Πού Είναι ο «Ιός»; - Αγνοείται από...: ΠΑΝΤΑ...!!

  Οι ιολόγοι δεν έλαβαν ποτέ καθαρό δείγμα οποιουδήποτε «ιού» απευθείας από τα υγρά. Οι εικόνες που βλέπουμε σήμερα από «ιούς» είναι από σωμ...

 

Οι ιολόγοι δεν έλαβαν ποτέ καθαρό δείγμα οποιουδήποτε «ιού» απευθείας από τα υγρά. Οι εικόνες που βλέπουμε σήμερα από «ιούς» είναι από σωματίδια που δημιουργούνται μετά τη διεξαγωγή ενός πειράματος κυτταροκαλλιέργειας.

Ο μόνος τρόπος με τον οποίο θα παρατηρηθεί ποτέ ο "ιός" είναι μετά την πραγματοποίηση του πειράματος της κυτταροκαλλιέργειας, και δεν θα παρατηρηθεί ποτέ σε καθαρισμένη και απομονωμένη κατάσταση. Αυτό σημαίνει ότι η ανεξάρτητη μεταβλητή, η οποία είναι απολύτως απαραίτητη για την επιστημονική μέθοδο και πρέπει να υπάρχει για να μεταβάλλεται και να χειραγωγείται, δεν υπάρχει όπως θα έπρεπε πριν από το πείραμα.

 

Πηγή: ViroLIEgy

Άρθρο του Mike Stone

Μετάφραση: Απολλόδωρος – Συνεργάτης του Ελλήνων Αφύπνιση

 

«Κανένας ιός δεν έχει αποκτηθεί σε απολύτως καθαρή κατάσταση. Ούτε καν οι εκπλυμένοι κόκκοι του ιού του εμβολίου δεν μπορούν να γίνουν αποδεκτοί ως αντιπροσωπευτικοί μόνο του ιού. Επομένως, είναι αδύνατο να πούμε ότι φιλτράρεται μόνο ο ιός και όχι ο ιός που συνδέεται με συσσωματώματα πρωτεϊνών ή σωματίδια αποικοδομημένων κυττάρων».

-Thomas Rivers, Filterable Viruses: A Critical Review (Φιλτραριζόμενοι ιοί: Κριτική ανασκόπηση).

https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC374955/

---

Η παραπάνω δήλωση προέρχεται από τον διακεκριμένο ιολόγο Thomas Rivers σε μια εργασία που έγραψε το 1927 και στην οποία επανεξετάζει κριτικά τα στοιχεία για τους φιλτραρίσιμους "ιούς". Η δήλωση αυτή έγινε πριν μπορέσουν να γίνουν αντιληπτά σωματίδια τόσο μικρά όσο οι υποτιθέμενοι "ιοί" από το ηλεκτρονικό μικροσκόπιο, καθώς αυτό δεν είχε εφευρεθεί μέχρι το 1931 και η τεχνολογία δεν άρχισε να χρησιμοποιείται ευρέως μέχρι τη δεκαετία του 1940. Την εποχή που ο Rivers έγραφε αυτό το άρθρο, δεν υπήρχαν οπτικές αποδείξεις για την ύπαρξη οποιουδήποτε "ιού". Οι ιολόγοι υπέθεταν ότι αν περνούσαν τα υγρά ενός άρρωστου ξενιστή μέσα από ένα φίλτρο που δεν θα επέτρεπε στα βακτήρια να περάσουν, αυτή η ενέργεια θα εξασφάλιζε ότι μόνο τα σωματίδια του "ιού" θα υπήρχαν στα επακόλουθα. Ωστόσο, όπως σημείωσε ο Rivers, υπήρχαν περισσότερα από τον υποτιθέμενο "ιό" στα υγρά, καθώς δεν μπορούσαν να πάρουν ένα καθαρό δείγμα μόνο από τα υποτιθέμενα "ιϊκά" σωματίδια, καθώς λέγεται ότι μέσα στα υγρά μετά τη διήθηση υπήρχαν συσσωματώματα πρωτεϊνών και σωματίδια αποικοδομημένων κυττάρων. Έτσι, ήταν πάντοτε γνωστό ότι υπάρχουν άλλα υλικά ξενιστών και προσμίξεις μέσα σε αυτά τα δείγματα "ιού", ακόμη και προτού μπορέσουν να απεικονιστούν σωστά με ηλεκτρονικό μικροσκόπιο. Ωστόσο, δεν υπήρχε καμία απόδειξη ότι οποιοδήποτε από τα μη καθαρισμένα υλικά ξενιστών ήταν ποτέ, στην πραγματικότητα, "ιοί".

Ακόμη και μετά την παραδοχή του Rivers 1927 και καθώς η τεχνολογία προόδευε, οι ιολόγοι δεν έλαβαν ποτέ καθαρό δείγμα οποιουδήποτε "ιού" απευθείας από τα υγρά. Οι εικόνες που βλέπουμε σήμερα από "ιούς" είναι από σωματίδια που δημιουργούνται μετά τη διεξαγωγή ενός πειράματος κυτταροκαλλιέργειας.

Για όσους δεν είναι εξοικειωμένοι, οι κυτταροκαλλιέργειες είναι μια μέθοδος που επινοήθηκε από τον John Franklin Enders το 1954 ως τρόπος καλλιέργειας "ιών" και χρησιμοποιείται ακόμη και σήμερα από τους ιολόγους. Οι καλλιέργειες αυτές είναι το ακριβώς αντίθετο τόσο του καθαρισμού, που σημαίνει να είναι απαλλαγμένες από μολυσματικές ουσίες, ρύπους και ξένα υλικά, όσο και της απομόνωσης, που σημαίνει να είναι διαχωρισμένες από οτιδήποτε άλλο σε καθαρή κατάσταση.

Η μέθοδος κυτταροκαλλιέργειας περιλαμβάνει τη λήψη των υγρών του ξενιστή, τα οποία έχουν προστεθεί σε μέσο μεταφοράς "ιού" (VTM) που περιέχει αντιβιοτικά, αντιμυκητιασικά, εμβρυϊκό αίμα αγελάδας και άλλα θρεπτικά και χημικά συστατικά, και την ανάμειξή τους είτε σε ζωικό είτε σε καρκινικό κύτταρο που διατηρείται μέσα στα ίδια υλικά. Αυτό το μη καθαρισμένο μείγμα ξενιστών και ξένων στοιχείων επωάζεται για ημέρες έως ότου το κύτταρο πεθάνει. Αυτός ο θάνατος, γνωστός ως κυτταροπαθογόνο αποτέλεσμα, χρησιμοποιείται ως έμμεση απόδειξη ότι ένας "ιός" είναι παρών και υπολογίζεται αρχικά μέσα στα υγρά και ότι αναπαράγεται ως αποτέλεσμα της καλλιέργειας. Οι εικόνες που βλέπουμε των "ιών" λαμβάνουν χώρα μετά από αυτή τη διαδικασία, καθώς, σύμφωνα με το CDC, τα σωματίδια του "ιού" δεν μπορούν να καθαριστούν, να απομονωθούν και να απεικονιστούν χωρίς την καλλιέργεια κυττάρων.

Έχει γίνει πολύ σαφές κατά τη διάρκεια πολλών συνομιλιών με όσους υπερασπίζονται την ιολογία ότι, όπως ακριβώς δήλωσε το CDC, δεν μπορούν να επιδείξουν κανένα στοιχείο που να δείχνει ότι τα σωματίδια που ισχυρίζονται ότι είναι "ιοί" μετά το πείραμα της κυτταροκαλλιέργειας ήταν ποτέ πραγματικά παρόντα μέσα στα υγρά ενός άρρωστου ξενιστή πριν από τον πειραματισμό. Αυτή η ύπαρξη αποτελεί υπόθεση εκ μέρους του ιολόγου, καθώς ποτέ δεν ελέγχουν πριν από το πείραμα προκειμένου να εξακριβώσουν ότι αυτά τα σωματίδια υπάρχουν πράγματι μέσα στα υγρά. Καθώς δεν ελέγχουν τα υγρά πριν από το πείραμα, δεν υπάρχει καμία βάση για να ισχυριστούν ότι τα "ιογενή" σωματίδια υπήρχαν μέσα στα υγρά και ότι τα σωματίδια αυτά πράγματι πολλαπλασιάστηκαν ως αποτέλεσμα του πειράματος. Αυτό είναι ένα κρίσιμο βήμα όχι μόνο από λογική αλλά και από επιστημονική άποψη, το οποίο λείπει εντελώς από κάθε εργασία ιολογίας. Ωστόσο, όσοι υπερασπίζονται την ιολογία θα προσπαθήσουν με κάποιο τρόπο να εκλογικεύσουν ότι η λήψη μόνο των υποτιθέμενων "ιϊκών" σωματιδίων από τα υγρά και μόνο, προκειμένου να χαρακτηριστούν, να διαφοροποιηθούν και να χειριστούν πριν από το πείραμα, δεν είναι απαραίτητη. Αυτή η παράλογη σκέψη καταδείχθηκε σε μια ανταλλαγή απόψεων που είχα πριν από μερικούς μήνες με τον αντιεμβολιαστή ακτιβιστή Jeremy Hammond:

---

"Ισχυρίζεστε ότι η παρουσία του ιού πρέπει να αποδειχθεί πριν από τον εμβολιασμό σε κυτταροκαλλιέργεια, κάτι που, όπως έχω ήδη εξηγήσει, είναι παράλογο, δεδομένου ότι ο πολλαπλασιασμός του ιού στην κυτταροκαλλιέργεια είναι ακριβώς το μέσο με το οποίο οι επιστήμονες διαπιστώνουν αν υπάρχει ιός στο δείγμα".

"Για άλλη μια φορά, οι επιστήμονες δεν χρειάζεται να αποδείξουν 100% καθαρισμό ενός δείγματος για να αποδείξουν την παρουσία ενός ιού σε αυτό το καθαρισμένο δείγμα".

"Αυτό σημαίνει ότι στο δείγμα μπορεί ενδεχομένως να υπάρχουν σωματίδια παρόμοιων διαστάσεων με τους ιούς, όπως τα εξωσώματα, τα οποία έχουν παρόμοιες διαστάσεις με τους περιτυλιγμένους ιούς και είναι δύσκολο να διαχωριστούν με φυγοκέντρηση...".

---

Ο Jeremy συμφώνησε ότι οι ιολόγοι δεν ελέγχουν ποτέ για να βεβαιωθούν ότι τα σωματίδια που ισχυρίζονται ότι είναι "ιοί" υπάρχουν μέσα στα υγρά πριν από την έναρξη των πειραμάτων κυτταροκαλλιέργειας. Υποστήριξε ότι αυτό το βήμα είναι περιττό, γνωρίζοντας πολύ καλά ότι υπάρχουν άλλες προσμίξεις και σωματίδια μέσα στα υγρά και ότι δεν υπάρχει άμεση οπτική απόδειξη ότι τα σωματίδια που παρατηρούνται μετά την καλλιέργεια των κυττάρων υπήρχαν ποτέ μέσα στον ξενιστή για να ξεκινήσουν. Στην πραγματικότητα, στην διάψευσή του στο άρθρο μου σχετικά με τη συζήτησή μας, παρέλειψε αυτό το κρίσιμο βήμα, ενώ επιβεβαίωσε ότι υπάρχουν και άλλοι μολυσματικοί παράγοντες εντός του δείγματος:

"Εάν ένας ιός είναι η αιτία της ασθένειας ενός ασθενούς, τότε οι επιστήμονες θα πρέπει να είναι σε θέση να εξάγουν ένα δείγμα από τον ασθενή, να καθαρίσουν το δείγμα αυτό με φυγοκέντρηση για να διαχωρίσουν τα ιϊκά σωματίδια από τα περισσότερα από τα υπόλοιπα που υπάρχουν στο δείγμα, να εμβολιάσουν καλλιέργειες κυττάρων με το υπερκείμενο που προκύπτει και να παρατηρήσουν κυτταροπαθητικές επιδράσεις και ιϊκό πολλαπλασιασμό στις εμβολιασμένες καλλιέργειες σε σύγκριση με μη εμβολιασμένες καλλιέργειες ελέγχου. Το κάνουν".

Όπως φαίνεται, ο Hammond πήγε κατευθείαν από τον καθαρισμό στην καλλιέργεια κυττάρων χωρίς ποτέ να παράσχει ένα βήμα όπου χρησιμοποιείται η ηλεκτρονική μικροσκοπία για να επαληθευτεί ότι το δείγμα ήταν, πράγματι, απαλλαγμένο από υλικό ξενιστή και άλλες προσμίξεις (δηλαδή καθαρισμένο) και ότι τα υποτιθέμενα "ιϊκά" σωματίδια ήταν τα μόνα που υπήρχαν μέσα στα υγρά (δηλαδή απομονωμένα). Παραδέχτηκε ότι υπάρχουν και άλλα άγνωστα στοιχεία μέσα στα υγρά και όμως, όπως οι ιολόγοι, κάπως εκλογίκευσε ότι αυτό δεν έχει σημασία και ότι οι ιολόγοι μπορούν με μαγικό τρόπο να διακρίνουν τα σωματίδια που δεν είχαν δει ποτέ πριν ως "ιό" από μια θάλασσα άλλων παρόμοιων ή/και πανομοιότυπων που δημιουργήθηκαν μετά την καλλιέργεια:

"Ο Stone γράφει ότι, εκτός από τα εξωσώματα, "υπάρχουν και άλλα σωματίδια με παρόμοιο μέγεθος και διαστάσεις με τους "ιούς", τα οποία μπορούν επίσης να εκληφθούν λανθασμένα για αυτές τις οντότητες". Το οποίο είναι αλήθεια. Αλλά, και πάλι, οι επιστήμονες μπορούν και κάνουν επίσης διάκριση μεταξύ των ιών και άλλων σωματιδίων που μπορεί να έχουν εμφάνιση που μοιάζει με ιό".

Αν και ο Hammond δεν παρέθεσε πώς οι ιολόγοι μπορούν να επιτύχουν με μαγικό τρόπο αυτή τη διάκριση από τη θάλασσα των μολυσματικών ουσιών, θα αποκαλύψω το μυστικό. Ονομάζεται μέθοδος "point-and-declare", όπου οι ιολόγοι επιλέγουν τυχαία από μη καθαρισμένα μείγματα τα σωματίδια που μοιάζουν με την προκατασκευασμένη ιδέα τους για το πώς πρέπει να μοιάζει ένας "ιός", επισημαίνοντάς τα με μικροσκοπικά βέλη.

Εικόνες TEM "SARS-COV-2": Το Παιχνίδι έλαβε Τέλος - ViroLIEgy

Στη συνέχεια, οι ιολόγοι ισχυρίζονται ότι βρήκαν τον ένοχο "ιό" από αυτό το μη καθαρισμένο χάος. Ωστόσο, δεν υπάρχει κανένα στοιχείο που να αποδεικνύει ότι τα επιλεγμένα σωματίδια είναι ο "ιός" που αναζητούν, ούτε υπάρχει καμία απόδειξη ότι τα σωματίδια αυτά βρίσκονταν ποτέ μέσα στα υγρά αρχικά πριν από τη διεξαγωγή του πειράματος. Έτσι, είναι εύκολο να συμπεράνουμε ότι τα σωματίδια που κατηγορούνται ως ο "ιός" ένοχος είναι είτε υποπροϊόντα του δηλητηριασμένου κυττάρου καθώς αυτό διαλύεται και πεθαίνει είτε δεν είναι τίποτα περισσότερο από φυσιολογικά ή/και ξένα συσσωματώματα πρωτεϊνών και κυτταρικά υπολείμματα που είναι πάντα παρόντα, όπως σημείωσε ο Rivers από το 1927.

Αν και το πείραμα της κυτταροκαλλιέργειας δεν είναι έγκυρο πείραμα για πολλούς λόγους, είναι προφανώς αντιεπιστημονικό να ξεκινά κανείς οποιοδήποτε πείραμα χωρίς να επιβεβαιώνει την παρουσία της ανεξάρτητης μεταβλητής (IV).

Η IV είναι η υποτιθέμενη αιτία την οποία διερευνά κανείς για να δει αν δημιουργεί ένα συγκεκριμένο αποτέλεσμα, γνωστό ως εξαρτημένη μεταβλητή (DV). Στην περίπτωση της ιολογίας, αυτό σημαίνει ότι τα σωματίδια που υποτίθεται ότι είναι ο "ιός" είναι η IV που υποτίθεται ότι είναι διαθέσιμη από την αρχή προκειμένου να μεταβάλλεται και να χειραγωγείται κατά τη διάρκεια του πειράματος. Ο IV δεν μπορεί να είναι το τελικό αποτέλεσμα και ένα δημιούργημα του πειράματος. Σημειώστε ότι η επιστημονική μέθοδος απαιτεί να υπάρχει η ανεξάρτητη μεταβλητή (δηλαδή η αιτία- τα υποτιθέμενα σωματίδια του "ιού") πριν από οποιοδήποτε πείραμα.

Ο μόνος τρόπος για να εξασφαλιστεί ότι οι "ιοί" υπάρχουν πριν από το πείραμα είναι να καθαριστούν και να απομονωθούν τα υποτιθέμενα "ιϊκά" σωματίδια από τα υγρά ενός άρρωστου ανθρώπου ή ζώου, προκειμένου να αποδειχθεί ότι υπάρχουν μέσα σε αυτά τα δείγματα. Αυτό είναι απαραίτητο ώστε ο ιολόγος να είναι σε θέση να γνωρίζει ποιο σωματίδιο να αναζητήσει μετά το πείραμα κυτταροκαλλιέργειας, ώστε να μπορεί να επαληθεύσει εάν τα σωματίδια αναπαράγονται στο μη καθαρισμένο χάος τους. Ωστόσο, όπως είδαμε με το CDC, μας δίνουν τακτικά τη μία δικαιολογία μετά την άλλη για το γιατί αυτό είναι αδύνατο έργο.

Το αγαπημένο μου παράδειγμα προέρχεται από τον Dr. Tom Cowan, ο οποίος ρώτησε έναν ιολόγο αν ήταν δυνατόν να καθαρίσει και να απομονώσει τα σωματίδια του "ιού" απευθείας από τα υγρά χωρίς καλλιέργεια. Ο ιολόγος απάντησε ότι αυτό δεν μπορούσε να γίνει, καθώς δεν υπήρχε αρκετός "ιός" μέσα στα υγρά ενός και μόνο ασθενούς. Ο Dr. Cowan συνέχισε έξυπνα ρωτώντας τον ιολόγο αν θα υπήρχε αρκετός "ιός" μέσα στα υγρά αν τα δείγματα 10 ασθενών συγκεντρώνονταν μαζί. Ο ιολόγος απάντησε ότι και πάλι δεν θα υπήρχε αρκετός "ιός" για να καθαριστεί και να απομονωθεί. Ο Dr. Cowan συνέχισε να ανεβάζει τον πήχη, κάνοντας τον ιολόγο να αισθάνεται όλο και πιο άβολα στη διαδικασία, μέχρι που έφτασαν σε 10.000 συγκεντρωτικά δείγματα. Ωστόσο, ανεξάρτητα από το πόσο ψηλά ανέβαινε ο Dr. Cowan, ο ιολόγος δεν υποχωρούσε στην απάντησή του ότι δεν θα υπήρχε αρκετός "ιός" μέσα σε αυτά τα μικτά δείγματα για να καθαριστεί και να απομονωθεί. Αν και ο ίδιος έχει αφηγηθεί αυτή την ιστορία πολύ καλύτερα από ό,τι μπορώ εγώ σε διάφορες περιπτώσεις, ο Dr. Cowan περιγράφει εν συντομία αυτή την ανταλλαγή απόψεων στο εξαιρετικό βιβλίο του “Breaking the Spell" ("Λύνοντας τα μάγια"):

"Όταν ρωτώ γιατρούς ή ιολόγους γιατί δεν πραγματοποιούν αυτή την απλή, σαφή, λογική, ορθολογική απόδειξη για να αποδείξουν την ύπαρξη ενός νέου ιού και να δείξουν ότι προκαλεί ασθένεια, ακούω μία από τις δύο απαντήσεις. Η πρώτη είναι ότι δεν υπάρχει αρκετή ποσότητα του ιού σε οποιοδήποτε σωματικό υγρό οποιουδήποτε αρρώστου για να βρεθεί με αυτόν τον τρόπο. Έχω ρωτήσει ακόμη και επιστήμονες αν θα έβλεπαν τον ιό αν συγκεντρώνονταν τα βρογχικά υγρά από 10.000 άτομα με "COVID", αλλά η απάντηση είναι η ίδια: "Δεν υπάρχει αρκετός ιός για να βρεθεί". Αυτό, φυσικά, θέτει το ερώτημα: Με βάση ποια θεωρία ισχυριζόμαστε τότε ότι ο ιός αρρωσταίνει τους ανθρώπους; Σε αυτό, δεν υπάρχει απάντηση".

-Dr. Tom Cowan, Breaking the Spell

Έχω δει παρόμοιες απαντήσεις από βιολόγους, ιολόγους, επιστήμονες κ.λπ. που έχουν δοθεί σε μένα και σε άλλους σε ανταλλαγές που είχαμε σε όλα τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Αυτή ήταν η δικαιολογία που έλαβα από τον βιολόγο Thomas Baldwin, ο οποίος μελετά "παθογόνους" φυτικούς "ιούς" και χρησιμοποιεί το ψευδώνυμο Sense_Strand στο Twitter:

Αριστοκρατικό.

Μια άλλη παρόμοια απάντηση δόθηκε από τον Dirk Fausshauer, αναπληρωτή καθηγητή που σπούδασε βιολογία και χημεία και ήταν επικεφαλής της ερευνητικής ομάδας "Δομική Βιοχημεία" στο Τμήμα Νευροβιολογίας. Σε μια απάντηση προς έναν άλλο χρήστη, ο Dirk υποστήριξε επίσης ότι απλώς δεν υπάρχουν αρκετά "ιϊκά" σωματίδια για να βρεθούν πριν από την εκτέλεση του πειράματος κυτταροκαλλιέργειας:

Έτσι, βλέπουμε ότι το CDC, οι ιολόγοι, οι βιολόγοι κ.λπ. έχουν την τέλεια δικαιολογία που καθιστά τη θεωρία τους περί "ιού" μη διαψεύσιμη και εντελώς ψευδοεπιστημονική. Απλώς δεν μπορούν να καθαρίσουν και να απομονώσουν τα υποτιθέμενα "ιογενή" σωματίδια από τα υγρά ενός άρρωστου ανθρώπου ή ζώου, καθώς απλά δεν υπάρχουν αρκετά από αυτά τα παθογόνα σωματίδια διαθέσιμα για να το κάνουν αυτό, όσα δείγματα και αν αναμείξετε μαζί. Υποστηρίζεται ότι ο "ιός" χρειάζεται ένα κύτταρο ξενιστή προκειμένου να πολλαπλασιαστεί σε αρκετά υψηλή ποσότητα ώστε να μπορούν οι ιολόγοι να τα βρουν, πράγμα που σημαίνει ότι η καλλιέργεια κυττάρων είναι ο μόνος τρόπος. Δεν έχει σημασία το γεγονός ότι ο ξενιστής θα έπρεπε να είναι η τέλεια κυτταροκαλλιέργεια και ότι το σώμα θα έπρεπε να βρίθει από δισεκατομμύρια, αν όχι τρισεκατομμύρια, σωματίδια "ιού". Δεν πειράζει που οι ιολόγοι ομολογουμένως δεν είχαν ποτέ διαθέσιμους "ιούς" σε καθαρή κατάσταση για να τους μελετήσουν ώστε να διαπιστώσουν ότι η κυτταροκαλλιέργεια είναι ένας βιώσιμος τρόπος για να αναπτυχθεί ένας "ιός" εξ αρχής. Θεωρείται κατά κάποιο τρόπο γελοίο για οποιονδήποτε να ζητήσει άμεση απόδειξη ότι τα σωματίδια που παρατηρούνται μετά την κυτταροκαλλιέργεια υπάρχουν πράγματι μέσα στα υγρά του ξενιστή πριν από τη διεξαγωγή του πειράματος. Πώς τολμάμε να υποθέσουμε ότι το δείγμα περιέχει προσμίξεις, όπως πρότεινε ο Rivers, οι οποίες όχι μόνο μπερδεύουν τα αποτελέσματα κάθε πειράματος, αλλά και καθιστούν αδύνατο για τους ιολόγους να είναι σε θέση να ισχυριστούν ότι οποιοδήποτε σωματίδιο είναι ο ένοχος, καθώς δεν μπορούν να τα διακρίνουν όλα. Θα πρέπει απλώς να δεχτούμε ότι ο καθαρισμός και η απομόνωση των υποτιθέμενων "ιϊκών" σωματιδίων απευθείας από τα υγρά είναι όχι μόνο αδύνατη, αλλά και περιττή. Απλώς δεν υπάρχουν αρκετά διαθέσιμα σωματίδια, οι προσμίξεις δεν είναι σημαντικές και η κυτταροκαλλιέργεια είναι απλώς ο τρόπος με τον οποίο γίνεται. Αποδεχτείτε το.

Ωστόσο, γιατί πρέπει να το αποδεχτούμε; Το σκεπτικό που παρέχεται λογικά δεν βγάζει κανένα νόημα, ειδικά αν κοιτάξουμε τη δική τους μυθοπλασία. Αν, όπως λέει η θεωρία τους, οι "ιοί" αναπαράγονται αρκετά στο σώμα προκειμένου να προκαλέσουν ασθένεια, θα έπρεπε να υπάρχει άφθονη ποσότητα "ιών" μέσα στα υγρά ενός άρρωστου ανθρώπου και ζώου. Με τις διάφορες διαθέσιμες διαδικασίες καθαρισμού (φυγοκέντρηση, διήθηση, κατακρήμνιση κ.λπ.), θα έπρεπε να είναι σε θέση να καθαρίσουν και να απομονώσουν τα υποτιθέμενα "ιϊκά" σωματίδια απευθείας από τα υγρά πριν από την πραγματοποίηση του πειράματος.

Πρέπει να υπάρχουν αποδείξεις ότι αυτά τα "ιϊκά" σωματίδια βρίσκονται πράγματι μέσα στα υγρά και, όταν αυτό επιβεβαιωθεί, ότι μπορούν να χρησιμοποιηθούν ως έγκυρη ανεξάρτητη μεταβλητή προκειμένου να αποδειχθεί η παθογένεια μέσω μιας φυσικής οδού "μόλυνσης". Δεν υπάρχουν δικαιολογίες. Δυστυχώς, οι δικαιολογίες συνεχίζουν να έρχονται, χωρίς να υπάρχει ορατό τέλος. Καθώς οι ιολόγοι φαίνεται να θέλουν να συνεχίσουν την παρωδία ότι δεν υπάρχουν αρκετοί "ιοί" μέσα στα υγρά, ώστε να τους βρουν πριν από τον πειραματισμό, ας εξετάσουμε ακριβώς γιατί η τρέχουσα υπεράσπιση που προσφέρουν οι προστάτες του ψεύδους δεν είναι μόνο παράλογη, αλλά και εντελώς απίστευτη με βάση τη δική τους φανταστική αφήγηση.

---

"Υπολογίζεται ότι στον πλανήτη μας υπάρχουν 10 μη εκατομμύρια (nonillion- 10 στην 31η δύναμη) μεμονωμένοι ιοί - αρκετοί για να αντιστοιχίσουν έναν σε κάθε αστέρι του σύμπαντος 100 εκατομμύρια φορές".

https://www.nationalgeographic.com/science/article/factors-allow-viruses-infect-humans-coronavirus

---

Ναι, καλά διαβάσατε. Λέγεται ότι στον πλανήτη μας υπάρχουν 10 nonillion "ιοί". Ακούγεται σαν ένας επινοημένος αριθμός, έτσι δεν είναι; Κανένα εκατομμύριο. Ωστόσο, αυτός είναι ο επίσημος αριθμός των "ιών" που οι ιολόγοι θέλουν να πιστεύουμε ότι κατοικούν στο περιβάλλον μας, μας περιβάλλουν και καθιστούν αδύνατη την απόδραση. Γνωρίζοντας ότι κανείς δεν μπορεί να γυρίσει χωρίς να συναντήσει έναν "ιό", δεν θα πρέπει να μας εκπλήσσει λοιπόν το γεγονός ότι, σύμφωνα με τη φανταστική αφήγηση, κάθε άνθρωπος έχει ένα "μικροβίωμα" (virome) που αποτελείται από 380 τρισεκατομμύρια "ιούς" μέσα του ανά πάσα στιγμή. Στην πραγματικότητα, λέγεται ότι είμαστε περισσότερο "ιός" παρά άνθρωπος, κάτι που φαίνεται να έρχεται σε αντίθεση με την αφήγηση ότι αυτές οι οντότητες είναι εξωτερικοί εισβολείς. Μάλλον, θα ήταν πιο λογικό ότι οι υπολογιστικοί κώδικες του RNA που ισχυρίζονται ότι είναι "ιοί" θα ήταν από το δικό μας γενετικό υλικό, αλλά θέλουν να κλείσουμε τα λογικά μέρη του εγκεφάλου μας και απλά να το αποδεχτούμε:

Οι Ιοί Μπορούν να μας Βοηθήσουν Αλλά και Να μας Βλάψουν.

Οι ειδικοί υπολογίζουν πώς να εκμεταλλευτούν τα 380 τρισεκατομμύρια ιούς που αποτελούν το ανθρώπινο ιοσώμα

"Οι βιολόγοι εκτιμούν ότι 380 τρισεκατομμύρια ιοί ζουν πάνω και μέσα στο σώμα σας αυτή τη στιγμή - 10 φορές περισσότεροι από τα βακτήρια. Ορισμένοι μπορούν να προκαλέσουν ασθένεια, αλλά πολλοί απλώς συνυπάρχουν μαζί σας. Στα τέλη του 2019, για παράδειγμα, ερευνητές του Πανεπιστημίου της Πενσυλβάνια ανακάλυψαν 19 διαφορετικά στελέχη του κοκκινοϊού στο αναπνευστικό σύστημα- μια χούφτα από αυτά σχετίζονταν με περιοδοντικές νόσους ή πνευμονοπάθειες, αλλά άλλα θα μπορούσαν ενδεχομένως να καταπολεμήσουν αναπνευστικές ασθένειες. Η ραγδαία επέκταση των γνώσεων των επιστημόνων καθιστά σαφές ότι δεν αποτελούμαστε κυρίως από "ανθρώπινα" κύτταρα που εισβάλλουν περιστασιακά από μικρόβια- το σώμα μας είναι στην πραγματικότητα ένας υπεροργανισμός από κύτταρα που συμβιώνουν, βακτήρια, μύκητες και, το πολυπληθέστερο όλων, ιούς. Οι πιο πρόσφατες μετρήσεις δείχνουν ότι το ήμισυ του συνόλου της βιολογικής ύλης στο σώμα σας δεν είναι ανθρώπινο".

https://www.scientificamerican.com/article/viruses-can-help-us-as-well-as-harm-us/

Μήπως η γνώση ότι, σύμφωνα με τις δικές τους εκτιμήσεις, δεν είμαστε τίποτα άλλο παρά κινούμενοι, ομιλούντες "ιοί" θολώνει λίγο τα νερά όσον αφορά την αφήγησή τους ότι δεν υπάρχουν αρκετά "ιϊκά" σωματίδια μέσα στα υγρά ενός άρρωστου ανθρώπου ή ζώου ώστε να καθαριστούν και να απομονωθούν; Φυσικά, έχουν την ενσωματωμένη δικαιολογία σε αυτό το φανταστικό σενάριο, όπου ισχυρίζονται ότι η συντριπτική πλειοψηφία των αστρονομικά ασύλληπτων ποσοτήτων "ιών" μέσα σε εμάς και το περιβάλλον μας είναι ακίνδυνοι, κάτι που παραδόξως έρχεται σε αντίθεση με τον ίδιο τον ορισμό του τι υποτίθεται ότι είναι ένας "ιός":

Ωστόσο, με πλήρη ενημέρωση, ο ορισμός του τι είναι στην πραγματικότητα ένας "ιός" φαίνεται να βρίσκεται σε συνεχή εξέλιξη, με την αρχική λατινική σημασία της λέξης να είναι ένα "δηλητήριο" και όχι ένα υποχρεωτικά ικανό για αναπαραγωγή ενδοκυτταρικό παράσιτο που προκαλεί ασθένειες, όπως είναι γνωστό σήμερα.

Ο ορισμός του τι είναι ένας "ιός" έχει πράγματι μεταμορφωθεί με την πάροδο του χρόνου από την αρχική του σημασία ως δηλητήριο σε εκείνη μιας διαλυτής ουσίας. Αργότερα θεωρήθηκε ως ένα είδος ενζύμου και τελικά θεωρήθηκε ως ζύμωση. Από εκεί και πέρα, ο "ιός" πήγε να θεωρηθεί ως μια πρωτεΐνη που μπορούσε να επιβιώσει από πολλές χημικές διεργασίες και τελικά, σε ένα μικροσκοπικό παθογόνο μικρόβιο. Αυτός ο διαρκώς μεταβαλλόμενος ορισμός είναι αυτό που συμβαίνει όταν υπάρχουν πάρα πολλοί συγγραφείς στην αίθουσα συγγραφής που προσπαθούν να ακουστούν οι ιδέες τους για το τι υποτίθεται ότι είναι η αόρατη οντότητα:

Σχετικά με την ιστορία της πρώιμης έρευνας για τους ιούς.

"Ο ιός ορίζεται ως μια βιολογική οντότητα που αποτελείται από νουκλεϊκό οξύ και πρωτεΐνη, ως ένα σύμπλεγμα μακρομορίων του οποίου το γενετικό υλικό αποτελείται είτε από DNA είτε από RNA και για την αντιγραφή του οποίου πρέπει να υπάρχουν κατάλληλα κύτταρα ξενιστές. Αυτός ο ορισμός (ο οποίος δεν αναπαράγεται εδώ αυτούσιος) διαφέρει αισθητά από εκείνον που ίσχυε ακόμη στις αρχές του 20ού αιώνα: ο ιός προσδιοριζόταν ως ένα φιλτραρίσιμο, υπομικροσκοπικό παθογόνο μολυσματικών ασθενειών που δεν μπορούσε να καλλιεργηθεί σε άψυχα καλλιεργητικά μέσα. Στην αιτιολογική έρευνα των ασθενειών προστέθηκαν δύο ακόμη χαρακτηριστικά, η ικανότητα αναπαραγωγής στον μολυσμένο οργανισμό και η απεριόριστη μεταδοτικότητα από έναν ευαίσθητο οργανισμό σε έναν άλλο. Ο ορισμός αυτός συνοψίζεται στη λεκτική εκδήλωση μιας συγκεκριμένης ερευνητικής πρακτικής με την εξήγηση του παθογόνου από τις αντιδράσεις του στις βακτηριολογικές πειραματικές συνθήκες που ήταν κοινές εκείνη την εποχή. Μας ενδιαφέρει κυρίως η μετάβαση από την πρώιμη στη σύγχρονη έννοια του ιού και ο ρόλος που έπαιξε η ανάπτυξη των διαδικαστικών συνθηκών σε αυτή τη διαδικασία.

Από την αρχή υιοθετήθηκαν πολύ διαφορετικές απόψεις για τη φύση του ιού. Θεωρήθηκε είτε ως μια διαλυτή ουσία, ένα ένζυμο, μια ζύμωση, πρωτεΐνες υψηλού μοριακού βάρους που μπορούν να επιβιώσουν σε μια σειρά χημικών διεργασιών χωρίς να χάσουν τη μολυσματικότητά τους (δηλαδή που είναι οργανικές ουσίες χωρίς δική τους ζωή), είτε ο ιός θεωρήθηκε ως ένα ιδιαίτερα μικροσκοπικό μικρόβιο. Ειδικά οι φυτοπαθολόγοι κατέληγαν στο συμπέρασμα ότι μια διαλυτή ουσία ή ένα ένζυμο ήταν μικρόβιο. Η ιστορία του αντικειμένου τους τους οδήγησε να σκέφτονται κυρίως χημικές ενώσεις. Οι παθολόγοι των ζώων και του ανθρώπου, οι οποίοι ήταν πιο στενά συνδεδεμένοι με τη βακτηριολογία και την κυτταρολογία, προτιμούσαν την έννοια του μικροβίου".

https://viroliegyhome.files.wordpress.com/2022/12/lc3bctkethehistoryofearlyvirusresearch_engl.pdf

Ένα πράγμα που θα πρέπει να είναι σαφές είναι ότι, όπως ακριβώς οι ιολόγοι λατρεύουν να αλλάζουν τους κοινά αποδεκτούς ορισμούς των λέξεων, όπως έκαναν με τον καθαρισμό και την απομόνωση, έτσι λατρεύουν να μας αφήνουν να μαντεύουμε ποιος είναι ο ορισμός του "ιού" κάθε μέρα. Είναι επίσης σαφές ότι, κατ' ευθείαν από τις επίσημες πηγές, υποτίθεται ότι μας κατακλύζουν ανά πάσα στιγμή αυτοί οι δύσκολα οριζόμενοι "ιοί". Σύμφωνα με την επίσημη αφήγηση, οι "ιοί" λέγεται ότι καταλαμβάνουν τα κύτταρά μας, καταλαμβάνοντας τους μηχανισμούς των κυττάρων προκειμένου να δημιουργήσουν αρκετά αντίγραφα, εκτοξεύοντας τελικά χιλιάδες από αυτά τα αντίγραφα της αόρατης παθογόνου οντότητας από ένα μόνο κύτταρο, τα οποία στη συνέχεια εξαπλώνονται σε όλο το σώμα μολύνοντας άλλα κύτταρα. Αυτή η διαδικασία πραγματοποιείται ξανά και ξανά, με αποτέλεσμα να δημιουργούνται αμέτρητα αντίγραφα, τα οποία υποτίθεται ότι οδηγούν σε συμπτώματα ασθένειας:

Τι είναι ο Ιός;

"Ο τρόπος αντιγραφής τους δεν είναι δυαδικός (το ένα διαιρείται σε δύο, τα δύο διαιρούνται σε τέσσερα κ.λπ.), όπως στους περισσότερους άλλους οργανισμούς, αλλά συμβαίνει ως έκρηξη χιλιάδων ιικών σωματιδίων από έναν ιό σε σύντομο χρονικό διάστημα. Ο αριθμός των ιών που παράγονται σε κυτταρική καλλιέργεια ή στο αίμα είναι δεκάδες εκατομμύρια ανά χιλιοστόλιτρο μέσου ή αίματος. Αυτός και μόνο ο τρόπος αντιγραφής καθιστά τους ιούς μοναδικούς".

https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC7122971/

Ενώ η παραπάνω πηγή αναφέρει δεκάδες εκατομμύρια αυτών των "ικών" αντιγράφων ανά χιλιοστόλιτρο αίματος, στην πραγματικότητα υποστηρίζεται ότι ένα μόνο χιλιοστόλιτρο υγρού μπορεί να περιέχει έως και 100 εκατομμύρια "ιούς":"

Αντιδράσεις εμπειρογνωμόνων σε ερωτήσεις σχετικά με το COVID-19 και το ιικό φορτίο

"Πρέπει να ανησυχούμε περισσότερο για τις περιπτώσεις στις οποίες κάποιος λαμβάνει μαζική δόση του ιού (δεν έχουμε δεδομένα για το πόσο μεγάλη μπορεί να είναι αυτή, αλλά τα σωματικά υγρά από άτομα που έχουν μολυνθεί με άλλους ιούς μπορεί να περιέχουν ένα εκατομμύριο, και έως και εκατό εκατομμύρια ιούς ανά ml), ιδίως μέσω της εισπνοής".

https://www.sciencemediacentre.org/expert-reaction-to-questions-about-covid-19-and-viral-load/

Αυτή η ιστορία σχετικά με το πόσος "ιός" υποτίθεται ότι βρίσκεται μέσα σε έναν ασθενή με "SARS-COV-2" επιβεβαιώθηκε στην παρακάτω μελέτη, η οποία εξέτασε το "ιικό" φορτίο σε διάφορα δείγματα υγρών στο αποκορύφωμα της μόλυνσης. Υπολογίστηκε ότι υπήρχαν οπουδήποτε από 10 χιλιάδες έως 100 εκατομμύρια αντίγραφα "ιού" ανά χιλιοστόλιτρο υγρού:

Ιϊκό δυναμικό του SARS-CoV-2 σε σάλιο από μολυσμένους ασθενείς

"Τα ιϊκά φορτία στο σάλιο ήταν συγκρίσιμα με εκείνα στα πτύελα και στα επιχρίσματα του λαιμού επίσης, κυμαινόμενα από περίπου 10⁴ έως 10⁸ αντίγραφα ανά ml κατά την πρώτη εβδομάδα των συμπτωμάτων".

https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC7316041/

Για να πάρετε μια ιδέα για το πόσο υγρό είναι αυτό, εδώ είναι ένα εύχρηστο συγκριτικό διάγραμμα που δείχνει 50 εκατομμύρια, 100 εκατομμύρια και 200 εκατομμύρια "ιούς" σε τρία χρυσά κουτάλια.

Λάβετε υπόψη ότι, σύμφωνα με την επίσημη αφήγηση, δεν υπάρχει κανένας τρόπος να καθαριστούν και να απομονωθούν οι "ιοί" από αυτά τα τρία χρυσά κουτάλια γεμάτα δεκάδες έως εκατοντάδες εκατομμύρια από αυτά τα μικρά “ζωύφια”. Επίσης να έχετε υπόψη σας ότι οι ιολόγοι χρησιμοποιούν δείγματα υγρών πολύ μεγαλύτερα από αυτό και παρόλα αυτά εξακολουθούν να ισχυρίζονται ότι δεν υπάρχει αρκετός "ιός" ώστε να υπάρχουν άμεσες οπτικές αποδείξεις του "ιού" μέσα στα υγρά χωρίς καλλιέργεια. Στη φαντασία τους, για να μπορέσουν να απεικονίσουν τον "ιό", πρέπει να προσθέσουν VTM, εμβρυϊκό αίμα αγελάδας και ξένα κύτταρα για καλλιέργεια, ώστε ο "ιός" να μπορεί να πολλαπλασιαστεί αρκετά σε σημείο που να είναι σε θέση να "απομονώσουν" και να βρουν τους "ιούς" από το μη καθαρισμένο χάος. Αυτό δεν φαίνεται πολύ λογικό, έτσι δεν είναι; Σίγουρα όχι, ειδικά όταν, στην κορύφωση της μόλυνσης, κάποιος με "SARS-COV-2" λέγεται ότι περιέχει από 1 δισεκατομμύριο έως 100 δισεκατομμύρια "ιούς":"

Ο συνολικός αριθμός και η μάζα των ιών SARS-CoV-2

"Εδώ χρησιμοποιούμε τις τρέχουσες γνώσεις σχετικά με τις συγκεντρώσεις των ιών σε μολυσμένα άτομα για να εκτιμήσουμε τον συνολικό αριθμό και τη μάζα των ιών SARS-CoV-2 σε ένα μολυσμένο άτομο. Αν και κάθε μολυσμένο άτομο φέρει κατ' εκτίμηση 1 έως 100 δισεκατομμύρια ιούς κατά τη διάρκεια της μέγιστης μόλυνσης, η συνολική μάζα τους δεν υπερβαίνει τα 0,1 mg."

https://journals.sagepub.com/doi/full/10.1177/20503121221115053#table2-20503121221115053

Λέγεται ότι όταν ένα άτομο βήχει ή φτερνίζεται, 200 εκατομμύρια "ιϊκά" σωματίδια μπορούν να αποβληθούν με ταχύτητα 50 μιλίων την ώρα κάθε φορά:

"Τι ταξιδεύει 6 πόδια με ταχύτητα έως και 50 μίλια/ώρα και μεταφέρει περίπου 200 εκατομμύρια σωματίδια; Ένας βήχας και ένα φτέρνισμα".

https://www.tennessean.com/story/opinion/readers/2014/01/15/correctly-cover-a-cough-sneeze/4456383/

Αν προσθέσουμε και το γεγονός ότι υποστηρίζεται ότι όταν ένα άτομο είναι μολυσματικό, αποβάλλει 100 δισεκατομμύρια σωματίδια "ιού" την ημέρα ή 10 εκατομμύρια ανά αναπνοή, η αδυναμία εύρεσης "ιών" μέσα στα υγρά γίνεται ακόμη πιο γελοία:

"Όταν ένα άτομο είναι μολυσμένο με έναν ιό, εκτιμάται ότι μπορεί να αποβάλλει εκατό δισεκατομμύρια σωματίδια ιού την ημέρα - αυτό αντιστοιχεί σε περίπου 10 εκατομμύρια ανά αναπνοή".

https://spectator.us/face-masks-work-note-evidence/

Αυτός είναι πολύς "ιός" που υπάρχει σε "μολυσμένα" άτομα που με κάποιο τρόπο δεν μπορεί να βρεθεί ούτε μέσα στα υγρά τους ούτε να κρέμεται κάπου στο περιβάλλον. Με αναρίθμητες ποσότητες αντιγράφων αυτών των παθογόνων σωματιδίων μέσα στα υγρά ενός ανθρώπου, πώς θα μπορούσε ποτέ ένας ιολόγος να ξεχωρίσει έναν "ιό" από έναν άλλο; Σίγουρα, με βάση την επίσημη ιστορία τους, θα υπάρχουν πάντα περισσότεροι από ένας "ιοί" μέσα σε κάθε άτομο ανά πάσα στιγμή. Μόνο το ανθρώπινο έντερο λέγεται ότι περιέχει 140.000 διαφορετικά είδη "ιών" που κατοικούν μέσα του:

Οι επιστήμονες εντοπίζουν περισσότερα από 140.000 είδη ιών στο ανθρώπινο έντερο

"Οι ιοί είναι οι πολυπληθέστερες βιολογικές οντότητες στον πλανήτη. Τώρα ερευνητές του Ινστιτούτου Wellcome Sanger και του Ευρωπαϊκού Ινστιτούτου Βιοπληροφορικής του EMBL (EMBL-EBI) εντόπισαν πάνω από 140.000 είδη ιών που ζουν στο ανθρώπινο έντερο, περισσότερα από τα μισά από τα οποία δεν έχουν παρατηρηθεί ποτέ πριν".

https://www.sciencedaily.com/releases/2021/02/210218142739.htm

Με 380 τρισεκατομμύρια "ιούς" να ζουν μέσα μας ανά πάσα στιγμή και τουλάχιστον 140.000 διαφορετικά είδη μόνο στο έντερό μας, πόσα διαφορετικά είδη "ιών" υπάρχουν συνολικά μέσα σε κάθε άτομο; Πώς θα μπορούσε ποτέ οποιοσδήποτε ιολόγος να γνωρίζει με βεβαιότητα ότι τα σωματίδια που ισχυρίζεται ότι είναι ο "ιός" που ξεχωρίζει ως ένοχος στις ΗΜ εικόνες μετά το πείραμα κυτταροκαλλιέργειας είναι πραγματικά εκείνο που ψάχνει και όχι κάποιο από τα άλλα διάφορα είδη που κρύβονται μέσα μας; Υποτίθεται ότι πλημμυρίζουμε από τόσες πολλές παραλλαγές αυτών των αόρατων οντοτήτων, που θα ήταν αδύνατο να τις διαχωρίσουμε όλες μεταξύ τους και να ισχυριστούμε ότι η μία είναι παθογόνος ενώ η άλλη όχι. Αν συνυπολογίσουμε ότι υπάρχουν ομολογουμένως πολυάριθμα άλλα σωματίδια του ίδιου μεγέθους και της ίδιας πυκνότητας με τους υποτιθέμενους "ιούς", όπως πρωτεΐνες, κυτταρικά υπολείμματα, μικροβυστίδια και άλλοι μικροοργανισμοί, το εγχείρημα γίνεται πραγματικά απίστευτο. Πρόκειται για ένα μεγάλο αίνιγμα, για το οποίο οι ιολόγοι δεν έχουν μια λογική απάντηση.

Έτσι, οι ιολόγοι καταφεύγουν σε παράλογες δικαιολογίες στο ότι απλώς δεν υπάρχει αρκετός "ιός" μέσα στα υγρά για να βρεθεί ο "ιός" πριν από το πείραμα της κυτταροκαλλιέργειας. Και πάλι, αυτό θα πρέπει να εγείρει το ερώτημα πώς η κυτταροκαλλιέργεια καθορίστηκε ποτέ ως βιώσιμη μέθοδος για την ανάπτυξη ενός "ιού", εάν ο "ιός" δεν παρατηρήθηκε και δεν μελετήθηκε ποτέ εξαρχής. Ωστόσο, θέλουν απλώς να αγνοήσετε αυτό το άβολο κενό της πλοκής. Οι ιολόγοι διαψεύδουν τις δικές τους ιστορίες για το πώς είμαστε γεμάτοι "ιούς" και παραδέχονται κάθε φορά που χρησιμοποιούν αυτή τη δικαιολογία, ότι δεν είναι δυνατόν να βρεθούν τα σωματίδια που επιλέγονται ως ο φοβικός εκπρόσωπός τους μέσα στα υγρά ενός άρρωστου ανθρώπου ή ζώου, τελεία και παύλα.

Πρέπει να δημιουργήσουν τα σωματίδια χρησιμοποιώντας κυτταρική καλλιέργεια σούπας. Φυσικά, αυτή η μέθοδος από μόνη της θα οδηγήσει σε πολύ περισσότερα σωματίδια που υπάρχουν μετά την κυτταροκαλλιέργεια, καθώς υπάρχουν πολλά πρόσθετα στο δείγμα. Μόλις τελειώσει η διαδικασία, οι ιολόγοι μπορούν στη συνέχεια να επιλέξουν τον εκπρόσωπό τους ανάμεσα στα μη καθαρισμένα υγρά που περιέχουν διάφορα άλλα ξένα στοιχεία. Μόνο και μόνο το εμβρυϊκό αίμα αγελάδας θα έχει τη δική του αφθονία μικροοργανισμών παρούσα.

"Ωστόσο, είναι σημαντικό να σημειωθεί ότι το FBS σε καλλιέργειες ανθρώπινων κυττάρων μπορεί να εισάγει ερευνητικά τεχνουργήματα- τα ανθρώπινα κύτταρα που καλλιεργούνται με ανθρώπινους ορούς συμπεριφέρονται διαφορετικά από εκείνα που καλλιεργούνται με FBS [4]".

"Το κανονικό FBS περιέχει μεγάλο αριθμό εξωκυτταρικών κυστιδίων, μερικά από τα οποία είναι εξωσώματα [18, 19]."

https://www.labome.com/method/Fetal-Bovine-Serum.html

Συνυπολογίστε επίσης ότι το ίδιο το ζωικό κύτταρο, κανονικά από τα νεφρά μιας αφρικανικής πράσινης μαϊμούς, θα προσθέσει σε αυτό το μη καθαρισμένο χάος, καθώς αρχίζει να διασπάται σε περαιτέρω μικρότερα σωματίδια καθώς σταδιακά λιμοκτονεί και δηλητηριάζεται μέχρι θανάτου σε μια διαδικασία γνωστή ως απόπτωση.

Θα πρέπει να είναι απολύτως σαφές γιατί οι ιολόγοι δεν μπορούν να βρουν τον "ιό" τους απευθείας μέσα στα υγρά. Παρόλο που μας λένε ότι είμαστε γεμάτοι "ιούς", τα σωματίδια που επιλέγονται για να αντιπροσωπεύουν την φανταστική απειλή δεν υπάρχουν στην πραγματικότητα μέσα μας και πρέπει να δημιουργηθούν με πολύ συγκεκριμένες συνταγές σε ένα εργαστήριο. Οι ιολόγοι πρέπει να ρίχνουν διάφορα πρόσθετα που προχωρούν στη θανάτωση του κυττάρου, ώστε να μπορούν στη συνέχεια να παρερμηνεύσουν τα τυχαία σωματίδια που προκύπτουν ανάμεσα στα κυτταρικά υπολείμματα ως τον ένοχο, ενώ στην πραγματικότητα ήταν οι τοξικές συνθήκες του ίδιου του πειράματος που επέτρεψαν στους ιολόγους να δημιουργήσουν τους ιδανικούς τους μπαμπούλες. Αυτό δημιούργησε μια μη-διαψεύσιμη παραδοχή, καθώς τους επιτρέπεται να δικαιολογήσουν το γεγονός ότι δεν υπάρχουν άμεσες οπτικές αποδείξεις του "ιού" μέσα στα υγρά πριν από την πραγματοποίηση της καλλιέργειας. Οι ιολόγοι μπορούν να ισχυριστούν ότι απλώς δεν είναι αυτός ο τρόπος με τον οποίο λειτουργούν οι "ιοί". Το σενάριο απαιτεί ένα κύτταρο ξενιστή που μπορεί να δηλητηριαστεί και να σκοτωθεί από τον ιολόγο προκειμένου να δημιουργηθούν τα γραφικά αριστουργήματα που βλέπουμε μέσω της ηλεκτρονικής μικροσκοπίας. Για κάποιο περίεργο λόγο, πρέπει να είναι ένα ξένο ζωικό ή καρκινικό κύτταρο και όχι κύτταρα από τον πραγματικό ξενιστή από τον οποίο λαμβάνεται το δείγμα προκειμένου ο "ιός" να πολλαπλασιαστεί και να απεικονιστεί. Αυτή η φανταστική αφήγηση, που εξηγεί την έλλειψη άμεσων αποδείξεων για την παρουσία του "ιού" μέσα στα υγρά του ξενιστή, δεν λειτουργεί χωρίς αυτή την αναπόδεικτη προϋπόθεση, και αν η δόλια πρακτική της καλλιέργειας κυττάρων εξαφανιστεί, εξαφανίζεται και ο "ιός". Έτσι, ο μόνος τρόπος με τον οποίο θα παρατηρηθεί ποτέ ο "ιός" είναι μετά την πραγματοποίηση του πειράματος της κυτταροκαλλιέργειας, και δεν θα παρατηρηθεί ποτέ σε καθαρισμένη και απομονωμένη κατάσταση. Αυτό σημαίνει ότι η ανεξάρτητη μεταβλητή, η οποία είναι απολύτως απαραίτητη για την επιστημονική μέθοδο και πρέπει να υπάρχει για να μεταβάλλεται και να χειραγωγείται, δεν υπάρχει όπως θα έπρεπε πριν από το πείραμα. Το γεγονός αυτό εξασφαλίζει ότι η ιολογία είναι σταθερά καταταγμένη στην κατηγορία των ψευδοεπιστημών, καθώς η "παθογόνος οντότητα" τους θα παραμένει πάντα απούσα από τα ίδια τα υγρά στα οποία υποτίθεται ότι κατοικεί, ανεξάρτητα από το πόσα ΜΗΔΕΝ-Εκατομμύρια "ιών" ισχυρίζονται ότι υπάρχουν μέσα και γύρω μας.

Το The Truth Seeker αφιέρωσε λίγο χρόνο για να διαλύσει κάποιες παρανοήσεις σχετικά με τη συζήτηση για το αν υπάρχουν ή όχι "ιοί".

Ενημερωτικό δελτίο της Christine Massey Christine Massey's "germ" FOI Newsletter παρουσίασε μια πολύ ενδιαφέρουσα ανταλλαγή απόψεων με την "ειδική σε ιούς" Sasha Latypova.

Η Dr Sam Bailey Dr Sam Bailey έριξε μια ματιά στους κινδύνους της χρήσης κινητών τηλεφώνων στο τελευταίο της βίντεο.

 

Σχολιάστε το άρθρο μας

Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.  To ιστολόγιο μας δεν υιοθετεί τις απόψεις των αρθρογράφων, ούτε ταυτίζεται με τα θέματα που αναδημοσιεύει από άλλες ενημερωτικές ιστοσελίδες και δεν ευθύνεται για την εγκυρότητα, την αξιοπιστία και το περιεχόμενό τους.

Ακολουθήστε το ellinikiafipnisis.blogspot.com 

στο Facebook...

στο Twitter

στο Viber

στο Telegram

στο GAB...

κοινοποιήστε το και στους φίλους σας!