Ο θίασος! Υπάλληλοι «ηγέτες»...!

Του Δημήτρη Ιατρόπουλου Επιλεγμένοι, «ειδικά» σπουδασμένοι, από χρόνια «έτοιμοι»...υπηρετούν τα αόρατα αφεντικά, σε όλη τους τη ζωή! Ο Θίασο...

Του Δημήτρη Ιατρόπουλου
Επιλεγμένοι, «ειδικά» σπουδασμένοι, από χρόνια «έτοιμοι»...υπηρετούν τα αόρατα αφεντικά, σε όλη τους τη ζωή!
Ο Θίασος παίζει σε όλα τα ταμπλό! Άλλα έχουν σχεδιάσει, άλλα λένε στον κόσμο, άλλα κουβεντιάζουν μεταξύ τους. Είναι όλοι καταχαρούμενοι, του κάκου έψαξα να βρω στα χιλιάδες τηλεοπτικά ειδησάρια που μας στέλνουν καταιγιστικά απ τις Βρυξέλλες, ή απ’ όπου συνεδριάζουν, μια αγχωμένη φάτσα, μια προβληματισμένη φυσιογνωμία.
Όλοι τους, αναιδέστατα, θρασύτατα, παρουσία του δυστυχούντος πόπολου, χαριεντίζονται, ακκίζονται, φιλιούνται περιπαθώς, χαμογελάνε, κλείνουν ο ένας στον άλλο το μάτι, αγκαλιάζονται, και μετά σοβαροποιούνται, και κάθονται στις πολυθρόνες τους, «αποφασίζοντας» πόσο και πως θα τσακίσουν παραπέρα τους λαούς «τους»...
Μετά τη «σύσκεψη»...
Μόλις τελειώσουν τη «σύσκεψη», εξέρχονται των πολυτελών μεγάρων, οι σεκιουριτάδες τους ανοίγουν με ιερή συγκίνηση, (γιατί κι αυτοί κονομάνε τρελά), τις πόρτες των πανάκριβων αυτοκινήτων, και καταπλέουν στα αριστοκρατικά εστιατόρια, όπου ξεχύνονται τα χαβιάρια, οι σολομοί, τα σπέσιαλ μεζεκλίκια κι οι σαμπάνιες.
Κάνουν προπόσεις για το καλό της…ανθρωπότητας και αποχωρούν για τα πολυτελή ξενοδοχεία τους. Κοιμούνται με φρουρούς που ξενυχτάνε έξω απ την πόρτα. Στις σουίτες, που πριν μπούνε, έχει περάσει η ασφάλεια κι έχει ψάξει πόντο-πόντο όλους τους τοίχους, τους περιμένουν διάφορα σπέσιαλ χωνευτικά κι ένας ολόκληρος ηλεκτρονικός παράδεισος με εικονοτηλέφωνα, ειδικούς κομπιούτερ, ασύρματες επικοινωνίες.
Ο πιο άσχημος Θίασος!
Είναι όλες και όλοι τους Άσχημοι! Άλλοι είναι κοντοπίθαροι χοντρούληδες, άλλοι ψηλοί και γυμνασμένοι με γυαλιστερές φαλάκρες και τουρλωτά αυτιά.. ΄Αλλοι καχεκτικοί με πολλά μαλλιά, λιπαρό και σαρακοφαγωμένο μούτρο.
΄Οσο για τις κυρίες, παρά τη συνεχή επιδαψίλευση της πλέον σύγχρονης αισθητικής, η ασκήμια δεν κρύβεται με τίποτε. Ξερακιανές ή παχύσαρκες, με όλες τις μυωπίες του κόσμου, χαϊδεύονται μεταξύ τους, και συχνά μπροστά στις κάμερες, σε όσες δεν είναι λεσβίες, ξεφεύγει και καμιά ξελιγωμένη ματιά, στον όμορφο γυμνασμένο σεκιουριτά, που τις ανοίγει την πόρτα...
Πιστοί υπάλληλοι..
Διαπιστευμένοι υπαλληλίσκοι των αόρατων Αφεντικών. Που τους ελέγχουν επί 24ώρου βάσεως. Τους στέλνουν τη ντιρεκτίβα της ημέρας, τι θα πούνε σήμερα και πού, και με ποιο τρόπο θα παίξουν και σε ποιο γήπεδο. Είναι «διορισμένοι» όλοι τους, επιλεγμένοι, «ειδικά» σπουδασμένοι, από χρόνια «έτοιμοι», έχουν ψηφιστεί από τους «λαούς τους», κι οι λαοί τους, έχουν «οδηγηθεί» να τους ψηφίσουν, με επιστημονική πλύση εγκεφάλου, με βομβαρδιστική χρήση των Μέσων, που ελέγχονται απολύτως, σ όλο τον πλανήτη, από τα Αφεντικά.
Τα Αφεντικά που όσο κι αν σκάνε από δω κι από κει κάποια ονόματα, στην ουσία είναι άγνωστα, αόρατα, παντοδύναμα, καλά κρυμμένα σε περιοχές της Γης, που κανείς δορυφόρος δεν ελέγχει, καμιά υπηρεσία δεν ενοχλεί, ενώ ένας ολόκληρος μυστικός στρατός φυλάει διακριτικά σε ακτίνα αρκετών χιλιομέτρων, τις απόκρυφες κατοικίες τους...
Η «στημένη» ιστορία...
Όμως ο Θίασος είναι εδώ, παρών και φορτωμένος δόξες, τιμές, πολυτελή διαβίωση και τεράστια δημοσιότητα. Τους φτάνει αυτό. Να υπηρετήσουν τα Αφεντικά για όλη τους τη ζωή και να ονομαστούν «ηγέτες» ή «πολιτικές προσωπικότητες».
Και να «τους γράψει η ιστορία» με τον τρόπο που γράφεται η στημένη ιστορία κι όχι η αληθινή, που σκάει πάντα μετά από χρόνια και εξομολογείται την αλήθεια που μας έκρυβε για γενιές ολόκληρες, τόσο για τον καθένα από τα μέλη του Θιάσου όσο και για το πραγματικό παιχνίδι των Αφεντικών του..
«Εργατοπατέρες»; Χα,χα...
Και οι Λαοί, λοιπόν; Και οι διαδηλώσεις, τα συλλαλητήρια, οι εξεγέρσεις;
Όλα στημένα! Οι εργατοπατέρες, το δεύτερο επίπεδο υπαλλήλων του Θιάσου, είναι εδώ να ελέγξουν τις ανθρωπομάζες. Και όσες μάζες ξεφεύγουν, ε, αυτές ας πορευτούν μοναχές τους. Τα Μέσα θα κάνουν την πλύση του αιώνα στις κρανιακές τους κάψες.
Θα ξεκοπούν απ το κοπάδι των «οργανωμένων πολιτών» και θα απομείνουν μοναχά και έρμα πρόβατα στον πανικό, στον τρόμο, στη φρίκη της ψυχολογικής βίας, που καθημερινά τα διάφορα κανάλια και οι ψιθυριστές, οι επαγγελματίες παπαγάλοι, θα φορτώνουν στον τραυματισμένο του ψυχισμό.
Το Μεγάλο Σχέδιο είναι απλό: Μέσα από μια απίθανης πολυπλοκότητας για το μέσο μυαλό του κοσμάκη, χρηματολάγνας συνομωσίας, οι περιττωματικές παραπληροφορίες πέφτουν συνεχιστικά η μια πάνω στην άλλη, πετώντας συνεχώς τη μπάλα έξω για καθυστέρηση.
Κι εδώ αναλαμβάνουν δράση οι εργατοπατέρες, με τις ψευτοαπεργίες και τις εκτονωτικές «διαδηλώσεις»!
Συμπολίτευση-Αντιπολίτευση, μπλα,μπλα...
Μεθοδευμένα, με ιερή συνέπεια, με πολλή επιμέλεια, ο Θίασος προετοιμάζει ένα- ένα τα σκαλιά για την εκτέλεση του Σχεδίου. Και το υπηρετεί μέχρι τέλους. Τάχα μου «βρίζονται» μεταξύ τους κι όταν ο ένας παραδίδει στον άλλο την εξουσία, μόλις τελειώσει η δικιά του «υπηρεσία», αρχίζουν οι επικαλύψεις και το νέο παραμύθι.
Η καινούρια δόση της πλύσης εγκεφάλου, την ώρα που οι λαοί γίνονται όλο και πιο φτωχοί, όλο και πιο πεινασμένοι, όλο και πιο αγράμματοι, ώστε σε μια γενιά, σε 25 το πολύ χρόνια, να έχει τελειώσει το «Έργο».
Γιατί τα Αφεντικά, που διαδέχτηκαν τα προηγούμενα Αφεντικά, εργάζονται πάντοτε «για το Μέλλον»..
Κι όσο υπάρχει ο Θίασος, όλοι καλοπερνάνε, εκτός από τη συντριπτική πλειοψηφία της Ανθρωπότητας! (Γιατί με την Κίνα ειδικά, θα ασχοληθούμε ξεχωριστά..)
Γιατί, για σκεφτείτε: Δυο-τρεις άνθρωποι, ίσως και ΄Ενας στην Κορυφή, απολύτως άγνωστος στους αποκάτω, μετά τους δυο-τρείς! Μια φούχτα μεγαλοεπιτελικοί. Και κάποιες εκατοντάδες, «ηγέτες»,πολιτικοί, θρησκευτικοί, στρατιωτικοί, υπάλληλοι. Κοντά τους και κάποιοι μεγαλοκαρχαρίες, που λαδώνουν τη μηχανή με το αζημίωτο για να γυρνούν τα γρανάζια.. Αυτοί κουμαντάρουν, όλο τον πλανήτη!
ΥΣΤΕΡΟΛΟΓΙΟΝ: Α, όλα κι όλα! Τους βγάζω το καπέλο, χωρίς κανένα κόμπλεξ! Έτσι για να ανεμίσουν στον άνεμο, τα πλούσια αν και ασπρισμένα κάπως, ποιητικά μου μαλλιά! Γιατί κάποτε, (ίσως και πολύ σύντομα..) θα έρθει και η Ώρα των Ποιητών! Και για όποιον καταλαβαίνει τι εννοώ, θα είναι μια αληθινά Μεγάλη Ώρα για την τότε Ανθρωπότητα...!