Ποιοι προστατεύουν τους επίορκους;

Οι επίορκοι. Ναι, πρέπει να απολυθούν…χθες Γράφει ο Νίκος Χιδίρογλου Ο «μπαξές» τους έχει από κλέφτες, ως και παιδεραστές. Κι ό...

Οι επίορκοι. Ναι, πρέπει να απολυθούν…χθες

Γράφει ο Νίκος Χιδίρογλου

Ο «μπαξές» τους έχει από κλέφτες, ως και παιδεραστές. Κι όμως, εξακολουθούν να εργάζονται. Γιατί; Διότι ο πανίσχυρος συνδικαλιστικός μηχανισμός, τους προστατεύει. Σε οποιαδήποτε χώρα του κόσμου, σε οποιαδήποτε ήπειρο, αυτοί θα είχαν απολυθεί.

Αυτόματα. Και αμετάκλητα. Και χωρίς πολλές κουβέντες. Εδώ όμως είναι Ελλάδα. Και το μόνο σίγουρο είναι πως αρχίζει πάντα η κωλυσιεργία, με σκοπό να προστατευθούν τα λαμόγια και οι εγκληματίες. Γιατί είναι «συνάδελφοι». Και η κακώς εννοούμενη αλληλεγγύη, λες και κάποιοι χρωστούν στους κακοποιούς, τίθεται εν ισχύ. Κι όμως… Αν ψάχνετε για τους προστάτες τέτοιων καταστάσεων, θα ανακαλύψετε ότι το ζήτημα είναι βαθύτατα πολιτικό. Ότι οι επίορκοι ανήκουν σε κομματικούς μηχανισμούς, αυτούς που επί χρόνια αλωνίζουν στο Δημόσιο, λυμαίνονται τον κόπο του φορολογούμενου και κοροϊδεύουν κατάμουτρα τον κόσμο. Και φυσικά, επιβάλλουν τη θέλησή τους, δια της βίας.

Κλείνοντας δρόμους, προπηλακίζοντας και προκαλώντας την κοινωνία. Η μονιμότητα, βλέπετε, η σιγουριά πως ό,τι κι αν γίνει, η ατιμωρησία, το θράσος… Το μείγμα, είναι εκρηκτικό και αποτελεί τροχοπέδη στην ανάπτυξη του τόπου. 

Είναι πολύ χαρακτηριστικό το ότι τα συνδικάτα του Δημοσίου, δεν θέλουν ούτε να ακούν για την αξιολόγηση. Μια λειτουργία που ισχύει στον δημόσιο τομέα κάθε προηγμένου κράτους. Με λίγα λόγια, θέλουν Ευρώπη με όρους Αφρικής. Θέλουν να είναι ανεξέλεγκτοι, καθώς θεωρούν πως όλα τα κάνουν καλά. Έχουν την απαίτηση κανείς να μην διαταράσσει τη νιρβάνα τους. Γιατί; Διότι απλά, έτσι γουστάρουν. Φυσικά, έχουν την πολιτική κάλυψη των κομμάτων της αριστεράς. Ακούσατε τίποτα από τα κόμματα της αντιπολίτευσης για τους επίορκους; Όχι. Και το πιο πιθανό είναι ότι δεν θα ακούσετε.

Κάποιοι, για να καταλάβουν την εξουσία, θα φλερτάρουν ακόμα και με την ανομία και την ασυδοσία. Και μάλιστα ανοικτά. Δείτε τα όσα εξωφρενικά λέει το αρτηριοσκληρωτικό ΚΚΕ για την αξιολόγηση των εκπαιδευτικών. Πράγματα που ακόμα και στην Αφρική θα ακούγονταν απόκοσμα και αναχρονιστικά. Με λίγα λόγια, κατά την αριστερά, όποιος έχει διοριστεί στο Δημόσιο, είναι πάντα υπόδειγμα και αποτελεσματικός στην εκτέλεση των καθηκόντων του και χρήζει ασυλίας εφ’ όρου ζωής, ακόμα και όταν υποπίπτει σε βαρύτατα αδικήματα.

Είναι όντως εξωφρενικό σε καιρό κρίσης, να εξακολουθούν να «εργάζονται» στο Δημόσιο και να μισθοδοτούνται εις βάρος των φορολογούμενων, επίορκοι υπάλληλοι, άνθρωποι που πρόδωσαν την εμπιστοσύνη μας. Είναι επίσης αποκαρδιωτικό να χειροκροτούνται από συναδέλφους τους στελέχη των Σωμάτων Ασφαλείας, που πρόδωσαν την εμπιστοσύνη των πολιτών. 

Ζούμε ημέρες ηθικής πρωτίστως παρακμής. Και αυτό το αναγνωρίζουν όλοι. Όμως, ενώ το αναγνωρίζουν, λίγοι είναι εκείνοι που παίρνουν πρωτοβουλίες για την εξυγίανση του Δημόσιου τομέα. Πολύ λίγοι. Αυτοί όμως, είναι οι μπροστάρηδες. Και αυτοί θα γράψουν το όνομά τους στα κιτάπια της ιστορίας.