Η πραγματικότητα για το κλίμα και ο φανταστικός κόσμος των ακτιβιστών που εξυπηρετεί το αφήγημα των εξουσιαστών

  Θα καταλάβουν επιτέλους οι άνθρωποι τι τους επιφυλάσσουν οι εξουσιαστές τους...; Οι δικαιοδοσίες των ΗΠΑ και της Ευρώπης που έχουν εμμον...

 

Θα καταλάβουν επιτέλους οι άνθρωποι τι τους επιφυλάσσουν οι εξουσιαστές τους...;

Οι δικαιοδοσίες των ΗΠΑ και της Ευρώπης που έχουν εμμονή με το κλίμα αντιπροσωπεύουν ήδη μόνο μια συρρικνούμενη μειοψηφία της παγκόσμιας κατανάλωσης ενέργειας, η οποία οδεύει προς την ασημαντότητα καθώς οι πολυπληθείς χώρες του αναπτυσσόμενου κόσμου μπαίνουν στην εποχή των ορυκτών καυσίμων. 

 

Πηγή: MANHATTAN CONTRARIAN

Άρθρο του Francis Menton

Μετάφραση: Απολλόδωρος – Συνεργάτης του Ελλήνων Αφύπνιση

 

Ήταν μόλις πριν από λίγες εβδομάδες, όταν η Διεθνής Υπηρεσία Ενέργειας του ΟΗΕ εξέδωσε την έκθεσή της για τις "Εκπομπές CO2 το 2021" (“CO2 Emissions in 2021” ). (Η Έκθεση δεν φέρει ακριβή ημερομηνία, αλλά μόνο "Μάρτιος 2022.") Καλύπτω την Έκθεση του ΔΟΕ σε προηγούμενη ανάρτησή μου πριν από λίγες ημέρες. Η Έκθεση δίνει λεπτομέρειες ως προς το προφανές γεγονός ότι οι παγκόσμιες εκπομπές CO2, μετά από ένα πτωτικό κύμα το 2020 λόγω της πανδημίας του Covid, επανέλαβαν τη ραγδαία αύξησή τους, η οποία οφείλεται κυρίως στη μαζική ανάπτυξη πόρων παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας με καύση άνθρακα σε αναπτυσσόμενες χώρες με μεγάλο πληθυσμό, όπως η Κίνα και η Ινδία.  

Σε οποιονδήποτε ορθολογικό κόσμο, η έκθεση αυτή θα έπρεπε να έχει διαψεύσει τα όποια όνειρα των ακτιβιστών για το κλίμα ότι οι συνολικές παγκόσμιες εκπομπές CO2 θα έβλεπαν οτιδήποτε άλλο εκτός από μεγάλες συνεχείς αυξήσεις στο άμεσο μέλλον. Οι δικαιοδοσίες των ΗΠΑ και της Ευρώπης που έχουν εμμονή με το κλίμα αντιπροσωπεύουν ήδη μόνο μια συρρικνούμενη μειοψηφία της παγκόσμιας κατανάλωσης ενέργειας, η οποία οδεύει προς την ασημαντότητα καθώς οι πολυπληθείς χώρες του αναπτυσσόμενου κόσμου μπαίνουν στην εποχή των ορυκτών καυσίμων.  Για παράδειγμα, γιατί μια δικαιοδοσία με μικρό πληθυσμό όπως η Νέα Υόρκη - με περίπου 20 εκατομμύρια κατοίκους, σε σύγκριση με περίπου 2,8 δισεκατομμύρια για τον συνδυασμό της Κίνας και της Ινδίας, και με υφιστάμενη ικανότητα παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας από ορυκτά καύσιμα περίπου 25 GW - να αγωνίζεται να μειώσει την παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας από ορυκτά καύσιμα κατά, ας πούμε, ένα GW ετησίως, όταν μόνον η Κίνα προσθέτει 38 GW σταθμών ηλεκτροπαραγωγής με καύση άνθρακα φέτος, και άλλα 47 GW το επόμενο έτος, με εκατοντάδες ακόμη εργοστάσια άνθρακα αξίας γιγαβάτ που βρίσκονται ήδη στα σκαριά;

Η απάντηση είναι ότι η πραγματικότητα απλά δεν μπορεί να διεισδύσει στον φανταστικό κόσμο των ακτιβιστών για το κλίμα. 

Για να αποδείξω την άποψή μου, ένας άλλος οργανισμός του ΟΗΕ, η IPCC, μόλις χθες κυκλοφόρησε τη δική της έκθεση με τίτλο "Κλιματική αλλαγή 2022: Μετριασμός της κλιματικής αλλαγής" (“Climate Change 2022: Mitigation of Climate Change”). Πρόκειται για το αποτέλεσμα της λεγόμενης Ομάδας Εργασίας ΙΙΙ της IPCC, το τμήμα της έκθεσης αξιολόγησης "AR6" που ασχολείται με τις στρατηγικές "μετριασμού". Συνολικά, η νέα αυτή Έκθεση έχει περίπου 3000 σελίδες. Για όσους δεν έχουν την ανοχή να ξεφυλλίσουν έναν τέτοιο όγκο, εδώ είναι η Περίληψη για τους υπεύθυνους χάραξης πολιτικής, εδώ είναι το δελτίο τύπου και εδώ είναι ένα άρθρο στο Bloomberg με τίτλο: "Πέντε συμπεράσματα από την τελευταία έκθεση του ΟΗΕ για το κλίμα 3.000 σελίδων".

Ας ξεκινήσουμε με το δελτίο τύπου. Ο τίτλος είναι: "Τα στοιχεία είναι σαφή: η ώρα για δράση είναι τώρα. Μπορούμε να μειώσουμε τις εκπομπές στο μισό μέχρι το 2030". Μερικά περιεκτικά αποσπάσματα:

"Χωρίς άμεση και βαθιά μείωση των εκπομπών σε όλους τους τομείς, ο περιορισμός της υπερθέρμανσης του πλανήτη στον 1,5°C είναι ανέφικτος. Ωστόσο, υπάρχουν ολοένα και περισσότερες ενδείξεις για την ανάληψη δράσης για το κλίμα, δήλωσαν οι επιστήμονες στην τελευταία έκθεση της Διακυβερνητικής Επιτροπής για την Κλιματική Αλλαγή (IPCC) που δημοσιεύθηκε σήμερα. . . . "Βρισκόμαστε σε ένα σταυροδρόμι. Οι αποφάσεις που παίρνουμε τώρα μπορούν να εξασφαλίσουν ένα βιώσιμο μέλλον. Έχουμε τα εργαλεία και την τεχνογνωσία που απαιτούνται για να περιορίσουμε την αύξηση της θερμοκρασίας", δήλωσε ο πρόεδρος της IPCC Hoesung Lee. "Είμαι ενθαρρυμένος από τη δράση για το κλίμα που αναλαμβάνεται σε πολλές χώρες. Υπάρχουν πολιτικές, κανονισμοί και μέσα της αγοράς που αποδεικνύονται αποτελεσματικά. Εάν αυτά επεκταθούν και εφαρμοστούν ευρύτερα και ισότιμα, μπορούν να υποστηρίξουν βαθιές μειώσεις των εκπομπών και να τονώσουν την καινοτομία".

Εντάξει παιδιά, πώς ακριβώς θα "μειώσετε στο μισό τις εκπομπές μέχρι το 2030" με την Κίνα να τα δίνει όλα για την κατασκευή νέων ανθρακικών μονάδων σε κλίμακα που ξεπερνά κατά πολύ οτιδήποτε έχει δει ποτέ ο κόσμος, και την Ινδία (με πληθυσμό σχεδόν όσο και η Κίνα) να μην είναι πολύ πίσω, και την υπόλοιπη Ασία και όλη την Αφρική να περιμένουν στα παρασκήνια; Δεν θα βρείτε την απάντηση. Το μόνο που θα βρείτε στο δελτίο τύπου και στο SPM είναι η επιμελής αποφυγή οποιασδήποτε αναφοράς στα αναπτυξιακά σχέδια χωρών όπως η Κίνα και η Ινδία. Ακόμη και τα ονόματα "Κίνα" και "Ινδία" φαίνεται να βρίσκονται σε κάποιο είδος λίστας ταμπού. Για παράδειγμα, εδώ από το SPM υπάρχει ένα διάγραμμα των συνολικών παγκόσμιων εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου από το 1990:

Ανατολική Ασία; Αναρωτιέμαι ποιος θα μπορούσε να είναι αυτός.

Όπως θα περίμενε κανείς από αυτούς τους ανθρώπους, υπάρχει ο συνήθης ισχυρισμός, βασισμένος στο εντελώς παραπλανητικό "ισοσταθμισμένο κόστος", ότι η παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας από τον άνεμο και την ηλιακή ενέργεια είναι τώρα εξίσου φθηνή ή φθηνότερη από την παραγωγή με ορυκτά καύσιμα. Εξετάζονται τέσσερις "ανανεώσιμες" τεχνολογίες: η χερσαία αιολική ενέργεια, η υπεράκτια αιολική ενέργεια, τα ηλιακά φωτοβολταϊκά και η συγκεντρωτική ηλιακή ενέργεια. Από τη σελίδα 14 του SPM:

"Το 2020, το ισοπεδωμένο κόστος ενέργειας (LCOE) των τεσσάρων τεχνολογιών ανανεώσιμης ενέργειας θα μπορούσε να ανταγωνιστεί τα ορυκτά καύσιμα σε πολλά μέρη. . . . LCOE . . περιλαμβάνει το κόστος εγκατάστασης, κεφαλαίου, λειτουργίας και συντήρησης ανά MWh παραγόμενης ηλεκτρικής ενέργειας. Η βιβλιογραφία χρησιμοποιεί το LCOE επειδή επιτρέπει συνεκτικές συγκρίσεις των τάσεων του κόστους σε ένα ευρύ σύνολο ενεργειακών τεχνολογιών."     

Το SPM αναφέρει ότι το LCOE "δεν περιλαμβάνει το κόστος ενσωμάτωσης στο δίκτυο", αλλά παραλείπει να σημειώσει ότι αυτό είναι σχεδόν σίγουρα μεγάλο πολλαπλάσιο αυτού που περιλαμβάνεται στο μέτρο LCOE.

Ίσως λοιπόν σκεφτείτε ότι αυτό δεν μπορεί να ξεγελάσει κανέναν. Αν είναι έτσι, δεν καταλαβαίνετε τα βάθη της άγνοιας και της ανικανότητας που διαπερνούν την κυβερνητική μας τάξη εδώ στη Νέα Υόρκη. Όπως ανέφερα προηγουμένως τον Δεκέμβριο, το Δημοτικό μας Συμβούλιο μόλις είχε ψηφίσει έναν νέο τοπικό νόμο που απαγορεύει σε οποιοδήποτε νέο κτίριο να χρησιμοποιεί φυσικό αέριο για θέρμανση ή μαγείρεμα, αρχής γενομένης από το 2024 για τα μικρότερα κτίρια και το 2027 για τα μεγαλύτερα. Αυτό ήταν μόνο για την πόλη, αλλά τώρα ολόκληρη η Πολιτεία θέλει να μπει στο παιχνίδι. Από το Reuters χθες:

"Η κυβερνήτης της Νέας Υόρκης Kathy Hochul θα δημοσιεύσει σύντομα έναν προϋπολογισμό που πιθανότατα θα περιλαμβάνει ένα σχέδιο για να γίνει η Νέα Υόρκη η πρώτη πολιτεία που θα απαγορεύσει το φυσικό αέριο και άλλα ορυκτά καύσιμα στις νέες κατασκευές, σύμφωνα με το Food & Water Watch και άλλες περιβαλλοντικές ομάδες. . . . Στην ομιλία της για την κατάσταση της Πολιτείας τον Ιανουάριο, η Hochul δεσμεύτηκε για "μηδενικές επιτόπιες εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου για νέες κατασκευές το αργότερο έως το 2027".  

Ανυπομονώ να καταλάβουν επιτέλους οι άνθρωποι τι τους επιφυλάσσουν οι εξουσιαστές τους.

 Σχολιάστε το άρθρο μας

Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.  To ιστολόγιο μας δεν υιοθετεί τις απόψεις των αρθρογράφων, ούτε ταυτίζεται με τα θέματα που αναδημοσιεύει από άλλες ενημερωτικές ιστοσελίδες και δεν ευθύνεται για την εγκυρότητα, την αξιοπιστία και το περιεχόμενό τους.

Ακολουθήστε το ellinikiafipnisis.blogspot.com 

στο Facebook...

στο GAB...

στο Twitter

κοινοποιήστε το και στους φίλους σας!