H ψεύτικη σιωπή...

Αν συγκρίνει κανείς το συνολικό κλίμα του Μαρτίου 2012 με το αντίστοιχο του 2013 θα ανακαλύψει μια τεράστια διαφορά: τη σιωπή. Καθώ...

Αν συγκρίνει κανείς το συνολικό κλίμα του Μαρτίου 2012 με το αντίστοιχο του 2013 θα ανακαλύψει μια τεράστια διαφορά: τη σιωπή.

Καθώς η Ελλάδα ετοιμαζόταν για εκλογές και ο Λουκάς Παπαδήμος συνέχιζε την πρωθυπουργική θητεία του υπό μάλλον αντίξοες συνθήκες ομολογουμένως, μέσα ενημέρωσης στην Ευρώπη και αλλού αναλώνονταν σε αναλύσεις για την καταστραμμένη οικονομία της χώρας και την πιθανή της έξοδο από την ευρωζώνη.

Τώρα δύο πρωθυπουργούς αργότερα και μετά από έναν εξαντλητικό χειμώνα διαφαίνεται μήπως η απαρχή της Ελληνικής Άνοιξης στον ορίζοντα; Δυστυχώς η απάντηση είναι όχι, ή τουλάχιστον όχι ακόμη. Μπορεί ο κ. Σαμαράς να έχει εμπνεύσει μια κάποια εμπιστοσύνη στα περιβόητα πλέον ευρωπαϊκά σαλόνια, αλλά η αλήθεια είναι ότι ο πόλεμος δηλώσεων από το γερμανικό κυρίως στρατόπεδο είναι σε ανακωχή, δεν έχει τελειώσει όμως.

Ο λόγος είναι φυσικά οι εκλογές στη Γερμανία και παρόλο που απέχουν ακόμα αρκετούς μήνες, οι εντολές στο εσωτερικό της χώρας είναι σαφείς και εύκολα κατανοητές: πρέπει να επικρατήσει μια αίσθηση ευημερίας στην Ευρώπη, όλα δεν πάνε καλά αλλά είμαστε σε πολύ καλό δρόμο – ακόμα και η Ελλάδα, η χρόνια κακή μαθήτρια έχει πάρει το μάθημα της και δεινοπαθεί στο δρόμο προς τη σταθερότητα. Η λιτότητα ήταν το αναγκαίο φάρμακο κατά της σπατάλης και της κακοδιαχείρισης. Εξάλλου είναι δύσκολο να κακοδιαχειριστείς κάτι αν δεν το έχεις.

Οι Γερμανοί φαίνεται να ικανοποιούνται από αυτή την ρητορική – ελλείψει δηλώσεων Σόιμπλε για το χάλι της περιφέρειας της ευρωζώνης πιστεύουν μάλλον ότι τα χειρότερα έχουν περάσει και οι ζωές τους δε θα διαταραχθούν περαιτέρω από τους ΄τεμπέληδες στο νότο.' Τα πράγματα βέβαια ποτέ δεν είναι τόσο απλά, και οι ζωές των Γερμανών πολιτών θα επηρεαστούν σίγουρα όταν οι τεμπέληδες πάψουν να αγοράζουν γερμανικές οικιακές συσκευές, αυτοκίνητα και στην περίπτωση της Ελλάδας, υποβρύχια...

Αυτή η επίπλαστη αίσθηση αισιοδοξίας που έχει δημιουργηθεί σκοπό έχει να υπογραμμίσει τα πολιτικά και οικονομικά επιτεύγματα της Καγκελαρίου Μέρκελ στην πορεία της προς τις κάλπες. Η Μέρκελ ως σούπερ ήρωας με σιδηρά πυγμή συχνά εμφανίζεται ως σωτήρας της Ευρώπης στα φιλο-κυβερνητικά μέσα ενημέρωσης μια πεποίθηση που μοιράζεται πλέον και το μεγαλύτερο μέρος των Γερμανών πολιτών.

Είναι αυτή η αισιοδοξία που, θεωρητικά, θα οδηγήσει το χέρι των ψηφοφόρων ώστε να υπερψηφίσουν ξανά την υποψηφιότητα Μέρκελ. Και μέτα τι;

Οι αναλυτές εκτιμούν ότι η σιωπή θα σπάσει  και οι βαρυσήμαντες δηλώσεις θα επιστρέψουν και θα είναι καταιγιστικές, αναγκάζοντας την Ελλάδα σε μια νέα περίοδο άμυνας και πρόσθετων επίπονων μέτρων. Το παιχνίδι θα κριθεί από το πως θα διαπραγματευτεί η ελληνική πολιτική τάξη αυτό το νέο μπαράζ επιθέσεων και τι θα έχει να επιδείξει μέχρι τότε.  Ήδη με την ανεργία και την εσωτερική υποτίμηση σε μισθούς και βιοτικό επίπεδο να καλπάζουν, η Ελλάδα φαντάζει στα μάτια των εταίρων της σαν μετανοημένος αμαρτωλός που πληρώνει για τα λάθη του παρελθόντος. Φυσικά, τα πράγματα δεν είναι τόσο απλά – και είναι απορίας άξιο πως μια ολόκληρη χώρα έχει φτάσει σε τέτοιο σημείο στη συλλογική συνείδηση των συνεργατών και συνοδοιπόρων της.

Ο χρόνος λοιπόν λιγοστεύει για την Ελλάδα – όσον αφορά την περίοδο χάριτος που διανύει. Μια περίοδος απουσία γερμανικών κραυγών και νουθεσιών που μέχρι τώρα το μόνο που είχαν καταφέρει ήταν να χειραγωγήσουν την κοινή γνώμη στη Γερμανία και να αποπροσανατολίσουν την ελληνική κυβέρνηση συχνά.

Πηγή