Περί χρηστής διοικήσεως

Όλοι όσοι έμαθαν να εξουσιάζονται κακώς, μαθαίνουν και να διοικούν κακώς, όταν έρχονται στην εξουσία. Άγιος Ιωάννης Δαμασκηνός, Ι. Πα...

Όλοι όσοι έμαθαν να εξουσιάζονται κακώς, μαθαίνουν και να διοικούν κακώς, όταν έρχονται στην εξουσία.

Άγιος Ιωάννης Δαμασκηνός, Ι. Παράλληλα, Α’, 21.

 Γράφει ο ΣΠΥΡΙΔΩΝ ΚΑΡΑΧΑΛΙΟΣ

Ο σοφός ελληνικός λαός λέει πως ο χαρακτήρας τού ανθρώπου διαμορφώνεται από την παιδική του ηλικία, μέσα από την αγωγή που λαμβάνει από τούς γονείς του. Και ακόμη πως με όποιον δάσκαλο θα κάτσεις, τέτοια γράμματα θα μάθεις. Ο χαρακτήρας τού λαού ως αθροίσματος πολιτών τής εθνικής κοινότητος, διαμορφώνεται μέσα από το περιβάλλον στο οποίο διαβιούν είτε ως ελεύθεροι, ενάρετοι και εναργείς πολίτες είτε ως δούλοι, τυμβωρύχοι και τεμπέληδες πολίτες.

Ο θεόπνευστος Άγιος Ιωάννης Δαμασκηνός έχει διατυπώσει την άποψη ότι όλοι όσοι έμαθαν να εξουσιάζονται κακώς, μαθαίνουν και να διοικούν κακώς, όταν έρχονται στην εξουσία. Η αλήθεια είναι ότι ο Θεός από την πρώτη στιγμή που δημιούργησε το ανθρώπινο γένος και τα έθνη, προίκισε τον άνθρωπο με τη διάνοια, με το μυαλό, και τον εμπιστεύτηκε στους γονείς και τούς δασκάλους, ώστε να τού δώσουν ανατροφή και γνώσεις σύμφωνα με τούς κανόνες συμπεριφοράς που θέτουν η πολιτεία και οι θεσμοί της.

Ο Θεός βέβαια έπλασε τούς ανθρώπους και τα έθνη ως ελεύθερες προσωπικότητες που ρυθμίζουν οι ίδιες την πορεία που θα ακολουθήσουν μέσα στη ζωή. Ο τρόπος τής διοικήσεως συνίσταται από το άθροισμα τής ανθρώπινης αυτοεκτίμησης, την εκτίμηση τού λαού προς την εθνική του ταυτότητα και το χτίσιμο ενός υγιούς και αυτοφυούς πολιτισμού.

Αυτοεκτίμηση σημαίνει αγάπη στο Θεό, αγάπη στην οικογένεια, αγάπη στη γνώση και την Πατρίδα, στήριξη τού αδερφού από τον αδερφό. Η εκτίμηση τού λαού προς την εθνική του ταυτότητα εκφράζεται με τον ζήλο για την πλήρη γνώση τής ιστορίας τής Φυλής, με την υπηρέτηση των εθνικών σκοπών, με την υπεράσπιση τής ακεραιότητας και την κραταίωση τού Έθνους. Και προορισμός τού συνειδητού πολίτη είναι δίχως αμφιβολία η ανάδειξη ενός πολιτισμού λαμπρού στο πνεύμα και τα έργα.

Η αρχή είναι το ήμισυ τού παντός στην πορεία τού ανθρώπου. Είτε θα λάβει το χάρισμα τής φιλαλληλίας και τής δημιουργικότητας εξ αρχής από φωτισμένους προπάτορες που θα σχηματίσουν χρηστή διοίκηση είτε θα βρεθεί στη δυσχερή θέση να ανατραφεί μέσα σε συνθήκες σκλαβιάς, γενόμενος και ο ίδιος σκλάβος. Και η σκλαβιά έχει δύο μορφές. Είναι η ανηθικότητα και η βούληση για τη συσσώρευση άνομων κερδών, πουλώντας πίστη και πατρίδα. Και είναι η κατάληψη τού Έθνους από βαρβάρους που το νίκησαν στον πόλεμο και τού επέβαλλαν ξένα ήθη και πολυφυλετισμό.  

Είναι σαφές λοιπόν ότι η χαμηλή αυτοεκτίμηση τού ανθρώπου και ο τυραννικός ζυγός επάνω στον λαό αποτελούν κατάσταση που διαμορφώνεται με την ευθύνη τού θύματος. Το θύμα είναι αυτό που ξέχασε τον κανόνα τής Τιμής και τής αξιοπρέπειας. Το θύμα είναι αυτό που ξέχασε ανοικτές τις πόρτες τής καρδιάς και τής πολιτείας, βάζοντας ξωμερίτες και άπιστους να το διοικήσουν. Διότι αν ακολουθείς απάνθρωπα ήθη, έχεις αρνηθεί κιόλας Θεό και Ελληνοσύνη. Αν πάλι εμμένεις στις ρίζες σου, τότε το δείχνεις Έλληνα με επανάσταση και ελληνορθόδοξη διοίκηση.

Θυμάμαι από το σχολειό ακόμη, από αυτά τα γράμματα που μάς μάθανε δάσκαλοι που ακόμη τότε αντέχανε στον μολυσμένο κοσμοπολιτισμό, ότι η Ιερή Ελλάδα μας έμεινε τετρακόσιους χρόνους κάτω από τον τουρκικό ζυγό. Γίνανε κάμποσες προσπάθειες πολεμικές για να διωχθεί ο τύραννος. Στο τέλος ο κόπος έμενε μισοτελειωμένος, διότι ο ραγιάς συνήθιζε το χαράτσι, ο κοτζαμπάσης έγλειφε τον Τούρκο, οι έριδες μεταξύ αδερφών κομμάτιαζαν και μάτωναν τον Ελληνισμό και οι υποτιθέμενοι σύμμαχοι πήγαιναν με το πλευρό τού δυνατού, πουλώντας τον ραγιά.

Η ίδια δουλοπρέπεια, η ίδια υλιστική ματαιοδοξία, η ίδια ξενομανία έκαμαν τη Φυλή μας ζητιάνα και σκλάβα εκ πεποιθήσεως από τής πτώσεως τής Βασιλεύουσας τής Αγίας Ρωμανίας Κωνσταντινουπόλεως. Έχει σημασία να πιάσουμε σωστά την άκρη τού κουβαριού για να κατανοήσουμε το πρόβλημα. Και το πρόβλημα ξεκίνησε όταν εγκαταλείψαμε τις ρίζες μας, όταν πάψαμε να είμαστε δυνατοί και εκπολιτιστές αλήθειας, όταν πάψαμε να διδάσκουμε και να διοικούμε και μπήκαμε στη δούλεψη σατανάδων εμπόρων τής σάρκας.

Τουλάχιστον στις κατοχές που υπέστημεν, βαστήξαμε όρθια τα κρυφά σχολειά γνώσης ορθόδοξης και ελληνικής. Γιατί στις μοντέρνες ελληνόφωνες σκλαβιές μάς διέλυσαν και την παιδεία, για να μην μαθαίνουν τα παιδιά τής Ελλάδος ότι κατάγονται από ψηλή γενιά, αποστολική, αυτοκρατορική, γενναία και πολεμική. Και τώρα ήρθε η ώρα Έλληνες να επιβάλλουμε χρηστή, που πάει να πει ορθόδοξη και ελληνική διοίκηση. Να διοικήσουμε δηλαδή εαυτούς και αλλήλους.

Θα την επιβάλλουμε αυτήν την ελληνική διοίκηση, διότι αφού η κοινωνία σάπισε, θα την χειρουργήσουμε και θα εκβάλλουμε πάσα κακοπλασία. Θα διατρανώσουμε προς πάσα κατεύθυνση πως δεν είμαστε μια άμορφη μάζα σ’ έναν πολυεθνικό πολτό, αλλά Έλληνες στο Αίμα, την Πίστη και το Πνεύμα που έχουμε ιερό χρέος να κρατήσουμε πλέρια ελληνικότητας την Πολιτεία. Κι αφού ο Έλληνας κάμει την πνευματική επανάσταση, τότε γίνεται ένα συμπαγές Σώμα Στρατού που πυργώνει τη γη του, λευτερώνει ελληνικές πατρίδες και διοικεί την ύπαρξή του και κατόπιν την οικουμένη με δικαιοσύνη.

Οφείλουμε να λάβουμε το ταξίδι τής ζωής και την αποστολή μας στα δικά μας καθάρια χέρια. Να αγαπήσουμε τον Ελληνισμό μας με όλη την καρδιά. Να σμιλεύσουμε το χώμα και το περιβάλλον που μάς δόθηκε ουρανόθεν με όρεξη για ανθοβόλημα, παίρνοντας ορμή για πιότερη δημιουργία. Να κάνουμε ελληνικούς βλαστούς για διαδοχή, προικίζοντάς τους με Γραφές Χριστού και Επιτεύγματα Ελληνισμού. Πολεμούμε ενάντια στα θεριά τής σατανικής παγκοσμιοποίησης και σηκώνουμε οπωσδήποτε Αγία και Μεγάλη Ελλάδα, με Εντολή και προς Δόξα Θεού.