Το Beyond Growth είναι η ετήσια ιδεολογική συγκέντρωση των Ευρωπαίων περιβαλλοντολόγων και των αμέτρητων ακολούθων τους στον κόσμο, χρημα...
Το Beyond Growth είναι η ετήσια ιδεολογική συγκέντρωση
των Ευρωπαίων περιβαλλοντολόγων και των αμέτρητων ακολούθων τους στον κόσμο, χρηματοδοτούμενων από κυβερνήσεις, και υποτιθέμενων «μη κυβερνητικών»
οργανώσεων (ΜΚΟ).
Η ονειρεμένη Ευρωπαϊκή Ένωση των περιβαλλοντολόγων
αρχίζει να μοιάζει με μια εκδοχή του Atlas Shrugged : μια
δυστοπική χώρα στην οποία οι ιδιωτικές επιχειρήσεις υποφέρουν από όλο και πιο
επαχθείς νόμους, κανονισμούς και γραφειοκράτες. Δυστυχώς γίνεται αντιληπτό ότι
και οι «περιβαλλοντικά ευαίσθητοι» παίζουν το παιχνίδι της Νέας Τάξης
επιδιώκοντας την καταστροφή των Ευρωπαίων, θεωρώντας τους την πηγή του κακού...
Πηγή: Gate Stone
Institute
Απόδοση: Ελλήνων
Αφύπνιση
Πρέπει
να αναγνωρίσουμε ότι οι Ευρωπαίοι οικολόγοι, και η άκρα αριστερά γενικά, έχουν
μια αξιοζήλευτη ικανότητα επικοινωνίας. Ενώ τα συντηρητικά κινήματα
εξακολουθούν να ενσωματώνονται πολύ συχνά σε κάτι που μοιάζει με
απανθρωποποιημένες καρικατούρες πολιτικών, οι Ευρωπαίοι περιβαλλοντολόγοι, εκτός
από την υστερική Γκρέτα Τούνμπεργκ, έχουν δώσει
στον εαυτό τους φρέσκα και «ευχάριστα» πρόσωπα ως
εκφραστές που δηλώνουν τη χειρότερη φρίκη με ελκυστικό, ήρεμο και άρτιο τρόπο.
Πάρτε,
για παράδειγμα, το συνέδριο Beyond Growth 2023 που ολοκληρώθηκε
πρόσφατα στις Βρυξέλλες του Βελγίου. Το Beyond Growth είναι η ετήσια
ιδεολογική συγκέντρωση των Ευρωπαίων περιβαλλοντολόγων και των αμέτρητων αναμεταδόσεών
τους στον κόσμο των χρηματοδοτούμενων από την κυβέρνηση, υποτιθέμενων «μη
κυβερνητικών» οργανώσεων (ΜΚΟ).
Το
Beyond Growth δεν συναντιέται στα σαλόνια ενός αριστοκρατικού ξενοδοχείου ή
κάποιας επαρχίας, αλλά συνεδριάζει και συγκεντρώνεται απευθείας στα κτίρια του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου . Αυτό
δεν συμβαίνει τυχαία: όταν ο Τύπος αναφέρει με αγάπη για τη διάσκεψη Beyond
Growth, μεταδίδει εικόνες ανθρώπων που συγκεντρώνονται και μιλούν στις
τακτοποιημένες σειρές του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου. Τι θυμούνται οι
περισσότεροι όταν κοιτάζουν την έκθεση Beyond Growth; Το Ευρωπαϊκό
Κοινοβούλιο. Η σύνδεση μεταξύ των ριζοσπαστικών προτάσεων του Beyond Growth
και του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου παρουσιάζεται ως απολύτως φυσική: Εάν το
Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο θέλει ριζοσπαστικό περιβαλλοντισμό, πώς θα μπορούσατε
εσείς, ένας μικρός ντόπιος ψηφοφόρος, να του αντιταχθείτε;
Το
αστέρι του πιο πρόσφατου συνεδρίου ήταν η Anuna De
Wever , Φλαμανδή Βέλγος που εκπροσωπούσε τους νεαρούς
πράσινους.
Πρέπει
να διαβάσετε και να ακούσετε τι λένε αυτοί οι ακτιβιστές. Οι περισσότεροι
ανακοινώνουν τι θα κάνουν, αν φτάσουν στην εξουσία. Ας ακούσουμε, λοιπόν,
τις « προτάσεις » της γοητευτικής,
χαμογελαστής De Wever:
- «Πρέπει να αναδιανείμουμε τον πλούτο», ξεκινάει ο
De Wever. Σε ποιον, πώς; Χωρίς λεπτομέρειες. Αυτό ήταν ένα
τυπικό χαρακτηριστικό κάθε ευρωπαϊκής ομιλίας που σέβεται τον εαυτό της,
φεγγαρόλουστη για έναν αιώνα. Θα ήταν εκτός γραμμής να προτείνουμε
την έναρξη αναδιανομής του πλούτου με τους μισθούς και τα περιουσιακά στοιχεία
των Πρασίνων βουλευτών του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου (Ευρωπαϊκού
Κοινοβουλίου);
- «Ακύρωση χρέους για το κλίμα»: Στο μυαλό των
περιβαλλοντικών ακτιβιστών, οι χώρες του «παγκόσμιου Βορρά», που έχουν
υποστεί σημαντική ανάπτυξη, έχουν μια οικολογική υποχρέωση προς τις χώρες
του «παγκόσμιου Νότου». Παρόλο που ο δυτικός καπιταλισμός έχει σώσει
τον μεγαλύτερο αριθμό ανθρώπων από τη φτώχεια στην ιστορία του κόσμου,
προφανώς η Δύση δημιούργησε επίσης τις μεγαλύτερες εκπομπές αερίων του
θερμοκηπίου. Επιπλέον, η Ευρώπη και οι ΗΠΑ φέρεται να
«εκμεταλλεύονται» και «αποικίζουν» πολλές περιοχές στον «παγκόσμιο Νότο»
μέσω των πολυεθνικών τους εταιρειών, εξαντλώντας συστηματικά τους φυσικούς
πόρους. Επομένως, το «χρέος» προς τον «Νότο» πρέπει να διαγραφεί,
ακόμη κι αν αυτό το «χρέος» δεν έχει καμία σχέση με το κλίμα.
- Ας εισαγάγουμε ένα «καθολικό βασικό εισόδημα»
αμέσως, αύριο. Μπορεί κανείς να φανταστεί την προθυμία της Κίνας, της
Ρωσίας, της Ιαπωνίας, των ΗΠΑ και της Κούβας να εισαγάγουν ένα κοινό
καθολικό εισόδημα -- το οποίο φυσικά είναι πιθανώς κατανοητό μόνο μέσω της
δημιουργίας μιας «καθολικής» παγκόσμιας κυβέρνησης: μια απλή τυπικότητα.
- Η Δύση πρέπει να παρακμάσει. Πράγματι, η
Δύση είναι κακιά. Η απόδειξη είναι ότι είναι «πλούσια». Επομένως,
η Δύση πρέπει να τιμωρηθεί, ρίχνοντάς την σε μια κατάρρευση -- μια
"αποανάπτυξη" -- ενώ άλλοι που δεν βρίσκονται στη Δύση θα
συνεχίσουν να αναπτύσσονται, φυσικά.
- Οι καθολικές δημόσιες υπηρεσίες πρέπει να
αυξηθούν (διπλασιαστούν; τριπλασιαστούν;). Πώς, σε ένα πλαίσιο
παρακμής, θα χρηματοδοτηθεί αυτή η αύξηση; Αυτές οι λεπτομέρειες δεν
διευκρινίζονται.
«Όλα
αυτά», συνεχίζει η De Wever, καταχειροκροτούμενη, «θα είναι φυσικά δυνατά μόνο
αν καταστρέψουμε την...λευκή υπεροχή».
Λευκή
υπεροχή; Τι σχέση έχει η λευκή υπεροχή με την οικονομία, θα
ρωτήσετε; Φαίνεται ότι στο μυαλό πολλών περιβαλλοντολόγων, η οικονομική
ανάπτυξη και η λευκή υπεροχή είναι ουσιαστικά συνώνυμα. Σε τελική ανάλυση,
το σκεπτικό φαίνεται να πηγαίνει, ήταν η Δύση, που ενσάρκωσε ο Άνταμ
Σμιθ το 1776, που «εφηύρε» την οικονομική ανάπτυξη, και η Δύση
εκείνη την εποχή ήταν σε μεγάλο βαθμό λευκή, οπότε καταστρέφοντας την υπεροχή
των λευκών καταστρέφουμε την ίδια την ιδέα της οικονομικής ανάπτυξη.
Φαίνονται
να είναι σε ένα είδος μαγικής σκέψης που, βλέποντας δύο πραγματικότητες στο ίδιο
σύνολο - «λευκότητα» και καπιταλισμό - στη συνέχεια υποθέτουν μια αιτιώδη σχέση
μεταξύ τους.
Εάν,
σύμφωνα με τον Άνταμ Σμιθ, η οικονομική ανάπτυξη για όλους είναι το κλειδί για
την απελευθέρωση από τη φτώχεια –με στόχο να γίνουν οι φτωχοί πλουσιότεροι, όχι
οι πλούσιοι φτωχότεροι– τότε η καταστροφή της ανάπτυξης δεν εμφανίζεται ως
οικονομικό μοντέλο που θα προσφέρει μεγάλη βοήθεια . Ακόμη χειρότερα,
υπάρχουν τώρα αυτές οι ενοχλητικές επιλογές όπως: Θα προτιμούσατε να
ενθαρρύνετε την ανάπτυξη επιτρέποντας στους ανθρώπους σε φτωχές χώρες να
χρησιμοποιούν ορυκτά καύσιμα -- άνθρακα, πετρέλαιο και φυσικό αέριο -- ή να
οδηγήσετε αυτούς τους ανθρώπους ακόμη περισσότερο στη φτώχεια αρνούμενοι τα
ορυκτά καύσιμα;
Αυτό το
περίεργο γκούλας των μαρξιστικών υπολειμμάτων --ιμπεριαλισμός, αποαποικιοποίηση
και κακώς χωνεμένη Κριτική Θεωρία Φυλών -- δημιουργεί ένα πρόγραμμα που είναι
απίθανο να ενώσει την πλειοψηφία των Ευρωπαίων. Στο πρόγραμμα μάλιστα έχει
δοθεί και όνομα: Άμεση ευρωπαϊκή αυτοκτονία . Εάν η
Ευρώπη εμπλέκεται σε οικονομική «αποανάπτυξη», όπως επιθυμούν οι Πράσινοι, αυτή
η «αποανάπτυξη» συνεπάγεται την καταστροφή ολόκληρων τμημάτων της ευρωπαϊκής
και της δυτικής οικονομίας. Η «αποανάπτυξη» και η οικονομική καταστροφή
είναι τέλεια συνώνυμα. "Αποανάπτυξη" σημαίνει περιορισμό των οικονομικών δραστηριοτήτων --
ή φορολόγηση τους τόσο τιμωρητικά που παύουν να υπάρχουν.
Αυτοί οι
υποστηρικτές των πράσινων αντιπροσωπεύουν το 10% των εδρών στο Ευρωπαϊκό
Κοινοβούλιο και φαίνεται ότι βρίσκονται σε διαδικασία εκλογικής εξάλειψης σε πολλά κράτη μέλη της
ΕΕ. Δεν έχει σημασία: η αντιδημοκρατική, μη εκλεγμένη, αδιαφανής,
ακαταλόγιστη ΕΕ τους προσφέρει μια προσφυγή: στα θεσμικά όργανα της ΕΕ, οι
Πράσινοι είναι παντού . Το « Πράσινο 10 »,
για παράδειγμα, είναι ένας συνασπισμός δέκα από τις μεγαλύτερες περιβαλλοντικές
οργανώσεις και δίκτυα που δραστηριοποιούνται σε ευρωπαϊκό
επίπεδο. Εργάζονται για να διασφαλίσουν ότι η ΕΕ δίνει προτεραιότητα στο
κλίμα, το τοπικό περιβάλλον, τη βιοποικιλότητα και την ανθρώπινη υγεία εντός και
εκτός των συνόρων της. Για να διαδώσουν τις ιδέες τους, αυτές οι μη
εκλεγμένες ΜΚΟ χρηματοδοτούνται γενναιόδωρα από τα
ίδια τα θεσμικά όργανα της ΕΕ.
Το
θεμελιώδες πρόβλημα με το Beyond Growth είναι ότι η "αποανάπτυξη" --
τι θα συμβεί στη συνέχεια -- δεν ορίζεται ποτέ. Εάν οι μαρξιστές, και πριν
από αυτούς οι σοσιαλιστές, συμπεριλαμβανομένων των Γερμανών εθνικοσοσιαλιστών,
προσπαθούσαν πάντα να ορίσουν μια οικονομική θεωρία -- συγκεκριμένα έργα και
την καταστροφή αυτού που υπάρχει -- οι περιβαλλοντολόγοι δεν έκαναν ποτέ τον
κόπο να το κάνουν. Ή μήπως το να ρίξουν την Ευρώπη στην ενεργειακή εξάρτηση από τη Ρωσία η
κύρια ατζέντα των περιβαλλοντολόγων;
Αυτή η
απροθυμία να περιγράψουμε «τον κόσμο μετά» είναι κατανοητή. Στο πλαίσιο μιας Ευρώπης που έχει χρέη μέχρι
τα φρύδια της και φορολογεί ήδη τους πολίτες της μόνο και μόνο για να
πληρώσει τους τόκους του χρέους, η μείωση της οικονομικής παραγωγής σημαίνει να
αντιμετωπίσει το ερώτημα ποιος θα αφεθεί να πεθάνει πρώτος. Η υγειονομική
περίθαλψη, για παράδειγμα, έχει ήδη διανεμηθεί με δελτίο και φαινομενικά
έχει γίνει περισσότερο για τη μείωση του κόστους παρά για την παροχή υπηρεσιών,
και περισσότερο για την ανάπτυξη μιας διοικητικής γραφειοκρατίας με τεράστια
γραφειοκρατία παρά για την επένδυση σε περισσότερους γιατρούς και καλύτερη και
έγκαιρη φροντίδα των ασθενών.
Τι θα
γινόταν αν υπήρχε «αποανάπτυξη»; Πώς, για παράδειγμα, πώς μπορούμε να
φανταστούμε μια υποχρεωτική μείωση της οικονομικής δραστηριότητας χωρίς να
υποβάλλουμε καμία τεχνολογική καινοτομία σε έλεγχο από έναν «διοικητικό
φορέα»; Η ονειρεμένη ΕΕ των περιβαλλοντολόγων αρχίζει να μοιάζει με μια
εκδοχή του Atlas Shrugged : μια δυστοπική χώρα στην οποία οι
ιδιωτικές επιχειρήσεις υποφέρουν από όλο και πιο επαχθείς νόμους, κανονισμούς
και γραφειοκράτες. Ίσως οι Πράσινοι θα έπρεπε να αναλογιστούν το μήνυμα
του βιβλίου: παρά τις προσπάθειες του κράτους να υποδουλώσει τα μυαλά με τη
βία, οι άνθρωποι βγαίνουν νικητές στη δέσμευσή τους για ελευθερία. Το
ανθρώπινο μυαλό είναι η δύναμη που κινεί τον κόσμο, όχι ο εξαναγκασμός.
Ο Drieu
Godefridi είναι νομικός (Saint-Louis University of Louvain), φιλόσοφος
(Saint-Louis University of Louvain) και διδάκτωρ νομικής θεωρίας (Paris
IV-Sorbonne). Είναι ο συγγραφέας του Πράσινου Ράιχ .
Σχολιάστε το άρθρο μας.
Αναδημοσιεύστε το ΠΑΝΤΑ με ενεργό link της πηγής.
Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου. To ιστολόγιο μας δεν υιοθετεί τις απόψεις των αρθρογράφων, ούτε ταυτίζεται με τα θέματα που αναδημοσιεύει από άλλες ενημερωτικές ιστοσελίδες και δεν ευθύνεται για την εγκυρότητα, την αξιοπιστία και το περιεχόμενό τους.
Ακολουθήστε το ellinikiafipnisis.blogspot.com
στο Facebook...
στο Twitter
στο Viber
στο Telegram
στο GAB...
κοινοποιήστε το και στους φίλους σας!
Δεν υπάρχουν σχόλια
Μπορείτε να γράψετε και να σχολιάσετε τα πάντα, αλλά αν το κείμενο σας περιέχει υβριστικούς χαρακτηρισμούς σας ενημερώνουμε ότι δεν θα δημοσιεύεται. Σε περίπτωση καθυστέρησης δημοσίευσης των σχολίων ζητούμε συγγνώμη και παρακαλούμε να μην βγάζετε αυθαίρετα συμπεράσματα. Με σεβασμό και εκτίμηση η διαχείριση του ιστολογίου