Δυτικό «Think Tank»: Η Γερμανία δολοφονεί την οικονομία της Ευρώπης καθώς την ωθεί σε μια αντιεπιστημονική και ουτοπική «Ενεργειακή Μετάβαση»… - Ελλήνων Αφύπνιση

Page Nav

HIDE

Grid

GRID_STYLE
{fbt_classic_header}

ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ:

latest

Δυτικό «Think Tank»: Η Γερμανία δολοφονεί την οικονομία της Ευρώπης καθώς την ωθεί σε μια αντιεπιστημονική και ουτοπική «Ενεργειακή Μετάβαση»…

  Ενώ η Γερμανία αναγκάστηκε να   εγκαταλείψει   το «μίσος» της για την πυρηνική ενέργεια, είναι αποφασισμένη να επιβάλλει στην Ευρώπη την υ...

 






Ενώ η Γερμανία αναγκάστηκε να εγκαταλείψει το «μίσος» της για την πυρηνική ενέργεια, είναι αποφασισμένη να επιβάλλει στην Ευρώπη την υπόλοιπη περιβαλλοντική ουτοπία, δηλαδή την πλήρη απεξάρτηση από τον άνθρακα, ακόμη και με το κόστος της οικονομικής κατάρρευσης και κυριαρχίας των Ευρωπαϊκών κρατών…


Η Συμφωνία του Παρισιού είναι ξεπερασμένη και το να προσποιούμαστε το αντίθετο, όπως κάνει η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, είναι παραπλανητικό, ανεύθυνο, ούτε καν επιστημονικό. Οι Ευρωπαϊκοί πληθυσμοί έχουν εισέλθει σε ένα μοτίβο που είναι το απόλυτο όνειρο των περιβαλλοντολόγων: την αποανάπτυξη. Με άλλα λόγια, η εξαθλίωση τους. Αν γίνουν πιστευτές οι προβλέψεις της IPCC, μπορεί να συμβεί στο μέλλον υπερθέρμανση του πλανήτη και θα προσαρμοστούμε σε αυτήν μέσω της καινοτομίας. Οι πόροι που σπαταλά η Ευρώπη σήμερα όμως σε μια φανταστική «ενεργειακή μετάβαση», η οποία απέτυχε και θα αποτύχει -- δεν θα υπάρχουν στη συνέχεια για καινοτομία. Τι θα κάνει η Ευρώπη όταν αυτές οι άστοχες ιδεολογίες έχουν σπάσει οριστικά την ραχοκοκαλία της οικονομίας της;


Πηγή: Gatestone Institute

Απόδοση & Σχολιασμός: Ελλήνων Αφύπνιση


Ένα εξαιρετικά αιχμηρό άρθρο δημοσιεύθηκε σε γνωστό δυτικό «Think Tank» σχετικά με τις προθέσεις και τις προσπάθειες της Γερμανίας να επιβάλει σε ολόκληρη την Ευρώπη τη λεγόμενη «ενεργειακή μετάβαση», με πρόσχημα την προστασία του κλίματος. Το άρθρο υπογράφει ο Drieu Godefridi, νομικός (University Saint-Louis, University of Louvain) και διδάκτωρ νομικής θεωρίας (Paris IV-Sorbonne). 

Το άρθρο αυτό για την Ελλάδα έχει ιδιαίτερη σημασία, καθώς οι τελευταίες κυβερνήσεις, με αποκορύφωμα τη κυβέρνηση Μητσοτάκη, ακολουθούν κατά γράμμα τις γερμανικές εντολές για απανθρακοποίηση και υιοθέτηση των λεγόμενων «πράσινων ανανεώσιμων πηγών ενέργειας». Σύμφωνα λοιπόν με το άρθρο το οποίο θα πρέπει ίσως να διαβάσουν και οι αρμόδιοι στην ελληνική κυβέρνηση, εάν η Ευρώπη μειώσει τις εκπομπές της στο μηδέν, ενώ ο υπόλοιπος κόσμος συνεχίσει να τις αυξάνει, η επίδραση στο κλίμα θα είναι μηδενική. Ως αποτέλεσμα, το γερμανικό σχέδιο δεν θα εξοικονομήσει ούτε ένα ευρώ όσον αφορά τις ζημιές που προκαλούνται από την όποια «υπερθέρμανση» του πλανήτη και τα όποια ακραία φαινόμενα, έστω παραδεχτούμε ότι μπορεί να συμβαίνουν εξαιτίας της....

Έτσι, οι επενδύσεις που απαιτούνται κάθε χρόνο δεν θα είναι 1,5 τρισεκατομμύρια ευρώ που επενδύονται για να εξοικονομηθεί 0,03% του ΑΕΠ ετησίως. Θα ήταν 30 τρισεκατομμύρια ευρώ - 1,5 τρισεκατομμύρια ευρώ ετησίως για 20 χρόνια - που θα επενδυθούν για να μην αλλάξει απολύτως τίποτα στο κλίμα της Ευρώπης…!

Ακολουθεί το άρθρο σε απόδοση:

Σε μια προπαρασκευαστική έκθεση επιπτώσεων , αντίγραφο της οποίας ελήφθη από τους Financial Times πριν από την επίσημη δημοσίευση, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή εκτιμά ότι η επίτευξη του στόχου της μείωσης των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου κατά 90% έως το 2040 και στη συνέχεια κατά 100% το 2050 — ο κύριος στόχος η « Ευρωπαϊκή Πράσινη Συμφωνία » — Η Ευρώπη θα χρειαστεί να επενδύει 1,5 τρισεκατομμύρια ευρώ ετησίως από το 2031 έως το 2050.

1,5 τρισεκατομμύρια ευρώ το χρόνο. Αυτό ισοδυναμεί με το 10% του συνολικού ΑΕΠ της Ευρωπαϊκής Ένωσης για το 2022 -- κάθε χρόνο! Εκτός από μια πολεμική προσπάθεια, δεν υπάρχει κανένας στόχος που να έχει απαιτήσει ποτέ την εκτροπή του 10% του ΑΕΠ μιας ηπείρου με πολιτικά διατάγματα.

Η νέα γερμανική ουτοπία

Αυτός ο αριθμός μας δείχνει ότι, ενώ η Γερμανία αναγκάστηκε να εγκαταλείψει το μίσος της για την πυρηνική ενέργεια στους Ευρωπαίους εταίρους της, είναι αποφασισμένη να επιφέρει στην Ευρώπη την υπόλοιπη περιβαλλοντική ουτοπία, δηλαδή την πλήρη απεξάρτηση από τον άνθρακα, ακόμη και με το κόστος της οικονομικής κατάρρευσης και ελευθερίας .

Μπορεί να πείτε ότι η Ευρωπαϊκή Επιτροπή δεν είναι η Γερμανία, αλλά όποιος έχει εργαστεί στην Επιτροπή θα σας πει ότι υπάρχουν δύο ανυπέρβλητα λόμπι σε αυτό το επίπεδο: η Γερμανία, με διαφορά είναι η πιο ισχυρή χώρα στην Ευρώπη, ακολουθούμενη από τις περιβαλλοντικές ΜΚΟ, όπως η Greenpeace και οι Friends of the Earth, που έχουν μόνιμα γραφεία στο Berlaymont, το κεντρικό κτίριο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής. Το γεγονός ότι η σημερινή πρόεδρος της Κομισιόν, Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν, είναι Γερμανίδα, είναι απλώς το κερασάκι στο apfelstrudel.

Παρόλα αυτά, όλα σε αυτήν την παραληρηματική έκθεση της γερμανικής Επιτροπής είναι λάθος.

Οι ψεύτικοι υπολογισμοί της Επιτροπής

Η έκθεση αναφέρει ότι το κόστος της αδράνειας θα ήταν πολύ υψηλότερο από 1,5 τρισεκατομμύρια ευρώ ετησίως. Μάλιστα, εξηγεί η έκθεση, το ευρωπαϊκό σχέδιο θα εξοικονομήσει έως και 1% του ΑΕΠ ετησίως. Θα πρέπει να σημειωθεί, ωστόσο, ότι αυτό το ποσοστό έρχεται σε αντίθεση με όλες τις προβλέψεις της IPCC για το κόστος της υπερθέρμανσης του πλανήτη — το οποίο είναι 0,03 % του ΑΕΠ ετησίως, όχι 1%.

Το παράρτημα 8 της έκθεσης επιπτώσεων που μόλις δημοσίευσε η Επιτροπή αναφέρει:

"Η έκθεση IPCC AR6 Working Group II (2022) επιβεβαιώνει ότι οι παγκόσμιες συνολικές οικονομικές επιπτώσεις γενικά αυξάνονται με υψηλότερο βαθμό υπερθέρμανσης του πλανήτη. Ωστόσο, λόγω του ευρέος φάσματος εκτιμήσεων ζημιών και της έλλειψης συγκρισιμότητας μεταξύ των μεθοδολογιών, η έκθεση δεν παρέχει ισχυρή εύρος εκτιμήσεων, αλλά αναγνωρίζει ότι οι παγκόσμιες συνολικές οικονομικές επιπτώσεις θα μπορούσαν να είναι υψηλότερες από τις εκτιμήσεις στην προηγούμενη έκθεση».

Εν ολίγοις, η έκτη έκθεση της IPCC αναφέρει ότι το κόστος της υπερθέρμανσης του πλανήτη θα μπορούσε στην πραγματικότητα να είναι μεγαλύτερο από αυτό που αναφέρεται στην πέμπτη έκθεση.

Δυστυχώς (ελλείψει χρόνου; χώρου; μελάνι;) η Επιτροπή δεν μπαίνει στον κόπο να επαναλάβει όσα ειπώθηκαν στην πέμπτη έκθεση, η οποία ήταν ευδιάκριτη και ακριβής στο ζήτημα του κόστους της υπερθέρμανσης του πλανήτη. Ας καλύψουμε αυτό το μειονέκτημα: σύμφωνα με την πέμπτη έκθεση IPCC AR5, κεφάλαιο 10:

«Για τους περισσότερους οικονομικούς τομείς, ο αντίκτυπος της κλιματικής αλλαγής θα είναι μικρός σε σχέση με τις επιπτώσεις άλλων παραγόντων... Οι αλλαγές στον πληθυσμό, την ηλικία, το εισόδημα, την τεχνολογία, τις σχετικές τιμές... και πολλές άλλες πτυχές της κοινωνικοοικονομικής ανάπτυξης θα έχουν αντίκτυπο σχετικά με την προσφορά και τη ζήτηση οικονομικών αγαθών και υπηρεσιών που είναι μεγάλη σε σχέση με τον αντίκτυπο της κλιματικής αλλαγής».

Πάνω απ' όλα, η Συμφωνία του Παρισιού, στην οποία η Επιτροπή ισχυρίζεται ότι είναι μέρος, στόχευε να περιορίσει την υπερθέρμανση του πλανήτη μόνο σε 1,5 βαθμό Κελσίου έως το 2100. Η επίτευξη αυτού του στόχου προϋπέθετε μια δραστική παγκόσμια μείωση των ανθρώπινων παγκόσμιων εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου , όχι μόνο στην Ευρώπη. Ωστόσο, από το 2015, αυτές οι παγκόσμιες εκπομπές συνέχισαν να αυξάνονται και δεν υπάρχει ρεαλιστικό σενάριο στο οποίο οι παγκόσμιες εκπομπές θα μειωθούν. Η Κίνα, η οποία εξακολουθεί να κατασκευάζει περίπου δύο νέα εργοστάσια παραγωγής ενέργειας από άνθρακα την εβδομάδα, και η Ινδία συνεχίζουν να καταστρέφουν αυτές τις προβλέψεις.

Το κλίμα, φυσικά, είναι ένα παγκόσμιο ζήτημα: εάν η Ευρώπη μειώσει τις εκπομπές της στο μηδέν, ενώ ο υπόλοιπος κόσμος συνεχίσει να τις αυξάνει, η επίδραση στο κλίμα θα είναι μηδενική. Ως αποτέλεσμα, το γερμανικό σχέδιο δεν θα εξοικονομήσει ούτε ένα ευρώ όσον αφορά τις ζημιές που προκαλούνται από την υπερθέρμανση του πλανήτη και τα ακραία φαινόμενα.

Έτσι, οι επενδύσεις που απαιτούνται κάθε χρόνο δεν θα είναι 1,5 τρισεκατομμύρια ευρώ που επενδύονται για να εξοικονομηθεί 0,03% του ΑΕΠ ετησίως. Θα ήταν 30 τρισεκατομμύρια ευρώ - 1,5 τρισεκατομμύρια ευρώ ετησίως για 20 χρόνια - που θα επενδυθούν για να μην αλλάξει απολύτως τίποτα στο κλίμα της Ευρώπης.

Δεν έχουν απομείνει σοβαροί αναλυτές που εξακολουθούν να υποστηρίζουν ότι ο στόχος της Συμφωνίας του Παρισιού θα επιτευχθεί. η Συμφωνία του Παρισιού είναι ξεπερασμένη και το να προσποιούμαστε το αντίθετο, όπως κάνει η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, είναι παραπλανητικό, ανεύθυνο, ούτε καν επιστημονικό.

Επιπλέον, η έκθεση συνεχίζει λέγοντας ότι η μείωση των ευρωπαϊκών εισαγωγών ορυκτών καυσίμων θα είχε ως αποτέλεσμα την εξοικονόμηση έως και 2,8 τρισεκατομμυρίων ευρώ μεταξύ 2031 και 2050. Επί του παρόντος δεν υπάρχει κανένας τεχνικός ή επιστημονικός τρόπος να ξεπεραστεί η διαλείπουσα φύση των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας, όπως π. άνεμος, ηλιακός. Ως αποτέλεσμα, το ενεργειακό μείγμα της Ευρώπης θα πρέπει να συνεχίσει να βασίζεται σε ορυκτά καύσιμα εκτός από την πυρηνική ενέργεια, όπως απέδειξε η Γερμανία, η πρωταθλήτρια του λιγνίτη άνθρακα και των εκπομπών CO 2 – και η απελευθέρωση δέκα φορές περισσότερο CO 2 από τη Γαλλία , ανά μονάδα ενέργεια που παράγεται -- το 2024. Επιπλέον, αυτός ο ψευτοκαταλαβής υπολογισμός προϋποθέτει ότι γνωρίζουμε εκ των προτέρων τις τιμές του πετρελαίου και του φυσικού αερίου και ότι επιμένουμε στην απαγόρευση της εκμετάλλευσης του σχιστολιθικού αερίου που βρίσκεται κάτω από το έδαφος της Ευρώπης.

Η έκθεση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής δείχνει μια τρομακτική ορμή. Η κατάσταση στην Ευρώπη είναι ήδη δραματική. Από το 2008 , το αμερικανικό ΑΕΠ έχει διπλασιαστεί, πράγμα που σημαίνει ότι οι Αμερικανοί κερδίζουν διπλάσια χρήματα από ό,τι το 2008. Από το 2008, το ΑΕΠ της Ευρώπης έχει μείνει στάσιμο. Αυτό σημαίνει ότι οι Ευρωπαίοι φορολογούνται ολοένα και περισσότερο και υφίστανται παρενόχληση και απαγορεύεται να μετακινούνται, να χτίζουν, να αναλαμβάνουν, να καινοτομούν και να κάνουν οικογένεια όπως τους βολεύει, ενώ τα εισοδήματά τους δεν αυξάνονται.

Η επανάσταση του σχιστόλιθου σημαίνει ότι η Αμερική θα μπορούσε τώρα να είναι ο μεγαλύτερος παραγωγός πετρελαίου και φυσικού αερίου στον κόσμο, αν ο πρόεδρος Τζο Μπάιντεν δεν είχε περιορίσει την εγχώρια παραγωγή ενέργειας την πρώτη ημέρα της θητείας του. Οι ωφελούμενοι της κίνησής του ήταν η Ρωσία, το Ιράν -- και η Κίνα, η οποία πλέον μπορεί να πουλήσει πιο εύκολα τον φθηνό άνθρακα της, μολύνοντας έτσι ακόμη περισσότερο το κλίμα.

«Εν τω μεταξύ», σύμφωνα με τον Γκίντεον Ράχμαν, επικεφαλής σχολιαστή εξωτερικών σχέσεων των Financial Times , «οι τιμές της ενέργειας στην Ευρώπη έχουν εκτοξευθεί στα ύψη».

"Ο πόλεμος στην Ουκρανία και η απώλεια φθηνού ρωσικού φυσικού αερίου σημαίνει ότι η ευρωπαϊκή βιομηχανία συνήθως πληρώνει τρεις ή τέσσερις φορές περισσότερο για ενέργεια από τους Αμερικανούς ανταγωνιστές της. Τα ζοφερά Ευρωπαία αφεντικά λένε ότι αυτό οδηγεί ήδη σε κλείσιμο εργοστασίων στην Ευρώπη".

Πρακτικά, ολόκληρα τμήματα των πληθυσμών μας έχουν εισέλθει σε ένα μοτίβο που είναι το απόλυτο όνειρο των περιβαλλοντολόγων: την αποανάπτυξη. Με άλλα λόγια, η εξαθλίωση τους. Ο Γιώργος Καλλής, εξέχουσα προσωπικότητα στον τομέα της περιβαλλοντικής οικονομίας, υποστήριξε πρόσφατα την αναγκαιότητα υιοθέτησης ενός παραδείγματος «αποανάπτυξης» έναντι του συμβατικού μοντέλου που βασίζεται στο ΑΕΠ. Υποστηρίζει ότι οι οικονομίες μπορούν και πρέπει να ευδοκιμήσουν ενώ ταυτόχρονα μειώνουν την ανισότητα και ενισχύουν τη συνολική ευημερία.

Σενάρια

Τρία πιθανά σενάρια προκύπτουν.

Στο πρώτο σενάριο, η ΕΕ θα επιμείνει στη γερμανική οικολογική της ουτοπία, η οποία θα ρίξει ολόκληρη την Ευρώπη ακόμη πιο βαθιά στην ύφεση στην οποία ήδη μαραζώνει η Γερμανία. Στο πλαίσιο της τρέχουσας οικονομικής της στασιμότητας, η Ευρώπη δεν έχει την πολυτέλεια να εκτρέπει το 10% του ΑΕΠ της ετησίως σε μη προσιτές, αναξιόπιστες και διακοπτόμενες πηγές ενέργειας. Οι λαϊκές εξεγέρσεις θα πολλαπλασιαστούν, κάνοντας τη σημερινή εξέγερση των αγροτών να μοιάζει με «Pat the Bunny». Θα πρέπει να είναι προφανές ότι οι δημοκρατίες μας δεν θα μπορέσουν να αντέξουν την εξαθλίωση που οργανώνουν εσκεμμένα οι «ελίτ» που έχουν τρελαθεί προσπαθώντας να προωθήσουν μια ανεπαρκώς τεκμηριωμένη πράσινη ιδεολογία.

Στο δεύτερο σενάριο, η ΕΕ δεν θα αναιρούσε την «Ευρωπαϊκή Πράσινη Συμφωνία», αλλά η έναρξη ισχύος της απλώς θα επαναπρογραμματιζόταν (δηλαδή θα αναβληθεί). Αυτό το σενάριο καταδικάζει την Ευρώπη σε αυτό που οι οικονομολόγοι Lawrence Summers και Henri Lepage ονομάζουν « κοσμική στασιμότητα », μια κατάσταση όταν υπάρχει αμελητέα ή καθόλου οικονομική ανάπτυξη σε μια οικονομία που βασίζεται στην αγορά, σύμφωνα με το μοντέλο της Ιαπωνίας.

Ένα τρίτο σενάριο θα έβλεπε μια νέα πλειοψηφία να έρθει στην εξουσία μέσω των ευρωπαϊκών εκλογών τον Ιούνιο -- τελικά, ποιο είναι το νόημα των δημοκρατικών εκλογών αν δεν επιτραπεί μια αλλαγή πορείας; -- και αποδόμηση (κατάργηση) κάθε νομοθετήματος σε μια Ευρωπαϊκή Πράσινη Συμφωνία που έχει καταστεί άσχετο ή οικονομικά επιζήμιο για τους πιο άπορους ανάμεσά μας στο τρέχον παγκόσμιο πλαίσιο.

Κατά ειρωνικό τρόπο, εάν γίνουν πιστευτές οι προβλέψεις της IPCC, μπορεί να συμβεί υπερθέρμανση του πλανήτη και θα προσαρμοστούμε σε αυτήν μέσω της καινοτομίας . Όλοι οι πόροι που καίει η Ευρώπη σε μια φανταστική «ενεργειακή μετάβαση», η οποία απέτυχε και θα αποτύχει -- απλώς θα καούν από χρήματα που δεν θα έχουμε στη συνέχεια για καινοτομία. Τι θα κάνει η Ευρώπη όταν αυτές οι άστοχες ιδεολογίες έχουν σπάσει οριστικά την πλάτη της οικονομίας της;



Σχολιάστε το άρθρο μας. 

Αναδημοσιεύστε το ΠΑΝΤΑ με ενεργό link της πηγής.


Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.  To ιστολόγιο μας δεν υιοθετεί τις απόψεις των αρθρογράφων, ούτε ταυτίζεται με τα θέματα που αναδημοσιεύει από άλλες ενημερωτικές ιστοσελίδες και δεν ευθύνεται για την εγκυρότητα, την αξιοπιστία και το περιεχόμενό τους.


Ακολουθήστε το ellinikiafipnisis.blogspot.com 

στο Facebook...

στο Twitter

στο Viber

στο Telegram

στο GAB...

κοινοποιήστε το και στους φίλους σας!

Δεν υπάρχουν σχόλια

Μπορείτε να γράψετε και να σχολιάσετε τα πάντα, αλλά αν το κείμενο σας περιέχει υβριστικούς χαρακτηρισμούς σας ενημερώνουμε ότι δεν θα δημοσιεύεται. Σε περίπτωση καθυστέρησης δημοσίευσης των σχολίων ζητούμε συγγνώμη και παρακαλούμε να μην βγάζετε αυθαίρετα συμπεράσματα. Με σεβασμό και εκτίμηση η διαχείριση του ιστολογίου