Ο Μπάμπης Λοκεράκης (Μπ.Λόκερ.) ακολουθώντας τις εξελίξεις του διαδικτύου αποφάσισε να φτιάξει ένα Blog. Άρχισε ποστάρωντας δειλά δειλά τα π...
Ο Μπάμπης Λοκεράκης (Μπ.Λόκερ.) ακολουθώντας τις εξελίξεις του διαδικτύου αποφάσισε να φτιάξει ένα Blog. Άρχισε ποστάρωντας δειλά δειλά τα πρώτα κείμενα ανορθόγραφα και χωρίς καλή σύνταξη μιας και είχε να γράψει πάνω από δύο γραμμές από το μάθημα της έκθεσης στο σχολείο. Ξεσκόνισε λίγο την html, βρήκε ένα free template και έτοιμο το design του ιστολογίου, πάνω κάτω όπως το έφτιαξες και εσύ.
Στην αρχή ήταν απλά τα πράγματα, έγραφε ότι τον ενδιέφερε. Από συναυλίες μέχρι και εκδρομές, άντε και κανέναν θέμα για πολιτική άμα έπιανε το αυτί του κάτι άξιο σχολιασμού στα media. Ένας ιστοχώρος για να διαβάζει αυτός και η παρέα του, άντε και κανένας που θα τον έβρισκε τυχαία στο Google. Κοινός έγραφε ένα ημερολόγιο με προσωπικές εμπειρίας σε "κοινά" γεγονότα, χωρίς όμως να το κλειδώνει στο συρτάρι του κομοδίνου του. Το άφηνε εκτεθειμένο σε σχόλια και κριτική φίλων και μη. Άλλωστε αυτό δεν είναι το blogging; Λαμβάνεις ως εισροή πληροφορίες, επεξεργάζεσαι και εκρέει δημιουργική πληροφόρηση. Αυτό δε κάνουμε και εμείς; Ή μήπως όχι;
Με το καιρό βελτιώθηκε. Μετά από αρκετή προσπάθεια τα κείμενα του ήταν πλέον πιο στρωτά, μπορεί κάποιοι φίλοι να του γκρινιάζαν για τη μακρηγορία του αλλά έγραφε αυτά που ήθελε να γράψει. Και έτσι ήρθαν και οι πρώτοι σταθεροί αναγνώστες, τα πρώτα σχόλια αγνώστων. Η αίσθηση ότι κάποιος, που μπορεί να κατοικεί στην άλλη άκρη της Ελλάδας, με εντελώς διαφορετικά δεδομένα και καθημερινότητα από αυτά που βίωνε ο Μπ, κατανάλωνε χρόνο και kb/s για να διαβάσει τα δικά του κείμενα ήταν κάτι εντελώς άγνωστο αλλά και ταυτόχρονα τόσο μαγικό για αυτόν. Καταλαβαίνεις τι εννοώ... ίσως.
Έκανε λοιπόν τα μαθηματικά, για να αύξηση την προσωπική του ικανοποίηση από το blog πρέπει να αυξήσει και την επισκεψιμότητα. Για να αυξήσει την επισκεψιμότητα πρέπει να συμβαδίσει με τις προτιμήσεις των αναγνωστών. Οπότε άρχισε να αντιγράφει "πετυχημένες" τεχνικές άλλων blog. Άρχισε τα κείμενα "σφηνάκια" και να χρησιμοποιεί photoshop στα post του, άλλωστε μια εικόνα ίσον 1000 λέξεις, άμα προσθέσεις καμιά 20αρία αυτά που έγραφε ήταν έτοιμο. Ασχολήθηκε με θέματα που ποτέ άλλοτε δεν τον ενδιέφεραν, πολιτική, reallity, κουτσομπολιά. Έπρεπε να είχε πλέον μια άποψη για τα πάντα, τον ενδιαφέρουν ή όχι δεν είχε καμία σημασία, αρκεί που ενδιέφερε τους πολλούς. Κάπως έτσι άλλωστε δε bloggάρεις και εσύ;
Στην αρχή ήταν απλά τα πράγματα, έγραφε ότι τον ενδιέφερε. Από συναυλίες μέχρι και εκδρομές, άντε και κανέναν θέμα για πολιτική άμα έπιανε το αυτί του κάτι άξιο σχολιασμού στα media. Ένας ιστοχώρος για να διαβάζει αυτός και η παρέα του, άντε και κανένας που θα τον έβρισκε τυχαία στο Google. Κοινός έγραφε ένα ημερολόγιο με προσωπικές εμπειρίας σε "κοινά" γεγονότα, χωρίς όμως να το κλειδώνει στο συρτάρι του κομοδίνου του. Το άφηνε εκτεθειμένο σε σχόλια και κριτική φίλων και μη. Άλλωστε αυτό δεν είναι το blogging; Λαμβάνεις ως εισροή πληροφορίες, επεξεργάζεσαι και εκρέει δημιουργική πληροφόρηση. Αυτό δε κάνουμε και εμείς; Ή μήπως όχι;
Με το καιρό βελτιώθηκε. Μετά από αρκετή προσπάθεια τα κείμενα του ήταν πλέον πιο στρωτά, μπορεί κάποιοι φίλοι να του γκρινιάζαν για τη μακρηγορία του αλλά έγραφε αυτά που ήθελε να γράψει. Και έτσι ήρθαν και οι πρώτοι σταθεροί αναγνώστες, τα πρώτα σχόλια αγνώστων. Η αίσθηση ότι κάποιος, που μπορεί να κατοικεί στην άλλη άκρη της Ελλάδας, με εντελώς διαφορετικά δεδομένα και καθημερινότητα από αυτά που βίωνε ο Μπ, κατανάλωνε χρόνο και kb/s για να διαβάσει τα δικά του κείμενα ήταν κάτι εντελώς άγνωστο αλλά και ταυτόχρονα τόσο μαγικό για αυτόν. Καταλαβαίνεις τι εννοώ... ίσως.
Έκανε λοιπόν τα μαθηματικά, για να αύξηση την προσωπική του ικανοποίηση από το blog πρέπει να αυξήσει και την επισκεψιμότητα. Για να αυξήσει την επισκεψιμότητα πρέπει να συμβαδίσει με τις προτιμήσεις των αναγνωστών. Οπότε άρχισε να αντιγράφει "πετυχημένες" τεχνικές άλλων blog. Άρχισε τα κείμενα "σφηνάκια" και να χρησιμοποιεί photoshop στα post του, άλλωστε μια εικόνα ίσον 1000 λέξεις, άμα προσθέσεις καμιά 20αρία αυτά που έγραφε ήταν έτοιμο. Ασχολήθηκε με θέματα που ποτέ άλλοτε δεν τον ενδιέφεραν, πολιτική, reallity, κουτσομπολιά. Έπρεπε να είχε πλέον μια άποψη για τα πάντα, τον ενδιαφέρουν ή όχι δεν είχε καμία σημασία, αρκεί που ενδιέφερε τους πολλούς. Κάπως έτσι άλλωστε δε bloggάρεις και εσύ;
Εστάλη από http://istologin.blogspot.com
Σχόλιο ιστολογίου μας: Συγχαρητήρια στον αρθρογράφο. Πραγματικά βγάζει ένα ηθικό δίδαγμα το κείμενο αυτό, το οποίο κατά τη γνώμη μας δεν αφορά μόνο τα ιστολόγια...αλλά συνολικά την κοινωνία. Θα πρέπει να μην παρασυρόμεθα από την επιτυχία χάνοντας τον στόχο της υπάρξεως μας...! Πολλά μπράβο στον αρθρογράφο και πάλι!
Δεν υπάρχουν σχόλια
Μπορείτε να γράψετε και να σχολιάσετε τα πάντα, αλλά αν το κείμενο σας περιέχει υβριστικούς χαρακτηρισμούς σας ενημερώνουμε ότι δεν θα δημοσιεύεται. Σε περίπτωση καθυστέρησης δημοσίευσης των σχολίων ζητούμε συγγνώμη και παρακαλούμε να μην βγάζετε αυθαίρετα συμπεράσματα. Με σεβασμό και εκτίμηση η διαχείριση του ιστολογίου