Κύπρος: Η αξία της ενέργειας που διοχετεύτηκε από το 1964 έως σήμερα στα κατεχόμενα, ανέρχεται σε ποσό άνω των 267,8 εκατ. Ευρώ. Δεν εισπράχτηκε ποτέ...

  Από το 1963, η γάγγραινα της χρηματοδότησης, επιδότησης και ανοχής του ΤΚ καθεστώτος, από την Κυπριακή Δημοκρατία … 37% των Κυπριακών εδαφ...

 

Από το 1963, η γάγγραινα της χρηματοδότησης, επιδότησης και ανοχής του ΤΚ καθεστώτος, από την Κυπριακή Δημοκρατία …

37% των Κυπριακών εδαφών υπό Τουρκική κατοχή. 5000 σφαγιασθέντες ( 1619 αγνούμενοι), 200000 εκτοπισθέντες, 30000 εγκλωβισμένοι, 500 εκκλησίες συλημένες, Μουσεία και ιδιωτικές συλλογές λεηλατημένες, ιερά και όσια ισοπεδωμένα …..                     

 Επιμέλεια αποσπασματικής έρευνας από Αντώνη Αντωνά.

Μετά και από το πραξικόπημα των στασιαστών ΤΚ το 1963, η  Κυπριακή Δημοκρατία συνέχισε και *παραχωρούσε  φως, νερό τηλέφωνο, ακόμη και ανθρωπιστική βοήθεια…και οι Τουρκοκύπριοι ποτέ δεν πλήρωσαν ούτε ένα οφειλόμενο σεντ, προς Κυπριακή Δημοκρατία….Τις οφειλές εισέπραττε από τους ΤΚ η Τουρκική παράνομη Διοίκηση και τα χρησιμοποιούσε κατά το δοκούν. εξοπλισμοί, ανέγερση φρουρίων κλπ…. Αυτό το ποσό αποτιμάται μέχρι σήμερα σε δισεκατομμύρια και τα επωμίσθηκε ο Ελληνοκύπριος φορολογούμενος….                                                                                                                                                   

*Σύμφωνα με την έκθεση της πρώην Γενικής ελέγκτριας της Κ.Δ,. για την ΑΗΚ, η οποία δημοσιοποιήθηκε, μόνο η αξία της ενέργειας που διοχετεύτηκε από το 1964 έως και σήμερα στα κατεχόμενα, και δεν τιμολογήθηκε ούτε εισπράχθηκε, ανέρχεται, χωρίς την επιβολή τόκων, άνω των 267,8 εκατ. ευρώ. Η ηλεκτρική ενέργεια που παρέχεται σε τουρκοκρατούμενες περιοχές από το 1963 και μετά περιλαμβάνεται στα συνολικά έξοδά της ΑΗΚ, αναφέρει η Χρυστάλλα Γιωρκάτζη, και λαμβάνεται υπόψη στον καταρτισμό των διατιμήσεων που ισχύουν για τους υπόλοιπους καταναλωτές.      

Το πιο πάνω ποσό ωφειλής των ΤΚ είναι εντελώς ενδεικτικό και πρέπει να τριπλασιασθεί αν προστεθούν και οι απώλειες φόρων και τόκων.  (Σημειώστε ότι, όταν έγινε η καταστροφή στον ηλεκτρικό σταθμό του Μαρί, δανειστήκαμε αναγκαστικά ρεύμα από τους ΤΚ, Με τα χρήματα,που επικαρπώθηκαν ανέγειραν πριν μερικά χρόνια ηλεκτροπαραγωγό σταθμό και τους αποδώσαμε 48 εκ. χωρίς να ζητήσουμε να συμψηφιστούν με τα οφειλόμενα τους δις, από το 1963,….)                                                      

Ενδεικτικά… Αξία και εκμετάλλευση των κατεχομένων Ελληνοκυπριακών περιουσιών από το ΤΚ καθεστώς αποτιμάται σε μερικά τρις.  Αντίστοιχο ποσό από τις λεηλασίες, λαθρεμπόριο, αρχαιοκαπηλεία κλπ….

Ενδεικτικά,. Εισαγωγές από Τουρκοκρατούμενη περιοχή προς Ελεύθερες περιοχές ( Συμφωνία Πράσινης Γραμμής) με βάση στοιχεία τελωνείου Κύπρου για το 2017 – 2018…., ενδεικτικά εισήχθηκαν, από τουρκοκρατούμενες περιοχές……511,622 τόνοι πατάτες, λαχανικά 92940 και άλλοι εκατοντάδες τόνοι σε φθαρτά κλπ. Τσιγάρα, ποτά μέσω λαθρεμπορίου 50 τόνοι….Ναρκωτικά άγνωστες μεγάλες ποσότητες…

Συνάλλαγμα το οποίο οι συμπατριώτες μας ΕΚ «τουρίστες» αφήνουν στις τουρκοκρατούμενες περιοχές …Καζίνα, ξενοδοχεία, αγορά χρυσαφικών, δερμάτινα είδη, φαγητό, πορνεία….αποτιμάται σε εκατοντάδες εκατομμύρια…. Μια άνευ προηγουμένου οικονομική αιμοδοσία στο παράνομο ΤΚ καθεστώς και αφαίμαξη των ΕΚ, για αγορά όπλων, για συντήρηση του Τουρκικού στρατού κατοχής, επενδύσεις και αξιοποίηση των κατεχομένων ΕΚ περιουσιών….   

Από το 63, εκατομμύρια οι παροχές της ΚΔ προς ΤΚ. Πρόσφατα το 2006, με την σύμφωνο γνώμη της Κ.Δ. διατέθηκε προς ΤΚ Ευρωπαϊκό κονδύλι με συμμετοχή της , ύψους 259 εκ. (389/2006.) Από το 2011 ετήσια χρηματοδοτική βοήθεια ύψους 50 εκ. Συνολικά το 2006 χορηγήθηκε το ποσό των 449 εκ. με την συμμετοχή της Κ.Δ. στα πλαίσια του κανονισμού χρηματοδοτικής βοήθειας….προς το ΤΚ καθεστώς ….

Ιατροφαρμακευτική περίθαλψη προς ΤΚ, περίπου 6 εκ. ετήσια, γεννητούρια, χημειοθεραπείες, περίθαλψη ηλικιωμένων κλπ.  Συνταξιούχοι άνω των 30000 ΤΚ με μέσο όρο τα 750 Ε. 22.500 εκ Μηνιαία……Αναπηρικές συντάξεις ακόμη και για  τους εξτρεμιστές της ΤΜΤ περί τις 250000Ε μηνιαία…..

Αυτά τα πολύ ολίγα περί απομόνωσης των ΤΚ από την Κυπριακή Δημοκρατία! Τελικά αυτονόητο είναι, ότι όπως διαφαίνεται η Κυπριακή Δημοκρατία «έμμεσα συντηρεί» και τον Τουρκικό στρατό κατοχής…!

Τα πιο πάνω στοιχεία είναι ενδεικτικά. Πολλές άλλες δεκάδες παροχές απολαμβάνουν οι συμπατριώτες μας ΤΚ από τα ταμεία της ΚΔ και εις βάρος του Κύπριου φορολογουμένου.

Μέτρα τόνωσης των Τουρκοκυπρίων, απροσδιορίστου κόστους και αγνώστων οικονομικών επιπτώσεων ανακοίνωσε η Κυπριακή Κυβέρνηση μετά από  πολύωρη συνεδρία του Υπουργικού και σε έκτακτη συνεδρία του Εθνικού Συμβουλίου. Τα μέτρα παρατίθενται λεπτομερώς σε σχετική ανακοίνωση, που εξέδωσε  η Κυβέρνηση.                                                                                

Τα μετρά αποσκοπούν στην παροχή δυνατοτήτων στους Τουρκοκυπρίους που διαβιούν στις κατεχόμενες περιοχές να απολαμβάνουν τα δικαιώματα και ωφελήματα που παρέχει η Κυπριακή Δημοκρατία στους πολίτες της. Το κόστος των μέτρων φαίνεται να καλούνται να πληρώσουν οι Ελληνοκύπριοι μέσω του κρατικού προϋπολογισμού, το ύψος τους όμως δεν προσδιορίζεται.  Άγνωστες παραμένουν και οι οικονομικές επιπτώσεις των μέτρων ανάμεσα στα οποία είναι οι χαλαρώσεις στη διακίνηση και διαμονή τουριστών προς τις κατεχόμενες περιοχές,  αλλά και στη διακίνηση Τουρκοκυπριακών προϊόντων στις ελεύθερες περιοχές. Στα μέτρα περιλαμβάνεται και η σύσταση Γραφείου Τουρκοκυπριακών Υποθέσεων οι δαπάνες του οποίου θα καλύπτονται αρχικά από κονδύλια της Προεδρίας και αργότερα από τον προϋπολογισμό του κράτους. Το γραφείο θα συντονίζει τις προσπάθειες της Δημοκρατίας για να αποφεύγονται νομοθετικές διακρίσεις εναντίον των Τουρκοκυπρίων. Θα μεριμνά επίσης για την εισαγωγή πρακτικών διευθετήσεων για εξυπηρέτηση των Τουρκοκυπρίων και θα διαβιβάζει στις κρατικές αρχές αιτήματά τους.

Η ΑΝΟΧΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΤΗΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ ΕΝΑΝΤΙ ΤΩΝ ΤΟΥΡΚΟΚΥΠΡΙΩΝ                                                              

Κύριο μέλημα της Κυβέρνησης με την εισαγωγή των μέτρων , που αναφέρονται ενδεικτικά, διαρκούσης της κατάστασης μη-λύσης του κυπριακού, είναι να παρασχεθεί η δυνατότητα στους Τουρκοκύπριους (Κ/Μ = Κύπριους Μουσουλμάνους),  που διαβιούν κατά κύριο λόγο στις κατεχόμενες περιοχές να απολαμβάνουν, στο βαθμό του δυνατού, τα δικαιώματα και ωφελήματα που παρέχει η Κυπριακή Δημοκρατία στους πολίτες της. Όλα τα μέτρα θα εφαρμοστούν στο πλαίσιο της νομιμότητας, του διεθνούς δικαίου και του κοινοτικού κεκτημένου. Η νομική λογική που διέπει τα μέτρα είναι ότι η Κυπριακή Δημοκρατία μπορεί να «ανέχεται» αναγκαστικά τα αποτελέσματα κάποιων πράξεων της υποτελούς τοπικής διοικήσεως της Τουρκίας στα κατεχόμενα, χωρίς αυτό να αναιρεί ή να επηρεάζει το γεγονός ότι παράγονται παράνομα ή από όργανα ή σώματα τα οποία συστήνονται και λειτουργούν παράνομα, σε εκείνες τις περιπτώσεις που, αν αγνοούνταν, αυτό θα συνιστούσε ή θα είχε ως συνέπεια την αποστέρηση ή παραβίαση βασικών δικαιωμάτων των Τουρκοκυπρίων πολιτών της Δημοκρατίας.                                                    

Η θέση αυτή στηρίζεται στην τοποθέτηση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων το οποίο, επικαλούμενο την γνωμοδότηση του Διεθνούς Δικαστηρίου της Χάγης στην υπόθεση της Ναμίμπια, λαμβάνει, υπό ορισμένες προϋποθέσεις και σε συγκεκριμένες περιπτώσεις, υπόψη τα αποτελέσματα ορισμένων διευθετήσεων και πράξεων στα κατεχόμενα.                                                                                                                                                    

Η εκ μέρους της Κυπριακής κυβέρνησης υιοθέτηση αυτής της στάσης υποδηλοί διάθεση για συνειδητή πραγματιστική ανθρωπιστική αντιμετώπιση κάποιων δεδομένων η οποία στηρίζεται στην ελεύθερη βούληση της να ληφθούν υπόψη, ενώ θα μπορούσαν να αγνοηθούν ( και ίσως πλέον πρέπει και να αναιρεθούν και αγνοηθούν…. ) Κατά την ΚΔ, τα μέτρα δεν μπορούν να ερμηνευθούν ότι συνιστούν κίνδυνο αναγνώρισης της αποσχιστικής οντότητας ή αποδοχή της ύπαρξης της (acknowledgment), ή ότι υποβοηθούν καθ΄ οιονδήποτε τρόπο την αποσχιστική οντότητα των κατεχομένων. Ο κόμπος έσπασε και την χτένα και το χτένι πλέον … ΑΡΚΕΤΑ!!!!   ‘Ηδη το Ταταρικό καθεστώς, εν τη υποκινήσει Ερντογάν-αγά, απαιτεί λύση δύο κρατών …..  !                                                                                                                                      

Μερικές διευκολύνσεις και παροχές από Κυπριακή Δημοκρατία προς Κύπριους Μουσουλμάνους…ΔΙΑΚΙΝΗΣΗ ΑΓΑΘΩΝ, ΔΙΑΚΙΝΗΣΗ ΠΡΟΣΩΠΩΝ ΚΑΙ ΟΧΗΜΑΤΩΝ, ΕΡΓΟΔΟΤΗΣΗ ΤΟΥΡΚΟΚΥΠΡΙΩΝ., ΕΡΓΟΛΑΒΙΕΣ/ΥΠΕΡΓΟΛΑΒΙΕΣ, ΑΠΑΣΧΟΛΗΣΗ ΠΡΟΣΟΝΤΟΥΧΩΝ, ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΚΗ ΚΑΤΑΡΤΙΣΗ ΤΚ, ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΤΚ ΣΕ ΔΙΕΘΝΕΙΣ ΑΘΛΗΤΙΚΕΣ ΔΙΟΡΓΑΝΩΣΕΙΣ, ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΤΟΥΡΚΟΚΥΠΡΙΩΝ ΣΕ ΕΚΔΗΛΩΣΕΙΣ ΣΤΟ ΕΞΩΤΕΡΙΚΟ, ΑΤΡΟΦΑΡΜΑΚΕΥΤΙΚΗ ΠΕΡΙΘΑΛΨΗ, ΣΥΝΤΑΞΕΙΣ, ΕΠΙΔΟΜΑΤΑ κ.ά.π.                                                                     

Σημειώνεται, επ ευκαιρία ότι η Κυπριακή Δημοκρατία, που αναγνωρίζουν όλοι ανεξαιρέτως οι διεθνείς οργανισμοί, αλλά όχι η Τουρκία, παρεχώρησε Κυπριακά Ευρωπαϊκά διαβατήρια σε όλους τους ΤΚ πολίτες της χωρίς διακρίσεις, οι οποίοι προ 1974 ήταν το 18% του Κυπριακού πληθυσμού.  Σήμερα είναι το 9% και σε λίγο οι βάρβαροι έποικοι οι οποίοι αγγίζουν τις 200000, θα τους έχουν … εξαφανίσει…..                                                                                       

Εν συνεχεία, ας επικεντρωθούμε στο ανυπολόγιστο και αμύθητο κόστος των λεηλασιών και καταπατήσεων του βάρβαρου τουρκικού στρατού εισβολής από το 1974, με σημερινές αξίες κατά προσέγγιση, αφού κανείς μέχρι σήμερα δεν μπορεί επακριβώς να υπολογίσει.

Εκτοπισμένοι.                                                                                                                                                  

Μέσα σε μία πολύ σύντομη χρονική περίοδο μετά την τουρκική εισβολή περισσότεροι από 200.000 Ελληνοκύπριοι εκτοπίστηκαν παρά τη θέλησή τους από τα σπίτια και τις περιουσίες τους. Οι περισσότεροι εκδιώχθηκαν από τις κατοχικές δυνάμεις, ενώ άλλοι κατέφυγαν στην ασφάλεια των περιοχών που βρίσκονταν υπό τον έλεγχο της κυβέρνησης, όντας μάρτυρες της βαρβαρότητας των κατοχικών στρατευμάτων. Το γεγονός αυτό προκάλεσε μία δραματική οικονομική και κοινωνική αποδιάρθρωση που απαιτούσε άμεσα μέτρα ώστε να καλυφθούν οι ανάγκες περίθαλψης, κοινωνικής πρόνοιας, στέγασης, εκπαίδευσης και απασχόλησης των εκτοπισμένων. Η κυβέρνηση της Κύπρου έλαβε την ανθρωπιστική απόφαση να μην «παλαιστινοποιήσει» το πρόβλημα των εκτοπισμένων. Μέσα σε πέντε χρόνια μετά την εισβολή, η αποκατάσταση της κυπριακής οικονομίας ήταν πλέον γεγονός το οποίο, δυστυχώς, έχει χρησιμοποιηθεί από την Τουρκία και τους απολογητές της για να δικαιολογήσουν τη συνεχιζόμενη διαίρεση της Κυπριακής Δημοκρατίας.                              

Η συστηματική και σκόπιμη πολιτική εθνοκάθαρσης που εφάρμοσε η Τουρκία είχε έναν ξεκάθαρο στόχο: τη διχοτόμηση της Κύπρου μέσω της δημιουργίας δύο ομοιογενών και εθνικά εκκαθαρισμένων περιοχών στο νησί. Ο στόχος αυτός επιτεύχθηκε αρχικά το 1975, όταν η Τουρκία εξανάγκασε τους Τουρκοκυπρίους που ζούσαν στις υπό κυβερνητικό έλεγχο περιοχές να μετακινηθούν προς τις περιοχές του νησιού που βρίσκονταν υπό τουρκική κατοχή. Τα θύματα της τουρκικής πολιτικής εθνοκάθαρσης μπορούν να ταξινομηθούν είτε ως πρόσφυγες, δηλαδή εκείνοι που αναζήτησαν ασφάλεια και εργασία σε άλλη χώρα, είτε ως εκτοπισμένοι, δηλαδή εκείνοι που αναζήτησαν καταφύγιο και εργασία στη δική τους χώρα. Και στις δύο περιπτώσεις έχουν το δικαίωμα να επιστρέψουν οικειοθελώς στα σπίτια και τις περιουσίες τους ειρηνικά και με ασφάλεια. Το δικαίωμα αυτό στηρίζεται σε: «Προβλέψεις του σύγχρονου διεθνούς δικαίου… χωρίς θεραπεία και κυρώσεις …»

• Ψηφίσματα του Συμβουλίου Ασφαλείας και της Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ
• Ψηφίσματα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και της Κοινοβουλευτικής Συνέλευσης του Συμβουλίου της Ευρώπης
• Αποφάσεις της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων και του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων.

Ευρωπαϊκά θεσμικά όργανα έχουν κρίνει την Τουρκία ένοχη για παραβιάσεις  άρθρων της Ευρωπαϊκής Σύμβασης εξαιτίας της άρνησης από την πλευρά της του δικαιώματος επιστροφής των Ελληνοκυπρίων εκτοπισμένων και προσφύγων και εξαιτίας της απουσίας αποτελεσματικών εγχώριων ένδικων μέσων. Επιπλέον, οι θεσμοί αυτοί έχουν αποφανθεί ότι η αποκατάσταση των δικαιωμάτων των προσφύγων και των εκτοπισμένων δεν μπορούν να περιμένουν  μέχρι να επιτευχθεί η πολιτική διευθέτηση του κυπριακού προβλήματος.

«…η Επιτροπή κρίνει… ότι με την άρνησή της να επιτρέψει την επιστροφή περισσότερων από 200.000 Ελληνοκυπρίων προσφύγων στις οικίες τους στη βόρεια κατεχόμενη πλευρά της Κύπρου, η Τουρκία παραβίασε, και εξακολουθεί  να παραβιάζει, το άρθρο 8 της Σύμβασης…»

(Συμβούλιο της Ευρώπης, Ευρωπαϊκή Επιτροπή Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, Προσφυγές 6780/74 και 6950/75, Κύπρος εναντίον Τουρκίας, παρ. 163).

«…οι διακοινοτικές συνομιλίες δεν μπορούν να χρησιμοποιηθούν για να νομιμοποιηθεί παραβίαση της Σύμβασης… το Δικαστήριο κρίνει ότι έχει σημειωθεί συνεχής παραβίαση του άρθρου 8 της Σύμβασης εξαιτίας της άρνησης να επιτραπεί σε όλους τους Ελληνοκυπρίους εκτοπισμένους η επιστροφή στις οικίες τους στη βόρεια Κύπρο…» (Συμβούλιο της Ευρώπης, Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, Κύπρος εναντίον Τουρκίας, Προσφυγή Νο 25781, Απόφαση 10 Μαΐου 2001, παρ. 174, 175).

Αν υπολογίσουμε ότι ανά 4 άτομα περίπου κατείχαν ιδιόκτητη κατοικία ( Σημ. Η πλειοψηφία των Ελλήνων της Κύπρου είχε δική του κατοικία.), τότε εξάγεται το συμπέρασμα ότι 50000 περίπου κατοικίες καταπατήθηκαν και λεηλατήθηκε ο οικιακός τους πλούσιος εξοπλισμός.                                                                                       

Με σημερινές αξίες ο μέσος όρος αντικειμενικής αξίας για μια κατοικία ή δσμα είναι περίπου 200-250000 Ευρώ. Δηλαδή το σύνολο ακουμπά τα 12.500.000.000 δις! Αν προστεθεί και το κόστος του λεηλατημένου οικιακού εξοπλισμού με μέσο όρο περίπου τις 20000 ανά κατοικία έχουμε επί πλέον 1.000.000.0000 δις. Επιπρόσθετα, υπάρχουν οι εξοχικές παραθεριστικές κατοικίες οι οποίες υπολογίζονται περίπου στο 20%, δηλαδή επί συνόλου 50000 κατοικιών, προστίθενται επί πλέον 10000 πολυτελείς εξοχικές κατοικίες με μέσο όρο αντικειμενικής αξίας τις 300000 Χ 10000 = 3.000.000.000 δις. Ταυτόχρονα ο εκτοπισμός των 200000 γηγενών Ελλήνων Κυπρίων επέβαλε στην Κυπριακή Δημοκρατία να τους φιλοξενήσει ως όφειλε και να τους προσφέρει νέες κατοικίες, αφού δεν είχαν που την κεφαλή κλίναι. Δεκάδες χιλιάδες προσφυγικές κατοικίες και οικισμοί δημιουργήθηκαν. Αν προστεθούν δε και τα έξοδα διαβίωσης,  που επωμίσθηκε το κράτος για την ανθρώπινη επιβίωση αυτών των ταλαίπωρων ανθρώπων και πάλι ανυπολογιστο είναι το κόστος ……Σημειώνεται ότι κατά την εισβολή περί τις 30000 Κυπρίων εγκλωβίστηκαν ειδικά στην κατεχόμενη Καρπασία και Μαρωνίτικα  χωριά. Και αυτούς η Κ.Δ. φρόντισε να τους προσφέρει κάθε δυνατή ανθρωπιστική βοήθεια …..                                                                .

«…οι διακοινοτικές συνομιλίες δεν μπορούν να χρησιμοποιηθούν για να νομιμοποιηθεί παραβίαση της Σύμβασης… το Δικαστήριο κρίνει ότι έχει σημειωθεί συνεχής παραβίαση του άρθρου 8 της Σύμβασης εξαιτίας της άρνησης να επιτραπεί σε όλους τους Ελληνοκυπρίους εκτοπισμένους η επιστροφή στις οικίες τους στη βόρεια Κύπρο…» (Συμβούλιο της Ευρώπης, Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, Κύπρος εναντίον Τουρκίας, Προσφυγή Νο 25781, Απόφαση 10 Μαΐου 2001, παρ. 174, 175).

Συλημένη Ελληνική Βόρεια Κύπρος.                                                                          Κατάγγειλε την σύληση των εκκλησιών στα κατεχόμενα ο Αρχιεπίσκοπος στο Συμβούλιο Εκκλησιών Μ. Ανατολής                                                                                                 

Τη συνεχιζόμενη κατοχή από τα τουρκικά στρατεύματα του βόρειου τμήματος της επικράτειας της Κυπριακής Δημοκρατίας και τη σύληση «κατά βάρβαρο τρόπο» των εκεί ευρισκόμενων χριστιανικών εκκλησιών, κατάγγειλε ο Προκαθήμενος της Εκκλησίας της Κύπρου, Αρχιεπίσκοπος Χρυσόστομος ο ΙΙ προσφωνώντας την Εκτελεστική Επιτροπή του Συμβουλίου Εκκλησιών Μέσης Ανατολής, που συνεδριάζει στη Λευκωσία. 

Σύμφωνα με ανακοίνωση, ο Αρχιεπίσκοπος είπε ότι «εδώ στην Κύπρο αντιμετωπίζουμε το ίδιο πρόβλημα, εδώ και 47 χρόνια, όταν τα τουρκικά στρατεύματα εισέβαλαν στη νήσο μας και κατέκτησαν δια πυρός και σιδήρου το βόρειο τμήμα της πατρίδος μας, με βαρύτατες συνέπειες, νεκρούς και αγνοούμενους και δεκάδες χιλιάδες πρόσφυγες».                                                     

Πρόσθεσε ότι «ευρισκόμαστε στη δεύτερη δεκαετία του 21ου αιώνος και 520 χριστιανικές εκκλησίες παραμένουν αλειτούργητες, όλες σχεδόν εσυλήθησαν κατά τρόπον βάρβαρο ενώ οι δε πολύτιμοι θησαυροί των σεβασμάτων αυτών της πίστεως μας, επωλήθησαν στο εξωτερικό». Όπως είπε ο Αρχιεπίσκοπος Κύπρου, «έκτοτε, αγωνιζόμαστε για την πολυπόθητη επιστροφή και για την επικράτηση της δικαιοσύνης και της ειρήνης στο δύσμοιρο νησί μας και σε αυτό τον αγώνα επικαλούμαστε τη βοήθεια και τη αρωγή όλως σας!                                                                                                      

«Η πρόκληση βλάβης στα πολιτιστικά αγαθά οποιουδήποτε λαού σημαίνει βλάβη στην πολιτιστική κληρονομιά ολόκληρης της ανθρωπότητας» Προοίμιο της Σύμβασης της Χάγης για την Προστασία των Πολιτιστικών Αγαθών σε Περίπτωση Ένοπλης Σύρραξης (1954).

Εδώ ταιριάζει παράφραση του VERBA VOLANT, SCRIPTA MANENT και πρέπει να διατυπωθεί VERBA  VOLANT  avec SCRIPTA VOLANT…. , κατάλληλο για τους διεθνείς οργανισμούς, ΟΗΕ, δικαστήριο Χάγης. UNESCO κ.ά. που σπαταλούν μελάνι μόνο για υπογραφές, αλλά όχι για πράξεις και δεν επιβάλλουν στην δόλια Τουρκία κυρώσεις αποτελεσματικές …..  Λήθη των ιδίων κακών θρασύτητα γεννά. Δημόκριτος.

Το κατοχικό καθεστώς εργάζεται συστηματικά για να εξαφανίσει από την κατεχόμενη Κύπρο το ελληνικό και χριστιανικό παρελθόν της. Κατά παράβαση του διεθνούς δικαίου και ψηφισμάτων του ΟΗΕ (Αρ. 16, 3η διεθνής διάσκεψη για την Τυποποίηση Γεωγραφικών Ονομάτων, 1977) στα κατεχόμενα αντικαθίστανται όλες οι ελληνικές ονομασίες πόλεων, χωριών και δρόμων με τουρκικές ονομασίες. Η ελληνική γλώσσα επιβιώνει σήμερα μόνο σε ελάχιστες αρχαίες επιγραφές που διασώζονται, στις ταφόπλακες κοιμητηρίων, στις οδούς της περίκλειστης πόλης της Αμμοχώστου και στο στόμα των ελάχιστων πλέον Ελληνοκυπρίων εγκλωβισμένων.                   

Καταστροφή Πολιτιστικής Κληρονομιάς                                                                   

Σαν συνέπεια της τουρκικής εισβολής του 1974 και της παράνομης κατοχής του 36.2% του Κυπριακού εδάφους, η πολιτιστική και θρησκευτική κληρονομιά στην περιοχή που δεν βρίσκεται υπό τον αποτελεσματικό έλεγχο της Κυβέρνησης της Κυπριακής Δημοκρατίας έχει υποστεί την πιο βίαιη και συστηματική καταστροφή. Σαν αποτέλεσμα της συνεχιζόμενης πολιτικής της λεηλασίας, καταστροφής και βεβήλωσης από τις κατοχικές αρχές προς τη θρησκευτική και πολιτιστική κληρονομιά της Κύπρου, εκατοντάδες ιστορικά και λατρευτικά μνημεία σε διάφορα σημεία των κατεχομένων περιοχών έχουν καταστραφεί, λεηλατηθεί και υποστεί βανδαλισμούς. Έχουν γίνει παράνομες ανασκαφές και καλλιτεχνικοί θησαυροί έχουν κλαπεί από μουσεία, καθώς και ιδιωτικές συλλογές, κι έχουν πωληθεί στο εξωτερικό. Σύμφωνα με στοιχεία από τις αρμόδιες αρχές της Κυπριακής Δημοκρατίας, περισσότερες από 500 Ελληνορθόδοξες εκκλησίες και ξωκλήσια καθώς και 17 μοναστήρια σε πόλεις και χωριά των κατεχομένων περιοχών έχουν λεηλατηθεί, γίνει επίτηδες αντικείμενα βανδαλισμού και σε μερικές περιπτώσεις κατεδαφιστεί. Μέχρι σήμερα είναι άγνωστο πού βρίσκονται τα εκκλησιαστικά κειμήλια αυτών των ναών, περιλαμβανομένων άνω των 15,000 φορητών εικόνων. Σύμφωνα ακόμα με υπολογισμούς της Κυπριακής Αστυνομίας, πάνω από 60,000 αρχαία αντικείμενα έχουν παράνομα μεταφερθεί σε ξένες χώρες σ’ όλο τον κόσμο από το 1974. Οι πιο σημαντικές και ανεκτίμητες εικόνες περιήλθαν στην κατοχή οίκων δημοπρασίας και πωλήθηκαν παράνομα από εμπόρους τέχνης στο εξωτερικό. Το γεγονός ότι περισσότερες από 500 εκκλησίες, ξωκλήσια και μοναστήρια έχουν βεβηλωθεί, 77 εκκλησίες έχουν μετατραπεί σε τζαμιά, 28 χρησιμοποιούνται από τον τουρκικό στρατό ως αποθήκες, κοιτώνες ή νοσοκομεία, 13 χρησιμοποιούνται ως αποθήκες ή αχυρώνες, αποδεικνύει σαφώς ότι η θρησκευτική και πολιτιστική κληρονομιά στο βόρειο τμήμα του νησιού υπήρξε πάντοτε στόχος των κατοχικών αρχών. Ιδιαίτερα η μετατροπή της Εκκλησίας της Αγίας Παρασκευής στην κατεχόμενη κωμόπολη της Λαπήθου (επαρχία Κερύνειας) σε ξενοδοχείο και καζίνο πολυτελείας και η χρήση του Αρμενικού μοναστηριού Σουρπ Μάγκαρ (κτισμένο τον Μεσαίωνα) σαν καφετερίας, αποτελούν αδιάσειστη απόδειξη των άνομων σκοπών των κατοχικών αρχών. Περαιτέρω, τέτοιες ενέργειες αποδεικνύουν πως όχι μόνο η Ορθόδοξη Εκκλησία αλλά και η Αρμενική και Λατινική Εκκλησία της Κύπρου είναι επίσης θύματα λεηλασίας κι έχουν υποστεί σημαντικές απώλειες. Λόγω της τουρκικής εισβολής, όλες οι νόμιμες αρχαιολογικές αποστολές στις επαρχίες Αμμοχώστου, Κερύνειας και Μόρφου είχαν διακοπεί. Δυστυχώς, υπάρχουν αναφορές ότι όλα τα αντικείμενα που εκτίθεντο σε μουσεία στις κατεχόμενες περιοχές, καθώς και όλο το μη καταχωρημένο υλικό στις αποθήκες ξένων αρχαιολογικών αποστολών επίσης λεηλατήθηκαν κι εξήχθησαν παράνομα στο εξωτερικό. Παρά το γεγονός ότι το Τμήμα Αρχαιοτήτων του Υπουργείου Συγκοινωνιών και Έργων της Κυπριακής Δημοκρατίας είναι η μόνη νόμιμη αρχή για την έκδοση αδειών αρχαιολογικών ανασκαφών ή αποκατάστασης στην Κύπρο και έχει την πλήρη ευθύνη για οποιαδήποτε εργασία διεξάγεται σε ολόκληρη την επικράτεια της Δημοκρατίας, ανασκαφές εξακολουθούν να διεξάγονται παράνομα σε πολλούς αρχαιολογικούς χώρους στο κατεχόμενο τμήμα του νησιού. Ιδιαίτερα σημειώνεται ότι πρόσφατα έχουν διεξαχθεί ανασκαφές στον αρχαιολογικό χώρο της Γαληνόπορνης στη χερσόνησο της Καρπασίας, ο οποίος είναι ένας από τους πιο σημαντικούς της Ύστερης Εποχής του Χαλκού στην Κύπρο. Άλλο παράδειγμα είναι οι παράνομες ανασκαφές στον αρχαιολογικό χώρο της Σαλαμίνας που οργανώθηκε από το Πανεπιστήμιο της Άγκυρας. Το εν λόγω πανεπιστήμιο, παραβιάζοντας όλα τα διεθνή θέσμια και επιδεικνύοντας ασέβεια προς την ακαδημαϊκή ηθική και τους προηγούμενους ανασκαφείς, ξεκίνησε εργασίες το 1999. Σαν αποτέλεσμα, αρχαιολογικά κατάλοιπα που χρονολογούνται σε όλες τις ιστορικές περιόδους του Κυπριακού πολιτισμού έχουν βρεθεί συστηματικά στην κατοχή οίκων δημοπρασίας του εξωτερικού και Τουρκικά Μουσεία. Δυστυχώς, σε πολλές περιπτώσεις οι κατοχικές δυνάμεις έχουν προκαλέσει την πλήρη καταστροφή μοναδικών θρησκευτικών και αρχαιολογικών χώρων. Παράδειγμα της έλλειψης σεβασμού εκ μέρους του τουρκικού στρατού είναι η κατεδάφιση νεολιθικού οικισμού στο Ακρωτήρι Αποστόλου Ανδρέα-Κάστρου στο κατεχόμενο Ριζοκάρπασο, παρά το γεγονός ότι η Κυπριακή Δημοκρατία είχε κηρύξει το εν λόγω χώρο Αρχαίο Μνημείο. Σκοπός της απαράδεκτης αυτής ενέργειας, η οποία έγινε με τη χρήση εκσκαφέων, ήταν η τοποθέτηση δύο ιστών για τη σημαία της Τουρκίας και της «ΤΔΒΚ» στην κορυφή του λόφου.

Η Κυπριακή Δημοκρατία εργάζεται συστηματικά για την προστασία και τη διατήρηση της θρησκευτικής και πολιτιστικής της κληρονομιάς. Το Τμήμα Αρχαιοτήτων γνωρίζει για την σταδιακή καταστροφή πολλών αρχαιολογικών χώρων στην κατεχόμενη περιοχή κι έχει επανειλημμένα ζητήσει μέσω των Ηνωμένων Εθνών να επισκεφθεί αυτές τις τοποθεσίες και να διεξάγει τις απαραίτητες εργασίες αποκατάστασης. Δυστυχώς, αυτό δεν κατέστη δυνατό λόγω της άρνησης της κατοχικής δύναμης. Ο ρόλος της Τουρκίας στο παράνομο εμπόριο που διεξάγεται στην κατεχόμενη περιοχή της Κύπρου φάνηκε σε αριθμό υποθέσεων που η Κυβέρνηση της Κυπριακής Δημοκρατίας έφερε ενώπιον του Δικαστηρίου. Η πιο γνωστή υπόθεση με διεθνή αντίκτυπο ήταν η αφαίρεση και παράνομη εξαγωγή των ψηφιδωτών της Κανακαριάς, ένα σπάνιο έργο του 6ου αιώνα. Μετά από αγωγή που κατέθεσε η Εκκλησία της Κύπρου το 1989, το Επαρχιακό Δικαστήριο της Ινδιανάπολης στις Ηνωμένες Πολιτείες, δύο χρόνια αργότερα διέταξε όπως τα ψηφιδωτά επιστραφούν στο νόμιμο ιδιοκτήτη, την Εκκλησία της Κύπρου. Η διεθνής κοινότητα επιδεικνύει μεγάλη «ευαισθησία»,  κατ εμέ αναισθησία για την Κύπρο,  σε θέματα προστασίας και σεβασμού της θρησκευτικής και πολιτιστικής κληρονομιάς σε όλο τον κόσμο, όπως γίνεται φανερό από τον αριθμό των συμβάσεων και πρωτοκόλλων που έχουν υιοθετηθεί για την προστασία, καθώς και την επιστροφή τέτοιων αντικειμένων πολιτιστικής κληρονομιάς στους νόμιμους ιδιοκτήτες. Για παράδειγμα, η σύσταση της ΟΥΝΕΣΚΟ για τις Διεθνείς Αρχές, που Διέπουν τις Αρχαιολογικές Ανασκαφές σύμφωνα με το Άρθρο VI (32) περί Ανασκαφών σε Κατεχόμενες Περιοχές διαλαμβάνει σαφώς ότι «Σε περίπτωση ένοπλης σύγκρουσης, οποιοδήποτε Κράτος Μέλος που κατέχει έδαφος άλλου Κράτους Μέλους θα πρέπει να αποφεύγει τη διεξαγωγή αρχαιολογικών ανασκαφών στο κατεχόμενο έδαφος. Σε περίπτωση τυχαίων ευρημάτων, ιδιαίτερα κατά τη διεξαγωγή στρατιωτικών έργων, η Κατοχική Δύναμη οφείλει να λαμβάνει κάθε δυνατό μέτρο για την προστασία αυτών των ευρημάτων, τα οποία και θα πρέπει, μετά τον τερματισμό των εχθροπραξιών, να παραδίδονται στις αρμόδιες αρχές του εδάφους που προηγουμένως ήταν υπό κατοχή, μαζί με όλη τη σχετική τεκμηρίωση».

Πολλές άλλες Συμβάσεις έχουν «υιοθετηθεί»  για την προστασία της διεθνούς πολιτιστικής κληρονομιάς ή την επιστροφή της στους νόμιμους ιδιοκτήτες. Ανάμεσα σ’ αυτές είναι η Σύμβαση του 1970 για «Τρόπους Απαγόρευσης και Παρεμπόδισης της Παράνομης Εισαγωγής, Εξαγωγής και Μεταβίβασης Ιδιοκτησίας Πολιτιστικής Περιουσίας» και η Σύμβαση Unidroit για την Κλοπιμαία ή Παράνομα Εξαχθείσα Πολιτιστική Κληρονομιά, η Ευρωπαϊκή Σύμβαση για την Προστασία των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων και Βασικών Ελευθεριών μαζί με τα Πρωτόκολλά της, που σχετίζεται με την άρνηση των κατοχικών αρχών να επιτρέψουν στην αυτοκέφαλη Ορθόδοξη Εκκλησία της Κύπρου, ως το νόμιμο ιδιοκτήτη, να έχει πρόσβαση στην περιουσία της, καθώς και η Ευρωπαϊκή Σύμβαση για την Προστασία της Αρχαιολογικής Κληρονομιάς και πολλές οδηγίες της Ευρωπαϊκής Ένωσης. ΦΕΥ!

Η Κύπρος, στοχεύοντας σε όσο το δυνατό καλύτερα αποτελέσματα ως προς την προστασία της πολιτιστικής κληρονομιάς της, είναι επίσης συμβαλλόμενο μέρος στη Σύμβαση της Χάγης του 1954 για την «Προστασία της Πολιτιστικής Κληρονομιάς στην Περίπτωση Ένοπλης Σύρραξης» (1964). Αυτή η διεθνής συμφωνία θεωρείται η πιο σημαντική για την περίπτωση της Κύπρου. Ιδιαίτερα το άρθρο 4(3) της εν λόγω Σύμβασης αναφέρει ότι η κατοχική δύναμη αναλαμβάνει όπως «Απαγορεύσει, εμποδίσει και αν χρειαστεί, σταματήσει οποιουδήποτε είδους κλοπή, λεηλασία ή σφετερισμό από οποιεσδήποτε πράξεις βανδαλισμού που στρέφονται κατά της πολιτιστικής περιουσίας».

Παρά το γεγονός ότι η Τουρκία είναι συμβαλλόμενο μέρος στη Σύμβαση της Χάγης (1965) καθώς και στη Σύμβαση της ΟΥΝΕΣΚΟ (1970) «για τους Τρόπους Απαγόρευσης και Παρεμπόδισης της Παράνομης Εισαγωγής, Εξαγωγής και Μεταβίβασης Ιδιοκτησίας της Πολιτιστικής Κληρονομιάς», επιμένει να μη συμμορφώνεται με τις υποχρεώσεις της που προκύπτουν από αυτές τις συμβάσεις και συνεχίζει τη συστηματική καταστροφή της πολιτιστικής κληρονομιάς της Κύπρου. Σχετικά Αρχεία:

 Destruction of cultural heritage (Greek version).pdf

Η  μεθοδική  καταστροφή  των  μνημείων  και  θησαυρών  της  πολιτιστικής κληρονομιάς της Κύπρου, όπως και κάθε άλλης χώρας σε εμπόλεμες περιοχές (βλέπε πρόσφατα Συρία, Ιράκ, κ.ά.), προκαλεί ηθική και υλική βλάβη σε έναν πολιτισμό, αφού τον καταδικάζει στον άμεσο εκφυλισμό του (Χαΐνογλου, 2015: 219). Υπ’ αυτό το πρίσμα, δεν μπορεί να αντιμετωπίζεται αποκλειστικά ως πολιτιστικό ζήτημα, που απασχολεί πολιτισμικούς φορείς, αρχαιολόγους, ιστορικούς και συντηρητές τέχνης, αλλά και ως ζήτημα διεθνούς ασφάλειας. Στην κατεχόμενη Κύπρο, πολύτιμα εκκλησιαστικά και αρχαιολογικά μνημεία και αντικείμενα, τα οποία ανήκουν στην ευρωπαϊκή και παγκόσμια πολιτιστική κληρονομιά, εξακολουθούν να κινδυνεύουν.                                                                                      Σύμφωνα με το Τμήμα Αρχαιοτήτων της Κυπριακής Δημοκρατίας, στις κατεχόμενες περιοχές της Κύπρου είναι συνολικά κηρυγμένα, με βάση τον Περί Αρχαιοτήτων Νόμο, 198 μνημεία. Εκατοντάδες άλλα μνημεία και αρχαιολογικοί χώροι που είχαν εντοπιστεί, δεν περιλαμβάνονται στον Νόμο, αφού η σχετική έρευνα δεν ολοκληρώθηκε εξαιτίας της τούρκικης εισβολής. Πολλά μνημεία, έχουν ήδη λεηλατηθεί, χαθεί και βεβηλωθεί. Σύμφωνα με στοιχεία του κυπριακού υπουργείου Εξωτερικών, πάνω από 500 εκκλησίες και μοναστήρια λεηλατήθηκαν ή καταστράφηκαν: εκκλησίες μετατράπηκαν σε μουσουλμανικά τεμένη, μουσεία, χώρους διασκέδασης, ακόμα και σε ξενοδοχεία, όπως η Αγία Αναστασία της Λαπήθου, ενώ μοναστήρια (του Αγίου Χρυσοστόμου στον Πενταδάκτυλο, της Αχεροποιήτου στον Καραβά, του Αγίου Παντελεήμονα στη Μύρτου) μετατράπηκαν σε τουρκικά στρατόπεδα. Περισσότερες από 15.000 εικόνες αγίων, αμέτρητα ιερά τελετουργικά σκεύη και άλλα αντικείμενα μεγάλης αξίας έχουν εξαφανιστεί από τα κατεχόμενα εδάφη.                                         

Kατά παραβίαση του διεθνούς δικαίου και των ψηφισμάτων του ΟΗΕ, η Τουρκία και το τουρκοκυπριακό καθεστώς έχουν με συστηματικό τρόπο επιχειρήσει να εξαλείψουν την ελληνική πολιτιστική κληρονομιά στις κατεχόμενες περιοχές. Σε πόλεις και χωριά έχουν δοθεί τουρκικά ονόματα, ενώ αρχαιολογικοί χώροι, εκκλησίες και κοιμητήρια έχουν βεβηλωθεί, καταστραφεί ή μετατραπεί για άλλες χρήσεις.        Περίφημες βυζαντινές τοιχογραφίες και ψηφιδωτά σπάνιας τέχνης και αξίας αποτοιχίστηκαν από Τούρκους αρχαιοκάπηλους και πωλήθηκαν παράνομα σε ιδιωτικές συλλογές. Παράλληλα, νεολιθικοί οικισμοί, όπως του Αποστόλου Ανδρέα – Κάστρος (6η χιλιετία π.Χ.) καταστρέφονται και ιστορικές πόλεις, όπως η Έγκωμη (περί τα 1400 π.Χ.) και οι αρχαίες πολιτείες της Σαλαμίνας και των Σόλων αφήνονται, από το κατοχικό καθεστώς, στη φθορά του χρόνου.                                                              

Εδώ κανείς υπολογισμός δεν μπορεί να εξαχθεί. Το κόστος της λεηλασίας αμύθητων εκκλησιαστικών θησαυρών, μουσείων, ιδιωτικών συλλογών είναι ανυπολόγιστο και υπολογίζεται σε τρις και άνω….000,000.000,000…..

Ξενοδοχεία και Τουριστικές εγκαταστάσεις στην κατεχόμενη Β, Κύπρο.                     Ενδεικτικά, διότι εκτός Αμμοχώστου και Κερύνειας, διάσπαρτα πολυτελή ξενοδοχεία βρίσκονταν σε όλη την κατεχόμενη Κύπρο και υπολογίζονται σε άλλα περίπου 50-70.                                                                                                                                       Εξήντα πέντε συνολικά ξενοδοχειακές μονάδες, χωρητικότητας 8772 κλινών, λειτουργούσαν πριν από το 1974 στις επαρχίες Κερύνειας και Αμμόχωστου, μονάδες που βρίσκονται στα κατεχόμενα, από την Τουρκία, εδάφη της Κυπριακής Δημοκρατίας.  Σύμφωνα με επίσημα στοιχεία που εξασφάλισε η Stockwatch, από αυτά, 24 ξενοδοχεία χωρητικότητας 1882 κλινών (από ένα μέχρι τεσσάρων αστέρων), είναι στην επαρχία Κερύνειας και τα υπόλοιπα 41 ξενοδοχεία στην επαρχία Αμμοχώστου, χωρητικότητας 6.345 κλινών.
Το κόστος κατεχομένων πολυτελών ξενοδοχείων με εξολισμό τους εκτιμάται με μέσο όρο αντικειμενική αξία  και σημερινής υπεραξίας  46 χρόνων, με τους χαμηλότερους υπολογισμούς τουλάχιστο στα 10.000.000 ανά ξενοδοχείο και επί πλέον  οι απώλειες εσόδων από το 1974 περίπου 1.000.000 ετήσια ανά ξενοδοχείο…                                                                                Δηλαδή 130 Ξενοδοχεία Χ 10.000.000 = 1.300.000.000 δις.                                                           Απώλειες εσόδων από 1974 έως 2021 47 Χ 1.000.000 = 47.000.000 Χ 130 = 6.110.000.000       Κατεχόμενη γεωργική γη και Βιομηχανικές εγκαταστάσες , αντικειμενικής αξίας και απώλειας εσόδων ανυπολόγιστου κόστους. Ίσως να αγγίζει τα μερικά τρις ….                        Η έρευνα αυτή δεν είναι επίσημη. Βασίστηκε σε απλούς αριθμούς με βάση τα μέχρι σήμερα δημοσιευθέντα οικονομικά στοιχεία, τα οποία και αυτά είναι κατά προσέγγιση. Στο δια ταύτα, αναλύοντας κατά προσέγγιση έστω και εκ του προχείρου τα στοιχεία αυτά, διερωτάται κάποιος, πως αυτό το ακριτικό Ελληνικό νησί προδομένο και εγκαταλελειμμένο το 1974, από όλους, μπόρεσε να σταθεί όρθιο μέχρι σήμερα ….. και οικονομικά και πατριωτικά. ΠΩΣ ;;;;                                                                                                                                            'Η Ρωμηοσύνη της Ελληνικής Κύπρου, του εθνικού μας ποιητή Βασίλη Μιχαηλίδη.   (Απόσπασμα).                                                                                                                                                         «Η Ρωμηοσύνη εν φυλή συνότζιαιρη του κόσμου./Κανένας εν εβρέθηκεν για να την ιξηλείψει./Κανένας, γιατί σσιέπει την που τά΄ψη ο Θεός μου./Η Ρωμηοσύνη εννα χαθεί, όντας ο κόσμος λείψει./Το νύν, ανταν να τρώ΄την γην, τρώει την γην θαρκέται,/ μα πάντα τζιείνον τρώεται τζιαι τζιείνον καταλιέται./ Σφάξε μας ούλλους τζι΄ας γενεί, το γαίμαν μας αυλάτζιην./ Κάμε τον κόσμον ματζιελιόν τζιαι τους Ρωμηούς τραούλια./ Αμμά΄ξερε πως ίλαντρον όντας κοπεί καβάτζιην,/ τριγύρω του πετάσσουνται τρακόσια παραπούλια.»

Μια σειρά από ψηφίσματα της Γενικής Συνέλευσης και του Συμβουλίου Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών, καθώς και ψηφίσματα, που υιοθετήθηκαν από άλλους διεθνείς οργανισμούς, αντανακλούν την παγκόσμια καταδίκη της τουρκικής εισβολής και τις συνακόλουθες επιθετικές ενέργειες εναντίον της Κύπρου. Μέσω των ψηφισμάτων απαιτείται, μεταξύ άλλων, η αποχώρηση των ξένων στρατευμάτων, η ασφαλής επιστροφή των προσφύγων στα σπίτια τους και η διακρίβωση της τύχης των αγνοουμένων. Επιπρόσθετα, ζητείται ο σεβασμός των ανθρωπίνων δικαιωμάτων όλων των Κυπρίων καθώς και ο σεβασμός της ανεξαρτησίας, της κυριαρχίας και της εδαφικής ακεραιότητας της Κύπρου. Πιο πρόσφατα, το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, σε καταδικαστική απόφασή του κατά της Τουρκίας στις 12 Μαΐου 2014, έκρινε την Κυβέρνηση της Τουρκίας υπεύθυνη για τη μαζική και συστηματική παραβίαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στην Κύπρο.

Τέλος και το «κωμικοτραγικό» περί αποζημιώσεων και τιμωρίας της Τουρκίας…..!!! Εν αναμονή. Σύντομα θα παραβιάσουν και διεκδικήσουν Ελληνική γη, αιθέρες και θάλασσες, που ποτέ δεν τους ανήκαν και οι δόλιοι σύμμαχοι θα αποστέλλουν ψηφίσματα χωρίς αντίκρυσμα στο άπειρο και  κυρώσεις για την παλλακίδα τους …

Με μια ετυμηγορία που μπορεί να χαρακτηριστεί «ιστορική», το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων επέβαλε στην Τουρκία την καταβολή αποζημίωσης ύψους 90 εκατ. Ευρώ !!!!  για την εισβολή του 1974 και τη συνεχιζόμενη κατοχή του βόρειου τμήματος του νησιού. Η Τουρκία θα πρέπει να καταβάλει το ποσό αυτό, που αποτελεί και τη μεγαλύτερη!!!  ποινή που της έχει επιβάλει ποτέ το ΕΔΑΔ, εντός τριών μηνών. Σε περίπτωση που δεν ανταποκριθεί, η ποινή επιβαρύνεται με τόκο ίσο με το βασικό επιτόκιο της ΕΚΤ συν 300 μονάδες βάσης. Η απόφαση αυτή έρχεται σε συνέχεια της καταδίκης της Τουρκίας από το ΕΔΑΔ, στην υπόθεση Κύπρος εναντίον Τουρκίας, η οποία είχε εκδικαστεί τον Μάιο του 2001. Η Ολομέλεια του Δικαστηρίου είχε διαπιστώσει τότε πολλαπλές και συνεχιζόμενες παραβιάσεις της Ευρωπαϊκής Σύμβασης Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων (ΕΣΑΔ) και καταδίκασε την Τουρκία για την εισβολή και τη συνεχιζόμενη κατοχή. Ομως, τότε, είχε επιφυλαχθεί να ανακοινώσει την ποινή που θα επέβαλλε σε μεταγενέστερο στάδιο.                                                                                                              

Η ετυμηγορία του ΕΔΑΔ προκάλεσε μεγάλη ικανοποίηση στην Κύπρο και αναστάτωση στην Τουρκία. Διαβλέποντας ότι η απόφαση θα είναι αρνητική για τη χώρα του, ο τότε Τούρκος Υπουργός Εξωτερικών, Α. Νταβούτογλου, τοποθετήθηκε επί του θέματος ήδη πριν από τις ανακοινώσεις του Δικαστηρίου, λέγοντας ότι η απόφαση του ΕΔΑΔ «δεν είναι δεσμευτική και δεν έχει οποιαδήποτε αξία για την Αγκυρα». Υπαινίχθηκε, μάλιστα, ότι θα έχει αρνητικές επιπτώσεις στις διαπραγματεύσεις για την επίλυση του Κυπριακού. Η κυπριακή κυβέρνηση, από την πλευρά της, χαιρέτισε την απόφαση του ΕΔΑΔ και δήλωσε ότι προσβλέπει στην άμεση συμμόρφωση της Τουρκίας, ώστε να σταματήσει η παράνομη εκμετάλλευση ελληνοκυπριακών περιουσιών στα κατεχόμενα και να καταβληθούν οι αποζημιώσεις.                                                                                                       

Η Κυπριακή Δημοκρατία επανέφερε το θέμα των αποζημιώσεων στη βάση της απόφασης του 2001, ενώπιον του ΕΔΑΔ πριν από 4 χρόνια, ενώ πρόσθεσε στο αίτημα καταβολής αποζημιώσεων στις οικογένειες των αγνοουμένων και τους εγκλωβισμένους Ελληνοκύπριους της Καρπασίας, στη βάση του άρθρου 41 της ΕΣΑΔ. Το άρθρο αυτό ορίζει ότι «το ΕΔΑΔ μπορεί, αν είναι αναγκαίο, να απαιτήσει καταβολή πλήρους αποζημίωσης υπέρ του ενάγοντος». Η Τουρκία υποστήριζε ότι η προσφυγή της Κύπρου ήταν καθυστερημένη και ότι το άρθρο 41 της ΕΣΑΔ δεν έχει εφαρμογή σε «διακρατικές υποθέσεις»! Το Δικαστήριο απέρριψε και τις δύο αυτές αιτιάσεις και επέβαλε, με 15 ψήφους έναντι 2, στην Τουρκία να καταβάλει 30 εκατ. ευρώ για την ηθική βλάβη που υπέστησαν οι συγγενείς των αγνοουμένων της κυπριακής τραγωδίας και 60 εκατ. ευρώ που αφορούν την ηθική βλάβη που υπέστησαν οι εγκλωβισμένοι Ελληνοκύπριοι της Καρπασίας.                                          

Οπως επισημαίνουν με κοινή δήλωσή τους 9 δικαστές του ΕΔΑΔ, η χθεσινή απόφαση σηματοδοτεί μια νέα εποχή σε ό,τι αφορά την επιβολή των ανθρωπίνων δικαιωμάτων από το Δικαστήριο και ένα σημαντικό βήμα υπέρ του σεβασμού του νόμου στην Ευρώπη. Αλλοι δύο δικαστές υποστηρίζουν ότι το ΕΔΑΔ, με την απόφασή του αυτή, έστειλε το μήνυμα στα μέλη του Συμβουλίου της Ευρώπης, ότι ο πόλεμος και οι συνέπειές του δεν θα είναι ανεκτές και θα επισείουν τιμωρία!!!

Μα ποιούς  «δουλεύουν» τέλος πάντων « δυστυχισμένε μου λαέ καλέ και αγαπημένε. Πάντα ευκολόπιστε και πάντα προδομένε;;;» ( Σολωμός)

Αυτοί που βρίσκονται στην εξουσία πρέπει να περνούν πολύ από τον χρόνο τους γελώντας μαζί μας. Alice Walker,

Επιμέλεια αποσπασματικής έρευνας από Αντώνη Αντωνά www.ledrastory.com.

Αποσπάσματα από ιστορικά βιβλία, ΕΣΤΑΥΡΩΜΕΝΗ ΠΕΡΗΦΑΝΗ ΚΥΠΡΟΣ, ΕΣΧΑΤΗ ΙΚΕΣΙΑ, ΜΝΗΜΗΣ ΚΑΙ ΓΝΩΣΗΣ ΣΤΑΓΟΝΕΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ.

Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

Ακολουθήστε το ellinikiafipnisis.blogspot.com 

στο Facebook...

στο GAB...

στο Twitter

κοινοποιήστε το και στους φίλους σας!