Η στάση του Ν. Δένδια δείχνει πόση σημασία έχει, έστω και για το διπλωματικό «φαίνεσθαι», η επίδειξη πυγμής

  Δεν θα αλλάξει από τη μια μέρα στην άλλη η εικόνα της χώρας, ούτε ξαφνικά θα «ανάψουμε» τη σπίθα μιας νέας επανάστασης. Είναι, όμως δεδο...

 

Δεν θα αλλάξει από τη μια μέρα στην άλλη η εικόνα της χώρας, ούτε ξαφνικά θα «ανάψουμε» τη σπίθα μιας νέας επανάστασης.

Είναι, όμως δεδομένο πως ό, τι συνέβη θα έχει σίγουρα θετικά αποτελέσματα στον τρόπο συσχετισμού με άλλες χώρες της Ν.Α. Μεσογείου.

Γράφει ο Δημήτρης Γκίκας*

Όταν ο Δαρείος έστειλε κήρυκες στην Αθήνα και τη Σπάρτη για να ζητήσουν «γη και ύδωρ», δηλαδή να δηλώσουν ευθέως υποταγή στον Πέρση Βασιλιά, οι Αθηναίοι έριξαν τους απεσταλμένους σε βάραθρο και οι Σπαρτιάτες σε πηγάδι. Η πράξη αυτή, παρότι παραβίαζε τα ιερά και τα όσια (οι απεσταλμένοι θεωρούνταν πρόσωπα ιερά που προστατεύονταν από τους θεούς), είχε τη δική της βαρύτητα: για τη διπλωματία της εποχής, ήταν μια πράξη επίδειξης πυγμής, καθώς δεν άφηνε κανένα περιθώριο «συζήτησης» ή ενδοτισμού. Οι Αθηναίοι και οι Σπαρτιάτες, ως οι καλύτεροι των Ελλήνων, δεν θα δέχονταν να ξεπουλήσουν την ελευθερία τους τόσο φτηνά. Η θανάτωση των απεσταλμένων, λοιπόν ήταν μια πράξη που έδειχνε την απέχθειά τους προς ό, τι εκπροσωπούσε ο βασιλιάς των Περσών και τη θέλησή τους να μην υποταχθούν σ’ έναν βάρβαρο δυνάστη, όσο κι αν η στρατιωτική του δύναμη φαινόταν τεράστια.

Η στάση του κ. Δένδια απέναντι στις (δεδομένες χρόνια τώρα) διπλωματικές (και όχι μόνο) προκλήσεις των Τούρκων θα πρέπει να σηματοδοτήσει την άρση μιας μακρόχρονης πολιτικής διπλωματικού ενδοτισμού στα εξωτερικά θέματα. Η στάση αυτή του Έλληνα Υπ.Εξ., σε αντίθεση, μάλιστα με τη στάση των Ευρωπαίων που έφυγαν με την ουρά στα σκέλια μετά την προσβολή από τον Ερντογάν, δείχνει πόση σημασία διαθέτει, έστω και για το διπλωματικό «φαίνεσθαι», η επίδειξη πυγμής.

Δεν περιμένω ν’ αλλάξει από τη μια μέρα στην άλλη η εικόνα της χώρας, ούτε ξαφνικά θα «ανάψουμε» τη σπίθα μιας νέας επανάστασης. Είναι, όμως δεδομένο πως ό, τι συνέβη θα έχει σίγουρα θετικά αποτελέσματα στον τρόπο συσχετισμού με άλλες χώρες της Ν.Α. Μεσογείου. Το αν αυτά τα αποτελέσματα θα είναι πρόσκαιρα ή όχι, θα φανούν από το πόσο αυτή η πολιτική ήταν αποτέλεσμα σοβαρής αλλαγής πλεύσης στη διπλωματία ή απλώς ένα πυροτέχνημα.

Ένα από τα πιο σημαντικά «κελεύσματα» της ρεαλιστικής πολιτικής είναι πως όχι μόνο η ίδια η δύναμη, αλλά και η επίδειξη δύναμης, είναι από τα ισχυρότερα εργαλεία άσκησης πολιτικής προς το συμφέρον μιας χώρας.

Πάντα θεωρούσα τον κ. Δένδια ως έναν από τους πιο ξεχωριστούς πολιτικούς άνδρες. Η κίνηση αυτή επιβεβαίωσε αυτή την άποψη. Οψόμεθα για τη συνέχεια…

*Ο Δημήτρης Γκίκας είναι Διδάκτωρ Πολιτικής και Αισθητικής Φιλοσοφίας

Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

Ακολουθήστε το ellinikiafipnisis.blogspot.com 

στο Facebook...

στο GAB...

στο Twitter

κοινοποιήστε το και στους φίλους σας!