Η Ουάσιγκτον και το Λονδίνο προσπαθούν να διατηρήσουν την κυριαρχία τους στην Ευρώπη

  Σήμερα, τα καλύτερα κρυμμένα μυστικά αποκαλύπτονται γρήγορα. Δεν εξαπλώνονται όμως. Ωστόσο, αυτή την εβδομάδα διέρρευσαν οι εμπιστευτικές ...

 

Σήμερα, τα καλύτερα κρυμμένα μυστικά αποκαλύπτονται γρήγορα. Δεν εξαπλώνονται όμως. Ωστόσο, αυτή την εβδομάδα διέρρευσαν οι εμπιστευτικές επιστολές από τις Ηνωμένες Πολιτείες και το ΝΑΤΟ προς τη Ρωσία και διαβάστηκαν ευρέως. 

Ενώ στο μπροστινό μέρος της σκηνής κυριαρχεί ο θόρυβος από τις μπότες του ΝΑΤΟ, στις δυτικές πτέρυγες παίζεται το πυρετώδες θέατρο της οργάνωσης των δικτύων παρακολούθησης των συμμάχων από τους Αμερικανούς και Βρετανούς άρχοντές τους. Γιατί η Ουάσιγκτον και το Λονδίνο είναι πεπεισμένοι ότι η Ρωσία δεν θα τους επιτεθεί, αλλά θα προσπαθήσει να εκτρέψει τους συμμάχους τους.

 

Πηγή: VoltaireNet

Από τον Thierry Meyssan

Απόδοση: Ελλήνων Αφύπνιση

 

Οι απαντήσεις των Ηνωμένων Πολιτειών και του ΝΑΤΟ στη ρωσική πρόταση για μια Συνθήκη που εγγυάται την ασφάλεια  [ 1 ] αποκαλύφθηκαν από την ισπανική εφημερίδα El País  [ 2 ] , φέρεται να χάρη σε μια ουκρανική πηγή που φοβάται ότι η χώρα του θα μετατραπεί σε θέατρο της Δύσης -Ανατολική αναμέτρηση.

Η απάντηση του ΝΑΤΟ αντιστοιχεί από κάθε άποψη στην παρουσίαση που έκανε ο Γενικός Γραμματέας του, Γενς Στόλτενμπεργκ. Αυτό είναι φυσιολογικό, διότι αυτό το κείμενο είχε υποβληθεί στα 30 κράτη μέλη και δεν μπορούσε να παραμείνει μυστικό για πολύ. Αφενός, η Συμμαχία προτείνει μέτρα για τη μείωση του κινδύνου πυρηνικού πολέμου, αφετέρου θέτει υπό αμφισβήτηση το δικαίωμα των λαών στην αυτοδιάθεση στην Υπερδνειστερία (Μολδαβία), την Αμπχαζία και την Οσετία Νότια (Γεωργία) και τέλος στην Κριμαία (Ουκρανία). Με άλλα λόγια, οι Σύμμαχοι απορρίπτουν το διεθνές δίκαιο. Αυτός είναι ο λόγος που δεν το αναφέρουν πλέον, αλλά λένε ότι είναι προσκολλημένοι σε «κανόνες» που θέτουν μόνοι τους. Σκοπεύουν να παραμείνουν υπό την προστασία των Ηνωμένων Πολιτειών που υποστηρίζονται από το Ηνωμένο Βασίλειο, αλλά δεν θέλουν να ρισκάρουν τον Παγκόσμιο Πόλεμο.

Αυτό των Ηνωμένων Πολιτειών, από την άλλη, αποτελεί έκπληξη. Ήταν άγνωστη σε όλους, συμπεριλαμβανομένων των Συμμάχων και της Ουκρανίας. Γι' αυτό, σύμφωνα με τον τίτλο του, είναι ένα «non-paper» (sic) που δεν χρειάζεται να τους υποβληθεί και πρέπει να παραμείνει μυστικό. Επομένως, είναι πολύ απίθανο να αποκαλύφθηκε από ουκρανική πηγή. Μπορεί να είναι μόνο Αμερικανίδα. Αυτό το «non-paper» εστιάζει σε «Τομείς δέσμευσης για βελτίωση της ασφάλειας». Η Ουάσιγκτον παρουσιάζεται ότι αρνείται να αφήσει οτιδήποτε, αν και είναι πρόθυμη να διαπραγματευτεί για να παγώσει την τρέχουσα κατάσταση. Θα κρατούσε τα έργα του χωρίς να προσπαθεί να κερδίσει έδαφος

Αυτό το έγγραφο ρίχνει φως στις πρόσφατες δημόσιες ενέργειες του ΝΑΤΟ: μια εκστρατεία προπαγάνδας που καταγγέλλει μια επικείμενη ρωσική εισβολή, την ανάπτυξη στρατιωτών γύρω από την Ουκρανία και τη μεταφορά όπλων στην ίδια την Ουκρανία. Αλλά το πιο σημαντικό είναι αλλού: αυτά τα στρατεύματα και αυτά τα όπλα δεν είναι απολύτως ικανά να αντισταθούν σε μια ρωσική εισβολή, αν αυτή γίνει. Από την άλλη, αυτή η ατμόσφαιρα πανικοβάλλει τους Ευρωπαίους ηγέτες (με την ευρεία έννοια, όχι μόνο αυτούς της Ευρωπαϊκής Ένωσης). Η Ουάσιγκτον και το Λονδίνο γνωρίζουν ότι μπορεί να μην ανταποκριθούν στην ουσία του αιτήματος της Ρωσίας για σεβασμό των Συνθηκών και ότι η Μόσχα δεν θα τους επιτεθεί για όλα αυτά. Ο φόβος τους είναι αλλού, όπως προσπάθησε ο Βλαντιμίρ Πούτιν το 2007 στο Μόναχο, η Μόσχα μπορεί να προσπαθήσει να ανατρέψει τους συμμάχους έναν προς έναν. Ωστόσο, αυτή τη φορά, η πτώση της ισχύος των ΗΠΑ μπορεί να τους κάνει να σκεφτούν. Μπορεί να διαπιστώσουν ότι έχουν λίγα να κερδίσουν από την πίστη τους. Αυτός είναι ο λόγος που η αμερικανική CIA και η βρετανική MI6 αναδιοργανώνουν τα δίκτυαπαραμείνουν πίσω με τη συγκατάθεση ορισμένων Ευρωπαίων ηγετών που σύντομα φαντάζονται τους εαυτούς τους να ζουν σε χώρες κατεχόμενες από τη Ρωσία.

Στο τέλος του Β' Παγκοσμίου Πολέμου και ακόμη και πριν από τη δημιουργία του ΝΑΤΟ, οι Ηνωμένες Πολιτείες και το Ηνωμένο Βασίλειο είχαν φανταστεί έναν τρόπο να κυριαρχήσουν στη δυτική ευρωπαϊκή ήπειρο μέχρι τα σύνορα Oder-Neisse, που καθορίστηκαν από τη Διάσκεψη του Πότσνταμ, λίγες μέρες μετά την κατάληψη του Βερολίνου από τους Σοβιετικούς και τη συνθηκολόγηση των Ναζί. Είναι αυτό το σύνορο που ο Βρετανός πρωθυπουργός Ουίνστον Τσόρτσιλ περιέγραψε, το 1946, ως το «σιδερένιο παραπέτασμα» που χωρίζει την ευρωπαϊκή ήπειρο στα δύο  [ 3 ]. Τότε ο Πρόεδρος των ΗΠΑ Χάρι Τρούμαν οργάνωσε τον Ψυχρό Πόλεμο για να αποτρέψει μια πιθανή προέλαση των Σοβιετικών στη ζώνη επιρροής που τους είχε μεταβιβαστεί στη Γιάλτα και το Πότσνταμ. Οι Αμερικανοί και οι Βρετανοί είχαν την ιδέα να δημιουργήσουν δίκτυα αντίστασης μέσα στις συμμαχικές διοικήσεις και να τις προετοιμάσουν για να αναλάβουν δράση κατά την «αναπόφευκτη» σοβιετική εισβολή. Αυτά τα δίκτυα διοικούνταν από Αγγλοσάξονες, αλλά οι στρατιώτες τους ήταν αντισοβιετικοί υπήκοοι, συμπεριλαμβανομένων πολλών επιζώντων των ναζιστικών στρατών, που ανακυκλώθηκαν για τον «καλό σκοπό».

Όταν δημιουργήθηκε το ΝΑΤΟ το 1949, αυτά τα δυτικοευρωπαϊκά δίκτυα ενσωματώθηκαν σε αυτό. Εξακολουθούν να υπακούουν αποκλειστικά στην Ουάσιγκτον και το Λονδίνο με την κατ' αρχήν σύμφωνη γνώμη των συμμάχων κρατών που αγνοούν τις λεπτομέρειες της δράσης τους. Όποτε έρχονται στο φως, υπόσχονται να διαλυθούν, ωστόσο πάντα διαιωνίζονται. Το τελευταίο «περιστατικό» είναι η ανακάλυψη, το 2020, ότι όλοι οι ηγέτες των ευρωπαϊκών χωρών ακούστηκαν από τη Δανία για λογαριασμό του ΝΑΤΟ  [ 4 ] .

Η CIA και η MI6 έχουν επίσης επεκτείνει αυτά τα δίκτυα στην πλειονότητα του πλανήτη. Είναι αυτοί που οργάνωσαν την Παγκόσμια Αντικομμουνιστική Ένωση  [ 5 ] κατά τη διάρκεια του Ψυχρού Πολέμου, εγκαθιστώντας αιματηρές δικτατορίες από την Ταϊβάν έως τη Βολιβία, συμπεριλαμβανομένου του Ιράν και του Κονγκό.

Οι δραστηριότητες της CIA εκτός ΝΑΤΟ επισημάνθηκαν από το Κογκρέσο των Ηνωμένων Πολιτειών (Εκκλησία της Επιτροπής  [ 6 ] ) μετά την παραίτηση του Προέδρου Ρίτσαρντ Νίξον. Αυτά τα δίκτυα ήταν τόσο ανεπτυγμένα που κατάφεραν να σχηματίσουν κράτος μέσα σε κράτος, φτάνοντας μάλιστα στο σημείο να οργανώσουν το σκάνδαλο Γουότεργκεϊτ για να ρίξουν τον Πρόεδρο των Ηνωμένων Πολιτειών  [ 7 ] . Ο πρόεδρος Τζίμι Κάρτερ ενθάρρυνε τη συνέχιση αυτών των αποκαλύψεων και ανέλαβε τον έλεγχο της CIA με τον ναύαρχο Στάνσφιλντ Τέρνερ.

Εκατοντάδες βιβλία έχουν αφιερωθεί, πρώτα από δημοσιογράφους και τώρα από ιστορικούς, στα εγκλήματα της CIA και της MI6. Αλλά αυτά είναι βιβλία και διατριβές για αυτήν ή εκείνη τη λειτουργία. Κάποιοι προσπάθησαν να δημιουργήσουν συνοπτικούς καταλόγους αυτών των γεγονότων, αλλά κανένας δεν τόλμησε να γράψει την ιστορία αυτού του συστήματος και των ανθρώπων του. Γιατί είναι οι ίδιοι άντρες που έχουν ταξιδέψει για να τα καταφέρουν σε διάφορα μέρη του πλανήτη.

Οι Πρόεδροι Ρόναλντ Ρίγκαν και Τζορτζ Χ. Μπους ο πρεσβύτερος γαλούχησαν δημόσια αυτά τα δίκτυα στις χώρες του Συμφώνου της Βαρσοβίας, οργανώνοντας τεράστιες επιχειρήσεις οικονομικών και στρατιωτικών σαμποτάζ. Μόνο μετά την κατάρρευση της ΕΣΣΔ ήρθαν στο φως και κλήθηκαν να παίξουν πολιτικό ρόλο. Ήταν πολύ ενεργοί για την ένταξη στο ΝΑΤΟ των χωρών της Κεντρικής, Βαλκανικής, Ανατολικής και Βαλτικής Ευρώπης. Η υποστήριξη του Προέδρου της Λετονίας Vaira Vike-Freiberga στις ναζιστικές διαδηλώσεις  [ 8 ] ή η είσοδος στην ουκρανική κυβέρνηση των ναζιστικών ηγετών  [ 9 ]Δεν είναι λοιπόν ανεξήγητες ατυχίες, αλλά δημόσιες εκδηλώσεις μυστικών δικτύων που μερικές φορές καταφέρνουν να ανέβουν στην κορυφή των κυβερνήσεων.

Στο τέλος του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, ήταν προφανές σε όλους ότι τον είχε κερδίσει η Σοβιετική Ένωση (22 έως 27 εκατομμύρια νεκροί) με την πολύ σχετική βοήθεια των Αγγλοσάξωνων (λιγότεροι από ένα εκατομμύριο θάνατοι από τις Ηνωμένες Πολιτείες και το Ηνωμένο Βασίλειο, συμπεριλαμβανομένων των αποικιών). Ο πρώτος γραμματέας Ιωσήφ Στάλιν -ο οποίος είχε εξαλείψει τους κουλάκους και μετά τους μενσεβίκους στα γκουλάγκ- σφυρηλάτησε την εθνική συμφιλίωση και το σοβιετικό εθνικό συναίσθημα γύρω από την ισότητα όλων απέναντι στο σύστημα φυλετικής ιεραρχίας των Ναζί (ρατσισμός), Ηνωμένες Πολιτείες (διαχωρισμός) και τη Νότια Αφρική (απαρτχάιντ). Οι συζητήσεις για τον «ολοκληρωτισμό του 20ού αιώνα» και τα αρνητικά ψηφίσματα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου  [ 10 ]αποσκοπούσε αποκλειστικά στην καταστροφή της εικόνας που άφησε πίσω του ο Στάλιν συγχωνεύοντας τα ναζιστικά και σοβιετικά εγκλήματα, αν και πολύ διαφορετικά στη φύση και από διαφορετικές περιόδους (η μεγάλη περίοδος των Γκουλάγκ δεν τελείωσε το 1953 με το θάνατο του «μικρού πατέρα των Λαών», αλλά το 1941 με τη συμφωνία μεταξύ του Ιωσήφ Στάλιν και της Ρωσικής Ορθόδοξης Εκκλησίας για την υπεράσπιση της χώρας.Δεν είναι λοιπόν χαρακτηριστικό ούτε του σταλινισμού ούτε της ΕΣΣΔ). Κρύβει την ανακύκλωση των χειρότερων ναζί εγκληματιών από τη CIA και την MI6 σε κράτη του Τρίτου Κόσμου. Αποκρύπτει επίσης τη χρήση των Ναζί από τις Ηνωμένες Πολιτείες και το Ηνωμένο Βασίλειο για να επεκτείνουν την κυριαρχία τους, για παράδειγμα τα βρετανικά στρατόπεδα συγκέντρωσης στην Κένυα κατά τη δεκαετία του 1950.

Όλα αυτά τα στοιχεία μαρτυρούν ότι, για να εδραιώσουν την κυριαρχία τους στον κόσμο, οι Ηνωμένες Πολιτείες και το Ηνωμένο Βασίλειο δεν δίστασαν να ανακυκλώσουν τους χθεσινούς εχθρούς και να τους ζητήσουν να συνεχίσουν το έργο τους, υπό τις διαταγές τους, με τις ίδιες εγκληματικές μεθόδους. .

Έχοντας κατά νου αυτό το παρελθόν, τίθεται το ερώτημα για τον πραγματικό ρόλο του ΝΑΤΟ. Η κυρίαρχη σκέψη διαβεβαιώνει ότι αυτή η συμμαχία δημιουργήθηκε για να πολεμήσει ενάντια στους Σοβιετικούς. Όμως, εκτός από το γεγονός ότι μόλις είχαν καταλάβει το Βερολίνο και νίκησαν τους Ναζί, το ΝΑΤΟ δεν τους πολέμησε ποτέ και σήμερα τα Σοβιετικά δεν υπάρχουν πια. Αντίθετα, το ΝΑΤΟ έχει κάνει επίσημα μόνο δύο συμβατικούς πολέμους, τον πρώτο στη Γιουγκοσλαβία και τον δεύτερο στη Λιβύη. Ολόκληρη η ιστορία του ήταν να παρεμβαίνει στην εσωτερική ζωή των μελών του για να τα ευθυγραμμίσει με τα αγγλοσαξονικά συμφέροντα μέσω έγχρωμων επαναστάσεων (Μάιος 68 στη Γαλλία), πολιτικών δολοφονιών (ο Πρόεδρος του ιταλικού συμβουλίου Aldo Moro) και πραξικοπημάτων (το Ελλάδα των συνταγματαρχών).

Κάτω από αυτές τις συνθήκες, πρέπει να αναρωτηθεί κανείς εάν όλος αυτός ο θόρυβος για έναν πιθανό πόλεμο στην Ουκρανία δεν κρύβει κάτι άλλο: την ενίσχυση της λαβής της Ουάσιγκτον και του Λονδίνου στους συμμάχους τους, παρόλο που αυτές οι δύο δυνάμεις χάνουν ταχύτητα.

Πρέπει να αναρωτηθούμε γιατί η Ρωσία, η οποία στις 17 Δεκεμβρίου 2021, κάλεσε το ΝΑΤΟ να συμμορφωθεί με τον Χάρτη των Ηνωμένων Εθνών, δεν εγείρει πλέον αυτό το ζήτημα. Η Ουάσιγκτον και το Λονδίνο δεν θέλουν να εγκαταλείψουν τη θέση τους ως επικυρίαρχοι και οι Σύμμαχοι τη θέση τους ως υποτελείς. Η διάλυση του ΝΑΤΟ δεν θα είχε νόημα γιατί κάθε μέλος εξακολουθεί να σκοπεύει να παίξει τον ρόλο του και να μην αποκτήσει ανεξαρτησία και ατομική ευθύνη. Εάν εξαφανιζόταν το ΝΑΤΟ, θα το διαδεχόταν μια δομή ίδιας μορφής. Το πρόβλημα επομένως δεν είναι η Ατλαντική Συμμαχία, αλλά ο τρόπος με τον οποίο οι Αγγλοσάξονες ηγέτες και οι σύμμαχοί τους συλλογίζονται.

Είναι πιθανό ότι αυτή η διαφορά στη σκέψη δεν είναι μόνο πολιτισμική, αλλά αναφέρεται στην επανάσταση των υπολογιστών. Κάθετες αντιλήψεις, αναλύσεις σε περιοχές επιρροής, γεωπολιτικές θεωρίες ανήκουν στη βιομηχανική εποχή, ενώ οι πολυπολικές αποφάσεις, οι εξατομικευμένες αναλύσεις και οι θεωρίες δικτύων είναι χαρακτηριστικά των κοινωνιών που χτίζονται σήμερα. Σε αυτή την περίπτωση, η Μόσχα και το Πεκίνο είναι απλώς μπροστά από τη Δύση.

Τελικά, κάποια στιγμή, αυτός ή ο άλλος σύμμαχος θα σταματήσει να υποκύπτει στην Ουάσιγκτον και το Λονδίνο. Οι φιλοκινεζικές δηλώσεις του Πολωνού προέδρου Andrzej Duda ή οι φιλορωσικές δηλώσεις του Κροάτη προέδρου Zoran Milanović δίνουν μια γεύση του τι μπορεί να συμβεί. Το 1966, οι σύμμαχοι εξεπλάγησαν όταν ο Γάλλος πρόεδρος Σαρλ Ντε Γκωλ κατήγγειλε τα δίκτυα παραμονής πίσω και απέλασε τις δυνάμεις του ΝΑΤΟ από τη χώρα του. Η αντίδρασή τους θα ήταν διαφορετική σήμερα εάν, και πάλι, ένα μέλος του ΝΑΤΟ έφευγε από την ολοκληρωμένη διοίκηση χωρίς να αμφισβητήσει τη Συνθήκη του Βορείου Ατλαντικού. Οι Ευρωπαίοι ηγέτες που συχνά συμπεριφέρονται σαν τα πρόβατα του Panurge θα μπορούσαν να ακολουθήσουν αυτό το νέο μοντέλο και να φύγουν μπλοκ.

Όπως και να έχει, η Μόσχα και το Πεκίνο συνεχίζουν την προσέγγισή τους. Δεν είναι για αυτούς να ενωθούν για να συντρίψουν κανέναν, αλλά να υπερασπιστούν μαζί το όραμά τους για διεθνείς σχέσεις και οικονομική ανάπτυξη για όλους. Ο Ρώσος πρόεδρος Βλαντιμίρ Πούτιν και ο Κινέζος πρόεδρος Σι Τζινπίνγκ εξέδωσαν νέα κοινή δήλωση στις 4 Φεβρουαρίου  [ 11 ] . Στην πορεία, χλευάζουν τον δυτικό ισχυρισμό ότι καθιερώνεται ως ένας «ελεύθερος κόσμος» που βασίζεται στη δημοκρατία. Επισημαίνουν ότι, κάθε άλλο παρά τέλειες, οι δύο χώρες τους εκτιμούν τους πολίτες τους πολύ περισσότερο από ό,τι οι Ηνωμένες Πολιτείες και το Ηνωμένο Βασίλειο.

Οι δυτικοί, που ακούνε μόνο τον εαυτό τους, δεν έλαβαν υπόψη τους τον λόγο των Ρώσων και των Κινέζων. Αν τον άκουγαν, θα άρχιζαν να αναρωτιούνται πώς μπορούν αυτοί οι άνθρωποι να μιλάνε έτσι, αλλά όχι γιατί μιλάνε έτσι.

 

[ 1 ]  « Σχέδιο Συνθήκης μεταξύ ΗΠΑ και Ρωσίας για τις Εγγυήσεις Ασφαλείας » & « Σχέδιο Συμφωνίας για μέτρα για τη διασφάλιση της ασφάλειας της Ρωσίας και του ΝΑΤΟ », Voltaire Network , 17 Δεκεμβρίου 2021.

[ 2 ]  “  Documentos entregados por laOTAN y EE UU en respuesta al tratado que les presentó Rusia el 17 de diciembre de 2021  ”, El País, Voltaire Network , 2 Φεβρουαρίου 2022.

[ 3 ]  "  Fulton's Speech on the "Iron Curtain"  ", του Winston Churchill, Voltaire Network , 5 Μαρτίου 1946.

[ 4 ]  «  Συνέχεια των δικτύων ΝΑΤΟ Stay-Behind στη Δανία  », «  Η Δανία κατασκόπευε τους Ευρωπαίους ηγέτες για τις ΗΠΑ  », Voltaire Network , 20 Νοεμβρίου 2020 και 31 Μαΐου 2021.

[ 5 ]  “  The World Anti-Communist League, an International of Crime  ”, του Thierry Meyssan, Voltaire Network , 12 Μαΐου 2004.

[ 6 ]  The 14 Church Committee Reports , Mary Ferrell Foundation.

[ 7 ]  «  Το Watergate ήταν μια συνωμοσία εναντίον του Richard Nixon  », Voltaire Network , 26 Νοεμβρίου 2021.

[ 8 ]  «  Ο Πρόεδρος της Λετονίας αποκαθιστά τον Ναζισμό  », του Thierry Meyssan, Voltaire Network , 16 Μαρτίου 2005.

[ 9 ]  «  Ποιοι είναι οι Ναζί στην ουκρανική κυβέρνηση;  », από τον Thierry Meyssan, Voltaire Network , 2 Μαρτίου 2014.

[ 10 ]  Για παράδειγμα: «  Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο λέει ότι η Σοβιετική Ένωση είναι υπεύθυνη για τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο  », Voltaire Network , 19 Σεπτεμβρίου 2019.

[ 11 ]  « Κοινή δήλωση Ρωσίας και Κίνας σχετικά με τις διεθνείς σχέσεις που εισέρχονται σε μια νέα εποχή και την παγκόσμια αειφόρο ανάπτυξη », Voltaire Network , 4 Φεβρουαρίου 2022.

Σχολιάστε το άρθρο μας

Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.  To ιστολόγιο μας δεν υιοθετεί τις απόψεις των αρθρογράφων, ούτε ταυτίζεται με τα θέματα που αναδημοσιεύει από άλλες ενημερωτικές ιστοσελίδες και δεν ευθύνεται για την εγκυρότητα, την αξιοπιστία και το περιεχόμενό τους.

Ακολουθήστε το ellinikiafipnisis.blogspot.com 

στο Facebook...

στο GAB...

στο Twitter

κοινοποιήστε το και στους φίλους σας!