Κάποιοι πιτσιρικάδες από τα βόρεια προάστεια, που ποτέ κανείς δεν τους τράβηξε το αυτί, που μεγάλωσαν στο κλίμα «ανοχής» της εποχής, με καθη...
Κάποιοι πιτσιρικάδες από τα βόρεια προάστεια, που ποτέ κανείς δεν τους τράβηξε το αυτί, που μεγάλωσαν στο κλίμα «ανοχής» της εποχής, με καθηγητές-εκφραστές των απόψεων της σάπιας και παρηκμασμένης γενιάς του Πολυτεχνείου, θα πληρώσουν τη νύφη. Οι ποινές, όταν αυτές πέσουν, ίσως να είναι και σκληρές. Πάντα εξάλλου θα υπάρχει λόγος και χρόνος για τηλεοπτική ανθρωποφαγία. Εδώ όμως υπάρχει καραμπινάτη τρομοκρατία, έχουν τελεστεί σοβαρά κακουργήματα. Δεν ξέρω βέβαια ποιοι θα υπερασπιστούν τους «παραστρατημένους» πιτσιρικάδες στα δικαστήρια. Εξάλλου, οι αριστεριστές δικηγόροι είναι αρκετοί και δραστήριοι. Όλοι έχουμε μια υποψία ποιοι θα εμφανιστούν. Όμως, όλα αυτά είναι ελάσσονος σημασίας, καθώς εδώ προκύπτει και σειρά άλλων ζητημάτων.
Στη διάρκεια των ταραχών του Δεκεμβρίου του 2008, πολλοί ήταν εκείνοι που χάιδεψαν τα αυτιά των «εξεγερμένων» πλιατσικολόγων και πυρομανών. Πολλοί ήταν εκείνοι που προσπάθησαν να νοηματοδοτήσουν ιδεολογικά και πολιτικά την «επανάσταση» που στην ουσία ήταν χουλιγκανισμός. Αρκετοί από αυτούς λούφαξαν συνειδητοποιώντας τι πήγαιναν να δημιουργήσουν, μετά την απόπειρα ανθρωποκτονίας κατά του αστυφύλακα των ΜΑΤ, έξω από το υπουργείο Πολιτισμού. Για να μην τους πάρει και τους σηκώσει... Όμως, το κακό είχε γίνει. Κάποιοι εκ των ταραξιών, ενστερνίστηκαν τις απόψεις των «προοδευτικών» των μέσων μαζικής επικοινωνίας και υιοθέτησαν τακτικές που στρέφονται κατά όλων εμάς, των απλών πολιτών.
Φυσικά, όλοι τον περασμένο Δεκέμβριο έσπευσαν να τα βάλουν με τους «κατασταλτικούς» μηχανισμούς του κράτους, χωρίς να αρθρώσουν μια λέξη για την παραβατικότητα που εκδηλωνόταν στα Εξάρχεια. Μια παραβατικότητα, ντροπή για το οποιοδήποτε κράτος, που αργά ή γρήγορα θα οδηγούσε σε ανεξέλεγκτες καταστάσεις. Και οδήγησε. Αυτό όμως που έγινε εδώ, δεν θα γινόταν πουθενά αλλού. Αμέτρητοι τηλεοπτικοί μαϊντανοί, να εξαίρουν παραβατικές συμπεριφορές, συνεπικουρούμενοι από πολιτικούς της «ανανεωτικής» και «ριζοσπαστικής» αριστεράς, που μετά τη βλακώδη στάση τους, είδαν τα ποσοστά του πολιτικού σχηματισμού τους, να κατρακυλούν.
Εδώ φυσικά, τίθενται και άλλα ζητήματα. Φιλελευθερισμός; Αθεΐα; Περίσσευμα δημοκρατίας; Ορθολογισμός; Όλα αυτά τα οποία σήμερα συγκροτούν την «Παιδεία» στα σχολεία (μην κοροϊδευόμαστε, κυρίως) της ελίτ, παράγουν νέους άνευ αρχών, με παραβατική και (εθνο)μηδενιστική και εγκληματική συμπεριφορά. Οι παράλληλες εμπρηστικές επιθέσεις σε ναούς (!) σε Αθήνα, Πειραιά και Θεσσαλονίκη, αποδεικνύουν του λόγου το αληθές. Και το ίδιο το κράτος της μεταπολίτευσης, με την ανοχή των όποιων κατασταλτικών του μηχανισμών, απέναντι στα ιστορικά στελέχη της αριστερής τρομοκρατίας, δεν είναι άμοιρο ευθυνών. Όσο δε γι' αυτούς που υπερασπίζονται τα μοντέλα αυτά, ας κοιτάξουν στα σπίτια δύο στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ. Θα ανακαλύψουν προϊόντα αυτής της κουλτούρας, όπως ληστές τραπεζών και ακόμα χειρότερα (και επικίνδυνα) είδη.
Μην περιμένετε φυσικά τώρα δάκρυα. Οι δαιμόνιοι ρεπόρτερς, θα δώσουν «ξερά» το θέμα, χωρίς τους συναισθηματισμούς του Δεκεμβρίου, για τα «παιδιά» που «ανησυχούν» για το μέλλον και τη γενιά των 700 ευρώ. Εδώ υπάρχει μια αδικία: κανείς δεν θα εξάρει τη συμπεριφορά των νέων που εργάζονται και αγωνίζονται για να βοηθήσουν τις οικογένειές τους. Δυστυχώς οι τελευταίοι, συνήθως δεν ζουν στα βόρεια προάστια, αλλά στα δυτικά. Εκεί, όπου η εργατιά και η μικρομεσαία τάξη, αγωνίζονται στο στίβο της δουλειάς, χωρίς καραγκιοζιλίκια και χωρίς να σπάνε βιτρίνες, αλλά με συνέπεια και εθνοπρέπεια, για ένα καλύτερο αύριο για τους εαυτούς του και μάλλον και για όλους μας.
Δημήτρης Ζαφειρόπουλος
Στη διάρκεια των ταραχών του Δεκεμβρίου του 2008, πολλοί ήταν εκείνοι που χάιδεψαν τα αυτιά των «εξεγερμένων» πλιατσικολόγων και πυρομανών. Πολλοί ήταν εκείνοι που προσπάθησαν να νοηματοδοτήσουν ιδεολογικά και πολιτικά την «επανάσταση» που στην ουσία ήταν χουλιγκανισμός. Αρκετοί από αυτούς λούφαξαν συνειδητοποιώντας τι πήγαιναν να δημιουργήσουν, μετά την απόπειρα ανθρωποκτονίας κατά του αστυφύλακα των ΜΑΤ, έξω από το υπουργείο Πολιτισμού. Για να μην τους πάρει και τους σηκώσει... Όμως, το κακό είχε γίνει. Κάποιοι εκ των ταραξιών, ενστερνίστηκαν τις απόψεις των «προοδευτικών» των μέσων μαζικής επικοινωνίας και υιοθέτησαν τακτικές που στρέφονται κατά όλων εμάς, των απλών πολιτών.
Φυσικά, όλοι τον περασμένο Δεκέμβριο έσπευσαν να τα βάλουν με τους «κατασταλτικούς» μηχανισμούς του κράτους, χωρίς να αρθρώσουν μια λέξη για την παραβατικότητα που εκδηλωνόταν στα Εξάρχεια. Μια παραβατικότητα, ντροπή για το οποιοδήποτε κράτος, που αργά ή γρήγορα θα οδηγούσε σε ανεξέλεγκτες καταστάσεις. Και οδήγησε. Αυτό όμως που έγινε εδώ, δεν θα γινόταν πουθενά αλλού. Αμέτρητοι τηλεοπτικοί μαϊντανοί, να εξαίρουν παραβατικές συμπεριφορές, συνεπικουρούμενοι από πολιτικούς της «ανανεωτικής» και «ριζοσπαστικής» αριστεράς, που μετά τη βλακώδη στάση τους, είδαν τα ποσοστά του πολιτικού σχηματισμού τους, να κατρακυλούν.
Εδώ φυσικά, τίθενται και άλλα ζητήματα. Φιλελευθερισμός; Αθεΐα; Περίσσευμα δημοκρατίας; Ορθολογισμός; Όλα αυτά τα οποία σήμερα συγκροτούν την «Παιδεία» στα σχολεία (μην κοροϊδευόμαστε, κυρίως) της ελίτ, παράγουν νέους άνευ αρχών, με παραβατική και (εθνο)μηδενιστική και εγκληματική συμπεριφορά. Οι παράλληλες εμπρηστικές επιθέσεις σε ναούς (!) σε Αθήνα, Πειραιά και Θεσσαλονίκη, αποδεικνύουν του λόγου το αληθές. Και το ίδιο το κράτος της μεταπολίτευσης, με την ανοχή των όποιων κατασταλτικών του μηχανισμών, απέναντι στα ιστορικά στελέχη της αριστερής τρομοκρατίας, δεν είναι άμοιρο ευθυνών. Όσο δε γι' αυτούς που υπερασπίζονται τα μοντέλα αυτά, ας κοιτάξουν στα σπίτια δύο στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ. Θα ανακαλύψουν προϊόντα αυτής της κουλτούρας, όπως ληστές τραπεζών και ακόμα χειρότερα (και επικίνδυνα) είδη.
Μην περιμένετε φυσικά τώρα δάκρυα. Οι δαιμόνιοι ρεπόρτερς, θα δώσουν «ξερά» το θέμα, χωρίς τους συναισθηματισμούς του Δεκεμβρίου, για τα «παιδιά» που «ανησυχούν» για το μέλλον και τη γενιά των 700 ευρώ. Εδώ υπάρχει μια αδικία: κανείς δεν θα εξάρει τη συμπεριφορά των νέων που εργάζονται και αγωνίζονται για να βοηθήσουν τις οικογένειές τους. Δυστυχώς οι τελευταίοι, συνήθως δεν ζουν στα βόρεια προάστια, αλλά στα δυτικά. Εκεί, όπου η εργατιά και η μικρομεσαία τάξη, αγωνίζονται στο στίβο της δουλειάς, χωρίς καραγκιοζιλίκια και χωρίς να σπάνε βιτρίνες, αλλά με συνέπεια και εθνοπρέπεια, για ένα καλύτερο αύριο για τους εαυτούς του και μάλλον και για όλους μας.
Δημήτρης Ζαφειρόπουλος
Από "ΕΛΕΥΘΕΡΟ ΚΟΣΜΟ"
Δεν υπάρχουν σχόλια
Μπορείτε να γράψετε και να σχολιάσετε τα πάντα, αλλά αν το κείμενο σας περιέχει υβριστικούς χαρακτηρισμούς σας ενημερώνουμε ότι δεν θα δημοσιεύεται. Σε περίπτωση καθυστέρησης δημοσίευσης των σχολίων ζητούμε συγγνώμη και παρακαλούμε να μην βγάζετε αυθαίρετα συμπεράσματα. Με σεβασμό και εκτίμηση η διαχείριση του ιστολογίου