Κλαίει το πανελλήνιο για την 23χρονη Δάφνη που πέθανε ξαφνικά – Για όνομα του Θεού, οφείλετε απαντήσεις σε τόσες οικογένειες που χάνουν τα παιδιά τους!

  Ποτέ ξανά πριν το 2020,  δεν είχαν απασχολήσει την επικαιρότητα τόσες πολλές ειδήσεις ξαφνικών θανάτων και μάλιστα νέων ανθρώπων. Όποιος ...

 

Ποτέ ξανά πριν το 2020,  δεν είχαν απασχολήσει την επικαιρότητα τόσες πολλές ειδήσεις ξαφνικών θανάτων και μάλιστα νέων ανθρώπων. Όποιος αρνείται αυτό το γεγονός, είναι συνειδητός ψεύτης και εγκάθετος. Και όχι, οι θεωρίες δεν μεγαλοποίησαν τους θανάτους. Οι θάνατοι μεγιστοποίησαν τις θεωρίες.

 

Η Δάφνη είναι ένας ακόμα απροσδόκητος θάνατος νέου, σε μια ατελείωτη λίστα απωλειών που ξεκίνησε να παρατηρείται από την εποχή των μαζικών εμβολιασμών. Αυτό είναι ένα αναμφισβήτητο δεδομένο, ανεξάρτητα αν κάποιος παραδέχεται την αιτιώδη συνάφεια μεταξύ σκευασμάτων και ξαφνικών θανάτων. Επιτέλους οι υγιείς πολιτικές δυνάμεις πρέπει να ενώσουν όλες αυτές τις χαροκαμένες οικογένειες κάτω από μια κοινή απαίτηση: να απαντηθεί τι σκοτώνει τα παιδιά μας «ξαφνικά»! Δεν γίνεται άλλο να ακούμε για νιάτα που πεθαίνουν ξαφνικά. Δεν μπορεί όλες αυτές οι οικογένειες να απομονώνονται στον πόνο τους και το σύστημα να πνίγει τα ερωτήματά τους. Φτάνει πια.

 

Γράφει ο Ελευθέριος Ανδρώνης

 

Θρηνεί η Ημαθία και ολόκληρη η Ελλάδα για την όμορφη Δάφνη, μια γλυκύτατη 23χρονη κοπέλα που χωρίς να έχει κανένα πρόβλημα υγείας, παρουσίασε έντονη δύσπνοια όσο ήταν ξαπλωμένη στο κρεβάτι της το πρωί της Παρασκευής (17/5) και στη συνέχεια πέθανε από ανακοπή. Οι αρχικές εκτιμήσεις κάνουν λόγο για πνευμονικό οίδημα.

Κάτι που συνήθως συμβαίνει από καρδιογενή αίτια (όπως πχ. η μυοκαρδίτιδα) αλλά θα μπορούσε να είναι και αποτέλεσμα πνευμονικής εμβολής που προκαλείται από θρόμβο των κάτω άκρων που αποσπάται και μεταναστεύει στα αγγεία των πνευμόνων.

Η χαροκαμένη μητέρα της Δάφνης είπε:

«Το παιδί μου έκανε έναν βρόγχο, κοιμότανε. Χτύπησε το ξυπνητήρι να πάει στη δουλειά του και… παρέδωσε, ”έφυγε”. Έπεσε το ξυπνητήρι της κάτω, γύρισε, το έκλεισε. Εμείς ακούσαμε θόρυβο, σηκώθηκα πρώτα εγώ. Δεν είχε σύμπτωμα. Το παιδί μου δεν έπαιρνε ποτέ ούτε ασπιρίνη. Ήταν ένα παιδί, δύο μέρες πριν με τον μπαμπά της ”πάλευε”, τόσο δυνατό παιδί ήτανε».

 

«Να χτυπήσει το ξυπνητήρι, να το κλείσει και να κάνει μια… και να μην ανοίξει ξανά τα μάτια; Μιλάμε για τρέλα. Ούτε χάπι έπαιρνε, ούτε πόνο να έχει στο στήθος, ούτε τίποτα. Δεν μας είπε ποτέ τίποτα. Ήταν ευτυχισμένη, ήταν χαρούμενη, θα έφευγε με το αγόρι της διακοπές. Χρυσάφι, μάλαμα. Ένα παιδί που δεν έπρεπε να ”φύγει”. Είχε να δώσει πολλά, βοηθούσε και τους άλλους. Μιλάμε για τέτοιο παιδί»», είπε ο πατέρας της Δάφνης.

 

Σε παλαιότερο άρθρο για τους ξαφνικούς θανάτους, είχαμε γράψει ότι πιο ανησυχητικό και από την «επιδημία» ξαφνικίτιδας είναι ότι ο περισσότερος κόσμος δεν αναρωτιέται καν γιατί συμβαίνει ή προτιμά να παραμένει σκόπιμα στην άγνοια για να «ξορκίζει» τη δυσάρεστη αλήθεια. Και ακριβώς αυτό το «βραχυκύκλωμα» στη συνείδηση του λαού είναι που δίνει το πάτημα στους πολιτικούς και υγειονομικούς «πλασιέ» των σκευασμάτων να συμπεριφέρονται σαν να μη συμβαίνει τίποτα.

 

Δεν χρειάζεται να μπούμε σε μετέωρες υποθέσεις. Είναι αρκετό να αναλύσουμε την κατάσταση με την κοινή λογική. Ποτέ ξανά πριν το 2020 δεν είχαν απασχολήσει την επικαιρότητα τόσες πολλές ειδήσεις ξαφνικών θανάτων και μάλιστα νέων ανθρώπων. Όποιος αρνείται αυτό το γεγονός, είναι συνειδητός ψεύτης και εγκάθετος. Και όχι, οι θεωρίες δεν μεγαλοποίησαν τους θανάτους. Οι θάνατοι μεγιστοποίησαν τις θεωρίες.

 

Η Δάφνη είναι ένας ακόμα απροσδόκητος θάνατος νέου, σε μια ατελείωτη λίστα απωλειών που ξεκίνησε να παρατηρείται από την εποχή των μαζικών εμβολιασμών. Αυτό είναι ένα αναμφισβήτητο δεδομένο, ανεξάρτητα αν κάποιος παραδέχεται την αιτιώδη συνάφεια μεταξύ σκευασμάτων και ξαφνικών θανάτων.

Σίγουρα δεν είναι ηθικά σωστό να κάνουμε εικασίες για οποιονδήποτε θάνατο, τη στιγμή ειδικά που μια οικογένεια θρηνεί. Είναι όμως σωστό να απαιτούμε εξηγήσεις για το γενικότερο φαινόμενο, διότι όσο γρηγορότερα δοθούν αυτές, τόσες περισσότερες ζωές μπορούν να σωθούν. Κάποιοι υποσχέθηκαν ότι με τα σκευάσματα ο λαός θα πάρει τη ζωή του πίσω. Τελικά πολλοί νέοι χάνουν τη ζωή τους μέσα σε λίγες στιγμές και κανένας δεν έχει δώσει απαντήσεις γιατί.

 

Ένα φαινόμενο που θα έπρεπε να έχει κινητοποιήσει όλον τον επιστημονικό κόσμο της χώρας, παραμένει απαγορευμένο πεδίο που κανείς δεν θέλει να αγγίζει. Οι ιατρικοί σύλλογοι που στον καιρό της πανδημίας μόνο φυλλάδια των φαρμακευτικών δεν είχαν μοιράσει στον κόσμο, σήμερα έχουν λουφάξει, ακόμα και μετά τις αποκαλύψεις για τις θανατηφόρες παρενέργειες του AstraZeneca.

 

Για τους δε δημοσιογράφους η μοναδική τους αγωνία είναι «να μη δικαιωθούν οι ‘’ψεκασμένοι’’» όπως λένε συχνά πυκνά στις εκπομπές τους, και έχουν επιβάλλει και αυτοί «ομερτά» για τα τρυφερά νιάτα που πεθαίνουν σωρηδόν από αιφνίδια αίτια. Δηλαδή δεν νοιώθουν ευθύνη να αποκαλυφθεί το τι οδηγεί τα παιδιά μας στον θάνατο, αλλά ασχολούνται ακόμα με το να συντηρούν το πελατολόγιο των φαρμακευτικών. Και να κρατάνε φρέσκο τον κοινωνικό ρατσισμό που οι ίδιοι επέβαλλαν καθ’ υπόδειξιν των εντολέων τους.

 

Φυσικά η νούμερο 1 αιτία που οι δημοσιογράφοι δεν πιέζουν για απαντήσεις στο θέμα των ξαφνικών θανάτων, είναι ότι φοβούνται πως θα χρειαστεί να απολογηθούν και οι ίδιοι για την τρομοκρατία που επέβαλλαν στον κόσμο, αλλά και για την φίμωση της επιστημονικής άποψης που εξέφραζε ανησυχίες για την ασφάλεια των πειραματικών σκευασμάτων. Οι δημοσιογράφοι ήταν το απόλυτο επικοινωνιακό «όχημα» της κυβέρνησης και των «ειδικών» για να υπερισχύσει το marketing ενός «απολύτως ασφαλούς» σκευάσματος.

 

Το έγκλημα – αν αποδειχθεί – έχει τέτοια μαζικότητα, που αφορά μια ολόκληρη πυραμίδα από ενόχους. Οι πολιτικές δυνάμεις που δεν συμμετέχουν σε αυτή την ένοχη σιωπή, οφείλουν να γίνουν η φωνή για όλα αυτά τα μαυροφορεμένα σπιτικά που χτύπησε ο ξαφνικός θάνατος. Να μιλήσουν με τις οικογένειες, να ακούσουν μαρτυρίες, να παροτρύνουν μια συλλογική κίνηση, να μεταφέρουν τα αιτήματά τους στη Βουλή, να πιέσουν για απαντήσεις.

Οργανωμένα και μεθοδικά όπως ακριβώς γίνεται με τους συγγενείς των νεκρών από το έγκλημα των Τεμπών. Δεν γίνεται άλλο να ακούμε για νιάτα που πεθαίνουν ξαφνικά. Δεν μπορεί όλες αυτές οι οικογένειες να απομονώνονται στον πόνο τους και το σύστημα να πνίγει τα ερωτήματά τους. Φτάνει πια.

 Σχολιάστε το άρθρο μας

Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.  To ιστολόγιο μας δεν υιοθετεί τις απόψεις των αρθρογράφων, ούτε ταυτίζεται με τα θέματα που αναδημοσιεύει από άλλες ενημερωτικές ιστοσελίδες και δεν ευθύνεται για την εγκυρότητα, την αξιοπιστία και το περιεχόμενό τους.

Ακολουθήστε το ellinikiafipnisis.blogspot.com 

στο Facebook...

στο Twitter

στο Viber

στο Telegram

στο GAB...

κοινοποιήστε το και στους φίλους σας!