Προοιωνίζονται ανατρεπτικές πολιτικές εξελίξεις

Η πρόσφατα ολοκληρωθείσα υποθαλάσσια έρευνα της PGS σε περιοχές της (ακήρυχτης ακόμη)   ελληνικής ΑΟΖ   νότια της Κρήτης και στο Ιόνιο...

Η πρόσφατα ολοκληρωθείσα υποθαλάσσια έρευνα της PGS σε περιοχές της (ακήρυχτης ακόμη) ελληνικής ΑΟΖ νότια της Κρήτης και στο Ιόνιο, συνοδεύτηκε από συγκρατημένες δημόσιες δηλώσεις και υπαινιγμούς για εντυπωσιακά αποτελέσματα.

Γράφει ο Ν.Καραβαζάκης

Η ευρύτερη θαλάσσια και υποθαλάσσια περιοχή που ορίζεται εντός και πέριξ της κυπριακής και της ελληνικής ΑΟΖ, ευρίσκεται στο επίκεντρο του ενδιαφέροντος γεωπολιτικών υπερδυνάμεων και ενεργειακών πολυεθνικών. Στην ανατολική Μεσόγειο όπου, η πολεμική σύρραξη στην επικράτεια της Συρίας, ο αλυτρωτισμός του Κουρδιστάν και της Παλαιστίνης με ένοπλες συγκρούσεις και εκεί, μαζί με τις επίσης πολεμικές απειλές μεταξύ Ιράν και Ισραήλ, συνδαυλίζουν την πυρακτωμένη περιοχή του πλανήτη μας. Προφανώς η κοινωνική και πολιτική αναταραχή που ξεκίνησε πριν τρία σχεδόν χρόνια από τη βόρεια Αφρική έχει εξαπλωθεί και εντείνεται.

Παράλληλα δεν έχει σταθεροποιηθεί η οικονομική-και κατ’ επέκταση και η πολιτική- κατάσταση στην Ευρωπαϊκή Ένωση, με επίκεντρο την Ευρωζώνη, την κυβερνητική αστάθεια στην Ιταλία και τις αναταράξεις των ισοτιμιών του ευρώ αλλά και τις δυσθεώρητες ανατροπές που κυοφορούνται στις αγορές ομολόγων. Ο άξονας ηγεμονίας Γερμανίας-Γαλλίας είναι ετοιμόρροπος, η Αγγλία στρέφεται εκβιάζοντας προς την έξοδο από την ΕΕ και οι χώρες του ευρωπαϊκού Νότου αλλά και οι τέως σοσιαλιστικές προσκολλημένες, βυθίζονται στην ύφεση και στην ανεργία.

Πώς και ποιός θα κυβερνήσει την χώρα μας σε αυτό το ρευστό, επικίνδυνο και προκλητικότατο γεωπολιτικό και οικονομικό περιβάλλον; Γίνεται η οικονομική πολιτική που αυτουργεί σε αυτοκτονίες και παντοειδείς θανάτους πολιτών να καθοδηγήσει τα συμφέροντα της πατρίδας και της κοινωνίας μας; Ή μήπως δύναται η κοινοβουλευτική αντιπολίτευση που στο μέγιστο τμήμα της είναι εγκλωβισμένη σε δάνειες και εισαγόμενες  δογματικές ιδεολογικές προκαταλήψεις ( του προπερασμένου αιώνα );

Επιπλέον, όποτε γίνουν εκλογές υπάρχει εκδοχή να προκύψει κάποιο ζεύγος κομμάτων που θα επαρκεί- αριθμητικά και προγραμματικά- να κυβερνήσει; Μιάς και  η παρούσα τροϊκανή κατοχική απόφυση είναι βέβαιο πως έχει ήδη καταποντισθεί, τουλάχιστον στα δύο τρίτα της. Θα ακολουθήσει η Ελλάδα λοιπόν στην κατεύθυνση της ακυβερνησίας την Ιταλία με την επιβάρυνση της καταστραμμένης οικονομίας της και της διασπασμένης κοινωνικής συνοχής της; Δεν πρέπει να συμβεί αυτό με τόσους απρόβλεπτους και ασσύμετρους κινδύνους που ελλοχεύουν και ενώ σε λίγους μήνες μπορεί να ανατραπεί το οικονομικό κλίμα από τα ερευνητικά αποτελέσματα της ΑΟΖ μας. Και φυσικά δεν πρέπει να παραδώσουμε την μακραίωνα κληρονομημένη περιουσία μας στους τοκογλύφους επειδή οι κυβερνήτες μας είναι υπόδουλοι σε αυτούς.

Γνωρίζουμε όμως και τα εξής  πρόσφατα ενδιαφέροντα δεδομένα: α) στις ψηφοφορίες για τις διώξεις σχετικά με τη λίστα HSBC-Lagarde ενώ οι προτείνοντες βουλευτές των Ανεξάρτητων Ελλήνων και της Χρυσής Αυγής αθροίζονταν σε 36 εντούτοις αυτοί που ψήφισαν δίωξη του Παπαδήμου ήσαν 121 και αυτοί του ΓΑΠ ήσαν 83. Εκδηλώθηκε δηλαδή κάποιο ρεύμα παράκαμψης της κομματικής δεσποτείας. β) Αυτό το ρεύμα, στις προεδρικές εκλογές της Κύπρου συγκέντρωσε το πρωτοφανώς μοναδικό 25% των ψηφοφόρων ανάμεσα στις εκεί  απολιθωμένες κομματικές συμπληγάδες Αριστεράς και Δεξιάς, χωρίς φυσικά να τελεσφορήσει, νεότευκτο γαρ.

Μήπως λοιπόν έχει φτάσει η ώρα, που αναμφίβολα οι περιστάσεις αποζητούν και απαιτούν, να κυβερνηθεί η Ελλάδα από ακομμάτιστους πολίτες της, με υπερκομματική στήριξη; Με ένα πρόγραμμα ειδικού σκοπού, σωτηρίας και απελευθέρωσης της κοινωνίας και της πατρίδας μας; Σε ένα προσδιορισμένο χρονικό πλαίσιο; Και να ανοίξει συντεταγμένα η “νέα” μεταπολίτευση της Δημοκρατίας και της Ανεξαρτησίας;

Τα σημεία ενός προγράμματος “ειδικού σκοπού” π.χ. εξάμηνης ή εννεάμηνης  διάρκειας, μπορεί να είναι:

Προσωρινή διακοπή πληρωμών των τοκοχρεολυσίων, “πάγωμα” των μνημονίων και των τραπεζικών ανακεφαλαιοποιήσεων.

Μισθωτική παραχώρηση λιμένων, ναυπηγείων κ.ά. ακινήτων του δημοσίου, σε μεγάλες δυνάμεις εκτός ΕΖ και ιδιωτών.

Ανακήρυξη, οριοθέτηση και τιτλοποίηση της ελληνικής ΑΟΖ.

Συμφωνία με τη Γερμανία για την άτοκη καταβολή των οφειλόμενων πολεμικών αποζημιώσεών της.

Συνταγματική κατοχύρωση της άμεσης διεξαγωγής δημοψηφισμάτων και της απλής αναλογικής.

Ποιός φορέας, ποιό κόμμα ή άλλη συλλογικότητα θα προετοιμάσει και διεκδικήσει από σήμερα αυτή την ενωτική και αναγεννητική προοπτική σωτηρίας μας;

Ή μήπως υπάρχει κάποια άλλη;

Πηγή