Το τουρκολιβυκό μνημόνιο, που υπογράφηκε από την Τουρκία και την κυβέρνηση της Τρίπολης, είναι μία μόνιμη πληγή που αν την αφήσουμε θ...
Το τουρκολιβυκό μνημόνιο, που υπογράφηκε από την
Τουρκία και την κυβέρνηση της Τρίπολης, είναι μία μόνιμη πληγή που αν την
αφήσουμε θα πλήξει τα εθνικά μας συμφέροντα.
Είμαστε θεατές του εμφυλίου πολέμου που διεξάγεται
στη Λιβύη μεταξύ της κυβέρνησης του Φαγιέζ αλ Σαράτζ και του Λιβυκού Εθνικού
Στρατού του Χαλίφα Χάφταρ.
Γράφει ο
Τσιτσιλιάνος Γιώργος
Η
κυβέρνηση της Τρίπολης υποστηρίζεται από την Τουρκία, η οποία την εφοδιάζει
κανονικά με βαρύ στρατιωτικό οπλισμό και προσωπικό, παρά το εμπάργκο όπλων του
ΟΗΕ. Επίσης, παρατηρούμε την Γερμανία και τις ΗΠΑ να προσεγγίζουν θετικά την
Τουρκία στη λιβυκή σύγκρουση, ενώ η Ρωσία και η Αίγυπτος είναι κοντά στον
Χάφταρ. Όλοι έχουν τους λόγους τους και ανάλογα υποστηρίζουν, σύμφωνα με τα
συμφέροντα τους. Προφανώς εποφθαλμιώντας τα ενεργειακά αποθέματα της περιοχής.
Το
βασικό λάθος της Αθήνας ήταν η μη συμμετοχή της στην διάσκεψη του Βερολίνου,
όπου αποφασίστηκε μία "ειρηνευτική" συνθήκη για την εφαρμογή του
εμπάργκο όπλων, που ουσιαστικά ποτέ δεν εφαρμόστηκε! Τότε, η αντίδραση της
Αθήνας ήταν αναιμική στην απαράδεκτη συμπεριφορά της Γερμανίας. Η λογική λέει
πως, όταν δεν σε λαμβάνουν υπόψη για ένα τόσο σοβαρό θέμα, ότι κάτι στραβό
"μαγειρεύεται". Τώρα, υπάρχουν κάποιες αντιφατικές ενέργειες που
συσκοτίζουν το αν τελικά σκοπός της ελληνικής κυβέρνησης, είναι η ακύρωση του
τουρκολιβυκού μνημονίου.
Εμείς με
ποιον είμαστε;
Γιατί οι
σύμμαχοί μας, που συγκλίνουν στη λογική της ειρήνης με μία ευρείας αποδοχής
κυβέρνηση στη Λιβύη, δεν υποχρεώνουν (έστω μεμονωμένα) τον Σαράτζ να αποσύρει
μονομερώς αυτή την απαράδεκτη συμφωνία, δεδομένου ότι αυτοί έχουν δηλώσει πολλάκις
ότι τα ελληνικά νησιά έχουν υφαλοκρηπίδα; Και γιατί τα όποια θετικά λόγια τους
για εμάς, δεν γίνονται πράξη;
Εμείς
γνωρίζουμε τι θέλουμε; Είμαστε με τον Σαράτζ, με τον Χάφταρ και με τους δύο, ή
με κανέναν; Εμείς ζητάμε μία ειρηνική διευθέτηση για το καλό του λαού της
Λιβύης, που θα έχει όμως ως αποτέλεσμα και την άμεση ακύρωση της τουρκολιβυκού
μνημονίου. Τι κάνει λοιπόν η κυβέρνηση προς αυτή την κατεύθυνση; Έχει
ξεκαθαρίσει το θέμα αυτό με τους συμμάχους μας στη ΕΕ, το ΝΑΤΟ και με τις ΗΠΑ,
ανεξάρτητα τι θα προκύψει από τη διαμάχη στη Λιβύη;
Οι
δηλώσεις του Γενικού Γραμματέα του ΝΑΤΟ, σε συνδυασμό με τις επαφές του Ερντογάν με την
Μέρκελ, τον Τραμπ και τον Πούτιν, δείχνουν ότι, όπως και να τερματίσει η
διαμάχη στην Λιβύη, θα βρεθούμε πάλι στο ίδιο σημείο. Δηλαδή, θα έχουμε στο
κεφάλι μας το τουρκολιβυκό μνημόνιο και τους Τούρκους στα νώτα μας. Επομένως,
υπάρχει η πιθανότητα οι σύμμαχοι να μας ζητήσουν να καθίσουμε στο τραπέζι των
διαπραγματεύσεων και να μοιράσουμε την "πίτα", σε βάρος όμως των
κυριαρχικών μας δικαιωμάτων.
Διαβάστε
τη συνέχεια του άρθρου στο slpress
Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
Δεν υπάρχουν σχόλια
Μπορείτε να γράψετε και να σχολιάσετε τα πάντα, αλλά αν το κείμενο σας περιέχει υβριστικούς χαρακτηρισμούς σας ενημερώνουμε ότι δεν θα δημοσιεύεται. Σε περίπτωση καθυστέρησης δημοσίευσης των σχολίων ζητούμε συγγνώμη και παρακαλούμε να μην βγάζετε αυθαίρετα συμπεράσματα. Με σεβασμό και εκτίμηση η διαχείριση του ιστολογίου