των αρθρογράφων, ούτε ταυτίζεται με τα θέματα που αναδημοσιεύει από άλλες ενημερωτικές ιστοσελίδες και δεν ευθύνεται για την εγκυρότητα, την αξιοπιστία και το περιεχόμενό τους.

Ακολουθήστε το ellinikiafipnisis.blogspot.com 

στο Facebook...

στο GAB...

στο Twitter

κοινοποιήστε το και στους φίλους σας!